Misha’s POV
Narito ako sa closet room ko. Kanina pa ako pumipili ng susuotin ko. Ka-videocall ko ngayon ang bestfriend kong si Jaye. Mas magaling kasi siyang pumorma kaysa sa akin. Kapag nagkikita kami o may bonding, palagi akong natutuwa sa mga outfit niya. Kung minsan tuloy, inspired sa kaniya ang mga outfit ko kaya sa kaniya ako ngayong humingi ng tulong.
“Ano bang event ‘yang pupuntahan mo? May birthday ba, binyag, kasal o makikipag-date?” tanong niya.
“Fine, date nga. May kailangan akong i-seduce na lalaki, e,” pag-aamin ko sa kaniya para hindi na siya magtanong pa ng marami.
“Oh, nice! Okay, kapag mangse-seduce ka ng lalaki, dapat luwa ang kaluluwa mo,” sabi niya. Gets ko naman agad siya kaya naghanap agad ako ng damit na makikita talaga ang cleavage ng dibdib ko.
Isang puting dress ang nakita ko. Dress na hindi ko pa pala nasusuot. Ito ‘yung binili ko nung nakaraang buwan. Naisip ko kasi na baka matuloy ang thailand trip namin, kaya lang wala, puro talkshit ang mga kausap ko kaya hindi natuloy.
“Ito, okay ba ‘to?” tanong ko sa kaniya saka ko hinarap sa camera ang dress na napili ko.
“Oy, saan mo nabili ‘yan, Misha? Ang ganda!” puri naman niya kaya mukhang problem solve na ako. Hahaba pa ang usapin kaya nagpaalam na agad ako sa kaniya.
“Saka ko na lang sasabihin sa ‘yo. Ba-bye na muna, nagmamadali na ako kasi late na ako sa date namin. Bye, Jaye, thank you!” sabi ko saka ko siya pinatayan ng linya ko.
Sinuot ko ka na ang puting dress. Nag-makeup din ako. Hindi na rin kasi ako sanay lumabas ng bahay ng walang kolorete sa mukha.
Pagbaba ko sa ibaba ng bahay namin, inabangan talaga ako nila mama at papa. Puring-puri sila sa suot ko. Bagay na bagay daw sa akin ang suot ko, kaya tiyak na magugustugan daw ako ni Ninong Everett. Nagpasalamat ako sa kanila at pagkatapos ay umalis na ako sa bahay. Ayoko kasing paghintayin si Ninong Everett sa coffee shop na pagmi-meet-an namin.
**
Halos walang katao-tao nang dumating ako sa coffee shop na pagmi-meet-an namin. Nasa labas palang ako ay tanaw ko na agad na nakaupo siya sa isang mesa habang may iniinom na kape. Hindi siya gaanong nakaporma, pero ang lakas na agad ng dating niya sa suot niyang fitted na itim na t-shirt. Hulmang-hulma roon ang matipuno niyang katawan.
Napatingin siya sa pinto ng shop nang marinig niyang bumukas ito. Napatayo siya nang makita ako kaya kumabog na lalo ang dibdib ko.
Dahan-dahan akong lumapit sa kaniya. Pagdating ko sa lamesa niya, ngumiti naman siya. Ang guwapo niya, buwisit.
“Hi,” nahihiya niyang bati sa akin.
“H-hello,” mautal-utal ko namang sabi. Bakit ganito. Bakit ang guwapo niya masyado. Bakit ninong ko pa kasi siya? Kung hindi ko lang siya ninong, for sure tuloy na tuloy talaga ang paglalandi ko dito.
“Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. Let’s talk about what happened that night when we accidentally ended up together in that hotel room.”
Tumango naman ako. Iyon naman kasi talaga ang pinunta namin dito. Siyempre, ako ang unang nagsalita. Sinabi ko sa kaniya kung bakit nangyari ‘yon. Pero, siyempre hindi ko na sinabi ‘yung tungkol sa pagtatanan namin ni Jake.
