Bawat galaw ng lalaki ay sinusundan niya, pati galaw ng daliri nito ay hindi niya pinapalagpas. His bone structure looked perfect and solid. Nang tumama sa lalaki ang ilaw, pinagmasdan niya ito ng mabuti. And only two words can describe the man perfectly.
Greek God!
Ngayon pa lang siya nakakita ng ganito kaguwapong lalaki. Ni hindi nga siya makapaniwala na makikita niya ang hero sa sinusulat niyang nobela.
Hindi nga niya mapigilang matawa habang sinusulat niya ang hitsura ng hero niya habang tinatanong ang sarili na may tao kayang ganito ang hitsura? Like, hello? Nasobrahan yata siya sa pagbabasa ng fiction novel.
Bago kasi siya magsimulang magsulat ay pinagtutuunan niya muna ng pansin ang hitsura ng magiging hero at heroine niya sa nobela. Kinikilala niya munang mabuti bago isalang sa kuwento. Mas mabuti kasi na makilala muna ang mga tauhan nang hindi maligaw ang manunulat.
Kahit maliit na detalye ay kinakabesado niyang mabuti. Kahit paggalaw lang ng mga kilay nito o hindi kaya paggalaw ng labi. Kung madalas ba nitong kinakagat ang ibabang labi nito o hindi.
Kaya sigurado siya na itong kaharap niya ay ang mismong hero sa sinusulat niyang nobela. Mula sa hitsura nito at ang bawat paggalaw nito.
Maganda ang hugis ng ilong ng lalaki, katamtaman ang kapal ng kilay nito at masuwerte sa mga pilik-mata. Her heart raced in suspense. This Lloyd is just like the hero of her novel! What the fuvk! Not just like, because he is the real hero of her novel.
Tumikhim si Lloyd, napansin yata ang mga titig niya. OMG! Am I that obvious?
Sumilay ang isang ngiti sa perfect nitong mga labi. His smile revealed his pearly white teeth. I guess, I just found the perfect guy.
Gorgeous, brooding, adorable, and totally irresistible. She smiled too and exposing her pair of dimples.
Ininom niya ang laman ng baso ni Lloyd, without knowing kung anong klaseng alak iyon. Naramdaman niya ang init sa lalamunan dulot ng alak na ininom niya. Bumaba ang tingin ni Sharon sa mga labi ng kaharap.
I’m wondering, anong lasa kaya ng mga labi niya? Ramdam niya ang excitement na tuparin ang kaniyang plano at Lloyd niya balak isakatuparan ito. No turning back.
“Lloyd.”
Tumingin ang binata sa kaniya at tinutukan ang mga labi niya.
Okay, I know, medyo feelingera ako ngayon. Lihim siyang natawa sa naisip.
“What if I’ll tell you, I want you to be a part of my plan tonight?” She used her voice that no one can ever resist. Just like the heroine of her story. She inched her body closer to Lloyd. This is it Sha, you can do this, pag-cheer up niya sa sarili.
Nasa iisang upuan lang sila ng binata, upuan na tatlong tao ang maaaring umupo.
“What kind of plan?” he asked at inilapit din ang katawan sa kaniya.
Gan’yan nga, come closer Lloyd. Come closer.
“Matagal ko ng gustong gawin ang planong ito.” Her hands crept up to Lloydʼs neck.
Bago pa naka-reklamo ang binata, hinalikan niya ito sa labi. Lloydʼs lips is the best she ever tasted. Sabagay, ito rin naman ang kauna-unahang halik sa buong buhay niya. It tasted heaven.
Hindi inaasahan ni Sharon na magagawa niya ito at sa isang estranghero pa. Ni sa baklang ex-boyfriend niya ay hindi niya nahalikan ito. Sheʼs not an obviously a good kisser, actually this is her first kiss.
Unang halik niya si Lloyd! For heavenʼs sake! She doesn’t know how to kiss a man passionately, she kissed Lloyd as if she really wanted to kiss it. Lloyd doesn’t make only move while she’s doing the move. Maybe, he’s shock. Kaya pinagbuti niyang maigi ang paghalik sa binata.
