Sweet Revenge (Atty. David Loyola)

 “Pitttt—”

 “Pitttt—”

 “What the hell?! Haist anong ginawa mo Xyrille?” matinding kumakalabog ang puso ni Xyrille ng marinig niya ang sunod sunod na busina mula sa sasakyan na nasa kaniyang likuran. Pakiramdam niya ay nawala ang lahat ng dugo sa kaniyang mukha ng titigan niya ang sasakyan na nabangga niya sa kaniyang harapan. 

 “Ano ba Miss?, marunong ka bang mag-maneho?! Paano ka nakakuha ng lisensya kung simpleng sign hindi ka marunong sumunod? Naka signal na ako oh?! Liliko na ako sa kanan. ” malakas na sigaw ng lalaking nabangga niya. 

 Hindi naman sana big deal sa kaniya kung may hindi mang magandang nangyari , sa totoo lang sanay na siya sa ganitong eksena mula pa noong nag-aaral pa lang siyang mag drive pero ang problema bakit sa kinadami-dami ng araw bakit ngayong araw? Ngayon pa talaga siya naka-disgrasya kung kailan malapit na ang oras para sa employers interview ng in-applyan niya para sa pinapangarap niyang trabaho sa isang cruise ship? 

“Itabi mo dito sa gilid yung sasakyan mo!” istrikto sigaw ng lalaki habang ikinakaway niya ang kaniyang kamay para mapunta sila sa gilid at hindi na makaabala pa ng ibang mga sasakyan. Hindi siya makatingin ng diretso sa lalaking ito kahit pa sabihing tinted ang kaniyang sasakyan dahil masyado siyang guilty.  

 “Pakshit… hindi pwede to…ang lakas naman ni Tim kay Bro! Kakasabi niya lang na sana ma-late ako para hindi matuloy ang pag-alis ko, ito na kagad.. haist” 

Sinadya ni Xyrille na hindi agad bumaba sa sasakyan dahil hindi niya alam kung paano niya ito haharapin.

 “HOY, hambog! Bakit akala mo matatakot ako sa pagsigaw-sigaw mo. Walanghiya ka! Akala mo naman nakapatay na ako ng tao sa nagawa ko. Hoy lalake! Sasakyan lang yan?! Hindi ka mamatay kung may gasgas yan. Halika dito, bumaba ka ng sasakyan mo hindi yung yayabangan mo ako dahil lang sa naka sports car ka! Bumaba ka bilisan mo para makita mo hinahanap mo.” dahil sa abalang dinulot nito sa kaniya hindi na niya napigilan ang sarili niya sa pagsigaw kasabay ng malakas na paghampas sa kaniyang manibela. 

 Pero kahit anong lakas ng sigaw niya ay hindi siya sinasagot ng lalaking ito.  

Muli siyang bumaling ng tingin sa screen ng kaniyang cellphone at muling nagreklamo sa kaniyang kaibigang si Gladys na ng mga oras na iyon ay panay ang pagtawa kay Xyrille. Halos maluha-luha na ito sa sobrang tuwa at nakakapit na sa kaniyang tiyan.

 “ Gladys anong gagawin ko?! Bwisit.. Napaka-malas ko naman ngayong araw! Ito kasing si Tim magmula nalaman niyang nag-a-apply ako naka-kontra na kaagad sa pag-a-apply ko. Ayoko lang naman kasi talaga na matahin ako ng Mommy niya. Tapos samahan pa ng family ni Daddy na palagi na lang akong pinag-didiskitahan. Tapos ngayon…. Hee— naiinis talaga ako! Alam mo bang napaka-bastos at ang yabang pa naman ng nakabanggan ko! Anong oras na hindi na ata ako aabot sa employers interview, last day pa naman ngayon.”

 Hindi pa rin niya inaalis ang kamay niya sa manibela pero malakas pa rin siyang sumisigaw sa harapan ng kaniyang cellphone habang patuloy niyang kinakausap ang kaniyang matalik na kaibigan. Saka siya bumaling ng tingin sa sasakyan ng lalaking ito.