“I’m really sorry. It’s my fault because namali talaga ako ng pasok ng hotel room dahil lasing na lasing ako ng gabing ‘yon,” paliwanag ko sa kaniya.
“Pero bakit hindi ka umangal nung galawin na kita? Bakit hinayaan mo lang ako?” tanong ko sa kaniya. Gusto kong sabihin na may usapan talaga kami ng boyfriend ko, kaya lang kasi hindi puwede. Kailangan ko na kasing masungkit ang puso niya. Kailangan malaman niyang single ako.
“Lasing na lasing nga ako nun. Wala na akong nalalaman sa nangyayari,” sagot ko na lang.
“Misha, ako ang nakauna sa ‘yo. Bukod doon, ramdam mo naman. Naiputok ko sa loob mo ang katas ko. Ang totoo kasi niyan, ibang babae ang dapat na makakasama ko ng gabing ‘yon. Kaya lang, hindi siya dumating kaya nung makita kong dumating ka sa room na iyon, inakala kong ikaw na ‘yon, kaya agad kitang ginalaw. Aaminin ko sa ‘yo, sa lalong madaling panahon ay kailangan kong maikasal at kailangan kong magkaanak. Kaya sakaling may mabuo man na bata diyan sa sinapupunan mo, handa naman akong panagutan ‘yan. Handa rin akong pakasalan ka. Kaya lang, ang tanong ko ay payag ka ba kahit na alam mong ninong mo ako?”
Nagtaka ako. Ang bilis niya. Parang nakakaloko na hindi ako makapaniwala sa mga sinabi niya. Naisip ko na para bang gaya ko, kailangan kong landiin siya kasi may kailangan ako sa kaniya. Parang ganoon din ang naiisip ko sa sitwasyon niya. Kailangan niya ng asawa at anak para saan? Para kaya sa mana niya?
“Sandali, kailangan mong magkaroon ng asawa at anak dahil ba sa makukuha mong mana sa pamilya mo?” tanong ko na tuloy para alam ko na rin.
Matagal bago siya sumagot. “Fine, matalino ka. Oo, ganoon na nga. Kaya nga kung sakaling ayaw mo sa akin. Puwede tayong magpakasal. Tapos kapag nakuha ko na ang mana ko, saka tayo maghiwalay. Promise ko sa ‘yo, lahat ng hihilingin mo ibibigay ko sa ‘yo habang mag-asawa tayo. Basta ba ay makuha ko lang ang malaking company namin na sa akin ipapamana ng papa ko. Hindi maaaring sina tita at tito ang maghari-harian doon. Hindi puwede. Ang sa akin ay akin,” paliwanag niya kaya ngayong ay gets ko na.
Kung ganoon, ang tanging suwerte ko na lang ay ang mayroong mabuo sa tiyan ko. Kasi kung wala, nganga, hindi ko matutulungan si papa na mabawi ang mga nakasanla naming farm.
“Payag akong magpakasal sa ‘yo kahit ninong pa kita. Paano ang gagawin, may nangyari na sa atin, e. Hindi ko naman pinagsisisihan ‘yon kasi inaamin ko…”
Napahinto ako sa pagsasalita. Hindi na ako nakapagpreno.
“Inaamin mo na ano?” tanong niya tuloy.
“Oo na, ninong. Nag-enjoy din ako nung gabing ‘yon,” sabi ko sa kaniya. Kinapalan ko ng ang mukha ko.
Bigla tuloy siyang tumawa. Tang-ina, ang guwapo niya lalo kapag tatawa.
“Aba, mukhang palaban pala ang inaanak ko sa kama,” sabi niya na tila naiba ang tono nang pananalita. “Anyway, may usapan na tayo. Babalitaan mo ako kada linggo. Kailangan nating malaman kung may nabuo na ba agad sa tiyan mo para mapaghandaan na agad natin ang lahat. Heto, sa iyo na muna itong sobre. Bumili ka ng pregnancy test kada linggo. Kung maaari ay araw-arawin mo,” sabi niya saka nilapag sa akin ang isang makapal na sobre.
