Home / All / Seventeen / Chapter 2

Share

Chapter 2

last update Last Updated: 2021-08-04 02:50:51

"Thank you nga pala sa libre kanina, Honey," sabi ko sa kaniya nang makalabas na kami sa gate ng school.  

"Wala 'yon. Minsan lang naman ako manlibre atsaka mumurahin lang 'yong nilibre ko sayo. Anyway, saan ba daan mo? Tara, sabay na tayong umuwi," aya niya sa akin. 

Umiling ako sa kaniya. 

"Next time na lang. Dada will pick me up kasi e," nahihiya kong pagtanggi sa kaniya. 

"Ah, gano'n ba. You want me to stay with you habang wala pa 'yong papa mo?" tanong niya sa 'kin habang tinitignan niya ang kaniyang sarili sa maliit na salamin na hawak niya. 

Umiling ako sa kaniya. "Naku, hindi na. You've done so much for me today." 

"No problem you're a friend naman," she nonchalantly said then she shrugged her shoulders. 

"A friend?" 

Nakita kong para bang nataranta siya bigla kaya medyo natawa ako sa itsura niya. 

"Ah, wala. May sinabi ba ako? Okay sige kaya mo naman na sigurong mag-isa no? Malaki ka naman na. O, sige alis na ako. See you tomorrow!" sigaw niya pagkatapos ay tumakbo na siya ng mabilis palayo sa 'kin. 

Napailing-iling na lang ako habang nakatingin sa kaniya mula sa malayo. 

Bakit kasi ayaw niya pang aminin na gusto niyang maging kaibigan ako? Eh, gano'n rin naman ako sa kaniya. 

"You're smiling alone sana naman hindi dahil may boyfriend ka na agad?" Napatalon ako nang biglang magsalita si Dada sa gilid ko. Sa sobrang aliw ko kasi kay Honey hindi ko na masyadong napansin na nandito na pala si Dada sa gilid ko. 

"Dada! Of course not! Hindi naman ako easy to get," nakasimangot kong sagot sa kaniya. 

"So, I'm right it's because of a boy?" Seryoso ang mukha ni Dada habang nakatingin siya sa akin at hinihintay ang magiging sagot ko. Hindi ko alam kung tatawanan ko ba siya o iirapan. Paano ba naman kasi first day ko pa lang pinaghihinalaan niya na agad ako.

"Dada seriously?!" hindi ko makapaniwalang sigaw sa kaniya. 

"What?" he innocently asked. 

I crossed my arms in front of my chest. "It's because of a girl Dad, not a boy," I corrected him. 

"You're a bisexual now?!" he dramatically said. 

"Dada!" 

He chuckled. 

"Alright, I'm just making fun of you sweetheart. Relax, you're so serious, why you're so uptight? I can't joke around now because you're already a highschool student?" he said, still teasing me. 

"Dada," I gruffly called him. 

He laughed hard. 

"Okay, I'll stop na. But why are you smiling alone a while ago?" he asked as he guide me inside of our car. I get inside and put my bag on my lap.

"I have a friend now Dada," I happily announced.

"Oh, really? That's great!" masayang sabi ni Dada. 

Pagkatapos no'n ay naging tuloy-tuloy na ang pagku-kwento ko kay Dada tungkol sa mga nangyari sa 'kin buong maghapon kanina maliban na lang sa nangyari tungkol doon kay Kenneth at Theo. Hindi rin naman kasi importante at isa pa, hindi naman sila kilala ni Dada, kahit ako hindi ko rin naman sila kilala. 

Since I was a kid si Dada na talaga ang sinasabihan ko ng lahat. As in lahat ng tungkol sa akin alam ni Dada. I grew up in a house where my opinion matters, and that is because of my dad. He always said that even if I'm still a little girl my opinion over something should matter. 

I will always be grateful for having him as my father. Siya 'yong tagapagtanggol ko noon sa bahay kapag pinapagalitan ako ni Mommy o kaya ni Mamita. Kaya naman mahal na mahal ko siya. 