Well, bunga siguro ito sa alak na ininom niya. Bumaba ang kamay niya sa laylayan ng t-shirt ng binata. Tila may sariling utak ang kaniyang kamay. Pinasok niya ang isang kamay sa t-shirt ng lalaki at hinawakan ang dibdib nito. Habang ang isang kamay niya ay nasa buhok nito. Parang ang sarap niyang sabunutan te! Like the hell! Kiss me back!
Lloyd’s hands moved to pull her closer by the waist and he kissed her back. A soft moan escaped from Sharon’s lips. Ohh god, she moaned. His lips tasted so good. Mas inilapit pa ni Lloyd ang katawan nito at nilalakbay ng kamay ng lalaki ang baywang niya na naghahatid ng kiliti sa pagkababae niya. Oh, my goodness, she keeps on moaning.
Tila hindi nakuntento ang binata, hinapit nito ang baywang niya at pinaupo siya sa kandungan nito habang hindi pinuputol ang halik. She moaned.
“I like kissing you,” sabi niya nang kumawala siya sa paghalik sa binata.
“I like kissing you too and your touch,” sagot nito at tiningnan ang kamay niyang nakahawak sa pagkalalaki nito.
Namula siya sa sinabi nito. Pati siguro singit niya ay namula pero hindi niya ininda ang hiyang naramdaman mas nanaig ang kagustuhan niyang matupad ang kaniyang plano. Inilapit niya ang labi sa kaliwang tainga ng binata.
“Lloyd,” she whispered.
“Yes?”
“Let’s get out of here,” she whispered again.
Naramdaman niyang natigilan ang binata. No way! Talagang hindi maaari! Oh, come on. Hindi ka naman siguro bakla no?
“Don’t you want to do more than this?” bulong niya at umaasang hindi siya tatanggihan nito.
Ito ang unang beses na gagawin niya ito at ayaw niya na hindi maging matagumpay ang panglalandi niya. Please Lloyd, don’t be gay!
“Sigurado ka ba talaga, Sharon?”
Bakit ang gandang pakinggan na binanggit nito ang pangalan niya?
“Please…” Hindi niya alam pero disperada na yata talaga siya. Akalain mong nagpupumilit pa siya, ayaw lang niya sigurong tanggigan siya.
“May room ako sa itaas. Let’s go up.”
Nakahinga siya ng maluwag, hindi bakla ang hinayupak na ‘to.
Panay ang sulyap ni Lloyd sa kaniya nang nasa elevator na sila paakyat sa kuwarto nito. Siguro, isa si Lloyd sa may-ari ng bar. Mayaman pala itong nabingwit niya.
“Ayokong magsisi ka Sharon, pag-isipan mo itong mabuti,” sabi ni Lloyd nang makarating sila sa pintuan ng kuwarto nito.
Pinakiramdaman niya ang sarili. “I only have one question, are you still single?”
“What do you think?” balik tanong nito.
Hindi siya kumibo at pinakiramdaman lang ang mga galaw ng binata.
“Yeah, I’m single.”
Nakahinga siya nang maluwag. Mabuti na lang, ayaw din naman niyang kinabukasan ay may sasabunot sa kaniya at aakusahan siyang kabit.
Sa ganda kong ‘to? Kabit?
Puwede rin, kung ganito ba naman kaguwapo. Why not?
Palihim niyang sinapok ang ulo. Ano na naman itong iniisip niya?
“Good.” Hinarap niya ito at binigyan ng isang halik sa labi.
“Take me to your room, Lloyd Gonzales.”
Hinalikan siya ng binata bago nito binuksan ang pinto.
“There’s no turning back honey,” bulong nito sa tainga niya at binuhat siya papunta sa kama at pinahiga.
Hinaplos ni Josh ang kaniyang pisngi saka hinalikan ang mga labi niya. This guy is a good kisser. It seems like may sariling isip ang mga labi niya. She kissed him back with the same pressure. Pinalalim ni Lloyd ang halik at focus na focus ito sa paghalik sa kaniya. Ang isa nitong kamay ay ipinasok ng binata sa suot niyang blusa at minasahe ang dibdib niya.
“Ohh sh¡t,” she moaned.
