Chapter 56: Blame

ILANG araw na akong nalulunod sa sakit at kalungkutan.Sa bawat paglipas ng mga sandali ay mas lalo kong nadarama ang kakaibang lungkot, na para bang isang bagay na paulit-ulit na tumutusok at tumatagos iyon sa puso ko..

Paano pa ba ako magpapatuloy? Paano ko haharapin ang bawat umagang sumasalubong saakin? Paano ako sasabay sa walang tigil na pagtakbo ng oras.

Paano pa ako magiging masaya gayong wala na ang tanging rasong nakikita ko..

"Hello!" Pinanood ko ang babaeng magtungo sa lamesang nasa gilid ko..pinalitan niya ang nalalanta ng bulaklak na nasa vase.

"Goodmorning" bati niya.Umiwas lang ako ng tingin.

walang palya siyang dumadalaw.Kinukwento niya sa'kin ang mga nangyayari sa bawat araw niya.Kapag nauubusan na siya ng kwento ay tumatabi lang siya sa'kin sa kama, Walang salita niya akong niyayakap..Pinaparamdam niya saakin na nandito lang siya sa tabi ko palagi.Na hindi pa ako nagiisa..

"Kate?" Mahinang tawag ko. Nakita kong nagulat siya.

"G-Gusto kong lumabas" muli akong tuming