"Sweetheart, I forgot to tell you that we will go out later. Birthday kasi ni Anastasia but it's okay if you don't want to come, I know that you're tired from school," Dada said, breaking the silence that engulfed us a while ago.  

"No, Dada I'm fine. Sama na lang ako sayo, wala rin naman po kaming ginawa masyado kanina," sagot ko sa kaniya habang inaayos ko ang aking upo. 

He smile at me. "Okay if you say so."

Nginitian ko na lang din si Dada at tumingin na lang ako sa daan. 

Maya-maya pa ay nakarating na kami sa bahay. Hindi traffic kaya naman mabilis kaming nakauwi.

Pagkadating namin sa bahay ay agad akong lumabas sa kotse at umakyat sa kwarto ko para makapagbihis. I still have two hours to prepare for the party later pero nagdesisyon ako na mag-ayos na agad dahil I know how judgemental my dad friends are. 

Noon kasi kahit pa maayos naman ang suot ko ay may nasasabi pa rin sila tungkol sa akin. At ayaw ko nang mangyari ulit 'yon ngayon sa birthday ni Tita Anastasia.

Napatigil ako sa pagtanggal ng clips sa buhok ko nang may kumatok sa pinto. Lumapit ako sa pinto at binuksan ko iyon. And there, I saw my dad holding a color gray satin dress. 

I pouted my lips. 

Why my dad is so sweet?

"You bought it for me, Dada?" He just nodded his head then he flashed his perfect smile. 

"I love you, Dada," sabi ko sa kaniya habang pinipigilan kong umiyak kaya naman habang kaya ko pang pigilan ang luha ko sa pagbagsak ay lumapit na ako kay Dada at niyakap siya ng mahigpit. 

"I love you more, sweetheart," he whispered then he kissed my forehead.

"Magbihis ka na and take your time, I'll wait for you outside."

Binigay niya na sa 'kin ang dress pagkatapos ay lumabas na siya at sinarado na niya ang pinto. Tumalikod na ako pagkalabas ni Dada pero nagulat ako nang muling bumukas ang pinto. 

"Why Dad? You forget something?" I asked him. 

"Don't make yourself too beautiful. I mean, you're already beau—" 

I cut him off.

"Dad, don't worry I won't be noticed at the party I'm not that beautiful to be the center of attention once we get there," paliwanag ko sa kaniya. 

"Of course not! You're beautiful, you're my daughter my own fle—" 

I interrupted him again because obviously he's just being dramatic. 

"Yeah, yeah whatever Dad. Just wait for me downstairs okay?" I said then I already closed the door. 

Ang kulit talaga ng tatay ko kahit kailan. 

Hay, ewan. 

I took a quick shower ang lagkit kasi ng pakiramdam ko kanina pa. Siksikan kasi sa school at mainit din. When I finished taking a shower I wore my bathrobe. 

Hindi muna ako nagbihis papatuyuin ko pa kasi ang buhok ko. Naisip ko rin kasi kanina na i-straight ang buhok ko. I don't usually let my hair untied but I will make this party an exemption. 

After blow drying my hair, I immediately start straightening it.

I checked the time; it's already five o'clock in the afternoon and the party will start around six o'clock. 

Kaya naman binilisan ko na ang ginawa kong pag-aayos. Sinuot ko na agad ang dress pagkatapos ay nag-make up na ako. I just did light make up on my face: foundation, concealer, pink lipstick, blush and a mascara. I don't usually do my eyebrows dahil makapal na iyon. After I doing all the things in my face, sinuot ko na ang white pumps ko. 

Tinignan ko ang itsura ko sa salamin. Mukha namang maayos na ako. Hindi na rin ako nag-abalang maglagay pa ng kung ano sa buhok ko. Hinati ko na lamang iyon sa gitna at inipit sa magkabilang tenga ko ang iilang hibla ng buhok ko. 

When I got satisfied with my look lumabas na agad ako sa kwarto at bumaba na. I saw my dad at the living room sitting on the couch looking effortlessly handsome with his three-piece-suit. 

