Share
Chapter 18
Friday morning. It's my third day working here. Maaga akong pumasok dahil hindi rin naman ako ganung nakatulog dahil sa kagabi.
I started doing my work nang marinig kong magbukas ang elevator. My heart suddenly beats fast dahil alam ko kung sino yun.
"Morning" I heard him greeted kaya huminga ako ng malalim at itinigil ang pagta type ko saka tumayo.
"Goodmorning, sir" I flashed a smile before sitting down again. Mabuti at hindi ako nautal.
He entered his office kaya mas naging focus ako sa pagtatrabaho. Hinihintay ko na utusan nya ko pero wala pa naman.
"Excuse me!" I heard a harsh voice and a slam on my table. Nag angat ako ng tingin then I saw the woman again.
Lira.
"Yes? Do you need anything?" I asked at agad binalik ang tingin ko sa computer. I heard her breathe harshly before slamming the table again.
"Hey you! Wag ka ngang ba
Kaugnay na kabanata
Still The One Chapter 19
"You found each other again, congrats" Those words lingers in my mind hanggang pag uwi ko sa bahay at paggising ko kinabukasan. Dumiretso ako sa banyo ko at agad nagbihis nang pambahay at bumaba. Naabutan ko si Mommy sa sala. Wala nanaman si Daddy. I wonder kung saan sya nagpupunta? At sinong mga kinikita nya? Sabi ni mommy, dating business partner nya ang kinikita nya. Ewan ko na. "Venice, iha" I heard my mom said kaya napaangat ako ng tingin at dumiretso sa tabi nya. "Good evening, Mommy" sabi ko then kissed her cheeks. She's watching television kaya naupo ako sa tabi nya at nanood naden. "How's your work, anak?" I heard my Mom asked habang nakatutok sa television ang paningin nya. Isinandal ko ang ulo ko sa sofa. "It's fine, Mom. Maayos naman ang trato saken ng boss ko" he even hugged me without asking kung bat ako umiiyak. "Your boss.." I heard
Still The One Chapter 20
Dressed in a black dress and white heels, ready nakong umalis. Simpleng off shoulder black dress ang suot ko. May beads ito sa shoulder parts at may naka attached na belt sa waist part. Tinernuhan ko nang dirty white heels na hindi ganon kataas. Inilagay ko sa likod ang nakalugay at kinulot na buhok ko. Yung dulo lang ang bahagya kong kinulot. There, I'm done. Kinuha ko ang purse ko na naglalaman ng essentials ko. Cellphone, tissue, wallet at others. Lumabas ako ng kwarto ko at naabutan si Mommy at Daddy na mukhang may pinag uusapang seryoso pero napaangat ang tingin sakin. Napatayo si Mommy at lumapit saken. "Wow, anak. You look great even in that simple dress" she said and gently pats my cheeks. "Umuwi ka before midnight, ha?" Napatawa naman ako sa sinabi nya. "Mom, don't worry. Bat may curfew padin ako?" Natatawang tanong ko. She smiled at me. "Sige, wala nang cur
Still The One Chapter 21
I didn't know how long I stared at him. We're holding each other's gazes for a minute. Kahit ang magfiance na kasama namin sa table ay tahimik lang na nakaupo sa kanilang upuan. I tried my best to remembered where I've seen those eyes. I tried to decipher the emotions that eyes are holding. And I realized.. his eyes, it looks like his. Looks like Jefferson's. After four years, I finally manage to say his name. Sa nagdaang taon, ayokong nababanggit ang pangalan nya kahit sa isip ko dahil pinupuno ako ng guiltiness, ng sakit, ng pangungulila but now, I manage to say his name on my mind and I expect to feel guiltiness pero, wala. I felt sting of pain pero agad ding nawala. And as I look into Jerwin's eyes, naalala ko lahat ng alaala ko with Jefferson. Pakiramdam ko, sya ang nasa harapan ko. Sya ang tinititigan ko. "Goodevening! Ladies
Still The One Chapter 22
Ramdam ko ang init ng palad nya habang papasok kami sa loob. Naabutan namin na nagkakainan na ang mga tao at nakita ko din si Reishell sa may table namin. Palinga linga sya, hinahanap siguro kami. "Hey" Jerwin said kaya napalingon sila samin. Reishell stood up and went towards me and hugs me bago bumaba ang tingin nya sa magkahawak na kamay namin. "Saan kayo galing?" She even smirked while asking. Ramdam kong binitawan ni Jerwin ang kamay ko saka hinila ang inuupuan ko kanina at sinenyasan akong maupo kaya naupo muna ako. Agad namang sumunod si Reishell. "Honey, sa labas lang kami ni Jerwin hmm? We'll just talk about the deal" Yuan said. Reishell stood up and kissed his cheeks bago naglakad papalayo sila Jerwin at Yuan. "So, Veren. Anong meron? Why may holding hands?" She asked while grinning. Agad ko namang inirapan. "Wala yon. Lumabas kasi sya kaya sinundan ko then
