Kyoko POVHindi ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon. Bakit narito si Rafael? Dapat ay dalawang buwan pa siya sa Brazil bago umuwi.“OMG! Kinikilig pati ang atay at balunbalunan ko!” sigaw ni Bebang. Nilingon ko siya lalo at masakit ang hampas niya sa braso ko. “May forever nga Tisay!” Napantastikuhan ako sa reaksyon niya na basta na lang siyang tumakbo palayo sa akin. Lumingon siya at muling nagsalita. “Senyorito, galingan mo sa panunuyo sa kaibigan ko. Magpapaluto ako ng bulalo kay Tatay Erning at tiyak mapapalaban kayo ni Tisay sa bakbakan.”Napapikit ako sa sinabing ‘yon ni Bebang. Hello? Malaki na ang tiyan ko at mabigat para isipin ang sinasabi niya. Muling kumaripas ng takbo si Bebang nang tuluyan palayo sa amin. Naiwan kami ni Rafael sa gitna ng taniman ng kape. Gustuhin ko man lumapit sa kanya pero hindi ko maigalaw ang aking mga paa. Nagkasya na lang akong hintayin siya sa gitna ng taniman. Naghinang ang aming mga paningin. Malakas ang tibok ng aking puso at dinig ko i
Kyoko POV “NO!” Tutol ako sa gustong mangyari ni Rafael. Umiling ako at napayuko habang tinatakpan ng aking mga palad ang aking dibdib. Pero, tinanggal ni Rafael ang aking mga palad doon. “Don’t cover it, Misis. Na-miss ko ang mga ito.” Bago pa man ako makapagprotesta, sinakop na ng kanyang labi ang aking dibdib. Napasabunot na lang ako sa buhok niya kiliting dulot nito. Ang kanyang kamay ay abalang gumagapang sa aking maumbok ng tiyan. Hindi ako makapag-concentrate lalo at pababa nang pababa ang kanyang kamay sa pagitan ng aking mga hita. “You are ready for me, Misis,” bulong pa ni Rafael. Namula ako sa sinabi niya, lalo at totoo naman iyon. Kung bakit kasi pinagkanulo ako ng aking taksil na katawan. I may say no, but my body told me otherwise. “Why are you still shy? It’s normal for married couples to enjoy s*x even if the wife is pregnant,” paliwanag pa rin niya nang pabulong. Kinikilabutan ako sa pagnanasang bumabalot sa aking sistema. Napailing ako
Kyoko POV Marahan kong minulat ang aking mata. Pawang puti ang kapaligiran at amo alcohol at disinfectant ang sumalubong sa pang-amoy ko. Saglit kong iniisip kung bakit narito ako sa hospital. Kinapa ko ang aking tiyan at dinama ang mga anak ko. Nakahinga ako nang maluwag nang maramdaman na sumipa ang mga anak ko. Napaigik ako nang maramdaman ang kirot ng kaliwang kamay ko. Bumukas ang pinto at pumasok ang isang lalaking nakasuot ng coat kasunod sina Mama Margarita at Rafael. Muntik ko ng nakalimutan na nakabalik na pala ang asawa ko mula sa Brazil. Halos takbuhin ni Mama Margarita ang papuntang hospital bed ko. “Hija, okay na ba ang pakiramdam mo? Grabe ang takot namin nang mawalan ka ng malay,” aniya. Puno ng pag-aalala ang kanyang boses. Napadako ang tingin ko kay Rafael na nasa tabi lang ni Mama Margarita. Bigla na lang ako nalungkot habang pinagmamasdan siya. Ginagap ni Rafael ang kamay kong may swero at dinala iyon sa kanyang labi para halikan.