"Dada, let's go," aya ko sa kaniya. 

He looked at me from head to toe which really makes me blush. 

"You look exactly like your mom," he emotionally said. 

I genuinely smile at my father. I know how much he misses mom and like him I miss mom too. 

I saw him wipe his tears using his right hand. "I just miss your mom sorry sweetheart." 

"Wala 'yon, Dad. Let's go?" 

Tumango lamang si Dada at lumabas na kami ng bahay. Inalalayan ako ni Dada na makapasok sa kotse. Nang komportable na akong nakaupo ay pumasok na rin siya sa loob ng sasakyan at pinaandar na iyon. 

Sa buong byahe hindi kami masyadong nag-usap ni Dada. Siguro kasi miss niya pa rin si Mommy. Kaya naman hindi na lang din muna ako nagsalita.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Seventeen   Chapter 16

    "Hay grabe! Ang bilis ng araw. Akalain mo 'yon limang buwan na pala ang lumipas," sabi ni Rachelle habang humihikab.She's right. Napakabilis nga ng oras at ng mga pangyayari. Hindi pa rin ako makapaniwalang limang buwan na pala ang lumipas. Gano'n siguro talaga kapag nage-enjoy ka.I could still remember my first day here. Hindi ko talaga inisip na magkakaroon ako ng kaibigan dito sa school. I'm not really approachable and I don't know how to start a conversation.Kaya naman sobra akong nagpapasalamat na kinausap ako noon ni Honey. Bago ko pa man makita si Rachelle sa comfort room ay sapat na sa akin noon kung si Honey lang ang maging kaibigan ko ngunit hindi ko akalaing may dadagdag pang isa which is Rachelle.I'm thankful that I have the best dad ever. Kung hindi dahil sa kaniya siguro hindi ko nakita ulit si Rachelle at hindi ko magiging kaibigan si Honey. Mabuti na lang at hindi talaga sinunod ni Dada si Mamu. Speaking of Mamu, pupunta nga pala kami

  • Seventeen   Chapter 15.2

    Inilagay ni Theo ang cellphone niya sa loob ng bulsa ng khaki short niya at naglakad siya patungo sa akin. Hindi ko tuloy alam kung tatakbo na ako paalis o iyuyuko ko na lang ang ulo ko. Kahit kailan talaga si Honey! "Hi," he murmured shyly. I gave him a smile. "Hi, uhm, sorry si ano kasi-" Napatigil ako sa pagsasalita nang tinawanan niya ako. "Okay lang. Pauwi ka na?" Pauwi na ba ako? Gusto ko na nga bang umuwi? Wala rin naman akong gagawin sa bahay at wala rin tao ro'n. Okay naman sigurong sumama ako kay Theo di ba? "Uhm, sana... Pero may kasama ka ba ngayon?" "Palagi naman akong mag-isa." "Ah, sorry nakalimutan ko." "Ano'ng meron sa 'yo ngayon at sorry ka yata ng sorry?" He smile at me and I feel butterflies dancing on my stomach. How can he manage to look handsome without even trying? "Huwag ka ngang ngumiti ng ganyan!" He laughed. "Bakit ano'ng masama sa pag-ngiti ko? Atsaka

  • Seventeen   Chapter 15.1

    Bago kami pumasok ay tinanong pa ni Honey kung pwede daw ba ang aso sa loob ng bahay namin ang sabi ko ay okay lang naman. Mukha naman kasing walang issue si Dada pagdating sa mga aso. Binuhat ni Honey ang aso niya at pumasok na kami sa loob.Nang makapasok na kami sa loob ng bahay ay tinanggal na muna ni Honey ang tali na nakasabit sa collar ng puddle niya. Pagkatanggal ni Honey ay agad namang tumakbo ang aso niya."Nakakayamot talaga 'tong aso na 'to.""Hayaan mo nang magpagala-gala dito sa bahay. Wala naman siyang ibang lulusutan palabas kasi wala naman kaming ibang pinto na pwedeng labasan.""Hay naku, subukan lang talaga niyang tumae dito sa inyo ipapakain ko talaga 'yon sa kaniya.""Ang sama mo."She rolled her eyes again. "Joke lang. Sa mahal ng aso na 'yan makakaya ko bang patayin 'yan? Eh di mas una akong pinatay ng mama 'ko."Umupo muna kami ni Honey sa couch dito sa living room dahil hinahanda pa ang breakfast namin. Nag-us

