Kabanata 5

"Hey, what's up, Hera?"

Napalingon ako sa pinsan kong si Meriam. "What are you doing here, ate? Wala ka bang sinasalihang paligsahan?" takang tanong ko sa pinsan. Pansin ko ang kalungkutan sa anyo nito.

"Gusto sana kitang yayain na magbar-hopping. Dahil kung sa iba ako sasama, I'm sure na pagagalitan na naman ako ng kakambal kong ubod at super protective," maktol nito sa aking harapan. Napangisi ako.

"Responsibilidad ka rin ni Moises, ate Meriam. Kaya naintindihan ko siya, alam mo bang ganyan din ka protective sa'kin si kuya Lance dati. Binabakuran ako no'n lagi. And I'm so thankful for that even though how annoying he is," saad ko sa nakanguso kong pinsan. Naupo ito sa couch habang kumakain ng pizza.

"Oh, yeah! Moises are so annoying, too."

Nailing na lamang ako sa hitsura ng maganda kong pinsan. "So, how's your hidden feelings to Mr. Villamor?" nakangising tanong ko rito. Muli, umirap ito sa'kin. Nagpakawala ako ng malakas na halakhak.

"Stop mentioning that bastard, Hera! You're not funny, duh!" inis nitong tugon sa'kin.

"Ops, sorry ate. Alam mo naman ang main goal ko. I need to focus the main problem, here. Nagsisimula pa lang ako, ate Meriam. Kaya huwag kang ano riyan," tugon ko sa pinsan kong halatang dissapointed sa sinabi ko.

"Whatever! Pighati na talaga ako at malala na ito," turan nito na tila halata na namang nagda-drama. Inis na pinulot ko ang manipis kong notebook at ibinato rito.

"Hey! What was that, Hera?!" reklamo nito sakin sabay himas sa makinis nitong braso. Ang arte talaga ng bruha niyang pinsan. Palibhasa'y spoiled ito.

"Alam kong nag-drama ka lang, ate, kaya sorry, hindi na mabenta iyan sa'kin," sagot ko rito. Napasimangot lang ito at hinarap ang MacBook nito.

"Kailan mo ba balak na sabihin kay, Conner ang tunay mong damdamin sa kanya?" tudyo ko rito habang inaayos ko ang ilang mga papeles sa aking office table.

"I told you, ayokong pag-usapan pa ang playboy na 'yon! Bahala siya sa buhay niya. Like I care! Duh! And do you think, Hera, gagawin ko ang mag-confess nang nararamdaman for him?! Are you, nuts?!"

Natawa ako sa narinig mula sa mga labi ng pinsan ko. Muli, nailing ako. "So, how's our system security? Matibay na ba 'yan?" tanong ko sa pinsan kong seryoso ang mukha na nakatitig sa kanyang MacBook. Tila naging bingi na naman ito. "Here you are again, stalking him through social media? Malas mo kung accidentally na mapindot mo ang reactions," nakangiting tugon ko rito. Sa inis nito'y dinampot nito ang throw pillow at ibinato sa'kin, malas lang niya, agad akong nakailag habang natatawa.

"You're not funny, Hera. I guess, wala akong mapapala sa iyo, I'd rather go home nalang. Kainis naman itong ka meet up kong Cybersecurity. Damn, it!"

"Mabuti pa nga, ate Meriam. Iwas dagdag alalahanin ka pa kay, kuya Moises kung sakali. Hopefully na magiging secured na ang lahat ng system. By the way, may suggestions nga pala si Orson," saad ko rito.

"Oh, damn! Talking about that man. Tinanggap mo ang offer niya nang hindi namin alam. Wrong move, Hera. Ewan ko nalang sa'yo. Ang sabi ni, dad sa'kin. Hahayaan ka nalang daw namin sa desisyon mo since malaki ka na at may sariling utak. But, I'll tell you, duda ako sa Orson na 'yan," palatak ng pinsan ko. Medyo na-trigger ako doon. Tulad din nang sinabi ni Shirley sa'kin.

"Oh, c'mon, ate Meriam. In order to ever trust someone, you must first trust yourself. Trust in your judgement and ability to make good choices. Your instincts are powerful, and you should not doubt yourself based on experience," sagot ko sa sinabi ng aking pinsa. Umingos lang ito, saka ito tumayo at tuluyan na ngang nagpaalam.

"Ewan ko sa'yo, Hera. You're so hardheaded, para kang si Noraisa, I need to go, now, bye!"

Nasundan ko na lamang nang tingin ang papalabas na si Ate Meriam, saka naman iniluwa ng pintuan si Noraisa. Awtomatikong napasimangot ako, narito na naman ang matabil na dalagita. Ngumiti ito nang matamis sa'kin.