Kyoko POV Natawa na lang si Faustina sa sinabi ko. Nakayakap si Terence sa kanya. Nakikita ko sa kanilang mag-asawa ang naging journey namin ni Rafael bilang mag-asawa. Like them, arranged marriage ang nagbuklod sa kanila. Mas maganda pa nga ang naging history nila dahil family friend ng mga Cervantes ang mga Fontanilla. Samantanlang kami ni Rafael ay parang aso at pusa na munting kibot lang nagbabangayan na kami. Simula pa nga noong bata pa ako, gigil na gigil na siya sa akin. Only to find out na kalahi ko pa ang babaeng nanakit sa kanya noong college siya. “Oy, naiinggit na si bilas oh,” tukso ni Terence sa akin habang may panakaw na halik sa pisngi ng asawa. Napangiti ako lalo at lumilipad ang utak ko kung saan habang naghaharutan ang dalawa sa harapan ko. Natawa na lang ako sa biro niya. The usual Terence na inaalaska ako every time may pagkakataon siya. “Terence, isa!” Halata sa boses ni Faustina ang inis. “Alam mo naman na bawal ma-stress si Kyoko.” “Sor
Rafael Wala akong nagawa sa kagustuhan ni Misis. Pinilit ko na lang ang sarili ko na bumalik sa Hacienda Esmeralda. Nasa bukana na ako ng malaking gate papasok ng hacienda nang makita ko si Fiona na nasa gitna ng daan. Kaagad kong binusinahan ito. Hindi man lang siya natinag. Matay mang isipin, gusto ko siyang sagasaan sa pagdudulot niya ng problema naming mag-asawa. "Rafael, wait!" sigaw ni Fiona habang nag-wave siya ng kamay. "Rafael, ano ba? Please, stop!" Hinarang na talaga niya ang sarili at dinantay ang kanyang matambok na pwet sa hood ng aking sasakyan. "Not right now, Fiona. Please, pabayaan mo na kaming mag-asawa. Give us peace," pagsamo ko sa kanya. Ni hindi ko siya makuhang tingnan lalo at bumabalik sa isip ko ang mga ginawa niya at ng kanyang tiyuhin na si Delfin. "What happened to us, Rafael. Hayaan mo na lang si Kyoko kung ayaw niya sa iyo. Nandito naman ako na willing maging side chick mo. Please, I am begging you to take me back
“Natutuwa ako sa inyong pagdalo sa kasal ng aming mga apo. Ang pagbubuklod ng pamilya Cervantes at Fontanilla ng tuluyan ay siyang lalo pang magpapatibay sa samahan ng dalawang pamilya.”Pumalakpak ang mga bisita at ang dalawang pamilya.“At sa Enero, ang panganay kong apo naman ang ikakasal. Rafael, hijo please come here,” magiliw na saad ng matanda.Si Engr. Rafael Cervantes ay ang panganay na apo ni Don Augustus Cervantes. Sa edad na 28 ay isa itong tanyag na Engineer sa Davao at isa sa may-ari ng CdeC Engineering and Architectural Firm.Napangiti si Rafael at naglakad palapit sa entablado. Simpatiko itong tingnan sa kanyang suit na pang abay dahil siya ang bestman ni Terence. Nagpaalam na niya sa kanyang pamilya ang nalalapit niyang pagpapakilala sa kanyang nobya.“Kyoko, hija halika rito at samahan kami,” anang matanda.Nagtataka man, sumunod si Kyoko sa nais ng kanyang Ninong Augustus. Suot niya ang gown na nagpakita ng kanyang pagiging cute. Para lang siyang isang high school s
Kyoko POVWALANG emosyon akong nakatingin sa salamin. Oo nga at maganda ang paglapat ng makeup sa aking mukha pero hindi nito natakpan ang kahungkagan na aking nadarama. Ngayong araw na ito ay opisyal na akong magiging Mrs. Rafael Cervantes. Kasal ko ngayong araw pero para akong namatayan. Naalala ko pa ang banta ni Rafael na magdurusa ako sa piling niya. Mapakla akong napangiti.“Kaya mo ‘yan, Kyoko. Ikaw pa ba? Para matupad ang pangarap ni Tatay Felipe at masiguradong matutupad ni Hector ang pangarap niyang makapag-aral sa Ateneo de Davao,” kumbinse ko sa sarili. Huminga ako nang malalim at paulit-ulit na pinakalma ang sarili. “Handa na ba ang bride namin?” Sumungaw mula sa pinto ng maliit kong kwarto si Nanay Celina at Lola Mercedes. Nakangiti silang lumapit sa akin.“Oo naman ‘Nay,” kulang sa sigla kong sagot.“O, huwag kang sumimangot, apo. Alam mo, mabait naman talaga si Senyorito Rafael. Kailangan n’yo lang kilalanin ang isa’t isa. Payo lang apo, bawasan mo minsan ang pagiging
Kyoko POV“As if I care!” depensa ko. Masakit man talaga marinig na mas gugustuhin pang makasama ng asawa ko ang kanyang kab*t. Pero, hindi ko binigyan si Rafael ng kasiyahan kung malaman niya na apektado ako sa gagawin niyang pakikipagkita kay Ate Fiona.“That’s good! At least we are clear about things between us. I can’t imagine myself making love with someone who isn't half as attractive as Fiona!” tila hilakbot na saad ni Rafael.“And I never imagine myself being choked by an oversize pen*s! Remember that you have to provide them with an heir within a year of being married. So, you better familiarize yourself with making love to an unattractive wife!” giit ko.“Can you please shut up! Sumosobra ka na! Kung gaano ka kaliit, ang laki naman ng bunganga mo at hindi mo itinitikom!” Pikon na si Rafael sa akin.“Don’t insult me! Huwag mo akong pinipintasan and yet you expect me to just swallow every insult your are sprouting! Sinuswerte ka yata, Paeng!”Rafael snapped at me. Muntikan na