Chapter 2

Pagod na pagod ang katawan at utak ni Paige pagpatak ng alas sais ng gabi. Sa wakas, makakauwi na rin siya. Hindi na niya kayang magtagal pa sa opisina—lalo pa’t naroon si Rowan.

Mula kaninang tanghali ay kung anu-ano na ang sinasabi nito. Paulit-ulit nitong iginigiit na may gusto raw siya rito, na itinatago lang niya at hindi masabi. Hindi niya alam kung saan nito kinuha ang ideyang iyon. Wala at hindi magkakaroon ng pagkakataong mahulog siya sa lalaking iyon. Kahit magka-crush ay imposibleng mangyari. Hindi niya ito tipo—at kailanman ay hindi magiging tipo. Galit siya rito bilang tao. Galit siya sa paraan ng pagtrato nito sa mga babae.

“Are you going home, Secretary Paige?" tanong ni Rowan sa kanya.

“Yes, sir,” sagot niya habang mabilis na inililigpit ang mga gamit.

“Ihahatid na kita. Saan ka ba nakatira?” alok nito.

Umiling siya agad. “I appreciate the offer, sir, but I’m good. May dadaanan din kasi akong personal na lakad ngayon,” pagsisinungaling niya habang isinusuot ang bag. “Uwi na po ako,” paalam niya bago mabilis na lumabas.

Tinawag pa siya nito, pero hindi na niya iyon pinansin.

Pagkalabas ng opisina ay agad siyang sumakay sa elevator. Siya lang ang sakay dahil sila lang ni Rowan ang naroon sa ika-40 palapag. Pagdating sa ika-35 palapag, bumukas ang pinto at tumambad sa kanya si Sage—isa ring Villaraza at pinsan ni Rowan.

“G-Good afternoon, sir,” bati niya rito sabay yuko, hindi lang para magpakita ng paggalang, kundi para itago rin ang namumulang pisngi niya.

“Secretary Paige, Good evening,” tugon nito sa kanya.

Malalim at lalaking-lalaki ang boses. At nang tumabi ito sa kanya, lalong uminit ang pisngi niya dahil sa amoy nitong napakabango... parang bagong ligo, parang papunta pa lang sa trabaho.

Tall, dark, and handsome. Sa tuwing naririnig niya ang mga salitang iyon, si Sage ang unang pumapasok sa isipan niya. Napakagwapo nito. Napakakisig. Napakabait. Taliwas sa ugali ni Rowan. Kung ito lang ang naging boss niya, baka nagpapa-overtime pa siya kahit walang bayad, mapagsilbihan lang ito.

Pero sa kamalasan ng tadhana, napunta siya kay Rowan, ang taong walang ibang idinudulot kundi sakit ng ulo at pighati.

“Pauwi ka na?” tanong ni Sage sa kanya, kaswal ang tono.

“Opo, sir. Kayo po?” sagot niya, saka ito tiningnan at bahagyang ngumiti. Inayos pa niya ang kanyang salamin para mas maaninag ang gwapo nitong mukha.

“I have somewhere else to go,” sagot nito at tipid na ngumiti.

Hindi niya mapigilang kiligin sa ngiting iyon. Sa mahigit isang taon niya sa kompanya, marami na rin silang naging pag-uusap ni Sage dahil sa posisyon niya. Bilang secretary ng CEO, siya ang kadalasang kinakausap ng ibang boss, lalo na’t madalas wala si Rowan.

At sa mga pagkakataong nagkakausap sila ay pakiramdam niya’y mas napapalapit ang loob niya sa kanya. Masasabi niyang isa siya sa pinakamabait na bosses sa kompanya. Kaya hindi na nakakapagtakang marami ring nahuhumaling sa kanya, at kasama na siya roon.

Pauwi na sana siya sa bahay nang tumawag sa kanya si Sofia, ang matalik niyang kaibigan.

“Sof?” bungad niya.

“Where are you?” diretsong tanong nito.

“Wala man lang kumusta?” sarkastikong tugon niya dahilan para matawa ito. Hindi niya naman mapigilang mapamura dahil maging ang pagtawa nito ay kay gandang pakinggan.

