Chapter 4: Secret

Napahigpit ang pagkakahawak ko sa seatbelt na nakadikit sa katawan ko ng huminto na sasakyan ni Andrew sa pamilyar na building....Damang dama ko na rin ang palad kong pinagpapawisan dahil sa kaba at takot..

Napatingin ako sa wrist watch ko...At napapikit nalang ako ng makitang halos tatlong oras na akong late..

"Klare..?" Napamulat ako at Matamlay na bumaling sa driver seat ... Isang buntong hininga ang pinakawalan ko bago

"Salamat Drew ...." Ngumiti siya at isang beses na tumango...baba na Sana ako ng

"Sandali Klare .." nagtatakang bumaling ulit ako sa kanya..

"Talaga bang ayos na ang pakiramdam mo?"

Ngumiti ako at sunod sunod na tumango..

Napabuntong hininga siya at pilit akong nginitian..

"Susunduin kita mamaya okay...."

"H-ha?...naku Drew hindi na...nakakahiya na sayo.."

Kumunot ang noo niya..

"Hindi pumasok si Kate..Walang maghahatid sayo pauwi.."

"Hindi mo na ako kailangan alalahanin Drew..kaya ko sarili ko.."

"What?.."

"Tsaka baka gabihin ako...ang dami ko pang natambak na trabaho.. magagalit si H-Hendrix kapag hindi ko tinapos lahat ng yon ngayon"

"D'mn that man!..alam niya namang hindi ka pwedeng magpagod tapos..." Hindi niya na natuloy ang sasabihin niya ng mapansing yumuko ako..

"Klare... susunduin kita mamaya-"

"But-"

"No buts..."

"Gagabihin ako..mababagot ka lang kakahintay sakin."

"Kahit magdamag ka pang matapos Klare ayos lang sakin.... maghihintay parin ako.."

Ngumiti ako at sapilitang napa-oo nalang sa sinabi ng lalaki..

"Salamat ulit" SABI ko ng tuluyan na akong makababa sa sasakyan..

_____________________

"Ma'am Klare!!..naku Ma'am mabuti at dumating na kayo..kanina pa po kayo hinahanap ni Sir Hendrix...."

Napalunok ako sa sinabi ni Nory isa sa impleyado ng kompanya..

"B-bakit daw?" Kabadong tanong ko..

"Hindi ko rin po alam Ma'am eh.."

"G-galit ba SIYA n-ngayon?"

Palagi naman Klare bakit mo pa tinatanong?

"O-opo Ma'am.."

Napapikit ako habang pilit na nilalabanan ang kaba na nasa dibdib ko..alam ko na-alam ko ng mangyayari to..inihanda ko na ang sarili ko pero bakit hindi nababawasan ang takot at kaba ko...

Nanginginig ang kamay kong humawak sa pintuan ng opisina niya...Pawisan din ang palad pati ang noo ko..hindi ko narin mabilang kong ilang lunok ang nagawa ko para lang mapakalma ang sarili at mabawasan ang takot na nararamdaman ko pero walang nangyari...I'm still nervous to the point na hindi ko na maitama ang paghinga ko...

Kaya mo yan Klare...Kaya mo siyang harapin ngayon..Magpaliwanag ka nalang...

Natigilan ako..'paliwanag' kailan ba siya nakinig sa paliwanag ko?

Nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa niyon si Alice dating sekretarya na assistant secretary ko nalang Ngayon...kaya siguro SIYA Galit sakin dahil don...

Umirap siya sakin.. umiling lang ako.

"Kanina ka pa hinahanap" mataray na sabi nito...umirap ulit SIYA bago ako lampasan..

Naikiyom ko nalang ang kamay ko at hindi na siya pinatulan pa....don't mind her Klare ang dapat mong isipin ang kung paano mo matatakasan to? D'mn it matatakasan ko pa ba to!?

I shook my head ....before entering his office..

_________________________

Naabutan ko siyang nakatayo sa harapan ng glass window habang may hawak na alak sa Isang kamay.... nakatitig ako sa likod niya..

Tulala akong nakatingin sa likod ng lalaki...I grab my chest when suddenly my heart starting to beat loudly and rhythmically...I know I'm nervous that's why my heart pounding so loud...pero may nararamdaman akong kakaiba Ngayon... lalo na kapag ganitong nakatitig lang ako sa kanya...

What's happening?

Napakurap kurap ako at agad ng umiwas ng tingin ng mapansin ang paggalaw ng balikat niya

"Saan ka galing?" Kalmadong tanong nito habang nasa glass window parin ang tingin

"Do I need to repeat myself Klare?"

Napapintag ako sa pwesto ko dahil sa huling sinabi NIYA...at laking pasalamat ko dahil tanging likod niya lang ang nakaharap sakin...

"You will answer me or what!?"

Napakagat labi ako..

"Sa..sa bahay lang..."

Napatigil ako saglit..

"Hindi ko namalayan na... nakatulog pala ako kakahintay...k-kay Kate"

"P-pasensya na..kung late ako...."

Napa-atras ako ng bahagya ng pumihit siya paharap...inubos niya muna yung laman ng baso niya bago inilapag sa mesa..

Napaiwas ako ng makitang dahan dahan siyang naglalakad papalapit sa pwesto ko..

Halos mapunit narin ang palda ko sa sobrang higpit ng pagkakakapit ko DITO...

Huminto siya ng magtapat kami.. hinawakan niya ang batok ko at sapilitang pinaharap sa kanya..

"Wala ka ba talagang alam gawin kundi ang magsinungaling.

