Share
CHAPTER 32
Last
"Gusto kita...no...I think I'm falling in love. Please be mine, Eina."
Hindi ako makaimik. Pakiramdam ko ay nalunok ko na ang dila ko. My knees are trembling terribly.
Ramdam na ramdam ko ang pagtambol ng puso ko sa loob ng dibdib ko. Pakiramdam ko ay malapit ng tumalon ang puso ko.
Bumalik lang ako sa wisyo ng marinig ko ang mahina niyang paghalakhak.
"Where's your tongue now, Eina?" He teased. Dahil sa sobrang kaba ay sinubukan kong ialis ang kamay ko sa pagkakahawak niya pero mas hinigpitan niya lang ito at ang mas nakakainis mas napalapit pa ako sa katawan niya. We're just inches away.
"I-Inaantok na ako." Sabi ko habang iniiwas sa kaniya ang aking paningin but he's staring at me intently!
"Girlfriend na kita?" He asked that made my eyes widened.
What the hell?!
Mas lalo akong nanlaban sa hawak niya p
Related chapters
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 33
Scared to deathKinabukasan ay agad nagplano ang lahat na mag swimming sa dagat. Pero dahil may mga hang over ang lahat tamad na tamad pa sila magsibangon. Si Roma naman ay umagang umaga nagsusuka sa banyo. Si Leley naman ay tulog na tulog pa sa kama. Itong babaeng ito isa pa eh. Inihatid siya dito ni Isaiah na tulog na tulog, lasing yata."Gising na Leley!" Sigaw ko sa tainga ni Leley sabay sipa ko sa paa niya. Natawa ako ng bigla siyang napabangon sa biglang gulat. Taas taas pa ang magulo niyang buhok. Mukha siyang sabog sa itsura niya."Eina naman eh!" Sabi niya sabay irap sa akin. Humalakhak ako habang pinagmamasdan siyang parang baliw na naglalakad sa banyo. Sakto naman na kalalabas lang ni Roma na nakasuot ng bathrobe."Anyare don?" Roma asked, confused because of Leley's weird face."Ayun, lasing parin yata hanggang ngayon." Sabi ko. "Ako nga rin eh. Ang
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 34
OverNaging masaya ang araw namin. Walang oras na hindi ako nakaramdam ng tuwa. Lalo na dahil sa kalokohan ng magpipinsan minsan ay sumasali pa sina Leley at Roma.Makikita na ang papalubog na araw sa horizon ng karagatan. It was beautiful. Hinding hindi ko ito malilimutan. The happiness...I'm feeling...I won't ever forget this.Sabay sabay kaming nanuod ng sunset, nagkaroon din ng pictorial ang mga Suarez. At syempre laging present ang digital camera ni Jonas. Pangarap niya yatang maging photographer.Naglabas din ng cellphone si Perfi at nag selfie kami parehas. At sa bawat ngiti ko ay walang mababasa ditong kalungkutan, purong kasiyahan lamang.Nang dumilim naman ay gumawa ng bonfire si Jonas at syempre may alak na naman. Nasa dalampasigan lang kami at sa gitna namin ay ang bonfire."At dahil last night na natin to maglalasing tayo hanggang sa hindi na tayo ma
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 35
SorryI am so lost. I am so sad. And at the same time...I feel so down. Hindi ko magawang ngumiti. Hindi ko magawang maging masaya sa kalagayan ko. Kaya paano ko ipapakita sa mga kaibigan ko na ayos lang ang lahat?Nasa loob ako ng aking Vios. Naka park na ako sa parking lot ng school pero...kinakabahan akong lumabas dahil alam ko kung anong makikita ko. Panigurado akong maraming naghihintay sa akin.Kinuha ko ang aking cellphone at tiningnan ang reflection sa camera. I tried to smile but my eyes is telling otherwise. Pero sa huli bumuntong hininga na lang ako.Just one month Eina. Spend your one month in darkness.Lumabas ako ng driver seat at kinuha ang aking bag. Tahimik akong naglakad papasok sa school pero agad ding natigilan ng makita ko si Perfi na nakasandan sa isang puno na para bang kanina pa may hinihintay. Agad sumibol ang kaba sa aking puso ng magta
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 36
Without mePinigilan kong tumulo ang mga luha ko habang nakatulala sa madilim na kalangitan. Wala man lang akong makitang bituin sa langit. Pakiramdam ko pati ang gabi ay nalulungkot sa kalagayan ko.Hindi ko pa rin makalimutan ang sagutan namin kanina ni Perfi. I know he's hurt. I hurt his feeling. But it feels so right. Alam kong sa huli ay ito pa rin ang tamang gawin. Ayaw kong madamay siya sa kalungkutan na dinadanas ko ngayon. Ayaw kong kaawaan niya ako."Anak.." i heard mom on my back. Tumabi siya sa akin dito sa veranda. Sumandal din siya sa railing at pinagmasdan ang madilim na kalangitan."I know that guy. He's Gov. Danillo Suarez's son, right?" She asked.Tumingin ako kay mommy na nakatingin sa akin. Her eyes resembled mine."Ilang beses niya akong tinanong kung anong problema mo. Kung anong problema natin...but I didn't told him anything because
