"I'm scared, I dreamed about you" Ani ni Bianca na hindi matigil sa pag iyak habang mahigpit pa rin na yakap si Jaez. Habang si Jaez ay patuloy pa rin ang pag tatahan kay Bianca habang hinahagod ang likod nito, ramdam na ramdam pa rin kasi ni Jaez ang panginginig ng kamay ni Bianca na tila grabe ang takot na nararamdaman nito. "Kung ano yung napanaginipan mo, hindi magiging totoo 'yon" He whispered. "I hope so" Ani naman ni Bianca. Ilang sandali pa ang lumipas bago tuluyang tumahan si bianca sa pag iyak nito at nang tuluyan na nga itong tumahan ay pinaiinom ito agad ni Jaez ng tubig upang kumalma naman ito dahil nanginginig pa rin ang kamay niya. Gustong itanong ni Jaez kung ano ang panaginip ni Bianca ngunit nagdadalawng isip ito dahil baka pag tinanong niya ay muli na naman itong umiyak kaya naman minabuti nalang ni Jaez na hayaan na lang. HALOS TATLONG ORAS DIN NANG TULUYAN na ngang kumalma si Bianca at sakto naman ay nakatanggap na si Jaez ng text mula kay Ace na ayos na a
NANG maramdaman kong wala na si Jaez sa tabi ko ay agad akong bumangon sa kinahihigaan ko, i know hindi na tama ang nararamdaman kong ito at ayokong hintayin pa na maapektuhan ang bata sa sinapupunan ko. Agad akong nag ayos ng sarili ko at dali-daling kinuha ang susi sa side table. Kailangan kong pumunta kay Doc ngayon upang malaman ko kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Pagbaba ko sa sala ay sakto wala ang kasambahay nila sa baba kaya naman dali-dali akong lumbas at sumakay sa kotse ko, habang nag mamaneho ako ay hinihimas ko ang tiyan ko dahil nararamdaman ko ang pagkilos ni Baby sa tiyan ko. Pagdating ko naman sa clinic ay agad akong bumaba sa kotse ko at nagtungo sa loon ng clinic at sakto naman na walang patients kaya naman nakausap ko agad si Doc sa loob. "Hello, Doc" Bati ko na may malapad na ngiti. "Good day, ang aga mo 'ata ngayon" Ani ni Doc na naupo sa harap ng table niya. "Nag w-worry po kasi ako" Panimula ko. "What happened? " She asked. "Madalas po kasi nagigi
(DUE) NAG-PUNTA akong mag isa sa cemetery dahil pinilit ko talaga si Jaez na pumuntang office dahil marami siyang kailangan na gawin samantalang ako naman ay walang gagawin kaya naman i spend my whole day sa cemetery. "Sobrang tagal na rin na ako nalang mag isa... Araw araw kong sinusubukan na maging kompleto tulad noon and thankfully unti-unti ko na po siyang nagagawa dahil tinutulungan po ako ni Jaez na maging ok" I whispered. "Mom, Dad. Malapit na po akong manganak, sayang lang po at hindi niyo makikita ang apo niyo" I added. Napayuko naman ako. "wala na rin si Tyron, Dad.. Pinag bilin niyo po ako sa kaniya pero kahit siya iniwan na rin ako, sobrang hirap po kasi nung nawala kayo siya ang sandalan ko— kaso iniwan na rin niya ako" Ramdam ko ang pag patak ng luha na dumaloy sa pisnge ko ngunit hinayaan ko lang iyon na tumulo. "Ngayon po, pinipilit kong kayanin ulit ang lahat kahit andito na naman ako sa punto na gusto ko nalang sumuko at
Holah! I'm Arkisha Rae a 24 years old girl working at Klievient Company. I am one of the designers in that company and I can say that my life in that company is happy and satisfying because apart from the fact that they are not strict, the ambiance inside the company is soft and i feel happy. Ngunit tila unti-unting bumibigat ang pakiramdam ko sa Kompaniyang iyon nang makilaa ko si Adam ang anak ng may ari ng kompaniyang iyon, strict si Adam at ayaw nito sa tanga at para itong galit na galit sa mundo, well naiintindihan ko naman siya after what he experience to his girlfriend who died."W- Wait!" I stopped the elevator.Bumaling naman sa akin ang tingin nang mga taong nakasakay sa elevator na tila ang tingin nila sa akin ay isang baliw na babae na pinahihinto ang pag andar ng elevator."Excuse me, Miss. Lopez?" Anang matanda.Nanlaki naman ang mata ko nang marealized ko kung sino sino ang tao sa loob ng elevator na pinahinto ko, ang bobo ko talaga sobra."I'm sorry Mr. Tan"Agad na a
