Chapter 24

Kinaumagahan, nagising siya dahil sa bigat na nakadantay sa bandang puson niya at ang marahang pagsuklay sa buhok niya. Ayaw pa niya sanang gumising dahil pakiramdam niya ay ang bigat-bigat ng mga talukap niya. Tila sasakit ang ulo niya kapag pinilit niyang magmulat. Wari ba’y may mga malilit na bato na nakadantay din sa kaniyang mga mata.

Wala siyang nagawa kun’di ang magdilat. Minulat niya ang kaniyang mga mata at nasilayan niya ang nakangiting labi ng binata. Masarap pagmasdan ang mga ngiti nito, para bang hindi dumaan sa madramang eksena kahapon na nagpaguho sa kaniyang damdamin. Ngiti na para bang hindi nawalan, ngiti na para bang ang ganda pa rin ng umaga kahit nadaanan ng isang malakas at dambuhalang bagyo ng problema.

Sinagot niya ang ngiti ng binata. Kahit inaantok ay iginalaw niya ang labi upang tugunin ang ngiti nito. Matamis siyang ngumiti at inabot ang pisngi ni Lloyd. Hinaplos niya iyon, nakaka-miss ang ngiting ito, sana hindi mu