Isa ito sa pinapangarap ng lahat na mapasukan. At ang posisyon na ino-offer sa kaniya ang pinaka-nagustuhan niya. Para kay Xyrille big break to para sa career niya bilang House Keeping Supervisor. Ngayon kung makukuha niya ang trabahong ito maari siyang maging isang Head Trainor ng mga House Keeping Staff sa Cruise Ship , baka kung makukuha niya ito ay hindi na na siya matain ng kaniyang future mother-in-law na matapobre. At nang sa gayun din ay mabigyan siya ng importansya ng kaniyang 2nd family na mula pa noon ay hindi na siya gusto.
Dahil sa babae si Xyrille at hindi naman niya ‘thing’ ang mga sasakyan, wala siyang ideya sa kung magkano at kung gaano kalala ang kaniyang nagawa not until makita niya ang tatak ng sasakyan nitong Mercedez Benz, sa puntong iyon napakamot na siya sa kaniyang ulo.
“Oh God! I’m in trouble”
Pakiramdam ni Xyrille ay tuluyan ng lulundag ang puso niya palabas mula sa kaniyang dibdib sa sobrang kaba. Hindi siya makapagsalita, pakiramdam niya ay wala na siyang marinig na kahit na ano ng makita niya ang damage nangyari sa sasakyan ni Atty. David.
Biglang bumaling ang tingin ni Xyrille kay Atty. David, nakasuot ito ng itim na suit, shirt, at manipis na kurbata.
Ang maayos na pagkakaayos ng kaniyang buhok, ang perperktong tangos ng kaniyang ilong sa kaniyang singkiting mga mata at ang labi niyang maninipis na animo’y nag-aanyaya kay Xyrille. Ang walang tigil na pagsasalita ni Atty. David kahit na hindi naririnig ni Xyrille dahil ang buong atensyon ni Xyrille ay natuon sa perpektong kagwapuhan ni Atty. David.
Sa totoo lang ito ang unang beses na humanga si Xyrille sa isang taong hindi niya ka-edaran. Kung titignan si Atty. David ay nasa early 30’s na siya pero napaka-propesyunal ng kaniyang itsura kahit na nagagalit na siya. Hindi maiwasan ni Xyrille hindi mapangiti ng palihim. Sa hindi ko maipaliwanag na dahilan nakaramdam siya ng tila may paru-paru sa kaniyang tiyan.“Ano ba miss, kinakausap kita!” bigla naman pinitik ng reyalidad si Xyrille at nagising sa mula sa gising na pananigip niya. “Damn it! Marunong ka ba talagang mag-maneho?!”
Pero kagaya ng inaasahan ni Xyrille sa sarili niya, sa dami ng mga pumapasok na salita sa isip niya ay hindi naman nito kayang ilabas sa kanyang bibig. Yumuko na lang siya at hindi na nagsalita pa. Sa kaba niya, hindi niya napansing tinutusok na pala niya ang kaniyang sariling braso ng matatalim niyang kuko para mapigilan kong mapaiyak.
“Fvck! Miss. ALam mo ba ang pagkakaiba ng clutch pedal at break pedal?!” tanong ni Atty. david sa akin na halatang iritadong iritado.
“Haist… ngayon hindi ka matingin ng diretso sakin. Sige kung hindi ka matingin sakin. Tignan mo tong damage na ginawa mo sa sasakyan ko!. Alam mo ba kung magkano ang aabutin ng pagpapagawa nito? P*tang ina, kailangan kong palitan ang buong pinto nito! Plus pintura pa. Naku naman! Alam mo bang mula pa ito sa ibang bansa. Shit naman!” hindi maitago ni Atty. David ang sobrang inis niya kay Xyrille. Hindi naman sumasama ang loob ni Xyrille para sa kaniya dahil kung titignan ang sasakyan niyang 2nd hand na gamit niya kumpara sa nabangga ni Xyrille na Mercedez Benz na sports car, kahit sino ay mag-iinit talaga ang ulo.
“A…sir kasi po.. Ano…” tila naipit ang lahat ng salitang gustong bitawan ni Xyrille sa kaniyang lalamunan. Hindi siya makapagsalita.
“Haist… dibale parating na ang mga pulis.. Dapat lang na maparusahan ka ng madala ka. Isa pa parating na din ang assitant ko ng dahil sayo mala-late ako sa schedule ng meeting ko!”