Nung pauwi na ako sa bahay, doon ko lang sinilip ang laman ng sobra. Napamura ako kasi naisip kong…ano bang klaseng pregnancy test ang pinapabili niya at ganitong halos umabot na ng kalahating milyon itong perang binigay niya?
Mukhang totoong napakayaman niya, kaya mas lalo ko tuloy gustong ituloy ang plano ko. Isa pa, crush ko na siya. Crush ko na ang ninong ko kasi ang guwapo niya talaga sa malapitan. Lalo na kapag wala siyang suot na saplot. Hanggang ngayon, palagi pa ring sumasagi sa isip ko ang itsura niyang hubu’t hubad. Lalo na ‘yung malaki niyang kạrgada. Parang gusto ko tuloy ulit magpawasak sa kaniya.
Ahva POVNakasilip ako sa CCTV sa cellphone ko na kung saan ay tanaw ang ibaba. Tama, sasakyan na nga niya ang dumating, pero ang nakakagulat, sa malayo siya nag-park ng sasakyan. Eh, bigla pa namang buhos ang malakas na ulan paglabas ko ng banyo kanina.Hindi na ako nakapag-pigil, bumaba na ako sa ibaba. Lumapit agad ako sa may pinto, tinulungan si Manang sa pagbukas niyon.Pagpasok ni Tito Eryx, agad kong naamoy ang scent ng cologne niyang fresh pero masculine ang dating. Naka-long sleeve siya na light gray, basa tuloy ang balikat at manggas.“Bakit naman kayo naglakad sa ulan?” tanong ko agad habang kinukuha ang coat niya.Kahit pa-cool effect ako, nandoon pa rin ang pake ko sa kaniya.Umiling siya, sabay tawa ng bahagya. “Hindi naman ako naglakad. Pero bigla talagang bumuhos habang nasa biyahe. Hindi ko rin inaasahan, kaya medyo basa ang gilid ko.”Nagtaka ako, parang bago siya dumating ay umuulan naman na talaga. Napaisip tuloy ako habang nakatingin sa kaniya, parang sinadya niy
Ahva POVWalang pasok ngayon. Sa totoo lang, gusto ko sanang gamitin ulit ang weekend para mag-training kina Tito Zuko, kaya lang, kaninang umaga pa lang, parang may sinyales na ang katawan ko. Mabigat ang pakiramdam ng ulo ko, parang lalagnatin ata ako. Nanlalambot din ang mga tuhod ko, at medyo nangangalay ang batok ko.Kaya nung bandang hapon, habang nasa training field pa ako, desidido na akong umuwi sa manisyon.Pinaalam ko na sa kanila—kay Penumbra, kay Cael, kay Amon, at pati na rin kay Nyra na bago ko lang naging kaibigan—na uuwi na agad ako nang maaga bago pa maging worse ang pakiramdam ko. Nagkibit-balikat lang si Amon, si Cael naman ay parang gusto pa akong pigilan. “Sigurado ka ba, Peachy?” tanong pa niya. “Baka gusto mong magpa-check up muna sa clinic?”“Okay lang ako, pahinga lang din muna ang gusto ko talaga,” sagot ko, kahit hindi ako sigurado kung totoo ngang magkakasakit ako o baka talagang nami-miss ko lang humilata sa kama buong maghapon.Ang importante lang sa nga
Ahva POVMula noong magsimula kaming mag–training ni Nyra Caligra, araw-araw na nagkikita kami rito sa malawak na training field ng Silent Fang School. Ngayon, gusto ko nang malaman kung totoo ba ang mga pagpupursige niya o may plano pa rin siyang iba. Kaya inalam ko na ngayong araw kung ano nang lagay niya, may dahilan ba ang paglapit niya sa akin o naghihintay lang siya ng pagkakataon para atakihin o patayin ako.“You’re not working for Kara anymore, are you?”Hinihintay ko siyang sumagot habang naglalakad kami sa hallway. Lumilingon siya saglit, tila ayaw pang umamin. Hindi ko alam kung nahihiya ba siya o mataas lang din ang pride gaya ni Cael nung una.“No,” bulong niya habang ang pananalita niya ay parang seryoso na talaga. “I was going to break you. That was the plan talaga.”Ibig sabihin, tama ang mga hula ko nung una. Sabi na nga ba e, pero gusto ko pang marinig ang mga gusto niyang sabihin.“Kara texted me. Threatened me. Sinabi niyang babaguhin ang rankings, ibababa raw ako
