Page Thirty-five.——————————"OMO! Napakaganda naman ng Special Guest ko!"Amazed na sabi ni Michaela sa likod ko. She was there all along habang inaayusan at binibihisan ako ng mga assistant niya. Iba ang kwarto ko sa kwarto ng mga modelo ni Michaela. Michaela and I first met at New York Times Fashion Show and from there lagi na niya akong ini-invite sa mga Fashion Show niya. Nang nandito na ako sa Pilipinas, Nagulat ako na mag-he-held siya ng fashion show at kinuha ako as her special guest.Tumayo ako para mas makita ni Michaela ang kabuuan ko. I am wearing a silver gown with diamonds on it. It's an off-shoulder silver gown na v-shaped ang tabas sa likod kaya kitang kita ang likod ko. Sa harap naman ay mayroon itong mahabang slit sa gitna. Ang hilid ng sikver gown na ito ay skin-tone kaya kung titignan sa malayo ay akala mo walang tela sa magkabilang gilid. Ito na yata ang pinakamagandang gown na nasuot ko sa isang Fashion Show. Michaele never failed to surprise me pagdating sa mga
Page Thirty-six.——————————"Hindi pa rin po siya natutulog, ate. Hinahanap ka po."I sighed. Kausap ko ngayon si Sabel dahil tinawagan ako para sabihing hindi pa natutulog si Stormi dahil hinihintay ako. Kailangan ko nang umuwi. Hindi ko pa naman dala kotse ko ngayon. I need to go inside again para sabihin kay Ma'am Agnes na kailangan ko nang umuwi at magpapahatid ako or kay Randall na lang kaya? Ugh."Okay. I'm coming home. pakibantayan na lang si Stormi at pakisabi na pauwi na ako.""Sige po, Ate. Ingat ka po.""Okay."I ended the call. It's past 10pm na. Naglakad ako pabalik ng venue. Pagkapasok ko halos hindi ako makahinga dahil sa dami ng tao. Nagsisimula na ang sayawan at paramg halos lahat ng tao dito ay lasing na. I saw Randall talking to a woman pero hindi ako makalapit dahil siksikan. Urgh! Ayoko na. Muli akong lumabas to breathe dahil pakiramdam ko mamamatay ako doon sa loob. Napatingin ako sa phone ko at nagdadalawang isip kung tatawagan ko ba si Randall o si Ma'am Agnes
Page Thirty-seven.——————————"Ate.."Hindi ko nilingon si Sabel pero naramdaman ko ang presensiya niya sa tabi ko."Kailan pa nababanggit ni Stormi ang tungkol sa Ama niya?"I asked her without looking at her. Kaya hindi ko alam kung ano ang reaksyon niya."Kapag.. Kapag may nakikita siyang bata na kasama Daddy nila. Pero ito po ang unang beses na sayo niya mismo sinabi, Ate. Madalas po sakin lang."Hindi ako umimik."Gusto niyo po ba ng gatas? Para po makatulog kayo?"Umiling ako. Saka ko siya hinarap. Ngumiti ako sa kaniya pero alam kong may halong lungkot. Unti-unti pumatak ang luha ko sa aking mata. Agad na lumapit sakin si Sabel para yakapin ako."Is this the right time to tell her the truth, Sabel?"Alam kong hindi ko habang buhay maitatago kay Stormi ang tungkol sa Ama niya dahil alam kong magtatanong at magtatanong siya. At hindi ko rin habang buhay maitatago kay Storm ang tungkol kay Stormi. I just really can't. "Dahan-dahanin mo lang po Ate. Baka mabigla si Stormi."Tumang
Page Thirty-eight.——————————"Ano ginagawa ng hayop na'to dito?!""Itigil mo bunganga mo, Vanessa. Inistorbo mo tulog ko.""Hoy! Hindi ko pa nakakalimutan ginawa mo six years ago!""Kinalimutan niya na ako't lahat tapos ikaw hindi pa rin makalimot? Grabe ka! Umusad ka.""Bakit nakausad ka na ba?""Tigilan mo ako Van.""Ano ba kasing ginagawa mo dito?""Yung presensiya mo hindi ko tinanong kung bakit nandito.""This is my best friends's house, obviously.""This is my friend's house, obviously.""Friend? Kaibigan mo 'to, Sunny? Kailan pa?"Hinilot ko ang sintido ko. Nagsisimula nang sumakit ang ulo ko sa dalawang 'to. Parang hindi ko sila kayang makitang magkasama. Hindi naman sila ganito dati. Humalukipkip ako at nagpakawala ng isang buntong hininga."Tapos na ba kayo? Samahan niyo na kami ni Stormi."Agad na tumayo si James at inayos ang sarili niya."Let's go.""Wait! Sasama ako sa inyo!""Sinabi ko bang iiwan ka namin?""Sungit mo ah. Ikaw na nga 'tong tinago sakin na may pinapatul
