Chapter 5
A/N: So sa chapter 4 ko na ipagpapatuloy yung magkakantutan sila after class. Sa ngayon po magbibigay ako ng overviews about sa totoong identity ng ating male lead. Sa tingin niyo anong ginagawa niya sa university at nag sub as professor? Pakihulaan nga! Char heto na sana magustuhan niyo! Maya na yung kantutan huh! Overview muna HAHAHHAHA -yshanggabi Yhlorie Salves also known as Dark Salves Overview!! "Hi i'm Dark Salves" sabi ko at nakipag kamay. Dark is my alyas name. And need ko gumamit ng alyas name para maitago ang tunay kung pagkatao. Tinatawag nila akong Dark Salves pag nasa ilalim ako ng operasyon. Kung wala kayong idea, I'm a billionaire and a secret mafia. Hindi ko kailangang ipakita sa iba kung sino talaga ako, at dahil nga wlaa akong tiwala maging sa mga tauhan ko ay pagdating sa mission, ako mismo ang gumagawa. Mahirap na baka mahuli. Kita ko kung paano nag hugis puso ang mata ng babaeng nasa harap ko ng makita ako. "Your the man I'm chatting with?" Tanong niya para bang hindi makapaniwala "Ah huh" sagot ko habang nakangiti. Pilit na inaakit ang babae upang makuha ang gusto ko. Pagkatapos kung makuha ang mga important files galing sa kaniyang ama ay papatayin ko na agad siya at hindi na mag iiwan ng bakas pa. "I'm Cheska" sabi niya at ngumiti. Pero para bang may itinatago siyang hindi makatarungan dahil ang ngiti niya ay nakakapagtaka din. "Then should we find some place then?" Tanong ko. Handa nang makipag bakbakan sa loob ng kwarto. Isa sa plano ko ang pakikipagtalik sa kaniya bago siya patayin, ang pagpatay sa babaeng galing pa sa talik ay masarap sa pakiramdam. "Sure" sagot nito. Hinila niya na ako papunta sa vip room, mukhang mahirap nga siyang abutin dahil na afford niya ang ganito ka mahal na vip room para sa amin. Pumasok na kami sa isang kwarto at handa ng makipag talik sa isa't isa. Unti unti niya nang hinubad anf kaniyang damit at parang napangiti naman ako dahil talagang magtatagumpay na ang plano. Pero.. ng mahubad niya ito, agad niya akong tinutukan ng baril. Anong nangyayari? Sabi na nga ba at hindi siya ang cheska na kailangan kong hanapin! Ngunit mukha niya ang nasa picture? Paano nangyari ito? Isa nanaman ba sa mga tauhan ko ang nagtraydor sa akin? "So ikaw si Dark Salves" sabi niya at ngumiti, nakatutok pa rin sa akin ang baril niya "Mukhang atat na atat ka talagang makakantok sa mga bibiktimahin mo!" Napangiwi naman ako! Aba't mukhang sinusubukan talaga ako ng isang ito huh! "Pumili ka, kakantutin kita at lalamasin mo ang sarap habang buhay ka pa at aantayin na malabasan ka bago kita papatayin o Papatayin kita bago kita kakantutin?" Tanong ko sa kaniya "Aba't mahilay kang lalaki ka! Mahiya ka naman! Manyak!" Sigaw niya at kita ko ang panginginig ng baril siguro dahil kinakabahan na siya. "Mahilay naman talaga ako, at wala akong pinapalpas na babae, kung akala mo hahayaan lamang kita sa gusto mong gawin puwes nagkakali ka, dahil hindi mo pa napipitik yang baril mo, mamamatay ka na" sabi ko at kinindatan siya "What about, papalayain kita basta pakantutin mo lang ako?" "Siguraduhin mo lang na makakalaya ako!" Sagot niya! Napangiti naman ako, iba nanamang putahe ngayong araw. Tinapos niya na ang paghubad at talagang ang ganda ganda ng view dahil matambok ang puday nito. Mabuti na lang ay ibinaba niya na ang kaniyang baril kaya nagsimula na rin akong maghubad, lahat ng damit ko ay hinubad ko na "Patayuin mo muna" utos ko, kaya unti unti namna siyang lumuhod sa harap ko, at hinawakang aking pagkalalaki. Malamig ang kamay niya, halata g kinakabahan dahil baka hindi na siya lumabas ng buhay dito, ano bang akala niya sa akin? Mabilis lang mauto? Kasalanan niya ito dahil tinutukan niya ako ng baril At isa pa, kasalanan din ng mga taong kasabwat niya. Kung sino man sila ay malalaking sindikato rin ito na pilit pino-protektahan