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 37
FarewellAkala ko noon wala ng mas sasakit pa na marinig sa doktor na may blood cancer ako pero hindi ko akalain na may mas maisasakit pa pala ang pag iwan sa lalaking minahal mo ng todo.Pinilit kong wag umiyak pero habang hinahakbang ko ang mga paa ko palayo sa classroom ay mas lalong bumibigat ang puso ko. Mas lalo akong nasasaktan. Pakiramdam ko ay hindi na ako makahinga. I wiped my tears as I walk faster in the parking lot. Pero natigilan ako ng makita ko sina Roma, Leley, Mariel, Vaness, Marianne at Niña sa harapan ng sasakyan ko. Para bang kanina pa nila ako iniintay na dumating.These are the friends I treasured the most. I won't ever forget them.Habang palapit ay nagulat na lang ako ng mabilis na lumapit sa akin si Roma at isang malakas na sampal ang naramdaman ko sa aking kanang pisngi. Pumaling ang ulo ko. Napapikit ako ng mariin sa hapdi nito,"Roma
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 38
Go backMarami akong pinagsisisihan sa buhay. At first I wasted my time for anything and not minding the people who loves me. I did not thought that they also want me to live. They want me to stay.But I chose to turned my back on them. And there's someone who made my eyes opened from everyone. Hindi man niya alam ang kalagayan ko pero nagawa niya pa ring imulat ang mga mata ko. He made me believe that it's worth it to live your life. He made me believe that I have purpose in this life.And I hope everything will be fine. I hope for my life. And the only thing that I am wishing for...is to have more days in this world.Ilang buwan na rin akong nandito sa hospital dito sa U.S. Maraming medication akong dinaanan. Patuloy na tumutulong sa amin ang tito ko na doktor. I am very thankful dahil tinutulungan niya kami. At sa bawat araw na nagigising ako ay dobleng sakit ang nararamdaman
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 39
Sleepy"Baka ma move ang flight natin pabalik. Hindi kasi tinanggap ng boss ko ang resignation letter ko. Kailangan ko pang maghanap ng papalit sa akin." Mom explained.I stared at my mom. Sabagay mahirap nga namang umalis na lang si mommy ng walang kapalit."Is it okay?" She asked dad."It's fine. Nandoon naman ang secretary ko. May acting CEO din kaya pwede namang next month na tayo umalis." Dad said.Tumigil ako sa pagtingin sa aking laptop at tumingin kay daddy."Dad, paano yung Hardware shop ko dun?" I asked. Hardware shop is my business I built. Noong isang buwan ko yun sinimulan. Nag utos si dad ng tauhan niya doon sa Lucena na maghanap ng lupa kung saan itatayo ang shop kaya ngayon ay nakahanap na under construction pa lang ito pero malapit ng matapos,"It's just okay hija, Architect Gardner is keeping me updated to it." Dad answered,
Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 40
NobodyAlas singko pa lang ng umaga ay gising na ako para maghanda sa pag alis ko mamaya.Namomroble ako doon sa nangyari kahapon. Ang sabi sa akin ni Jez si Mang Froy ang nakabangga, hindi naman sobrang malaki ang nasira pero may damages pa rin. I already called Mang Froy ang he explained his side. Kauulan lang daw kasi kahapon at nagkataon na madulas ang kalsada sa road na yun. Mang Froy is a good person. Kilala ko siya. Dati siyang construction worker na sinasama lagi ni daddy sa mga project. Dahil ang anak ni Mang Froy ay may bone cancer. Fate is just 15 years old right now and still under medication. Isa ako sa mga tumutulong. Isinali ko rin siya sa grupo ng mga tumutulong sa mga cancer. I am one of the investor of that charity so I am very concern of Mang Froy. Fate will be devastated if she find out what happened to her father."Aalis ka na agad? Alas syete pa lang ah?"
Latest chapter
- Since that Day (TAGALOG) EPILOGUE
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 50
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 49
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 48
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 47
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 46
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 45
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 44
- Since that Day (TAGALOG) CHAPTER 43
