KINABUKASANNAPABANGON ako ng marinig ang ingay galing labas, binuksan ko ang bintana at nakita doon sina Lolo na abala sa pagbubuhat ng mga basket.Inilalagay nila iyon sa likod ng pickup truck..Nasabi nga pala ni Kenjie na luluwas sila para magbagsak ng mga mais at pinya sa palengke.."Klare?" Sinara ko ang bintana bago bumaling sa lalaking kakabangon pa lang..Magulo pa ang buhok niya pero--"Goodmorning..What's with the noise out there?" Napailing ako bago umalis sa tapat ng bintana para ligpitin ang hinigaan ko, Hindi ko na sinubukang sagutin ang tanong niya.."Klare..I thought we're okay..nagusap na tayo kagabi diba" napakunot noo ako, tinapos ko munang tupiin ang kumot bago humarap sa lalaki.."We're okay, Hendrix-""So why you're still ignoring me?" Kunot noong tanong niya..Napakagat labi ako bago nagsalita"I-Im sorry okay...wag mo nalang intindihin" sagot ko na lalo lamang niyang ikinakunot ng noo......"Sigurado ka ba?" Tanong ni Shyrell ng sabihin kong sasama ako sa
NASAAN AKO?....Yan ang unang tanong na sumagi sa isipan ko ng tuluyan ko ng maidilat ang mga mata ko..Isang kisame ang bumungad saakin.Kahit malabo ay alam kong hindi ako pamilyar sa lugar. Sinubukan kong bumangon ngunit natigilan ako ng makitang nakatali ang mga kamay ko sa magkabilang gilid ng kama. Pilit kong hinihila para makawala pero sadyang mahigpit ang pagkakatali.Nakakaramdam na rin ako ng hapdi mula sa palapulsuhan ko..Agad akong natigilan ng maalala ang nangyari...I was kidnapped! Dalawang lalaki ang bigla nalang bumaba mula sa van at puwersahan akong isinakay"Tulong!..Tulongan niyo Ako!!" Sinubukan ko ulit hilahin ang kamay ko,nagbabakasakaling makawala ngunit nabigo ako..Sa ginagawa ay mas lalo lamang nadaragdagan ang sakit sa kamay ko.."Tulong!!" Paulit ulit na sigaw ko,halos mamaos na ako dahil sa lakas ng pagsigaw na kumakawala sa bibig at lalamunan ko "Ang ingay mo naman!!" Gulat akong napatingin sa lalaking iniluwa ng pinto.. Hilot niya pa ang batok, lumapit s
AALIS na siya..Matamlay ako simula ng magising hanggang sa magtanghalian kami..Alam ko namang aalis siya pero parang gusto kong wag nalang..I even asked the time to move slower.Habang papalapit kasi ang araw ng pag-alis nya ay nakakaramdam ako ng lungkot.. Hindi pa man siya nakakaalis ay nakikita ko na ang sarili kong mababagot ng sobra.Hindi na ako sanay! At alam ko sa sarili kong hindi ako masasanay..But then, I couldn't just ask him to stay with me,its his Dad,who am I to tell Hendrix to disobey his parents..AishNapasabunot ako sa sarili. Isinandal ko rin ang likod sa backrest ng lounge kung saan ako kasalukuyang nakaupo..Wtf Klare, stop acting like that! Aalis lang ang lalaki .Babalik rin daw agad.At tsaka pumayag ka.Kaya ano pang inaarte-arte mo diyan! "Klare?" Natigilan ako at napabaling sa lalaki.. Naglalakad siya ngayon papalapit sa'kin.Nang makalapit ay naupo siya sa tabi ko. Malaki naman ang lounge,kaya hindi ko na kinailangang umusog para magkasya siya "Is there some
PINANOOD ko ang paglalaro ng lalaki sa kamay ko.Naka-upo kami sa mahabang sofa sa sala.nasa ibabaw ng mga hita niya ang mga binti ko.nakapatagilid siyang nakaupo sakin pero nakaharap sa'kin ang katawan niya."Hendrix?" Natigilan siya sa paglalaro ng kamay ko, tumingin sa'kin"Kadarating mo lang?" Napalunok ako ng maramdaman ang paghawak niya sa hita ko.pinagdikit niya iyon at nanatili ang palad sa ibabaw "Oo" ngumiti ako"D-Dumeretso ka rito" "Hindi..Sa bahay ako dumeretso pero wala ka..Naisip ko baka umuwi ka muna sainyo kaya agad akong dumeretso doon,pero sabi ni Dad, umuwi ka na raw kahapon pa-" nanlaki ang mata ko"B-bakit hindi mo nalang ako tinext na darating ka..e di sana hindi ako umalis ng mansyon!...Kagagaling mo lang sa mahabang biyahe Hendrix,tapos bumeyahe ka ulit papunta sa bahay" ngumisi sya"I want to surprise you" napanguso nalang ako..Natahimik kami.. Muli niyang kinuha ang kamay ko at tahimik na nilaro..Nakayuko siya kaya malaya kong natititigan ang parte ng muk