ang cheska na iyun. Hinawakan niya na ang aking pagkalalaki at sinimulang halik halikan at laro laroin, para naman akong mababaliw sa ginawa niya kaya naman hindi na ako makapagpigil pa na hawakan ang kaniyang likod ng ulo upang maipasok na sa kaniyang lalamunan ang aking mahabang pagkalalaki. Mabilis at mapusok ako sa bawat kaldak ko sa loob ng lalamunan niya at talagang ramdam ko na nahihirapan siyang sumabay sa ginagawa ko. Nahihirapan siyang kontrolin ang sarili niya dahil kahit ayaw niya mang aminin, unti unti niya itong nagugustuhan. At nang masawa na ay pinatuwad ko na siya, gusto ko pa sanang kainin ang kaniyang pagkababae pero pag tingin ko sa watch lo mukhang wala na akong oras kaya bibilisan ko nalang itong matapos hanggang sa mapatay ko na siya! Hawak hawak ang kaniyang puwit, sinumulan ko ng paglabas masok sa loob niya, at tlagang ramdam ko na nasasarapan na siya dahil parang napapaungol na siya ng mahina. Sige lang masarapan ka lang, hanggang sa hindi mo mamalayang mamamatay ka na. Ang mga traydor ay kailangang patayin. Hindi ko naman itinatanggi na m*****g ako kasi totoo naman yun, pero walang pweding bumangga sa gaya ko! Kung gusto ko ng kantut nakukuha ko. At ayun na nga nalabasan na siya, kaya mabilis kong dinampot ang baril niya na nakalapag sa kama, ungol ungol ka pa huh, lagot ka sa akin ngayon. "We have a de-" saad nito pero walang awa ko siyang binaril sa may dibdib niya. Kita ko kung paano pumasok ang bala sa kaliwang dibdib ng babae. "Kantot lang pala katapat mo eh" sabi ko bago nilisan ang lugar. Nagyon, sino ang wlanag hiya g nag traydor sa gaya ko!? "SINONG NAGTANGKANG TRAYDURIN AKO!" Sigaw ko sa mga tauhan ko. Nagkakasayahan pa sila dahil akala nila patay na ako? Pero nagkakamali sila! Agad naman nilang tinuro ang isa sa mga may malalaking ranggo. Kaya tiningnan ko ito at hindi ko na pinakinggan pa ang sasabihin niya at agad na binaril sa ulo. "Sino pa?!" Sigaw koSa loob ng isang abandonadong gusali na ngayo’y naging opisyal na headquarters ng dati naming grupo, tahimik ang lahat habang nakatayo sa gitna si Yhlorie “Dark” Salves, nakasuot ng simpleng itim na polo at pantalon, malayo sa dati niyang presensyang malamig at nakakatakot. Kasama ko si Cheska, parehong tahimik at nakikinig, habang unti-unting nagsimula ang kanyang huling pahayag bilang pinuno ng isang mundong matagal niyang ginamit upang takasan ang sakit.Tahimik muna si Yhlorie habang pinagmamasdan ang bawat isa sa kanyang mga tauhan—mga taong ilang taon na niyang kasama sa dilim, dugo, at tahimik na pakikibaka. Hanggang sa nagsalita siya, mababa ang tinig ngunit ramdam ang bigat.> “Nagsimula ako bilang isang sakim… walang awang lider. Isang taong hindi natutong magtiwala, walang ibang alam kundi pumatay at sumunod sa sarili niyang batas.”Nagkatinginan ang ilan, lalo na ang mga pinakamatagal na miyembro. Ako naman, nakatayo sa tabi ni Cheska
Sa garden reception, habang humahampas ang hangin sa malamlam na mga ilaw, sumayaw si Quice at Yhlorie sa ilalim ng gabi. Hindi ito engrandeng sayaw. Simpleng pagyakap lang, mata sa mata, tahimik ang musika—pero damang-dama ng lahat, ito ang pinakatotoong sayaw ng pag-ibig.At sa puntong ‘yon, alam ng lahat:Hindi ito basta kwento ng mafia, away, o aksyon—ito ay kwento ng dalawang pusong, sa kabila ng dilim, ay piniling magmahal.Siyempre! Heto ang detailed at masayang pictorial scene matapos ang kasal nina Quice at Yhlorie (Dark) sa simbahan:Matapos ang emosyonal at makapangyarihang seremonya ng kasal, hindi pa man tuluyang nauubos ang luha sa mga mata ng mga bisita, ay agad nang sinimulan ang pictorial sa loob at labas ng simbahan—mga larawang magiging testamento ng isang pag-ibig na pinanday ng pagsubok, ng kabiguan, at sa huli, ng pananampalataya sa isa’t isa.Ang araw ay tila lalong luminaw, at ang sinag ng araw ay tumatama sa stained gl