Ahva POVTahimik ang training field ngayong hapon. Wala masyadong tao dahil karamihan sa mga top 50 ay nagte-training sa indoor arena, habang ang top 49 to 1 ay may pahinga. Ako lang mag-isa rito, nagpi-fine-tune ng footwork at balance drills na itinuro sa akin nina Tito Sorin at Zuko.Nag-angat ako ng tingin nang may maramdaman akong presensya sa likuran ko. Paglingon ko, nandoon si Nyra Caligra. Rank ten. Dati rank nine. Nakatayo lang siya roon, nakasuot ng fitted black combat suit, may hawak na practice dagger sa isang kamay, at ang trademark niyang dark lipstick ay plakadong-plakado.“You train even when you’re allowed to rest,” sabi niya, habang ang boses niya ay may bahid ng… paghanga? Hindi ako sigurado, pero parang ganoon pakinggan.“Old habits,” sagot ko habang pinupunasan ang pawis sa noo. “What brings you here?”“Teach me,” sagot niya nang diretso at walang paligoy. “Teach me what you taught Cael.”Napakurap ako sa sinabi niya. “Why?”Ngumiti si Nyra, pero ‘yung mabait na n
Ahva POVHindi ko talaga alam ang gagawin ko nang makita kong nanginginig si Penumbra sa kama niya, namumula ang pisngi, at halos hindi makabangon. May towel sa noo niya, pero hindi yata sapat ‘yon para pababain ang lagnat niya.“Penumbra…” bulong ko habang hinahaplos ang buhok niya. “You should’ve told me last night you were feeling this bad.”Napaungol lang siya ng mahina.Wala akong choice kundi kumuha ng phone at mag-message.“Can you come to the dorm? Penumbra’s burning up. I need help.”Sinend ko iyon sa dalawang taong alam kong maaasahan ko, sina Cael Umbra at Amon Casta.Hindi ko inaasahan na ang unang sumagot ay si Cael.“On my way. Give me five minutes.”Sumunod naman din na nag-reply si Amon.“I’ll be there. I’ll bring something.”Agad akong tumayo at inayos ang kuwarto. Nilagay ko sa gilid ang mga libro ni Penumbra, inalis ang ibang kalat sa desk, at binuksan ko ang window nang bahagya para pumasok ang malamig na hangin. Hindi ko alam kung bakit, pero kahit sobrang worry ko
Ahva POVAng dami ng tao sa Arena 03. May nagsisigawang mga estudyante sa bleachers, may mga official na dumalo mula sa governing council, at kahit ang faculty ay dumalo para panoorin ang match of the week: Rank 9 vs. Rank 10.Ngayon na ang araw na lalaban si Cael Umbra laban kay Nyra Caligra.At sa bawat pag-ikot ng mata ko, damang-dama kong alam ng lahat—ako ang dahilan kung bakit nangyari ang laban na ito.Hindi ito official rank reshuffle match. Ito ay isang hamon, requested duel, approved ng board, dahil parehong pumasok si Nyra at Cael sa top performance metrics sa huling training season.At ang dahilan kung bakit biglang naging confident si Cael para hamunin si Nyra, siyempre, dahil sa akin.“You’re really going through with this?” tanong ko kay Cael habang nasa holding chamber pa lang kami.He gave me a short nod. “I wouldn’t be here without you.”“Still,” sabay cross ng arms ko, “she’s not easy. You know how her mental manipulation works.”“Yeah,” aniya, habang hinahawakan an