CHAPTER 2

Nagulat si Mary Joy. “You… you know who I am, pero bakit ka pa rin…”

“Why did I still sleep with you?” ngumisi si Javier, may halong pangungutya ang mga mata. “Kung ang isang babae mismo ang lumapit at nag-alok, walang lalaking tatanggi.”

Lalo na’t may itsura ka rin naman.

Diretsahan at walang tagong panghihiya ang sinabi ng lalaki, kaya labis na napahiya si Mary Joy.

Pero pinigilan niya ang sarili, namumula ang mata habang nakatingin kay Javier. “Atty. Hernandez, since nangyari na ‘yon between us, pwede bang palayain mo na lang ang kuya ko? Huwag mo na siyang ipakulong. Kahit magkano, maghahanap kami ng paraan para bayaran ka.”

Para lang mailigtas ang kuya niya kaya siya sumugal. Hindi niya inasahan na mas lalong lalaki ang problema.

Tatlong araw na ang nakakalipas mula nang makabangga ng kuya niya ang isang mayamang binata. Matindi ang sugat nito at na-ospital, at ngayon ay kumuha ng sikat na abogado para siguraduhing makulong nang habang-buhay si Marius.

At ang abogado na iyon, walang iba kundi si Javier Hernandez, na kilala sa elite circle na walang talong kaso.

Walang laban ang pamilya ni Mary Joy. Ang tanging asset niya ay ang magandang mukha at katawan, kaya nagpanggap siyang lasing sa bar para akitin si Javier. Plano niyang gamitin ang rape accusation para pilitin itong bitawan ang kaso ng kuya niya.

Pero mali ang kalkulasyon niya, hindi niya kayang kontrolin ang isang kagaya ni Javier.

Tahimik ang paligid, parang maririnig mo ang pagbagsak ng karayom.

Dahan-dahang bumuga ng usok si Javier at ngumiti. “You tried to set me up, tapos ngayon magmamakaawa ka?”

Nauubo si Mary Joy sa usok, dalawang beses. “Aminado akong naging padalos-dalos ako… pero kung hindi ka tumutulong sa masama, hindi ko gagawin ‘to.”

Ngumisi ulit si Javier. “Masama? At bakit ko naman paniniwalaan na inosente ang kuya mo? Dahil lang sa sinabi mo?”

Yumuko siya nang bahagya at bumulong, may halong biro at pang-aakit. “Just because that mouth is good at pleasing people, doesn’t mean it tells the truth.”

Biglang sumulpot sa isip ni Mary Joy ang ilang nakakahiyang eksena kagabi, at namula agad ang kanyang tainga.

“Shut up!” iritadong sigaw niya.

Tinitigan ni Javier ang pulang-pula niyang tenga at bahagyang ngumisi. “Hindi ko buburahin ang video. The way you looked last night… worth keeping.”

“You…” lalong namula ang mukha ni Mary Joy, pero hindi na dahil sa hiya, kundi sa galit.

Napakabastos ng lalaking ito!

Naglaho ang kaunting pag-asa sa mga mata ni Mary Joy, napalitan ng matinding kahihiyan. Mariin niyang kinagat ang labi at tatalikod na sana para umalis.

Kagabi ay sobrang brusko si Javier sa kama. Ngayon, hirap pa rin siyang maglakad nang normal.

Muling tumingin si Javier sa likuran niya, at napansin ang maputing leeg nito na may marka ng kagat mula sa kanya. “Send me your payment code, I’ll send you the money.”

Huminto sa paglakad si Mary Joy, lalo pang nagalit. “I’m not a prostitute. Hindi ko kailangan ng bayad mo!”

Mali ang akala niya. Kalma lang ang paliwanag ni Javier. “You're torn down there. Mas mabuti kung magpatingin ka sa ospital.”

Dahil nga first time niya, at masyado siyang bata habang ang lalaki naman ay masyadong malaki, nagkaroon siya ng injury sa lugar na iyon. Balak sana niyang ihatid ito sa ospital kagabi, pero mas pinili ni Mary Joy na ipasok siya sa presinto.

Dahil sa sinabi nito, biglang bumalik sa isip niya ang matinding sakit kagabi. Kahit siya ay isang medical student na sanay makakita ng iba’t ibang specimen, wala pa siyang nakitang ganoon kalaki.

Pero kahit anong mangyari, hinding-hindi siya tatanggap ng pera mula dito.

Hindi lumingon si Mary Joy, at pinilit maglakad nang mabilis kahit masakit.

Bumuga muli ng usok si Javier, at sumilay sa mata niya ang isang hindi mabasang emosyon.