Still The One Chapter 23
The ride is dead silent. Gaya kanina, walang nagsalita samin pero, mas naramdaman ko ang awkwardness at embarrassment ngayon. After I blurted that words, tinanggal ni Jerwin ang kamay nya na nasa pisngi ko at tumingin nalang sa harapan. The rest of the party, nanahimik sya hanggang sa matapos. Hindi ko pa nga alam kung sasabay ba ako but when he opened the passenger seat's door, wala nakong nagawa kundi sumakay. And, here we are. Surrounded by awkwardness. Bakit ba ang careless ko? Nakakahiya na ganun ang inakto ko kanina sa harapan nya. Sa harapan ng boss ko! Hindi ko naman magawang magsalita dahil may bumabara sa lalamunan ko. "Kahit di ka pumasok ng maaga bukas, it's fine. I understand since we both went to a party. Wala din namang meeting tomorrow morning, tama ba?" He broke the silence. Agad ko namang inisip kung may schedule ba sya ng meeting bukas pero naalala kong wala.
Still The One Chapter 24
Ramdam ko na naupo sya sa tabi ko pero itinuon ko nalang ang pansin ko sa pagkain. I also feel him glance at me pero isinawalang bahala ko nalang. I'm still bothered. I heard Emman chuckled. "Chill man. Nakita ko lang sya dito, coincidentally" Again, I feel his stares at me. "Hindi ka dumiretso sa bahay nyo?" He asked me. Napahinto ako pero agad ding itinuloy ang pagkain bago sumagot nang hindi sya tinitingnan. "Nagutom ako kaya dumiretso ako dito" "But, you should have changed your clothes first. Malalamigan ka dyan sa suot mo" He said again habang si Emman, tahimik na nakikinig habang may ngisi sa labi. "I'm fine" sabi ko habang patuloy sa pagkain. "Excuse me. Kukuha lang ako ng makakain ulit" Rinig ko ang pagtayo ni Emman kaya napatingin ako sakanya. He glanced at me and I gave him the wag-kang-umalis look but he just smirked an
Still The One Chapter 25
Weeks passed since I started working here at Rivera's company. Maayos parin naman. Nasanay na din ako sa trabaho ko at natututo na din. I got close with Hera. The girl in the marketing department. I discovered that she's working for this company for about 4 years. Nag working student daw sya at naging assistant dito non until she graduated and naging full time. She also said na ikinagulat nya noon ang anunsyo na si Jerwin ang bagong CEO. Sabi nya, naalala nyang wala namang anak ang mag asawang Rivera but they said, nag aral lang sa ibang bansa mula pagkabata kaya isinawalang bahala nya ang agam agam. "Lauren!" Speaking of. Namataan ko syang naglalakad papunta sakin. Naupo sa harapan ko. Lunch break namin lahat ngayon. Jerwin allowed me to go down since aalis din naman daw sya. About what I've heard, weeks ago. Napansin ko na madalas ang hindi pag uwi ni Daddy sa bahay. My mom told me
Still The One Chapter 26
"Jerwin!" Yohan shouted habang nakataas ang kamay kaya napalingon sa gawi namin si Jerwin and the woman he's been with. Nakita kong napangiti ang babae then she pulled Jerwin papunta sa direksyon namin. I felt Jerwin's eyes on me pero pinili kong ipagpatuloy ang pagliligpit ng kinainan ko. "Hi Yoyo! Long time no see" sabi nang babae sabay yakap kay Yohan. I expected na babatiin nya si Tanya but I was slightly shocked ng ini-snob nya si Tanya then she turned to me. "You must be Venice Ocampo?" She asked while smiling. Ilang sandali ko syang tinitigan. Analyzing if her smile is genuine or fake one but I see that her smile is real kaya tumango ako and smiled a bit. "Nice to meet you! I'm Rhianna" she said and nagulat pako nang kunin nya ang kamay ko at nakipag kamay. Okay, she's friendly, I see. "I know you're confused by how I know you. Ganito kase yan, Jerwin always m
Pinakabagong kabanata