Lalong na stress si Xyrille sa sinabi niya.
[Anong gagawin ngayon. Pag nagkataon talagang mala-late na ako sa interview?!. Natatarantang tanong niya sa isip niya.][Damn! Bakit hindi ko kagad siya nakilala?! Dahil sa nilamon ako ng galit ko kanina. Hindi ko napansing si Xyrile pala ito, ang fiance ni Tim!
Ang tanga mo David!
Anong magagawa ko ito ang pinaka-paborito kong sasakyan kaya hindi ko kaagad siya napansin.]
Tinawagan kaagad ni Atty. David si Reine, ang assistant niya para pabalikin ang mga pulis ng palihim at siya na ang bahalang umayos nito.“Oh sige miss. Ganito na lang para hindi na tayo parehas maabala, magsulat ka na lang dito sa report form at ipapaayos ko na lang ito sa assistant ko. Mala-late na din ako sa appointment ko. At siguro naman kaya ka nagmamadali dahil may pupuntahan ka din.” seryoso niya sabi.
“Sorry talaga sir, hindi ko po sinasadya ang nangyari . Tama po kayo may hinahabol din po akong job interview. Salamat po. Ito po ang lisensya ko.” nakayukong sabi ni Xyrille
Sinadya ni Atty. David na tigasan ang boses niya saka ito sumagot kay Xyrille “okay, ganito na lang. Pi-picturan ko na lang ito. Para makaalis ka na.”
“Salamat po talaga Sir, wag po kayong mag-alala kapag nakasampa na ako sa Cruise Ship na a-applyan ko mababayaran ko din po kayo!” malambing na tugon ni Xyrille sabi sabay ngiti. Pero dahil gusto niyang ilayo ang sarili niya kay Xyrille, hindi niya sinuklian ang ngiti nito.
“Okay na to. Ngayon hihingin ko ang personal number mo para kung anumang mang mangyari ay matatawagan kita kaagad lalo na at papaso na pala ang insurance mo!”[sa isip ni Xyrille: teka hindi ba si David to? Ang pinsan ni Tim na sinasabi nilang terror sa buong Visayas Region? Akala ko Atty. siya sa US? Anong ginagawa niya dito ngayon sa Pinas? Sabi ni Tim wala na daw itong balak bumalik ng Pilipanas sa di malamang dahilan?!] napakunot na lang ang noo ni Xyrille
“Pasensya na po talaga ulit,” mahinang bulong ni Xyrille. Tumango lang ako at hindi na nagsalita pa.
Pagkasakay ni Xyrille sa sasakyan niya pakiramdam niya ay bigla siyang nanlumo, ni minsan ay hindi pa niya nakikita si Atty. David Loyola, let’s say oo nakikita nga niya ito kapag may family event siyang ina-attendan kasama ang Loyola Clan pero masyado siyang seryoso sa buhay at hindi siya mahilig na makihalubilo kahit pa sa mga kamag-anak niya. Palagi lang na nasa malayo si Atty. David , kaya walang pagkakataon na nakita talaga ni Xyrille ang kinatatakutang si Atty. David
Kagaya ng palaging sinasabi ni Tim kay Xyrille na si Atty. David ang pinsan nilang ginagalang at kinatatakutan sa kanilang pamilya pero mabait daw ito. Dun lang hindi sigurado si Xyrille dahil ang ibang tao ay iba ang sinasabi tungkol sa kay Atty. David. Kung kikilalanin lang siya batay sa deskripsyon ng iba. Siguradong aatras ka na at hindi ka na mangangahas na makasalubong pa siya.“haist ! tsk!” hinampas ni Xyrille ang manibela, hindi niya alam kung dahil sa kaba o sadyang ayaw lang talagang mag-start na ng kotse ng kaniyang Daddy dahil sa banggaang nangyari kanina. Ilang beses niyang sinubukan at ng tipong susuko na sana siya ng bigla itong nag-start! Pakiramdam niya ay nabunutan siya ng tinik sa lalamunan niya.
Tumingin siya sa relo sa kaniyang braso.
“Okay kakayanin pa! Meron pa akong 30 minutes! Kaya ko to”
Mabuti na lang at wala ng traffic siyang nadaanan, success at makalipas ang sampung minuto ay nakaparada na din siya sa tapat ng building para sa kaniyang employer’s interview.