Pagbalik mula sa presinto, pinag-isipan nang mabuti ni Mary Joy ang susunod na gagawin. Wala na siyang pag-asa kay Javier, kaya may isa na lang siyang natitirang paraan…

Pero kailangan muna niyang burahin lahat ng bakas ng lalaki sa katawan niya.

Pagbalik sa dorm, wala ang dalawang roommate niya.

Kinuha niya ang mga toiletries at malinis na damit, tapos naligo. Nilinis niya nang mabuti ang buong katawan, at pagkatapos ay tinakpan ng foundation at concealer ang mga marka sa leeg.

Pagkatapos, kinuha niya ang shoulder bag at mabilis na umalis, sakay ng bus papuntang central hospital.

Pagpasok niya sa isang silid, agad niyang nakita ang isang babaeng mukhang mayaman na nakaupo sa tabi ng kama. Sa kama naman ay nakahiga ang binatang bugbog-sarado.

Pagkakita sa kanya, bahagyang kumunot ang noo ng babae. “Who are you?”

Lumapit si Mary Joy at pinagsama ang kamay sa harapan. “My name is Mary Joy Magbanua, kapatid po ako ni Marius Magbanua.”

Biglang nag-iba ang mukha ng babae, naging matalim ang tingin. “Anong ginagawa mo rito? Hindi pa ba sapat na halos patayin ng baliw mong kapatid ang anak ko?”

Alam naman nilang lahat kung sino talaga ang may kasalanan, pero ayaw niyang patulan.

Huminga nang malalim si Mary Joy at pinanatiling mababa ang tono. “Mrs. Cruz, gusto ko sanang makausap si Young Master Ivan nang kami lang.”

“Lumabas ka na rito, wala akong—”

“Mom, please leave,” biglang putol ng binata.

Umupo si Ivan at tinitigan si Mary Joy nang direkta. “Let me talk to her.”

Hindi natuwa si Mrs. Cruz, pero dahil mahal na mahal niya ang anak, sumunod na lang. Bago umalis, matalim pa siyang tumingin kay Mary Joy.

Kagat-labi si Mary Joy at lumuhod kaagad sa harap ni Ivan. “Young Master Ivan, please… palayain mo ang kuya ko. Kahit magkano, babayaran ka namin. Please…”

Walang pakundangan siyang tinitigan nito mula ulo hanggang paa, at natigil ang tingin sa dibdib niya na puno ng pagnanasa.

Maganda na, sexy pa, walang lalaking tatanggi.

Ngumisi si Ivan. “Sinaksak ako ng kuya mo, sinipa pa ang pagkalalaki ko, muntik na akong mawalan ng kakayahang magkaanak. Bakit ko siya palalayain? There’s no such thing as a free favor… unless…”

“Unless what?” mabilis na tanong ni Mary Joy, may halong pag-asa.

Dinilaan nito ang labi. “Offer yourself in exchange for Marius.”

Nanlaki ang mata ni Mary Joy. Alam na alam niya kung ano ang ibig sabihin noon.

Idinugtong pa nito nang diretsahan, “Be mine for one year, let me play with you, and I’ll consider dropping the charges.”

Hindi na siya nag-isip. “Young Master Ivan, I’m just an ordinary student. Magbigay ka na lang ng ibang kondisyon.”

“I only have one condition. Say no, and your brother will rot in jail.”

Sigurado siya sa gusto niya, at wala pa siyang babaeng hindi nakuha.

Klaro ang alok, at tuluyang lumubog sa kawalan ng pag-asa si Mary Joy. Pumikit siya nang mahigpit, nanginginig ang labi. “If I agree, you…”

Pero hindi na niya natapos dahil isang malakas na ubo mula sa pinto ang pumutol sa kanya.

Pumasok si Javier, mahaba ang hakbang, malamig ang mga mata. “Seems I came at the wrong time. You have a guest.”

Tumingin siya kay Mary Joy na parang estranghero lang ito.

Nakakahiya nang husto na mahuli siya ni Javier na nakaluhod at nagmamakaawa, pero wala siyang magawa kundi tumayo at lumayo nang kaunti.

Agad namang nagbago ang mukha ni Ivan, naging magalang at may halong pagpapakita ng respeto. “Pinsan, what brings you here in person?”

Tumingin si Javier sa kanya, at agad itong nagsabi, “You may leave first.”

Alam ni Mary Joy na hindi na oras para magpatuloy ng usapan, kaya lumabas siya ng silid. Pero hindi siya umalis, naghintay siya sa hallway.

Pagkalipas ng sampung minuto, lumabas si Javier.

Pag-angat ng tingin niya, sinalubong siya ng itim na matang puno ng pang-uuyam.

“Miss Magbanua, you really know how to lower yourself, seduce the lawyer, fail, then go after the victim instead.”