THE BILLIONAIRE'S BURNING DESIRE

Tamara’s Point of View

“Let’s break up.” sambit ko habang pilit na pinipigilan ang pagtulo ng mga luha na kanina pa nagbabantang bumagsak.

Kaagad na napakunot ang noo ni Lexus, para bang hindi pa rin niya iniintindi ang ibig sabihin ng sinabi ko.

“That’s not a good joke, Babe,” aniya, may bahagyang ngiti pa sa labi,ngiting mabilis ding naglaho nang makita niyang hindi ako natawa.

“Hindi ako nagbibiro,” mahina kong tugon. “Ayoko na, Lexus. May iba na akong mahal… sorry. Hindi na ako nakapaghintay. We are engaged.” Dahan-dahan kong iniangat ang kamay ko, ipinapakita sa kanya ang makinang na singsing na nakasuot sa daliri ko,singsing na hindi galing sa kanya.

Kita ko ang unti-unting pagguho sa mga mata niya, para bang nabasag ang mundo na buong buhay niyang iningatan. Alam kong dinurog ko siya, pero ito ang dapat. Hindi ko hahayaang iwan niya ang lahat ng mayroon siya,ang pamilya, ang pangalan, ang kinabukasang pinaghirapan niya,para lang sa akin.

He is the new CEO of Luxerio’s Empire. His family is rooting for him, and I will not be the reason he loses everything.

Naaalala ko pa ang huling gabi bago ko gawin ito. Mag-isa akong nakaupo sa balcony ng apartment ko, hawak-hawak ang isang lumang litrato namin ni Lexus,nakangiti siya, walang bahid ng pagod o presyon.

Pero ngayon, siya na ang bagong CEO ng Luxerio’s Empire. Lahat ng mata, nakatingin sa kanya. At ang bawat maling galaw, pwedeng magwasak hindi lang sa pangalan niya, kundi sa buong pamilya niya.

Narinig ko pa ang sinabi ng ama niya noon: “Walang puwang ang kahinaan sa Luxerio, anak. At ang pipiliin mong makakasama, magiging repleksyon ng pangalan natin.”

Alam kong hindi ako ang babaeng papasa sa pamantayan ng mundo niya.

And it's over now.

Gusto kong sumigaw na hindi totoo, gusto kong yakapin siya at sabihing siya lang ang mahal ko. Pero hindi ko kaya. Ayokong maging dahilan para isuko niya ang lahat, ang pangarap, ang pangalan, at ang trono ng Luxerio’s Empire na matagal niyang pinaghirapan.

Lumuhod si Lexus sa harap ko, hawak-hawak ang magkabila kong kamay na para bang kung bibitawan niya, mawawala na ako sa buhay niya. Kita ko kung paano nanginginig ang mga daliri niya, kung paano nagdidilim ang mga mata niya sa takot.

“N–No… don’t do this, Tamara. Please… tell me you’re lying!” basag-basag ang boses niya, para bang bawat salita ay pilit niyang isinisigaw sa ilalim ng tubig.

Parang may pumunit sa puso ko. Gusto kong sumigaw, gusto kong umiyak sa dibdib niya at sabihing siya lang ang mahal ko,na lahat ng ito ay kasinungalingang iniimbento ko para lang maprotektahan siya. Pero hindi pwede. Kung bibigay ako ngayon, mawawala ang lahat ng dahilan kung bakit ko sinimulan ito.

“Lexus…” napalunok ako, pilit pinapatigas ang boses kahit halos sumuko na ako. “Hindi ako nagsisinungaling.” Dahan-dahan kong hinila ang kamay ko mula sa kanya, pero mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak, para bang hawak niya ang huling piraso ng mundo niya.

Kita ko ang luha na ngayon ay dumadaloy na sa pisngi niya. Hindi ko na maalala kung kailan ko siya huling nakitang ganito,ang malakas, matapang, at walang inuurungang Lexus… ngayon, wasak sa harap ko.

