Chapter Fourty-two

Naramdaman ko ang mga kamay na humawak sa balikat ko para iligtas ako sa muling pagkalunod sa mga mata niya.  Hinila ako ni Noah papunta sa likuran niya para itago.

Tila hindi makapaniwala si Liam na nakikita niya ako ngayon na nakatayo pa rin sa sarili kong mga paa. Mukhang naguguluhan siya kung bakit hanggang ngayon ay buhay at humihinga pa ako. 

Hindi ko na makita si Liam dahil sa tangkad ni Noah at lapad ng mga balikat niya na nakaharang sa harapan ko. Pero ang tanging nakikita ko na lamang ay si Maddison, na masama ang mga titig kay Liam.

“So you're the one who abducted her?”

Mabilis kong inilihis sa direksyon ni Liam ang mga mata ko kahit na likod lang ni Noah ang nakikita ko.

“What?” sarkastikong tumawa si Noah. “I can't believe that sharp tongue of yours can still lie. Ano bang gusto mong mangyari? Crystal will believe you that I kidnapped her, at ako ang maging masamang tao sa mga mata niya gaya ng g