Todos os capítulos de Seduction: The Scumbag Uncle Kiss Recklessly: Capítulo 1 - Capítulo 10

"Ano ba ang ginagawa mo buong araw? Sisirain mo ba ang magandang relasyon natin sa pamilya Cabiles?” Dinuro agad ni Jess si Eloisa, puno ng galit sa kanyang anak. “Ang pamilyang Cabiles ay mayaman at makapangyarihan. Ano bang masama kung magkaroon siya ng ibang babae? Hindi mo ba kayang maging mas mapagbigay? Ikaw pa ang may lakas ng loob na kanselahin ang engagement nang hindi man lang nagsasabi. Gusto mo bang tuluyang bumagsak ang pamilya natin?” Pakiramdam ni Eloisa ay lalong bumigat ang nangyari. Hindi lamang sa damdamin kundi pati sa kanyang katawan. Nagbitiw siya ng mapait na tanong habang umismid. “Ma, kung si Cara kaya ang nasa kalagayan ko, papayagan mo rin kaya siyang danasin ang ganitong sitwasyon?” Natigilan si Jess, ngunit agad na nagbago ang ekspresyon nito. “Gusto mo talagang isisi ang lahat kay Cara kapag may pagkakamali ka! Bakit, kasing-ignorante mo rin ba siya? Kahapon, tumawag siya sa akin at sinabi niyang labis na siyang nangungulila sa kanyang kapatid. Tapos n

Gulat na tumingin si Eloisa kay Josh, at malinaw niyang nakita ang matalim na tingin mula sa itim nitong mga mata. "Ikaw..." May gusto sana siyang sabihin, ngunit naputol ito. Isang marahang katok ang narinig sa pinto, kasabay nito ang boses ni Sam na tila nasasakal at naaagrabyado. "Uncle, ayos ka lang ba? Pasensya na, nagkamali ako at gusto kong humingi ng tawad sa iyo nang personal." Hindi sigurado si Eloisa kung imahinasyon lang ba niya, pero parang biglang sumiklab ang galit ni Josh nang marinig ang salitang Uncle. Kitang-kita rin ang lamig sa kanyang mga mata. "Mr. Cabiles, magpahinga ka na muna. Ako na ang bahala dito." Sinamantala ni Eloisa ang pagkakataon upang hilahin ang kanyang kamay mula kay Josh at tumayo. Pagbukas niya ng pinto, bumungad sa kanyang paningin ang mukha si Sam na may mapupulang mata pero pilit na nakangiti. "Ang kapal ng mukha mo," malamig na sabi ni Eloisa. "Hindi ko maintindihan kung saan ka kumukuha ng lakas ng loob. Gusto mong mapalapit

"Hello, police officer. May kahina-hinalang taong naglagay ng druga sa loob ng silid na siyang dahilan ng pagkahilo ng mga taong nasa loob at tangkang panghahalay. Maari bang pakitingnan niyo ang crime scene at paki-imbestigahan na ‘rin." Nang ibinababa na ni Eloisa ang telepono, kapansin-pansin niya ang nanginginig na kamay ni Cara habang nakahawak sa dulo ng kaniyang skirt. Maagang natapos ang welcome party ng mga Ferrer dahil sa hindi inaasahang pangyayari, kaya nararapat lamang na managot ang maysala. Nang makita ng mga police si Eloisa, agad siya nitong kinausap patungkol sa nangyari. “Alam na namin ang lahat na nangyari, pero pilit kang itinuturo ng biktima na may kinalaman ka sa krimen. Kaya inaanyayahan ka namin sa police station para makipag-cooperate sa imbistigasyon.” Hindi hahayaan ng pamilyang Ferrer ang pagkakataong makaalis ang maysala nang malinis. Sinira nito ang okasyon na ginawa nila. May sasabihin sana si Khalil kay Eloisa pero hindi na niya itinuloy. Nangingi

Bahagyang lumabo ang mga mata ni Khalil, kaya bahagya siyang umubo para agawin ang atensyon nilang lahat."Maraming effort rin ang binuhos ni Sam para rito. Eloisa, ang pagtulong mo sa kaniya ngayon ay nagpapahiwatig na isa kang mabuting tao.""Paumanhin sa abala, Manager Ferrer,” matamis na wika nito kasabay ng marahang pagtawa. Gayunpaman, may bakas ng sarkasmo sa mga mata nito.Hindi na niya kayang pigilin pa ang galit na nag-uumapaw sa dibdib niya. Namamaga na ang kaniyang mga mata at bakas na malapit na siyang maiyak.Ang mga pagsisikap ni Sam?At paano naman ang mga pagpupuyat niya buong magdamag?Paano naman ang tungkol sa pag-iisip niya sa pagpaplano buong gabi at pagpunta sa ilang mga inuman para talakayin lang ang pakikipagtulungan ng kabilang partido?Si Khalil na mismo ang nagsabi sa kanya na ang pakikipagtulungan sa ibang kumpanya ay napakahalaga.Binigyan siya ni Josh ng ultimatum habang nasa labas ito ng bansa—na kung hindi niya ito magagawa nang maayos, babalik siya sa

Napangiti agad si Eloisa.“Okay lang. Hindi ba't binilhan ka ng bahay malapit sa dagat, sa hilagang bahagi ng siyudad? Doon na lang ako titira. Akin na lang din ang bahay na iyon. Salamat."Namula ang mga mata ni Cara, at halatang iiyak na naman siya anumang sandali.Lumingon ang kanilang ina at napailing. “Bakit ba palagi mo na lang pinagnanasahan ang mga pag-aari ng kapatid mo, Eloisa? Regalo ’yon sa kanya noong kaarawan niya," pagalit na sermon ni Jess.“Matagal ka nang nagtatrabaho sa Floralia, pero ni bahay hindi mo pa rin kayang bilhin?”Sanay na siyang maliitin at tratuhing parang hindi kapantay, kaya hindi na siya nasasaktan gaya ng dati.bPero sa sandaling iyon, parang may tumusok sa puso ni Eloisa.Tumayo siya nang walang ekspresyon.“Sige, aalis na ako. Mag-iimpake na lang ako.”Lumapit ang kanyang ina at hinawakan ang kamay niya. “There will be time to move, not today. Kung hindi lang dahil sa dugo ko na dumadaloy sa katawan mo, matagal na kitang pinabayaan. Ang kapal ng muk