SA eksaktong oras ay naiparada ko ang kotse sa parking lot sa isang café. Ngayon lang ako nakapunta sa lugar.. Kitang-kita ko mula dito ang mga tao na nasa loob niyon dahil tanging salamin lang naman ang nakaharang sa buong café. Kinuha ko ang cellphone sa dashboard at nagtipa ng text.'Nandito na ako' Hindi ko alam kung sino ba ang kapalitan ko ng mensahe.Kahit nagdadalawang isip ako ay pumunta parin ako sa lugar na sinabi niya.Naguguluhan ako..pinilit kong baliwalain ang text pero hindi ako matahimik..Wala namang masama kung susubukan ko.'Wait for it.Ipapakita ko sayo ang katotohanan''Ano bang gusto mo? Sino ka ba?' 'Be patient Klare, dapat ka pa ngang magpasalamat sa'kin dahil inilalayo kita sa akala mong makakabuti sayo' ipinatong ko sa passenger seat ang cellphone ng mabasa ang reply,ILANG minuto akong nag-antay. Nanatili ako sa loob ng kotse..Wala naman akong nakikitang kakaiba sa lugar bukod sa mga ibang sasakyan na nakaparada,mga tao na nakikitang nasa loob ng café.Gabi
Does timeless love end?if it did,How?GuiseCheatingLiesBetrayalThere's a lot of reasons why love ruined.why relationship broke.but whatever the real reason is, it only leaves us one thing..PainKUNOT noo at dahan-dahan akong dumilat..Malabo ngunit nakakasilaw na liwanag ang bumungad sa mata ko..Inilibot ko ang paningin sa paligid.At sa ilang segundong paguusisa ay nalaman ko kung nasaan ako..May mga nakakabit sa suwero sa katawan ko.Rinig na rinig ko rin ang tunog ng monitor na nasa kaliwang gilid ko..Nang tumingin ako doon ay kasabay na nakita ang lalaking nakayuko sa gilid ng kama.Hawak niya pa ang isang kamay ko..'Pupuntahan ka niya sa mansyon. Sasabihin niya na lahat ng pinakita niya ay parte parin ng plano naming maghigante.Pero syempre,gusto kong ako ang magpamukha sayo niyon! Kaya kita pinapunta''Klare.I'm pregnant.At alam kong kami ang pipiliin ni Hendrix keysa sainyo' Nangilid muli ang mga luha sa mata ko ng maalala iyon..Why do I need to remember those hurtful sce
TATLONG araw na...Naging mabigat at masakit ang paglipas at pagdating ng bawat araw ko..Nanatili ako sa hospital.May mga kung ano pa silang ginagawa saakin.Hindi ako nagtatanong, hinahayaan ko lang sila.Sinabi naman ni Kate na para daw iyon sa mabilisang pag-recover ko.Wala naman akong pakialam kung para saan iyon..Naging manhid ako sa lahat.Nalaman ko rin sakanya na halos isang linggo akong naging unconscious..Simula ng magising ako ay halos araw-araw silang dumadalaw sakin.Nagdadala ng mga pagkain at bulaklak.Nililibang nila ako.nakikita at nararamdaman ko ang efforts nilang libangin ako para makalimutan ang tungkol sa nangyari. Pero kahit anong gawin nila ay hindi ko magawang makalimot..Sa huli ay humihiga ako sa kama at tahimik na umiiyak,tinatalikuran sila..Alam ko nasasaktan sila sa ginagawa ko,pero wala muna akong pakialam doon..Sobrang nasasaktan ako ngayon at hindi ko kayang isipin ang nararamdaman ng iba.."Klare,kumain ka muna-" Nahiga ako at tinalikuran ang lalaki..Sa
ILANG araw na akong nalulunod sa sakit at kalungkutan.Sa bawat paglipas ng mga sandali ay mas lalo kong nadarama ang kakaibang lungkot, na para bang isang bagay na paulit-ulit na tumutusok at tumatagos iyon sa puso ko..Paano pa ba ako magpapatuloy? Paano ko haharapin ang bawat umagang sumasalubong saakin? Paano ako sasabay sa walang tigil na pagtakbo ng oras.Paano pa ako magiging masaya gayong wala na ang tanging rasong nakikita ko.."Hello!" Pinanood ko ang babaeng magtungo sa lamesang nasa gilid ko..pinalitan niya ang nalalanta ng bulaklak na nasa vase."Goodmorning" bati niya.Umiwas lang ako ng tingin.walang palya siyang dumadalaw.Kinukwento niya sa'kin ang mga nangyayari sa bawat araw niya.Kapag nauubusan na siya ng kwento ay tumatabi lang siya sa'kin sa kama, Walang salita niya akong niyayakap..Pinaparamdam niya saakin na nandito lang siya sa tabi ko palagi.Na hindi pa ako nagiisa.."Kate?" Mahinang tawag ko. Nakita kong nagulat siya."G-Gusto kong lumabas" muli akong tuming