Chapter 7

"Mr. Cabiles.” Matapang na humarap si Eloisa dito, may diin ang kaniyang boses. “Gusto ko ‘lang sanang hilingin na itigil na ang engagement namin ni Khalil, at mula ngayon, kaming dalawa ay maghihiwalay na ng landas sa isa't isa.”

Kakikitaan ng pagkagulat ang mga mata ni Josh dahil sa narinig nito.

"Pinag-iisipan mo ba ito?”

Kumuyom ang kamao ni Eloisa na nasa bandang hita niya.

“Pinag-iisipan ko na ito at sana naiintindihan n’yo po ako sa naging asal ko ngayon. Alam nating pareho na sinumang nakikipagrelasyon sa iba kahit may fiancée na ay makakaramdam talaga ng sama ng loob ang fiancée niya. Pero wala akong balak na ipahiya ang buong pamilya n’yo dahil sa nangyari.”

Hindi nakasagot agad si Josh, pero ilang sandali pa’y tumugon ito. “Pag-isipan mong mabuti ang winika mo at sana ay huwag mong pagsisihan ang desisyon mong ito.”

Hindi agad naintindihan ni Eloisa ang nasa likod ng mga sinabi nito, at buong akala niya na pinaalalahanan lang siya nito, kaya mas lalong namutla ang buong mukha niya.

Napaayos sa pagtayo si Josh, at isang malamig na hangin ang pumalibot sa kaniya, na para bang isa siyang malamig na estatwa.

“Alam ko na ayaw mo nang magtagal pa sa Floralia, pero umaasa ako na maging maayos ang takbo ng Licerio Group Project. Mahusay kang employee sa Floralia, at maglalaan ako ng oras para bisitahin ka sa Floralia kahit isang beses lang.” Kumalma nang bahagya ang kinakabahang puso ni Eloisa dahil sa narinig. Matamis siyang napangiti kay Josh.

“Maraming salamat po,” sabi ni Eloisa bilang pasasalamat kay Josh.

Ang Floralia ay isa sa mga importanteng sangay ng kompanyang Cabiles. Si Khalil ang nagpasok sa kaniya sa Floralia para magtrabaho.

Ayaw na ayaw ni Khalil na sumunod o mapasailalim sa mga alituntunin at regulasyon ng kumpanya, kaya lagi siyang napapagalitan ng kanyang pamilya. Karamihan sa trabaho niya ay ginagawa ni Eloisa para sa kanya.

Sa kabuuan, nasa milyon na ang trabahong hinawakan ni Eloisa, at ilan sa mga ‘yon ay natanggap ng libre ni Khalil at walang bayad mula kay Eloisa na siyang gumagawa.

Ang dahilan kung bakit walang pagtutol ang pamilya Ferrer ay dahil iniisip nilang ikakasal siya sa pamilyang Cabiles sa madaling panahon. At sa kabilang banda, dahil nasa Floralia siya, may mga proyekto pa ring magagawa na para sa pamilya Ferrer.

Ngayon, si Eloisa ay nakapag-isip-isip nang mabuti at napagtanto niyang siya ay nagsusumikap sa loob ng maraming taon at gumagawa ng damit pangkasal para sa iba.

Napakatanga niya.

Pagdating nila sa lugar, ang pigura ni Eloisa ay mabilis na nawala sa gabi. Bumalik si Secretary mula sa isang tawag sa telepono na puno ng hinanakit ang mukha.

"Sir, hindi sila nasisiyahan sa biglaang pagbabalik mo sa Pilipinas nang walang pasabi." Ang mga mata naman ni Josh ay kasinglamig ng yelo, sabay sabing, "Kumakain at umiinom lang ba ang mga senior executive na ‘yon ng mga dayuhang kumpanya?"

Hindi alam ni Secretary Cruz ang mga salitang dapat niyang isagot rito, at hindi napigilang mapadaing dahil sa sobrang pagkabigo.

"Malinaw na hindi ka nasisiyahan sa mga sinabi ni Khalil. Bakit mo hiniling kay Miss Ferrer na pag-isipan itong mabuti, nang sabihin niyang gusto niyang putulin ang pakikipag-ugnayan sa kanya?" Ang mga mata ni Josh ay naging tensyonado.

"Ang ingay mo."

**

Kinabukasan.

Simula nang tumuntong si Eloisa sa gusali ng Floralia Company, ay hindi na tumitigil ang bulungan.

"Narinig mo na ba ang balita? Muntik na patayin ni Miss Ferrer si Samantha!"

"Oh my God! Totoo ba?"

"Kung ako ang tatanungin mo, hindi dapat maging kabit lang si Samantha."

"Hindi mo masasabi 'yan. Hindi pa kasal ang dalawa. Nabalitaan ko na matagal nang gustong makipaghiwalay ni Manager Cabiles. In love talaga sila ni Sam sa isa't isa, pero si Manager Ferrer ay hindi."

"Ginamit niya pa ang kaniyang katungkulan para makuha ang mga gusto niya. Hindi ko kayang tiisin ang pagiging self-proclaimed niya. Kung ako si Manager Cabiles, mas gugustuhin ko rin si Samantha."