Page Thirty-nine.——————————Agad akong napaupo sa sofa pagkarating na pagkarating namin sa bahay. Nilingon ko si Stormi na walang kamalay malay sa pag-uwi namin kaagad at ang jigsaw puzzle na kaagad ang pinagdiskitahan niya. James helped her with the jigsaw puzzle. Si Vanessa ay napaupo rin sa sofa."I'm so tired. Can I parked my car here? Papasundo ako kay Kalvin.""Seriously?""Yes. Seriously. May asawa akong willing akong sunduin anytime, anywhere.""Gusto kong maawa kay Kalvin, Van."Inirapan niya lang ako."Saan kayo pupunta?""Sa guest room. Ingay niyong dalawa di kami makapaglaro ng maayos ni Stormi."Tumawa si Stormi at sumunod naman kay James. Tss. As if, I'll buy his excuse. Umalis siya because he knew hindi kami makakapag-usap ng maayos ni Vanessa kapag nandito si Stormi."I can't believe you're letting James. Paano kung sabihin niya ang tungkol kay Stormi?""Yan din ang inisip ko kay Kalvin, Van but still I trust him. Trust James.""Tss.. Anyway, Katty is coming."Nagulat
Page Forty.——————————"Mo-mommy?"Sabay kaming napalingon sa nagsalita. Ramdam ko ang buong panlalamig at panginginig ng katawan ko. Si Stormi. Shit!"Ye-yes baby?"Itinuro niya si Storm."Who is he? and why is he yelling at you?"Napatingin ako kay Storm na ngayon ay titig na titig kay Stormi. Shit. Hindi ganito ang naiisip kong pagtatagpo nila. Hindi ganito. Tumakbo ako papunta kay Stormi."Nagising ka ba? Do you need something, baby?"Umiling siya. "No po. But why is he yelling at you po, Mommy?""No. He's not yelling at me, baby. May pinag-uusapan lang kami. You go back to my room na ha?""But.. Mommy..""Please, baby? Susunod si Mommy. Okay?"She pouted her lips. Sinilip niya si Storm at nakita ko ang pag-ismid niya rito. Kung hindi lang tensyonado ang gabing 'to baka natawa na ako kay Stormi. Tumalikod si Stormi at nagsimulang akyatin ang hagdan papunta sa kwarto ko. Hinarap ko si Storm. Ang tingin niya ay nasa kay Stormi pa rin."Storm, please.. Umalis ka na.""Is she your dau
Page Forty-one.——————————"Introduce me to her, Sunny.""Storm. Mabibigla si Stormi. I can't.. I don–""Sana naisip mo yan bago mo siya itinago sakin sa loob ng apat na taon.""Storm.."Pumikit siya. Nakita ko ang pagkuyom ng mga palad niya. He's mad. So mad na parang ayaw ko na lang makipagtalo at susunod na lang sa gusto niya."Sunny.. She is my daughter."It's not a question. Not a confirmation. He knew. He knew what's his. Without even asking me. Sabagay, makita niya lang ang mukha ni Stormi alam niya na kung sino ang nakikita niyang kamukha. Tumayo ako."I'll talk to her first. Wait here."Tumango siya. Nakasunod lang sakin si Storm pero tumigil siya nang paakyat na ako ng hagdan. Nasa harap na ako ng kwarto ko and I opened the door. Nakita ko si Stormi na nakaupo sa kama at nanunuod ng palabas sa tv. Napatingin siya sakin. Si Sabel ay nasa tabi ni Stormi."Sabel.. Iwan mo muna kami ni Stormi."Hindi siya kumibo pero sinunod niya naman ako. Lumapit ako kay Stormi."baby.. Mommy's
Page Forty-two.——————————Lumabas ako ng kotse ni Storm nang iparada niya ang kaniyang sasakyan sa may parking area. Kanina pa ako tahimik nang makita kong dito kami papunta. This is the same place where I left Storm, five years ago. This is where it happened. I didn't know na ito yung Resort that offered me dahil iba na ang pangalan. Akala ko bagong Resort lang dito sa Batangas since Batangas has a lot of Beach Resorts. Ang laki nang ipinagbago ng Resort na ito. Mas lumaki at parang mas dumami ang building. Ibig sabihin, dumami ang Rooms and offers. Sabi ni Ma'am Agnes this is a good Resort dahil nga talagang dinadayo."Sun.."Napatingin ako kay Storm na karga karga ang tulog na si Stormi. Lumapit ako at winala sa utak ko ang mga alaala na pilit kong gustong kalimutan."Could you please bring that one bag?""Oh! Sure. Or do you want me to carry Stormi?"Umiling siya."Ako na. Stormi is a bit heavy. Let's go."Tumango ako at sumunod lang sa kaniya papasok. Heavy daw. Gusto niya lang