CHAPTER 3

Tumingin si Javier sa kanya mula sa taas, at malamig na binitiwan ang mga salitang parang kutsilyo, “Miss Magbanua, sa sobrang easy-going mo, napapaisip tuloy ako kung peke lang ang virginity mo.”

“You!”

Halos sumabog sa galit si Mary Joy. Lumaki siya sa matinong pamilya, at kung hindi lang dumating ang mga problema, hinding-hindi siya gagawa ng ganung bagay.

Hindi lang siya pinagtripan ng lalaking ito, ininsulto pa siya!

Namumula na sa galit ang mga mata niya, pero parang walang pakialam si Javier at kalmado pa rin ang tono. “Adults should take responsibility for what they do. Harming someone is a crime, kaya ang pagkakakulong ni Marius ay dapat lang. You don’t need to—”

“You shut up!” namumula ang mata ni Mary Joy at nanginginig ang boses. “You know nothing! Ikaw, kagaya ng ibang walang konsensya, tumutulong sa masasamang tao!”

“My brother is innocent! Si Ivan ang matagal nang nambu-bully sa kanya. Siya ang unang nanakit, at nag-self defense lang ang kapatid ko. Ano’ng mali doon?”

“Dahil lang anak siya ng boss, walang gustong bumangga sa kanya. Pinagpapalit nila ang tama at mali, gumagawa ng fake testimonies para sirain ang kapatid ko. Kayo… kayong lahat… babalik sa inyo ang karma!”

Nagsimulang tumulo ang luha ni Mary Joy, at lahat ng sama ng loob sa mga nakaraang araw ay sumabog. Nanginginig na ang boses niya sa huling mga salita.

Parang isang kuting na inapi, walang laban, pero pilit na umuungol para takutin ang masamang may banta rito.

Nakakaawa, walang magawa.

Tinitigan si Mary Joy ni Javier habang umiiyak, at may dumaan na anino sa mata nito.

Hindi niya pinaniwalaan agad ang sinabi ng babae. Ang katotohanan, hindi napapatunayan sa salita lang.

Tahimik na umiiyak si Mary Joy, pilit pinipigil ang hikbi pero tuloy-tuloy pa rin ang luha. Namula ang mata niya at matagal bago siya kumalma.

Pagkatapos maglabas ng sama ng loob, pinunasan niya ang luha at nilampasan ang lalaki para pumasok sa kwarto.

Bigla niyang naramdaman ang kamay nito sa pulso niya, at sa susunod na segundo, napasandig siya sa dibdib ni Javier.

Yumuko ito at seryosong nagsalita, “Do you even know kung paano maglaro ng babae si Ivan? Gusto mo bang ilagay sa panganib ang buhay mo?”

Namumutla ang mukha ni Mary Joy, at kagat-labi siyang tumingin dito. Parehong maputla ang labi at mukha niya.

Itinaas niya ang baba at tumingin sa kanya. Dahil sa luha, kumikislap ang mga mata niya pero may lungkot sa pinakaloob.

Binuka niya ang bibig pero walang lumabas na salita, at tuluyan siyang tumulak palayo sa lalaki.

Ang kuya niya ang pinaka-mahalaga sa kanya… at kahit ano pa, ililigtas niya ito, kahit gaano kalaki ang kapalit.

Nang muli siyang sumubok pumasok sa kwarto, hindi na nakatiis si Javier. Mabilis niyang hinila ang kamay ng babae at walang tanong-tanong na dinala ito palabas.

Paglabas nila ng ospital, direkta niya itong dinala sa itim na Maybach.

Hinila ni Mary Joy ang kamay niya at galit na nagsalita, “Ano bang gusto mo?!”

Walang ekspresyon ang gwapong mukha ni Javier, malamig ang boses. “Don’t you understand simple words?”

Tumaas ang baba ni Mary Joy, at sa mapulang mata niya ay kita ang determinasyon. “I understand. Pero kahit pa apoy o espada ang dadaanan ko, hinding-hindi ko isusuko ang kuya ko!”

Umatras siya ng isang hakbang. “Please, Attorney Hernandez, huwag ka nang makialam.”

Pagkatapos ay tumalikod siya at hindi na bumalik sa ospital. Alam niyang habang naroon si Javier, walang mangyayaring usapan.

Ang payat na katawan ng dalaga ay tinangay ng hangin habang naglalakad palayo. Nanatiling nakatayo si Javier, nakasuksok ang kamay sa bulsa, at may kaunting inis sa mata.

Kagabi, nasa ilalim niya si Mary Joy, sobrang malambot, sobrang sunud-sunuran, parang mabait na maliit na kuneho.

Ngayon, parang matigas ang ulo na parang asno!

“Women… the best actors in the world,” bulong niya sa isip, malamig ang tingin.

Si Ivan, paglalaruan lang si Mary Joy. Kapag nagsawa, makukulong pa rin si Marius.

At yung konting kagustuhan niya na tulungan ang babae, tinanggihan pa nito.

Ngumiti si Javier, pero walang init sa kanyang mga mata.