Share

Chapter 12 Ang umpisa

Author: Ms. Rose
last update Last Updated: 2025-07-08 09:35:07

“Grrrr... grabe, nilalamig na talaga ako,” reklamo ni Benedict habang hinuhubad ang kanyang basang t-shirt.

Napatingin si Elizabeth—at hindi niya napigilan ang mapanganga. Napatitig siya sa harap ng lalaking ngayon ay hubad na ang pang-itaas. Kita niya ang bawat hubog ng katawan nito—matipuno, makisig, at waring hinubog ng araw at trabaho sa bukid. Hindi siya agad nakapagsalita.

“Ang lakas ng dating… ang lakas talaga,” sambit niya sa sarili habang palihim na lumulunok.

Lumapit si Benedict at bahagyang nanginig sa lamig. “Grrrr... giniginaw na talaga ako,” aniya, sabay upo sa tabi ni Elizabeth. “Makikihati ako sa kumot ha,” dagdag pa niya, habang umuupo sa tabi ng dalaga.

Nagkatinginan silang dalawa. Tila huminto ang oras.

Tahimik.

Malapit ang kanilang mukha sa isa’t isa. Ramdam ni Elizabeth ang init ng hininga ng lalaki kahit malamig ang paligid.

“Napakagwapo niya…” bulong ng isip ni Elizabeth. “Ang mga mata niya… ang ilong… at ang mga labi… Ang ganda ng hugis. Parang… ang sarap halik
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • She Calls Him Dad, I Call Him Mine    Chapter 14 unang pasok

    Napalunok si Elizabeth, hindi makapaniwala sa anyong nasa harap niya. Para siyang naalimpungatan sa isang masarap na panaginip.“Ang laki naman niyan…” mahina niyang usal, halos pabulong, may halong kaba at pagkasabik. Ngunit bago pa siya tuluyang lamunin ng hiya, gumalaw ang kanyang kamay na tila may sariling isip. Dahan-dahan niyang hinaplos ang mainit na balat ng kalakhan ni Benedict, marahang humawak na animo'y gustong alalahanin ang bawat pulso, bawat pintig.Napasinghap si Benedict sa sarap. “Eliz…” mahinang bulong niya, nanginginig sa pagnanasa, pilit pinipigilan ang sarili. Ang titig niya sa dalaga ay naging mas malalim—nakakatunaw, puno ng pananabik at paghanga. Kitang-kita niya ang unti-unting pagbuka ng damdamin nito, kahit hindi pa man ito ganap na nagpapadala.Nanginginig man ang kamay ni Elizabeth, hindi niya inalis iyon. Bagkus ay mas mariing humawak, pilit binabasa ang bawat galaw ni Benedict, bawat buntong-hininga, bawat panginginig ng kalamnan. Ramdam niya ang apoy s

  • She Calls Him Dad, I Call Him Mine    chapter 13 haplos

    Napasinghap si Elizabeth. Isinara niya ang mga mata habang ninanamnam ang bawat dampi, bawat kiliti. Ang kanyang dibdib ay dahan-dahang nilapitan ni Benedict, hinalikan ng marahan, puno ng paggalang at pagnanasa. Isa-isang gumapang ang halik sa kanyang balat—tila isang dasal na paulit-ulit inuusal ng labi, ng dila, ng hininga.Sa bawat galaw, mas lalong umiinit ang hangin sa pagitan nila. Ang mga ungol ni Elizabeth ay patuloy na pinipigilan, ngunit hindi na maitatanggi ang panginginig ng kanyang katawan, ang panunuyo ng kanyang mga labi, ang panabik sa bawat segundo ng pagkakalapit nila."Ang ganda mo..." bulong ni Benedict habang hinahagod ng kanyang mga mata ang buong katawan ni Elizabeth. Bahagya siyang napangiti habang dumadampi ang kanyang labi sa leeg ng dalaga, unti-unting bumababa ang halik patungo sa kanyang dibdib."Ben..." mahinang sambit ni Elizabeth, halos isang ungol na rin ang kanyang pangalan sa kanyang bibig."Shhh... ako ang bahala sa'yo," bulong ni Benedict habang m