Hindi pa rin mawala sa isip ko ang nangyare kahapon lang dahil hanggang 'ata sa pagtukog ko ay naalal ko pa rin ang sinabing iyon ni Sir. Adam dahil sa loob nang halos limang taon kong pagtatrabaho sa Klievient ay ngayon ko lang naramdaman si Sir. Adam or maybe because ngayon lang talaga kami nagkita dahil before ay sa kabilang branch ako kung saan bihira na pumunta si Adam."Arkisha, natapos mo na ba yung set B?" Anang bunagd ni Anne sa akin."Tapos na, ipapasa ko na lang later"Ani ko na nilagpasan siya.Agad naman akong nagtungo sa table ko upang tapusin na ang natitira ko pang gawain dahil sa susunod na linggo ay ilalabas na ang bagong collection and kailangan maayos at settle na ang lahat."Arkisha, dumating na yung mga fabric "Ani ni Jhon na sumilip sa cubicle ko.Nag angat naman ako ng tingin sa kaniya at tinaasan siya ng kilay. "Bakit ako?" I said."Ikaw ang naka- assign do'n"Ani namn nito.Wala naman kong choice kundi ang tumango na lang sa kaniya. Tumayo naman na ako sa kinau
Aakalain mong malayo sa reyalidad ang nararanasang hirap ni Bianca dahil sa tuwing gigising ito ay para itong nalulunod sa sakit at pighati, naisin man niya na hindi na magising pa ay hindi niya niya magawa dahil sa tuwing susubukin nito na kitilin ang buhay niya ay nakikita niya ang mukha ng kaniyang ina na pinipigil siya. Tila nabubuhay nalang si Bianca dahil sa ayaw ng ina nito na mamatay siya sa sarili niyang kamay, naniniwala kasi ang Ina ni Bianca na kapag kinitil mo ang sarili mong buhay ay habang buhay kang mahihirapan at hindi aakyat sa kalangitan kaya naman iyon ang iniiwasan ng Ina ni Bianca.She's an architect but because of the accident of her parents ay nawala ito sa focus sa pagtatrabaho hanggang sa tuluyan ito na nawalan ng trabaho but she's wealthy kaya naman kahit hindi ito mag trabaho ay may kinakain ito sa pang araw- araw niyang buhay, naiwanan kasi si Bianca ng parents niya ng pera.Magulo ang buhok at nangingitim ang mata na bumangon si Bianca sa pagkakahiga sa
Para akong papel na hangin ang nasusunod kung saan ko nito nais na dalhin, naglalakad ako ngunit hindi ko alam kung saan ako tutungo para akong naliligaw sa madilim na lugar na ako mismo ang lumikha. I'm lost.Nagising ako na basa na naman ang unan ko dahil sa tubig na nagmula sa dalawang mata ko, napanaginipan ko na naman kasi si mommy and Daddy na masaya kaming magkakasama sa isang lugar. Bumangon na ako at inayos ang kama ko,pipilitin kong maging maayos ngayong araw at pipilitin ko na maging isang normal na babae.After kong maligo at bumaba na ako upang magluto naman ng makakain ko ngunit nang buksan ko ang ref ay wala akong nakita na kahit na ano kaya naman pinili ko nalang na omorder ng pagkain. I ordered pizza and normal meal and ofcourse Fries and ice cream. Habang naghihintay ng order ay nanood muna ako ng tv."He looks so handsome there " I said to myself.Grabe na ang narating ng mga kasabayan ko noon ang iba sobrang successful na habang ako ito nakakulong sa lungga ko, wha
Jaez was upset because even he didn't know why he was angry, maybe because he saw Bianca's condition.Malayo ang tingin ni Jaez habang hawak ang baso niya na may lamang alak, hindi pa rin kasi mawala sa isip nito si Bianca at ang nararanasan nito ngayong paghihirap. Namamangha si Jaez sa tapang ni Bianca ngunit sa kabilang banda ay naawa ito dahil kanina ay nakita nito ang balat ni Bianca na puro peklat at pasa." I want to protect her from hurting herself" He whispered.Nailing naman si Jaez at agad na inilapag ang baso niya sa table at kinuha ang cellphone niya,may kinausap itong tao upang alamin kung sino ang lalakeng huling nakarelasyon ng dalaga upang maturuan iyon ng lesson at matuto sa mali nitong ginawa. Bagsak na naupo si Jaez sa couch nito habang nakatitig sa screen ng cellphone niya, naka-flash sa screen nito ang masayang mukha ni Bianca."Bakit ngayon lang kita nakilala?"He asked him self." Mukha kang angel but they said masungit ka raw at maldita "Kausap niya sa hawak niya