Mula sa salamin sa loob ng kaniyang kotse ay inayos ni Xyrille ang kaniyang sarili at mabilis na nagtungo sa loob ng building, dahil sa nire-renovate ang building ay makipot lang ang daanan papasok. Tanging ang red carpet na guide lang ang halos madadaanan sa hallway.
Nawala na din sa isip niya ang nangyari kanina at nilagay niya ang buong focus niya para sa mga katanungang maaring tanungin sa kaniya ng employer.
“Good Morning Miss. Ikaw si Miss. Xyrille Himenez?” masayang pagbati ng isang may edad na babae kay Xyrille paglabas nito mula sa isang maliit na silid.
“Yes po , ako nga po!” magalang naman nitong tugon kay Xyrille.
“Sige na miss hinihintay ka na ni Captain, nasa room 505 siya!”
Nang mapansin ito ni Zia ay lumapit siya at sa tabi nila. Lumapit si Zia at naupo sa tabi niya. “My salamat po sa tiwala ninyo sa akin. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala, parang panaginip lang ang lahat ng nangyayari.” Hinaplos ni Karmela ang kamay ng anak. “Hindi ito panaginip, anak. Pangarap ito na tinupad mo. At mas maganda, hindi ka mag-isa. Nagpapasalamat kami ng Daddy mo kay Elliot at nagakruon ka ng katuwang. Lahat ng pangit na pinagdaanan niyo noon ay naging aral sa inyo yun.” Napatingin si Zia kay Elliot na abala pa rin, at napangiti siya. Totoo nga. Hindi na siya mag-isa. Pagkatapos ng opening, hindi pa tapos ang sorpresa. Pag-uwi nila, pinilit ni Elliot si Zia na lumabas muna sa hardin. Noong una ay sobrang dilim, pero biglang umilaw ang mga fairy lights na isinabit niya sa mga puno. May mga bulaklak sa paligid, at sa gitna, isang maliit na mesa na may kandila. Napatulala si Zia. “Elliot… ano ‘to?” Ngumiti si Elliot, sabay lumuhod at inilabas ang malii
THIRD PERSON POV Pagkatapos ng Bakasyon Pagbalik mula sa Boracay, para bang ibang tao na sina Zia at Elliot. Ang dating mga matang puno ng galit at alinlangan, ngayon ay nagniningning na sa saya at tiwala. Hindi lang nila iniwan ang sakit sa karagatan ng Caticlan, kundi pinili nilang dalhin pabalik ang pangakong “hindi na muling magsisinungaling sa isa’t isa” Sa loob ng isang linggo sa isla, natutunan nilang magsalita nang mas totoo, makinig nang mas bukas sa isa’t isa, at magmahal nang mas buo. At ngayong nakabalik na sila sa Maynila, ramdam nilang handa na silang harapin ang panibagong yugto ng buhay nila, hindi na magkahiwalay, kundi ng magkasama. “Salamat Elliot kasi nakatulong sa akin ang pagbabakasyon natin” sabi ni Zia habang nag-aayos ng maleta sa kanyang kuwarto. “Parang wala na yung bigat na lagi kong dala noong nasa ibang bansa pa tayo. Nagpapasalamat din ako kay Levie at sa pamilya mo sa lahat ng suportang ginawa nila sakin. At sana Elliot, dumating na din ang ta
Ilang buwan kong namiss ang ganitong sitwasyon sa amin ni Zia, mula ng malaman niya ang tungkol sa pustahan hanggang sa may nangyari sa amin sa UK. Araw-araw pinagdadasal kong mangyari ulit ang ganitong sitwasyon. Siguro masyado akong natagalan sa titig kasi tinaas niya ang kilay at tumingin sa akin. “Elliot? Gusto mo bang ako na ang kumilos satin?” pang-aasar niya. “Kayang kaya ko namang maging driver” napapakagat labi niyang sabi.Ptng i*a, sobrang ganado niya ngayon. Gustong gusto ko na siyang bayuhin pero gusto kong namnamin ang bawat sandali. Hindi na ako sumagot; umakyat ako sa kama. Umupo ako sa tabi ng mga hita niya at nakitang naiinip na siyang hinihila pababa yung panty niya. “Miss na miss kita Zi,” bulong ko, pero agad niyang hinawakan ang buhok ko at itinulak yung mukha ko sa kaniyang mga labi. Hindi ko inaasahang may ganitong side ng pagiging wild si Zia.Fvck napakasarap. Umiling pa ako saglit pero nanlaban na din ako sa kaniyang paghalik. Napaungol siya at napakilo
