CHAPTER 39

(DUE)

NAG-PUNTA akong mag isa sa cemetery dahil pinilit ko talaga si Jaez na pumuntang office dahil marami siyang kailangan na gawin samantalang ako naman ay walang gagawin kaya naman i spend my whole day sa cemetery.

"Sobrang tagal na rin na ako nalang mag isa... Araw araw kong sinusubukan na maging kompleto tulad noon and thankfully unti-unti ko na po siyang nagagawa dahil tinutulungan po ako ni Jaez na maging ok" I whispered. "Mom, Dad. Malapit na po akong manganak, sayang lang po at hindi niyo makikita ang apo niyo" I added.

Napayuko naman ako. "wala na rin si Tyron, Dad.. Pinag bilin niyo po ako sa kaniya pero kahit siya iniwan na rin ako, sobrang hirap po kasi nung nawala kayo siya ang sandalan ko— kaso iniwan na rin niya ako" Ramdam ko ang pag patak ng luha na dumaloy sa pisnge ko ngunit hinayaan ko lang iyon na tumulo. "Ngayon po, pinipilit kong kayanin ulit ang lahat kahit andito na naman ako sa punto na gusto ko nalang sumuko at