Ang mapanuksong boses ni Eloisa ay pumasok sa kanyang mga tainga nang hindi nawawala ang isang salita. Hindi man lang nagbago ang mukha niya, at naglakad patungo sa reception room na may tapang.

Sa kalagitnaan, napahinto siya na may tuyong tawa.

"Manager Ferrer, may arrangement ngayon ang reception room. Nakapag-appointment ka na ba?"

"Talaga." Sinuri ni Eloisa ang oras. "Sinabi ng mga tao mula sa Licerio Group na pupunta sila para makita ang aming mga produkto ngayon. Kung walang mga problema, maaari kaming pumirma sa kontrata sa hapon." Biglang naging hindi maipaliwanag ang tingin sa mga mata ng kasamahan.

"Pero dinala na ni Manager Cabiles si Secretary Sam doon. Sinabi niya na hindi ka pupunta ngayon sa kumpanya, kaya isasama niya si Secretary Rodriguez para harapin ito."

Ang ulo ni Eloisa ay parang sumabog, at ang kanyang mukha ay biglang naging napakapangit ng ekspresyon. Nagmamadali siyang lumapit na may malungkot na mukha, ngunit huli pa rin siya ng isang hakbang.

Pinangunahan na ni Samantha ang mga tao mula sa Licerio Group patungo sa lugar ng pinaglagyan ng mga produkto. Dahil malaki ang bilang ng mga order, maaari silang maisama sa profile ng kumpanya sa hinaharap pagkatapos makumpleto ang order, kaya may kumuha ng mga larawan at video sa buong proseso.

Ngunit maging ang mga pagpapakilala ng produkto na sinabi ni Sam ay pinag-isipan ni Eloisa pagkatapos ng ilang gabi.

Sa pagkakataong ito, isang Pranses ang dumating sa Licerio Group. Masyado siyang curious sa mga produkto sa mga istante at marami siyang sinabi sa mga katabi niya.

Tumango ang lalaki at tumingin kay Samantha. "Pwede mo bang sabihin ulit sa French?"

Si Samantha na kanina lang nakangiti ay namutla sa isang iglap, at tumingin kay Khalil nang walang magawa at balisa.

Halatang nakita ng lalaki na may mali, at kumunot ang noo. "Are you kidding us? You can't even communicate in basic French?"

Napakagat ng labi si Samantha. Nanginginig na ang mga tuhod nito at halatang gusto na tumakbo. Sumulyap si Khalil sa mga tao, at pagkatapos ay tumpak na nahulog ang kanyang mga mata kay Eloisa na nanonood lang ng mga nangyayari.

Humakbang si Khalil at mabilis na nilapitan si Eloisa. "Eloisa, panoorin mo lang ba si Sam na napapahiya ng ganito?"

Hindi pinansin ni Eloisa ang reklamo nito kaya sa inis ay hinawakan ni Khalil ang braso niya at mariin iyong pinisil.

"Malaking kahihiyan sa kumpanya kapag masira tayo sa mga tao. Saluhin mo so Samantha. Huwag mo ngayon pairalin ang pagiging makasarili."

Galit na galit si Eloisa na halos matawa na siya. Nanatili siya sa kinaroroonan niya habang ang kanyang mga braso ay nasa kanyang dibdib, ibinaling ang kanyang ulo at bahagyang sinulyapan si Khalil.

"Noong binigay mo ang project ko kay Sam, bakit ba't sinabi mo na huwag akong makialam dahil ayaw mo na mapahiya ka?" Sinadya niyang tinaasan ang boses. Siguradong malinaw at maririnig ng bawat naroroon.

Sunod-sunod na napalunok si Samantha.

"H-Hindi... naman sa gano’n," paliwanag nito sa mahinahong boses na halos umiiyak. "Nasa pangalan ko rin ang proyektong ito, at nagpuyat din ako para makagawa ng ilang plano—nakita naman 'yon ng lahat. Gusto lang talaga akong sanayin ni Khalil—ni... Manager Cabiles kaya pinapunta niya ako para tumanggap ng mga bisita ngayon. Kasalanan ko na rin dahil ako ang humarap sa kanila kahit alam kong mapapahiya lang ako. Siguro nakalimutan lang talaga ni Miss Ferrer na sabihin na French pala ang kliyente ng kabilang panig. Baka gano'n na nga."

What a trick to divert trouble.

Bago pa man magsimula ang proyekto, nilapitan talaga ni Khalil si Eloisa at sinabing gusto niyang magdagdag ng ilang bagong pangalan.

Alam niyang plano talaga ito ni Samantha. Hindi masasabing wala itong kinalaman sa kahit ano—pero ramdam niyang meron.

Now that the other party has dropped the golden beans, she has become the culprit who exploits and embarasses the new comer.

Sinalubong ng ilang hininga si Eloisa, pero hindi siya agad sumagot o umatake.

Tumingin siya kay Khalil nang malamig.

“Ano ba talaga ang ibig sabihin ni Manager Cabiles?”

Hindi alam ng iba ang buong kwento, pero siya, alam niya.