Hanggang sa dumating ang araw na hindi ko na kayang ipagkaila sa sarili ko. Natanggap ko ulit siya. Hindi dahil nawala ang sakit, kundi dahil pinili kong bigyan ng isa pang pagkakataon ang pagmamahal namin.At hindi lang ako ang nagbigay ng basbas. Isang umaga, kinausap ako ni Mommy.“Anak, kung sa tingin mo mahal ka pa rin niya at kaya mo siyang patawarin, suportado ka namin ng Daddy mo. Nakikita namin ang effort ni Elliot. Hindi lahat ng lalaki gagawin ang ginagawa niya. Lalo at dito ka niya sa bahay sinusuyo. Pero hindi ka namin pipilitin ng Daddy mo.”Doon ko naisip na hindi lang pala ako ang nililigawan niya—pati ang pamilya ko. At iyon ang mas nakumbinsi sa akin.“Elliot, i want to talk to you!” anas ko “nakita ko ang effort mo sa pagsuyo sa akin at kila Mommy, at natutuwa ako sa ginawa mo. Kaya naman gusto kitang bigyan ng isa pang pagkakataon pero sana sa pagkakataong ito ay maging tapat na tayo sa isa’t isa. Huwag mo na akong lolokohing muli” sabi ko sa kaniyaNakita ko ang
AT THE NAIA INTERNATIONAL AIRPORTPagkababa ko ng eroplano sa NAIA, parang gusto kong umiyak sa halo-halong emosyon. Sa saya, kaba, at pagka-miss. Ilang buwan din akong nasa ibang bansa para ayusin ang sarili ko, tumakas sa gulong iniwan ko rito, at humanap ng kapayapaan. Pero ngayon, narito na ako ulit dahil naman sa gulong nagawa ko sa buhay ko sa ibang bansa.Bitbit ko ang maleta at ilang pasalubong para kina Mommy at Daddy. Pagpasok ko sa bahay, halos mapatili si Mommy sa sobrang tuwa. “Anak! Oh my God, Zia! Uuwi ka pala nang hindi nagsasabi!” Halos yakapin niya ako nang mahigpit na parang ayaw na akong pakawalan. Si Daddy naman, gaya ng dati, napapangiti lang pero bakas sa mga mata niya ang saya.“Surprise Mom, Dad!” sabi ko habang iniaabot sa kanila ang mga pasalubong. Gusto ko silang sorpresahin, at sa tingin ko, naging successful naman ako. Yung luha kong ayaw tumigil, kasama na nito ang sakit na nararamdaman ko ng dahil kay ELliot. “Ay sya tara na muna. Magbihis ka muna par
“Ay patay! Napakatalino naman ng ideya mong yan Elliot!” napapaismid niyang sabi. Sarkastiko akong umiling “haist ewan ko, ang tanga tanga ko talaga. Pero tingin mo ba mahal pa rin ako ni Zia?Or shall i say , mahal feelings pa kaya siya sakin?” umaasa akong sasabihin niyang meron akong pag-asa kahit papano kay Zia. “Hay… hindi ko masasagot ang tanong mo. Si Zia lang ang makakasagot sayo niyan, pero sa ngayon mas maiging hayaan mo muna siyang makapag-isip isip.Huwag mo siyang sakalin sa ideyang patawarin ka niya”“Pero Levie, ano sa tingin mo? Alam kong nagsasabi sayo si Zia” nakita ko ang guiltness kay Levie.“Okay, let’s say mahal ka nga talaga niya,. Yung pagpapatawad kasi ang hindi ako sigurado. Saka siyempre dahil sa ginawa mong pagpapahiya sa kaniya, so sa tingin niya hindi mo talaga siya minahal, ang feeling niya ay pinaglaruan mo lang siya.” tugon ni Levie ng may seryosong mukha.Ang sakit marinig ng mga salitang iyon. Pero this time kailangan ko na talagang ibaba ang ihi