“You like that, huh?” nakangiting tanong nito sa kanya. Umungol siya bilang sagot.
Itinaas ni Lloyd ang damit niya para ma-expose ang dibdib niya.
“Please suck my breast, Lloyd.”
“No need to say please honey, I am willing to do that.”
Nakaliyad ang katawan niya habang pinapagapang ni Lloyd ang basa nitong labi sa puson niya paakyat sa mayayaman niyang dibdib. He massaged her breast gently and took one of her nipples inside his wet mouth.
Ilang minuto lang ang lumipas ay hindi na nasundan ni Sharon ang mga ginawa ni Lloyd sa kaniya. Hindi niya matukoy kung ano at paano ang ginawa nito upang mapaligaya siya.
“Lloyd,” banggit niya sa pangalan ng binata nang hindi na niya maintindihan ang pinaggagawa nito.
She doesn’t know how to react. Halo-halong emosiyon ang kaniyang nararamdaman.
Naramdaman niya ulit ang kiliting hindi niya maintindihan dulot sa mga ginagawa ng binata. She’s good using words to describe something but now, she doesn’t know what to say.
She moaned because of the unexplainable feeling. Hindi siya mapakali sa ginagawa ng binata. She was panting, parang nauubusan siya ng hangin. All the thing she can do is to moan. Moan. And moan.
Hindi niya lubos maisip na ganito pala ang pakiramdam. Even she’s an erotic writer without sex experience. Now, she knew the exact feeling.
“Happy anniversary,” nakangiting bati ni Lloyd sa kaniya sabay yakap. Hindi masukat ang ngiti na binibigay ni Lloyd sa kaniya katulad sa mga binibigay nitong saya.Gaya ng paulit-ulit na binubulong niya sa langit, wala na siyang mahihiling pa. Kasiyahan? Alam naman niyang sila ang may kontrol no’n. Ang tanging minimithi lang niya ay sana makayanan nila ni Lloyd ang lahat. Sana walang sumuko sa kanila.Sana pag-ibig ang tanging uumapaw. Sana kaya nilang harapin ang lahat. Hindi rin lingid sa kaniya na may panahong mahihirapan pero kakayanin niya. Basta nasa tabi lang niya si Lloyd at ang anak nila, kakayanin niya.“Happy fifth anniversary too, hon.” Pinugpugan siya nito ng halik sa mukha.Maraming taon ang lumipas, marami rin silang napagdaanan. May away man, may tampuhan pero walang iwanan. Lalaban anuman ang mangyari. Lalaban sila ng sabay, hindi lang para sa sarili kun’di para sa pamilya niya.Kung bibigyan siy
“Bust, thirty two and one-half. Waist, twenty five,” sabi niya habang kinukuhanan ng sukat ang estudyante niya. “Nailista mo ba?” dagdag pa niya.Ang sarap sabunutan nitong estudyante na kinukunan niya ng sukat. Kung sana kasi hindi ito malikot, kanina pa sana sila tapos. Kung hindi kasi ito naglilikot panay pag-iinarte naman ang inaatupag.“Yes, Ma’am.” Tumango naman ang estudyante na naka-assign sa paglista.May ginagawa kasi sila ng mga bata. Ang mga napili niyang estudyante ang magtatahi ng school uniforms sa mga bagong salta na estudyante sa university nila. Ang mga magiging freshmen nila ngayong taon. At ang sabi pa nitong kasama niyang estudyante, sa first day lang din daw naman magiging fresh.“Hip, thirty three,” patuloy pa rin siya sa pagkuha ng measurements ng makulit na estudyante.Ewan din ba, hindi siguro napansin ang pagtaas ng kilay niya dahil sa kakulitan nito.Almost two
“I’m so excited!” Umalingawngaw ang sigaw ng isa niyang kasama sa trabaho, si Liza Mae. Halos yanigin ang buong department nila sa tinig nito. Ito na yata ang tinig na sinasabi nilang kayang basagin ang baso. Kusang lumingon ang ulo niya upang tingnan ang papasok pa lang na si Liza Mae. May dala itong isang papel na kulay asul at kumikintab pa. Nilakihan nito ang bukas ng sliding door at pangiti-ngiting pumasok, tila isang beauty queen na nanalo sa contest. “Excited saan? Excited kang mabagsak sa evaluation ng mga bata?” Tumawa ang lahat nang biglang nagsalita ang isang instructor na katabi niya. Kilala ito bilang maldita, kung ang mga estudyante ang tatanungin. Terror daw kasi at binabagsak talaga ang estudyante na hindi sinusunod ang mga utos nito. “Hindi! Sanay na akong mabagsak.” Tumawa si Liza Mae at umupo sa tabi ng table ni Clara, ang instructor na sinabihan itong mababagsak sa evaluation. “Excited ako rito.