Ito ang palaging kasama niya noong nag-aaral pa lang siya sa college. Naging magkaibigan sila nang magkasama sila sa isang school project noong first year college sila. Bigla lang silang nag-click dalawa. Ang dami ngang nagtaka kung bakit sila naging magkaibigan lalo na’t complete opposite silang dalawa. Maganda at sexy si Sofia, habang siya ay ‘wag na lang pag-usapan pa. Basta kung ano ang opposite ng maganda at sexy ay ‘yon siya. Isama mo pa ang makapal niyang salamin dahil sa malabo niyang mata at manang niyang pananamit, siya talaga ang complete opposite nito.

Isa pa sa dahilan kung bakit nagtataka ang mga tao sa kanilang dalawa ay ang estado nila sa buhay. Galing sa mayamang pamilya si Sofia, Unica hija ng mag-asawang negosyante.

“Pwede ba tayong magkita, Paige? Miss na kita,” paglalambing nito.

Pero dahil matagal na silang magkakilala ay alam na niya agad ang pakay nito.

“Is that it again?” tugon niya.

Hindi pa ito agad sumagot kaya inunahan na niya. “Sige, magkita na lang tayo sa cafe malapit dito sa opisina namin. Text ko sa ‘yo ang address.”

**

“So, sino na naman ang lalaking ipapa-meet mo sa akin?” diretsong tanong niya kay Sofia nang makaupo silang dalawa.

Ngumuso ito at napasandal na lang sa glass wall ng cafe. “Hindi ko alam. My parents won’t tell me kung sino ito. They said he’s someone na makakatulong sa negosyo namin. A new CEO,” anito bago tumingin sa kanya. “Pero ayoko siyang i-meet, Paige. I don’t want to.”

Marahan siyang tumango. “I understand. Kaya nga ako nandito, ‘di ba?”

Ever since nakapagtapos ito ng pag-aaral ay walang ibang ginawa ang mga magulang nito kundi ang i-set up ito sa iba’t ibang mga lalaki, hoping na may makilala itong magugustuhan.

Gustong-gusto na kasi ng mga magulang nito na maikasal siya. Pero ayaw nito. Marami pa siyang pangarap sa sarili niya. Hindi niya raw sasayangin ang lahat ng taong iginugol niya sa pag-aaral para lang maging housewife. She wants to become more. And that’s when siya ang nakaisip ng ideya na siya na lang ang makipag-meet sa mga lalaking sini-set up ng mga magulang nito sa kanya. And in exchange ay binabayaran siya nito.

Siya ang nag-offer nito dahil ‘yon ang way niya para tulungan ito. Ang laki rin kasi ng naitulong nito sa kanya financially and somehow gusto niyang ibalik sa kanya ang pabor at kabutihan nito. At sobrang saya niya kasi nagamit niya ang kapangitan niya para matulungan ito.

“Same strategy ba?” tanong niya rito. “I just have to discourage him, right?”

Mabilis itong tumango. “Yes, discourage him. Make sure na hindi na niya ako gugustuhing makita pang muli. Make sure na siya na hindi na muling masusundan ang blind date namin.”

“Okay, got it.”

Ngumiti ito sa kanya. “Thank you, Paige. I’ll wire you the money now,” anito sabay bukas ng cellphone nito. At ilang saglit lang ay natanggap na niya ang bayad nito.

Ngumiti lang din siya rito at pinag-usapan na nila ang gagawin nila. It’s been a while since she last did it, kaya kahit papaano ay na-miss din niya ang ginagawa nila. Nag-iibang tao kasi siya sa tuwing nagpapanggap siya bilang si Sofia Ho.

Hindi na siya makapaghintay na makita kung sino ang lalaking itataboy niya.

"Oh, by the way. Ang dinig ko mula sa kasambahay namin ay babaero raw ang lalaking kikitain mo. Mag-iingat ka."

Napangiwi si Paige sa narinig. Araw-araw niyang hinaharap ang babaerong boss na si Rowan, kaya sisiw na lang sa kanya ang mga style ng ibang lalaking babaero.