  • She Calls Him Dad, I Call Him Mine    Chapter 12 Ang umpisa

    “Grrrr... grabe, nilalamig na talaga ako,” reklamo ni Benedict habang hinuhubad ang kanyang basang t-shirt.Napatingin si Elizabeth—at hindi niya napigilan ang mapanganga. Napatitig siya sa harap ng lalaking ngayon ay hubad na ang pang-itaas. Kita niya ang bawat hubog ng katawan nito—matipuno, makisig, at waring hinubog ng araw at trabaho sa bukid. Hindi siya agad nakapagsalita.“Ang lakas ng dating… ang lakas talaga,” sambit niya sa sarili habang palihim na lumulunok.Lumapit si Benedict at bahagyang nanginig sa lamig. “Grrrr... giniginaw na talaga ako,” aniya, sabay upo sa tabi ni Elizabeth. “Makikihati ako sa kumot ha,” dagdag pa niya, habang umuupo sa tabi ng dalaga.Nagkatinginan silang dalawa. Tila huminto ang oras.Tahimik.Malapit ang kanilang mukha sa isa’t isa. Ramdam ni Elizabeth ang init ng hininga ng lalaki kahit malamig ang paligid.“Napakagwapo niya…” bulong ng isip ni Elizabeth. “Ang mga mata niya… ang ilong… at ang mga labi… Ang ganda ng hugis. Parang… ang sarap halik

  • She Calls Him Dad, I Call Him Mine    Chapter 11 sa kubo

    Sa ilalim ng langit na punô ng kumikislap na bituin, tila isang perpektong gabi ang bumabalot sa paligid nina Benedict at Elizabeth. Ang dilim ng gabi ay hindi nakakabahala kundi nagbibigay ng tahimik at mapayapang damdamin. Tahimik ang paligid, at ang tanging naririnig ay ang malambing na huni ng kuliglig at ang banayad na pagaspas ng malamig na simoy ng hangin. Sa mga sandaling iyon, tila huminto ang oras—parang ang buong mundo ay pansamantalang tumigil upang bigyang daan ang kanilang munting tagpo.Ngunit sa isang iglap, binasag ng kalikasan ang katahimikan. Isang malakas na kulog ang biglang gumulantang sa kalangitan, kasunod ang pagbuhos ng malalakas at malamig na patak ng ulan. Mula sa katahimikan, naging isang paligsahan ng tunog ang paligid—ang kulog, ang ambon, at ang mabilis na pagbagsak ng tubig sa mga dahon at lupa."Ay!" gulat ni Elizabeth, habang napaatras siya nang bahagya, sabay takip ng mga palad sa kanyang ulo. Tumalsik ang ilang patak ng ulan sa kanyang mukha at bal

  • She Calls Him Dad, I Call Him Mine    Chapter 10 papuntang kubo

    "Hahaha!" malakas na tawa ni Benedict habang pinagmamasdan ang mukha ni Elizabeth na hindi makaimik, pulang-pula ang pisngi na parang hinog na mansanas. Nakakatuwa itong panoorin—yung tipong alam mong gusto niyang magtago pero wala siyang mapagtaguan."Alam mo," patuloy ni Benedict habang nakangiti ng pilyo, "ang cute mo talaga, Eliz—lalo na kapag namumula ka. Gusto mo bang maglakad-lakad muna? Mas maganda ang paligid dito tuwing gabi. Tahimik, malamig, at minsan may bonus pang shooting star."Saglit na napaisip si Elizabeth. Ilang beses siyang nagkibit-balikat, saka patagong tumingin kay Benedict. Dalawang araw pa lang silang magkakilala, at ito ang ama ng kaibigan niyang si Monique—pero sa di niya maipaliwanag na dahilan, panatag siya rito.Agad namang napansin iyon ni Benedict. "Alam ko kung anong iniisip mo," sabay himas sa batok. "Huwag kang mag-alala, kabisado ko ang lugar na 'to—dito ako lumaki. At saka," sabay kindat, "ako ang ‘prince charming’ mo, kaya wala akong ibang gagawi

  • She Calls Him Dad, I Call Him Mine    Chapter 9 Hindi makatulog

    Hindi makatulog si Elizabeth. Ilang ulit na siyang nagpalit ng posisyon sa kama ngunit tila ba may mabigat na iniipit ang kanyang dibdib. Nakatingin siya sa kisame, hindi dahil may tinitingnan, kundi dahil doon nakatuon ang kanyang mga iniisip—mga tanong na walang kasiguraduhan at mga desisyong hindi niya alam kung tama.Napabuntong-hininga siya nang malalim. Maya-maya'y nakaramdam siya ng uhaw. Dahan-dahan siyang bumangon mula sa kama, nagsuot ng manipis na jacket, at tahimik na binuksan ang pinto. Gabi na, halos alas-dose. Tahimik ang buong bahay. Madilim ngunit malamig ang hangin na dumadampi sa kanyang balat habang papunta siya sa kusina.Habang naglalakad siya sa sala, napansin niyang may liwanag mula sa labas. Sumilip siya sa bintana at nakita si Benedict na nakaupo sa lumang bangkong kahoy sa may veranda. Nakayuko ito, hawak ang isang tasa ng kape—o marahil ay tsaa—at tila malalim na nag-iisip. Hindi niya ito agad nilapitan, ngunit may kung anong humila sa kanya palapit.Lumaba

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status