Takot akong napatingin sa madilim niyang mata...

"Sasabihin mo ba sakin ang totoo o hindi!?"

Nanghihina ako sa galit na nakikita ngayon sa mata niya kahit halos araw araw ko naman na iyong nakikita ay hindi ko pa magawang masanay...

"Nagsasabi ako ng totoo-"

"Go on Klare..panindigan mo yang kasinungalingan mo..dahil hindi naman ako ang niloloko mo!...your just fooling yourself Klare hindi ako!"

Pilit kong tinatangal ang kamay niya sa batok ko dahil medyo nararamdaman ko na ang hapdi sa klase ng pagkakahawak niya..

"Hendrix please!!!..bitiwan mo nga argg!"

Napahiyaw ako ng kabigin niya ako at mas hinigpitan ang pagkakasakal sa batok ko..

"Sumisigaw ka na!?..bakit kaya mo na sarili mo?"

"Hendrix please"

"Fvck you Klare!..baka nakakalimutan mong kaya ka nagpagamit ay dahil hindi ka marunong tumayo sa sarili mong mga paa!!"

"Nasasaktan ako-"

"Akala ko ba matalino ka....youre one of the best business woman on that age right?" He laught and I feel insulted on that sarcastic laugh

"Bakit hindi mo ginamit yung utak mo?..magaling ka sabi nila diba!?...hinahangaan ka nila,tinitingala"

"But why you used your body instead of your brain!?..oh maybe your wh!re"

"You heard it, wh!re"

Naramdaman ko na ang mainit na likidong nagmula sa mata ko at walang tigil na nagsilandasan ang mga ito sa pisngi ko..

"I'm not a wh!re..."

"You are Klare!...your a wh!re..you just live because of money.. because of SOMEONES money...."

Naikuyom ko ang isang kamay ko habang ang isa naman ay pilit tinatangal ang kamay niyang nasa batok ko parin hanggang ngayon..

"Oo...oo na malandi,bayarang babae, kaladkarin,p!kpok..ako na lahat!..pero tao din ako Hendrix nasasaktan din ako sa mga sinasabi mo!"

"Nasasaktan ka!?...dapat lang yan Klare!.."

"Yang sakit na nararamdaman mo ngayon..wala pa yan sa sakit na dinulot mo sakin...sa amin!!"

"Sinira mo ako!..sinira mo!!"

"Hindi ko pa ba nababayaran yon sayo?"

"Your life is not enough Klare...just in case you mess!!"

"And if you really want to pay for your selfishness....Get lost!!"

Napangiwi ako ng panggigilan niya ang batok ko..nagtagis din ang mga ngipin niya dahil sa pinaghalong sakit at Galit..

"Get lost Klare!!..dahil kapag patuloy ko pang makita yang pagmumukha mo baka mapatay na kita!"

I push him..I try my best to push him away but I fail..His too strong compare to me..

"Hendrix please...ayoko na..ayoko na" pagmamakaawa ko.... pero mas naging galit lang ang mata niya.

"You choose this kind of life Klare!"

"Nagmamakaawa ako...p-please stop this" nanghihinang saad ko..

"Maawa ka....ayoko na"

"Awa!?...sa tingin mo ma-aawa ako sayo!"

"Bakit ha Klare naawa ka ba kay Chloe ng sabihin mo ng harap harapan sa kanya na buntis ka..Naawa ka ba sa kanya!?..Hindi diba..dahil makasarili ka!...you have no any idea how much you hurt my Chloe that time.."

"I want to kill you Klare...I wanted to kill you when I saw Chloe crying so loud because of you!"

Naikuyom ko ang mga kamay ko...

Nasasaktan ako Ngayon..hindi lang dahil sa pagkakasakal niya kundi pati na rin sa mga pinagsasabi niya...

Oo kasalanan ko!..pero may kasalanan din siya!

"Kaya Pano ako ma-aawa sayo!!...kung ikaw mismo hindi mo alam ang salitang yon!!"

Nanginginig na Ang tuhod ko pakiramdam ko ay anumang oras ay matutumba ako mula s kinatatayuan ko ngayon..

"Wala akong kahit anong awang nararamdaman sayo Klare"

"Dahil Sa tuwing nakikita ko yang pagmumukha mo tanging pagkamuhi ang nararamdaman..nakakasuka!"

"Nakakasuka kayo!!"

"MAY KASALANAN KA RIN NAMAN DIBA!...May KASALANAN KA rin.."

Sigaw ko ...hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob na sagutin at sigawan siya..pero sumusubra na!.

"May kasalanan ka rin Hendrix kung bakit nasaktan si Chloe!.."

"may kasalanan ka rin pero bakit hanggang Ngayon ako lang yung patuloy na nasasaktan...tayong dalawa ang may kasalanan kung bakit nasaktan si Chloe..dahil parehas nating ginawa ang bagay na yon..pero bakit ako lang yong nag sa-suffer sa kasalanang tayong dalawa ang may gawa!?"

Nagtagis ang bagang niya..nanlilisik din ang mata niya habang nakatingin sa akin..and I swear I want to hide..I want to run away from him.pero paano?

"Kasalanan mo Hendrix!..kasalanan mo kung bakit nagkahiwalay kayo ng fiance mo-"

Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng isang malakas na sampal ang nasalo ko mula sa kanya..napa-upo nadin ako sa sahig dahil nawalan ako ng balanse sa lakas ng sampal niya sa kin..

"Putang!na Klare!..WAG MONG ISISI SAKIN ANG KALANDIAN MO!!"