“Hon, kailan ang uwi mo?” tanong ni Sharon sa binata. Ngumiti pa siya habang tinitingnan ito sa cellphone. Umayos siya ng higa pagkatapos kunin ang isang unan niya at nilagay sa likod. Inayos niya rin ang kaniyang kumot dahil medyo malakas ang buga ng aircon.Kausap niya sa video call si Lloyd at panay ngiti ang binata mula pa kanina. Halos trenta minuto na raw ito naghihintay na tumawag siya, kaso lampas trenta minuto naman siyang naligo sa banyo. Walang nagawa ang kawawang Lloyd Gonzales.Video call na lang muna kaysa naman hindi niya ito makausap, mas nakakalungkot iyon. Hindi na nga siya halos makakalma tuwing naiisip niya na hindi niya kasama ang binata.Miss na niya ito. Miss na niya ang amoy nito. Miss na niya ang halik nito. Miss na niya ang mga kalokohan nito. Miss na niya ang lahat ng tungkol kay Lloyd.Kahit mabango nitong kilikili, miss na niya rin.Ewan ba at kung makaakto siya ay parang isang taon na niyang hindi nakikita
Lumipas ang isang araw pero hindi na niya nakita pa ang Lloyd Gonzales na nakausap niya kahapon. Hindi na nga rin niya ito nakita sa campus pagkatapos iwan niya ito sa high school department. Nang kumalma kasi siya ay muli siyang pumunta roon sa department ng high school pero wala na roon ang lalaki.Malaki ang porsiyento na naniniwala siyang hindi niya boyfriend iyon. Kahit ilang buwan pa lang silang nagkakilala ng binata pero kilala na niya talaga ang nobyo. Kung paano ito ngumiti, alam na alam niya. Kung paano ito kumindat, kabisadong-kabisado niya. Ang paraan nito ng pagtawa, addict na addict siya. Higit sa lahat, ang pagtawag nito sa kaniyang pangalan, alam niya kung si Lloyd ba iyon o hindi.Kahit ang paglakad pa lang ng nobyo, alam na niya. Hindi talaga siya maaaring magkamali, hindi si Lloyd ang nakaharap niya kahapon. Kung sino man iyon, hindi niya alam.Ibang Lloyd talaga iyon, singit na naman ng utak niya.So weird. Hindi pa rin niya nakakausap
Mapusok, mapangahas, at mapaghanap ang bawat halik na ibinibigay ni Lloyd kay Sharon. Tila hinahalungkat ng binata ang buo niyang pagkatao. May hinahanap na hindi niya alam kung ano. May mga gustong malaman na hindi niya rin batid.Nanginginig ang labi ni Sharon sa bawat sagot niya sa mapupusok na halik ni Lloyd. Sinasagot niya iyon kung paano at kung gaano katindi ang binibigay na halik ng binata sa kaniya. Gusto niya rin na iparamdam kung ano ang pinaparamdam nito sa kaniya. Gusto niyang ibalik kung ano ang ibinigay nito.Tila ba nagkaroon sila ng sariling mundo at sa lalaki lang iyon umiikot. Kahit nakapikit siya ay tila ba nakikita niya pa rin ang mga kulay na pumapalibot sa kanila, nagbibigay ng napakagandang liwanag.Nang makapasok na sila sa kuwarto ng boarding house ni Lloyd ay agad siya nitong isinandal sa dingding ng kuwarto at doon ibiniyaya ang marubdob na halik na gustong-gusto niya. Halik na may pananabik, halik na mapusok, halik na mainit, at hali