Chapter One-hundred fourteen

"Koreaaaa!"

 Tumatakbo na ako ngayon palabas ng airport para makalanghap ng hangin sa pangalawang bansang gusto kong puntahan simula noon.

 Mahirap mangarap na maging turista at maglakbay sa mundo nang walang pera.  Mabubugbog ka sa trabaho bago ka makaipon para sa pamasahe.

 Pero hindi ko naranasan ang lahat ng iyon dahil nabuhay ako dahil kay Liam.

 I spread my arms hanggang makalabas ako.  Wala akong pakialam kung tingnan ako ng mga tao dito, basta ang alam ko pareho kaming hangin na hinihinga ng mga celebrities na napapanood ko sa mga drama.

 "Hoy, ingat ka."

 Parang may pumasok na buhangin sa ilong ko at bigla akong naubo.  Nabulunan ako o may nasinghot akong kakaiba.

 Umuubo pa rin ako habang nakatitig kay Liam ng walang kilig kung hindi para pigilin ang tawa sa harapan ko.

 Umabante siya ng kaunti at saka ako bumulong.