=CHAPTER 6.1=

"Hija..." Hinawakan ni Manang ang balikat ko. Tiningnan ko s'ya gamit sa repleksyon naming dalawa sa salamin. 

Nakaupo ako sa harap ng vanity mirror. Katatapos ko lang maglagay ng make up para hindi mahalata ang iilang pasa sa mukha at leeg ko. Isang linggo na ang nakalipas no'ng akala ko ay malalaman na n'ya agad ang sikreto ko. Mabuti na lamang at nagawan ko ng paraan.

"Nandiyan na ang pamilya mo,"

Alam pala n'ya na umalis kami ni Angel. Nagdahilan ako na gumala lang kaming magkapatid, pang bawi namin sa isa't isa dahil hindi s'ya naka-attend sa kasal ko.

Dapat kinabukasan ay papapuntahin n'ya ang pamilya ni Angel, kaya lang nagkasakit si Tita. Sa isang linggo na magkasama kami, naramdaman ko ang lupit n'ya.

Tumayo ako at humarap kay Manang. Ngumiti ako ng nakita ko ang pag-aalala at lungkot sa mga mata n'ya. I hug her lightly, isa s'ya mga dahilan kung bakit na