  • Seventeen   Chapter 15

    The aroma of newly baked cookies run through my nostrils. Dahil doon tila ba kumalam na agad ang aking tyan. Amoy pa lang mukhang masarap na. Saan ba nanggagaling 'yong amoy na 'yon?"Sweetheart, wake up." Kumapa ako ng unan habang nakapikit pa rin ang aking mata. Nang makahanap ako ay kaagad ko iyong pinatong sa aking tenga.Ayaw ko pang tumayo sa kama. Gusto ko pang matulog ulit.Naramdaman ko ang ginawang pagtanggal ni Dada sa unan na nasa tenga ko."Gumising ka na. I baked cookies for you. C'mon, get up, sleepyhead.""I'm still sleepy," I mumbled."Alright maybe I'll just give these to Ivan. Kanina pa naman niya 'to gustong lantakan."Agad akong bumangon at sinimangutan ko si Dada. Doon ko lamang nalaman na may tray na nakapatong sa gilid ng kama kung saan nakalagay ang cookies at isang baso ng tubig. Kinuha ko ang baso ng tubig at ininom iyon."How was your sleep?" Pagkatapos kong uminom ay binalik ko iyon sa tray.

  • Seventeen   Chapter 14.1

    Pagka-send ko pa lang ng message ay nabasa na niya agad iyon. Wala sigurong ginagawa ang isang 'to.Nicholls Scott: Kailangan naming gumawa ng facebook account para sa mga subject teachers namin. At isa pa, mas gusto kitang asarin sa personal.I rolled my eyes. Kahit kailan basag trip talaga itong isang 'to. Pero kabog siya mag-type huh with right punctuation marks and capitalizations. Para lang siyang nagsusulat ng essay assignment.Meadow Fabiana: Oo na basag trip ka bakit ka ba kasi nagchat?Nicholls Scott: Gusto ko lang ipaalam na pwede mong labhan 'yong handkerchief pero hand wash lang dapat.Dyusko! Nag-message siya sa 'kin para lang ipaalala 'yon? Nagsayang pa siya ng oras hanapin 'yong account ko sa facebook para lang ipaalala na kailangan i-hand wash 'yong handkerchief! Grabeng effort 'yon huh.Salamat sa paalala huh! Hindi ba pwedeng mag-chat siya dahil gusto niya akong i-

  • Seventeen   Chapter 14

    While drying my hair using my favorite towel I couldn't stop myself from smiling. Para na akong tanga na nakangiti dito mag-isa sa kwarto ko. Nang tanggalin ko ang panyo na binigay ni Theo sa buhok ko kanina bago ako maligo ay nilapag ko iyon ng maayos sa kama ko. Kelan niya kaya ito ginawa? I never thought that he can paint.Marami pa talaga akong bagay na hindi alam tungkol kay Theo.Umupo ako sa may swivel chair pagkatapos ay binuksan ko ang laptop ko. Marami kasi akong kailangang i-search. Tinatambakan na talaga kami ng mga gawain. Binato ko ang tuwalya ko sa may kama pagkatapos ay nag-search na ako sa google.Basa pa ang buhok ko at hindi pa ako nagsusuklay pero hinayaan ko na lang na gano'n iyon. Marami pa naman akong gagawin atsaka isa pa hindi pa naman ako inaantok.Kinuha ko ang assignment notebook ko at ipinatong iyon sa study table. Chineck ko kung ano pang mga assignment ang kailangan ko pang gawin. 'Yong iba lang kasi ang natatandaan ko.

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status