MABILIS kong isinilid ang mga ilang importanteng gamit ko sa maliit bag na nahila ko kung saan. Kung ano-ano nalang ang nilalagay ko doon dahil pakiramdam ko ay nawawalan ako sa tamang pag-iisip. Muli, tumunog ang cellphone kong nakalagay sa gilid ng lamesa at nang makita ko ang pangalang rumehistro doon ay dali-dali ko iyong kinuha. "A-alex-""Ate… 'asan kana a-ate…" rinig na rinig ang pagngarag sa boses ni Alex. Hindi ko na rin napigilan ang sarili at isa isa na namang nagsipatakan ang masasaganang luha sa mga mata ko. "P-papunta na ako, Alex. Papunta na si ate-" "Bilisan mo ate. Baka anong mangyari kay mama. Ayokong mawala si mama, ate!" Sunod sunod akong napatango kahit na alam kong hindi naman iyon makikita ng kapatid. Mabilis ko nang hinila ang bag ko at nagmamadaling lumabas ng kwarto. Wala nang ibang bagay ang lumulukob sa utak ko. Masyado na iyong pinupuno ng pag aalala at takot. Hindi lang para kay mama, kung hindi para sa buong pamilya namin. "Aliyah-"Hindi ko na ma
"ALIYAH anak!" Mabilis akong luminga nang marinig ko ang malakas na pagsigaw na iyon. It was my father who was now crying endlessly while looking at me intently. Agad agad akong lumapit dito."Pa ano pong nangyari kay mama? Bakit ganito? Bakit nagkaganito?"Imbes na sagutin ng ama ko ang sunod sunod kong pagtatanong ay marahan niya lang akong hinila palapit sa kwartong kanina niya pa binabantayan. Pagkakita ko pa lamang sa taong nasa loob ay agad akong nanghina. Na pakiramdam ko ay anumang oras ay bigla na naman akong matutumba."Ang mama mo, anak… D'yos ko… akala ko… a-akala ko m-mawawala na sa atin ang mama mo." Kasabay ng paghagulgol ni papa ay hindi ko na rin napigilan ang sarili kong hindi mapaiyak. Dalawa kaming nag iiyakan ngayon habang nakatingin sa bintana kung nasaan nakaratay si mama. Kapansin pansin ang pamamayat nito at mas lalo akong nasasaktan habang pinagmamasdan ang napakaraming tubo na nakakabit sa kanya. Hinintay ko na munang tumahan at kumalma si papa bago k
"NANAY Luz, wala pa po bang balita kay Richard? Hindi pa po ba siya nagtetext o tumatawag sa inyo?" Alanganing lumingon sa akin ang mayordoma habang hawak-hawak ang sandok na ginagamit nito sa pagluluto. Hindi marahil nito alam kung anong isasagot sa akin. "E-eh kasi ano, Aliyah eh…""Okay lang po kung hindi pa. Medyo nag aalala lang po kasi ako. Halos tatlong linggo na ang nakalilipas, hindi pa po siya tumatawag sa akin…" "Ganoon ba, Aliyah. Pasensya kana ha, maging sa akin rin kasi ay wala pa akong natatanggap na tawag o kahit text man lang. Hayaan mo at sa oras na magparamdam si Richard ay ipapaalam ko agad sa iyo." Isang marahan na pagtango na lamang ang sinagot ko sa matanda bago tuluyang lumabas ng kusina. Sa loob ng tatlong linggo na walang paramdam si Richard ay naging mabuti naman si mama sa ospital. Kung paminsan minsan ay pinapalitan ko si papa sa pagbabantay kay mama pero kung minsan ay ang aking ama na mismo ang nagpupumilit na siya na siya na lamang dahil gusto nya
“Aliyah anak! Maigi naman at dumating kana, kanina ka pa hinahanap ng mga kapatid mo at ng mama mo…”Isang mainit na yakap ang agad kong isinalubong sa papa ko pagkababa’t pagkababa ko mula sa kotseng kinasasakyan. Hindi man halata sa mukha ko ang sobrang kagalakan ay sobra pa sa sobra akong masaya. Sa isipin palang na nakalabas na si mama sa ospital at ngayon nga ay magkakasama kami ay halos wala nang paglagyan ang saya sa dibdib ko. “Namiss ko po kayo-”Naiwan sa ere ang mga salitang sasabihin ko nang walang sabi sabi ay bigla na lamang kumalas mula sa pagkakayakap sa akin si papa at hindi magkandaugagang tumungo sa driver’s seat na animo’y madaling madali. Ni hindi man lang yata narinig ang sinabi ko. “Iyon naman pala! Maigi na lamang at narito ka rin, anak ko Rocco!”Kulang nalang ay sumayad sa sahig ang panga ko sa sobrang pagkakalaki ng buka ng iyon. Tama ba ako ng narinig? Si papa, tinawag na anak ang damuhong Rocco na ‘yan?Kailan ko pa ‘yan naging kapatid aber?“P-pa…” H