 ”Calm down Xyrille, ngayon lang kita nakitang nag-wala ng ganyan. Alam mo sa totoo lang hindi ko alam kung maawa ako sayo o matatawa. Sa unang pagkakataon para kang tanga. Hahaha.” hindi na niya napigilang humalakhak ng malakas “e paano ka naman kasi niya sasagutin nung tao, kahit na maputol ang litid mo sa leeg wala ding mangyayari. Haha . Subukan mo kayang ibaba ang bintana mo! Kahit anong lakas ng boses mo, ako lang makakarinig sayo. Yung tutuli ko parang tatalsik na, nakakarindi ang boses mo. Labasin mo na kasi. Teka lang, gwapo ba?” 

 “Gladys naman e… kala ko ba best friend kita. Ngayon na nga lang ako nakasigaw ng ganito? Saka natatakot kasi ako baka ma late na ako. “

 “So gwapo nga?” pangungulit niya kay Xyrille

 “Ewan ko hindi ko naman nakita naman malapitan. Saka hindi ko siya tinitignan sa mata niya kanina. Magkakasala lang ako kay Tim.” 

 “Oh come on Xyrille hindi mo naman dyo-dyowain. Bakit kapag may fiance na hindi na ba talaga pwedeng maka-appreciate ng kagwapuhan ng ibang tao?!”

 “Oo na.. gwapo naman ata ay naku wala akong pakielam sa itsura niya. Mas inaalala ko ang employers interview schedule ko. Hindi ako pwedeng malate. Hindi naman mag-aantay yung mga boss sa akin.” 

 “Well tama ka nga diyan! Girl push mo na yan para naman magkasama na tayo! Ang gaganda kaya ng benefits na binibigay nila.” 

 Hindi na pinatapos ni Xyrille ang kaniyang kaibigan sa kaniyang sasabihin at pinutol na niya ito kaagad.  

 “Sige na Gladys. Mamaya na lang. Nandito na siya.. tatawagan na lang kita ulit mamaya. Okay?!”

Maririnig mula sa kabilang linya ang malakas na mapang-asar na tawa ng kaniyang kaibigan ng mataranta ito dahil papalapit na sa kotse si Atty. David Loyola, ang lalaking nakabanggaan niya. 

 “Ayan ang sinasabi ko sayo Xyrille. You are still the Xyrille i know. Haha sakin ka lang talaga matapang girl. Pagdating sa ibang tao kahit pa sa pamilya mo palagi kang tiklop. Well wag kang pa-a-argabyado. “ nakatawa niyang sabi na may halong pang aasar. 

 “Oo sige na, tatawagan kita kaagad! Hayst wish me luck!” dali-daling ibinaba ni Xyrille ang tawag at inayos ang kaniyang damit , nilagyan niya ng kaunting lip gloss ang kaniyang labi saka niya binaba ang kaniyang tinted window. 

 Magalang at malaking ngiti ang binigay ni Xyrille ng bumaba ang kaniyang bintana kay Atty. David, pinaamo niya na mukhang kaawa-awa ang kaniyang mukha dahil siguradong siyang mayayari siya dahil dito. Sinadya ni Xyrille na liitan at babaan ang boses niya para hindi ma-mis-interpret ni at umaasang sa gayun ay pakawalan siya kaagad nito. Kailangang-kailangan niya talagang makaalis ngayon dahil ito na ang last chance niya para sa posisyong nais niyang applyan. 

 Ngunit isang mapang-inis na ngiti lang ang tinugon ni Atty. David sa kaniya. Ni hindi man lang nga siya nito tinignan, dahil ang buong atensyon niya ay abala sa sasakyan niyang na damage.

 “Aba Miss, tignan mo ang damage na ginawa mo sa sasakyan ko. Baka naman pwede kang bumaba saglit at harapin ako?” naiinis na singhal ni Atty. David “Tumawag na din ako ng pulis. Kaya lang nagmamadali na din ako kaya baka hindi ko na mahintay.” 

Sa mga sandaling iyon ay nasusuklam si Xyrille sa sarili niya.  Paanong hindi? Sa kinadami dami naman ng araw na dadapuan siya ng matinding kamalasan bakit naman ngayon pa? Kung kailan may interview siya. Napapaiyak na siya sa pagka-inis at kahihiyan dahil sa mga taong agad na naki-usyoso sa nangyayaring komosyon sa kanila.

 Haist….

 Abot kamay ko na sana yung building oh… Ayun na ee… natatanaw ko na. Ilang minuto na lang para sa schedule kong interview para makuha ko ang posisyon bilang trainor ng mga cleaner sa Elle Cruise Ship Company.]