At ako ang dahilan.

“N–No… Mahal kita! Mahal natin ang isa’t-isa ‘di ba? Ah–I can give up everything just for you!” Basag ang boses niya, at sa bawat pakiusap niya, pakiramdam ko’y isa-isa ring pumuputol ang mga ugat ng puso ko.

Napapikit ako. Iyon nga ang problema! Kaya niyang isuko lahat para sa akin, pero hindi ko ‘yon kayang makita dahil mahal ko si Mommy Melody at Daddy Apollo. Ayokong masaktan sila sa gagawing desisyon ni Lexus!

Hindi ko na nagawang sumagot. Sa halip, marahas kong hinila ang kamay ko mula sa pagkakahawak niya. Sa mismong sandaling iyon, may humintong itim na kotse sa tapat namin. Bumukas ang pinto, at bumaba si Franz,ang lalaking matagal nang karibal ni Lexus sa negosyo, at ang taong pinakiusapan kong magpanggap bilang fiancé ko.

Agad na nanigas si Lexus nang makita siya. Kita ko ang bahagyang panginginig ng panga niya, at kung paano dumilim ang tingin niya.

“Tamara.” malamig pero mapanatag ang tinig ni Franz habang lumalapit at walang alinlangang isinukbit ang braso niya sa bewang ko, na para bang matagal na kaming magkasama. “Ready to go?”

Parang nabasag ang hangin sa pagitan naming tatlo. Ramdam ko ang titig ni Lexus, matindi iyon na puno ng sakit at galit. At kahit alam kong gawa-gawa lang ang lahat, masyado na itong totoo para bawiin.

Inilapit ni Franz ang mukha niya sa akin, bahagyang ngumiti para sa palabas naming dalawa, pero sapat para lalo pang patayin si Lexus sa sakit. “Let’s not keep my parent’s waiting, they’re excited to meet you.” dagdag pa niya bago ako igiya papasok sa kotse.

Huling beses kong nilingon si Lexus,nakaluhod pa rin siya, ngunit ngayon ay parang wala nang buhay ang mga mata. At alam kong sa oras na iyon… tinuldukan ko na talaga ang lahat.

Sa kotse ay tahimik akong nakaupo habang pinapaandar ni Franz ang sasakyan. Hindi ko na magawang tumingin sa kanya. Ang mga mata ko ay nakatuon lang sa bintana, pilit ikinukubli ang panginginig ng labi ko.

“Good acting back there,” malamig na sabi ni Franz, pero ramdam ko ang bahid ng awa sa boses niya. “Pero sigurado ka ba sa ginagawa mo? He looked… destroyed.”

Napapikit ako. “I have to, Franz. Ayokong maging dahilan para masira ang buhay niya.” Pero sa loob-loob ko, para na rin akong namatay kanina nang makita kong nakaluhod siya.

Ilang minuto pa lang ang lumipas, pero ramdam ko na ang bigat sa katawan ko. Nagsimula akong malito, parang umiikot ang paningin ko. Pinilit kong huminga nang malalim pero lalo lang akong nahilo.

“Tamara?” narinig kong tawag ni Franz, pero unti-unti nang nagdidilim ang paligid. Bago pa ako tuluyang mawalan ng malay, naramdaman ko ang pagyakap niya sa akin at ang pagmamadaling pagpreno ng sasakyan.

Pagmulat ko, puting kisame ang una kong nakita. Amoy alcohol at disinfectant ang paligid. At sa gilid ng kama, nakaupo si Franz, may hawak na bote ng tubig.

“Hey… you’re awake,” mahinang sabi niya.

“Ano’ng nangyari?” garalgal ang boses ko.

Humugot siya ng malalim na hininga bago nagsalita. “You fainted. The doctor ran some tests…” Sandali siyang tumigil, parang tinitimbang kung dapat niya bang sabihin. “Tamara… you’re pregnant.”