Ang araw ay tila nakisama—maaliwalas, may banayad na hangin, at ang liwanag ng araw ay tumatama sa makukulay na bulaklak na nakahilera sa labas ng San Ysidro Cathedral, isang simbahan na parang hinango sa isang panaginip.Ang simbahan ay matatagpuan sa isang tahimik at luntiang bayan sa may paanan ng burol. Mapapansin agad ang mala-kastilyong arkitektura nito—may matataas na arko, mga stained glass na naglalarawan ng mga banal na kwento, at isang bell tower na tila tanod ng langit. Sa loob, humahaplos sa damdamin ang malamig na hangin na may halimuyak ng mga puting rosas, habang ang organong tumutugtog ay tila humihinga ng kapayapaan.Lahat ay nakasuot ng puti at pastel—mula sa mga abay hanggang sa mga bisita. Si Cheska ang maid of honor habang si Jayten ang best man, at hindi maitago ang mga ngiti nila habang inaayos ang lahat para sa seremonyang mag-uumpisa na. Si Dark, o Yhlorie, ay nasa isang silid sa gilid ng simbahan. Nakaupo siya sa harap ng salamin, suot an
Pagdating namin, ramdam agad ang kasiyahan. Nagsimula kami sa paglakad sa mga makukulay na kalsada ng parke, hawak-kamay namin ni Dark habang tinitingnan ang paligid—mga malalaking ferris wheel, mga nakakatuwang stalls, at ang mga naglalakad na masayang tao. “Alam mo, ang tagal ko nang hindi ganito kalaya,” bungad ni Dark habang ngumiti sa akin.“Tama ka,” sagot ko, pinisil ko ang kanyang kamay nang mahigpit. “Kailangan talaga nating maglaan ng ganitong oras para sa sarili natin, para sa mga mahal natin.”Habang naglalakad, napansin kong nakatingin si Jayten kay Criscel na abala sa pagkuha ng litrato. “Jayten, mukhang na-love mo talaga ‘yan ha,” biro ni Red, sabay tawa.Napailing si Jayten, pero hindi maikubli ang ngiti sa kanyang mukha. “Siyempre naman. Siya lang ang dahilan para bumalik ang saya sa buhay ko,” sagot niya, sabay yakap kay Criscel.Sumunod naman si Cheska at Red na magkasabay din naglalakad. “Ang saya lang talaga dito,” sabi ni Che
"Si Cheska?" tanong niya habang inaayos ang jacket niya."Ewan, baka nasa labas? Hindi ko nakita sa lobby kanina eh," sagot ko habang binubulsa ang phone.At paglabas naming tatlo, sabay kaming napatigil. Doon, sa tabi ng isang itim na kotse, nakasandal si Cheska—at sa harap niya, walang iba kundi si Red, yakap-yakap siya habang magkahinang ang labi nila sa isang halik na hindi basta-basta. Hindi simpleng smack—halik 'yung may kilig, damdamin, at 'di alintana ang paligid. Halos mapasigaw ako sa gulat."WOIII!!! GRABE NAMAN! NASA PUBLIC PLACE KAYO!!!" sigaw kong may halong pang-aasar habang tinakpan ko pa ang mata ko ng isang kamay, kunwari'y maselan.Tumawa nang malakas si Jayten, halos mahulog pa sa tuwa. Si Criscel, natatawa rin at umiiling.Bigla namang bumitaw si Cheska at Red, medyo namumula pa si Cheska habang ayos-ayos ng buhok. Tapos, bigla siyang tumingin sa akin at ngumisi ng malupit."Nasa hospital lang si Yhlorie kaya
Tahimik akong nakaupo sa tabi ni Yhlorie, hawak ang malamig niyang kamay, nang bigla siyang bumuka ng mga mata at ngumiti ng bahagya.“Ang eme mo,” sabi niya nang may pagka-biro, habang pinipisil ang kamay ko nang dahan-dahan. “Malayo naman ‘to sa bituka.”Hindi ko mapigilan ang pagtawa sa kanya, pero napansin ko ang bahagyang pagluha sa kanyang mga mata—parang naghalo ang saya at lungkot.Biglang pumasok si Quice sa kwarto, at nang makita si Yhlorie na nakangiti kahit bahagyang, napaiyak siya ng hindi mapigilan. Dahan-dahan niyang niyakap ang lalaki, hinaplos ang likod nito nang may pagkabusog at pag-iyak ng damdamin.“Bawal bang maging eme?” tanong ko habang nakatitig sa kanila, medyo nanginginig ang boses ko.Si Yhlorie ay ngumiti, tumingin sa akin ng may init ng pasensya at pagmamahal. “Hindi, hindi bawal. Minsan, ang pagiging eme ay tanda lang ng tapang na ipakita ang totoong nararamdaman.”Napuno ako ng emosyon, parang ang