NAGISING akong parang may kung anong mabigat na bagay ang nakadagan sa akin. Antok na antok man ay pinilit kong imulat ang mga mata ko at ganoon na lamang ang panlalaki ng mga iyon nang makita ko kung ano ang bagay na kanina pa nagpapahirap sa paghinga ko.“Anak ng! Rocco anong ginagawa mo dito?!” Matalim kong wika habang pilit kong inaalis ang mabigat na braso at binti nitong nakayakap sa akin.“Tabeee!” Nahihirapan ko pang saad. Pero ang damuho, langong lango ata sa alak dahil kahit anong gawin kong pagtulak sa parte ng katawan nitong nakadagan sa akin ay hindi naman ito nagigising. “Rocco! Anak ka naman talaga ng tatay mo oh!” Inipon ko ang buong lakas ko at pinilit kong alisin ang braso muna ng binata. Noong una ay naaalis ko pa ito ngunit nang maalimpungatan ito ay saglit lang itong tumingin sa paligid bago binaling ang paningin sa akin.Agad ko siyang pinandilatan ng mga mata. But Rocco being an asshole, he just smiled and even got closer to me. At halos tumaas ang lahat ng m
ROCCO POV“ALEX! Alex!!!” Malakas kong sigaw sa pangalan ng kapatid ni Aliyah habang hindi magkandaugaga sa paglabas ng kwarto ng dalaga. I just saw her fainted and I don’t know why I feel like she’s in the middle of danger. Ganito ba dapat talaga ako ka concern sa babae ng ama ko?“Bakit kuya? Anong nangyari? Inaway ka na naman ba ni ate? Pinapalayas ka na ba?” Mabilis akong umiling at walang ano ano ay hinila ko papunta sa kwarto ni Aliyah si Alex. Hindi ko din naman kasi maintindihan ang sarili ko kung bakit ganito nalang ang kaba at takot na nararamdaman ko ngayon. Para akong pusang hindi maihi. “No. Shit, ang ate mo-““Anong nangyari kay ate?!” Marahil ay napansin ni Alex ang kaba sa tono ko kaya maging ito ay bigla na lang din nataranta. Halos takbuhin na nga namin ang kwarto ni Aliyah at ganoon nalang ang panlalaki ng mga mata ng kapatid nito nang makitang walang malay ang ate niya.“Anong gagawin ko dyan, kuya? Natutulog lang naman yata si ate.” Inosenteng wika pa nito.M
ALIYAH POVNAGISING ako na medyo may kaunting hilo pa ring nararamdaman. Pero ang pamimilipit ng puson ko ay medyo nawala na rin. Hindi ko alam kung anong nangyari kanina. Basta ang natatandaan ko lang ay inaasar ako nang inaasar ni Rocco hanggang sa mawalan nalang marahil ako ng malay. Hanggang doon nalang kasi ang naalala ko. Agad kong nilibot ang mga mata ko. Akala ko naman kung nasaan na ako napunta. Maigi naman at nandito pa rin ako sa kwarto ko. Nang mahimasmasan ay nagmamadali akong tumayo at nagtungo sa tapat ng salamin. Alam ko na kasi na kapag nakahiga ako nang maayos sa kama nang may regla ay hindi pupwede na hindi ako tatagusan.At ang lintek nga naman! Napatampal ako sa noo ko nang makita ang bilog at pulang pula na dugo sa gitna ng likod ng shorts ko. Mabilis din akong napabalik tingin sa bedsheet ng kama ko. Putik talaga! Pati yun may dugo!“Ano ba naman yan! Magpapalit pa tuloy ako ng bedsheet mamaya! Bakit naman kasi nakaayos ako ng higa? Huling alala ko nakatagil
NAGING mabilis lang din ang pagdaan ng mga araw. Ni hindi ko nga din napapansin na halos lagpas na sa isang linggo kaming nandito sa bahay ng pamilya ko. Si Rocco? Ayun, masayang nakikipagkwentuhan kanila mama at papa sa may bakuran habang ako nandito sa loob na kunyaring nanonood lang pero ang totoo ay bored na bored na sa buhay. Hindi ko alam kung gaano na ba ako katagal nakatitig kanila Rocco sa labas. Hindi pa sana matitigil iyon kung hindi ako tinabihan ni Alex habang naniningkit ang mga mata. “Hoy ate, baka naman bigla nalang matunaw si kuya Rocco nyan. Grabe ka naman kasi makatitig eh.” Isang mabilis na irap ang agad kong ginawa.Binalik ko ang mga mata ko sa harap ng tv at muling nagkunyaring nanonood. “Hoy ‘te…” Aba! Ayaw pa ata ako tigilan ng isang to. Imbes na pansinin si Alex ay sina walang bahala ko lang ito. “Ate-““Alex ano ba yon?! Hindi mo ba nakikita nanonood ako?!” “Anong pinapanood mo dyan? Eh commercial palang naman!” “Wala kanang pake-““Oh ayan.” Pamu