"Hi there, ate Hera," nakangiting bati nito sa'kin. Pumasok ito sa loob ng aking opisina, sinuyod pa nito nang tingin iyon.

"Yes, dear. Sino ang kasama mo papunta rito?" tanong ko rito. Nilingon ako nito, she flipp her hair. Pagdaka'y maarteng lumapit sa aking office table at naupo sa upuan na naroon, binuksan nito ang sariling bag at kumuha roon ng sanitizer gel.

"Your office we're too, dusty. Hindi ka ba nagpapalinis rito, ate Hera?"

Nagpanting ang tenga ko sa narinig mula sa maarteng si Noraisa. Kulang nalang ay batukan ko na ang straightforward na dalagitang ito. Aba't tila inuubos nito ang kanyang pasensiya. "Narito ka ba para manlait sa opisina ko, dear?" medyo naiirita kong tanong rito.

"Do I sounds like that, ate Hera?"

"Yes, you are dear," sarkastikong sagot ko dito.

"Oh, I'm so sorry, ate Hera. I didn't mean to offend you. But, I'm just telling the truth, tho," sagot pa nang brat sa'kin. Aba't sarap lang sabunutan.

"Ba't ba tila napapansin kong lahat ng tao'y galit sa'kin? Pati ba naman ikaw, ate Hera? Kasama ko si tito Hugo. I think, they were busy checking to secure the system with ate Meriam. Iyon kasi ang narinig ko. I'm bored, kaya ako sumama dito. Sorry sa istorbo."

"Gusto mo ba talagang malaman?!" naiirita kong tanong sa brat na si Noraisa. Ngunit bigla nalang akong nabahala nang bigla itong lumuha. Damn! "Hey, I'm just kidding. May problema ka ba?" nag-aalala kong tanong rito.

"Napuwing lang po ako. Huwag kang, o.a ate, Hera. Next time, please lang ipalinis mo itong opisina mo," sagot ni Noraisa sa'kin. Damn! Gusto kong siyang tirisin sa sobrang inis. Sh*t lang, sinasabi ko na nga ba pagtitripan na naman ako nito. Nagmana kay Isaac. Mapang-asar. What the! Mabuti nalang at natiis itong palakihin ng mga magulang nitong sina Mateo at Norain.

"Argh! Kung wala ka naman palang magandang sasabihin, at puro panlalait lang ang lumalabas dyan sa bibig mo patungkol sa looban ng opisina ko, you'd better go out, brat!" asik ko rito. Hindi ko na napigilan ang inis.

"Chillax lang, ate Hera. Hindi naman po siguron masamang magsabi nang totoo?"

"Aba't talagang nang-iinis ka, ha?" Akmang kukurutin ko na sana si Noraisa sa tagiliran nito gaya ng dati niyang ginawa rito noon, nang biglang may kumatok sa naturang pinto ng aking opisina. Binelatan lang ako nang brat na si Noraisa, tumayo ito at tinungo ang pinto ng aking opisina para pagbuksan ang taong kumatok. Iniluwa doon si Orson.

"Omg! Is this for real? May manliligaw ka na, ate Hera?!" narinig kong bulalas ni Noraisa nang makita nito si Orson. Napasulyap ako sa lalaking bagong dating. Ngumiti ito sa'kin. Tila gustong magwala ang aking puso nang mapansin ang dala nitong bulaklak. What the!

"Shut up, Noraisa!" sita ko sa spoiled brat na dalagita.

"Alright, I will. I guess, kailangan ko nang umalis. Bye, ate Hera," turan nito sa'kin. Inirapan ko lang ito.

"Hindi ko akalaing pumapatol ka pala sa dalagitang iyon. Who's that beautiful girl?" takang tanong ni Orson sa'kin. Ibinaling ko ang tingin rito, iminuwestra ko ang couch para ito'y maupo roon.

"Anak siya nina Norain at Mateo Montenegro. Para sa'kin ba ang bulaklak na dala mo?" maangas kong tanong dito. Deep inside kinikilig ako ng bongga. Bullsh*t!

"Oh, actually no. Isasama sana kita. Dadaanan ko ang puntod ni Mama. Total bibisitahin natin ang Del Fuego Farm, right? Hindi ba't ngayon ang schedule nang pagpunta natin do'n?"

Lihim akong nanlumo. Damn! Palibhasa'y tinutulad ko ang lahat ng mga pangyayari sa mga nababasa kong libro sa D****e at Yugto. Argh! Nakakahiya lang. Jusmiyo! Hilaw akong natawa.

"Assuming, ate Hera?"

Nagulat ako nang marinig ang boses na iyon ni Noraisa, sumungaw ang ulo nito sa pinto ng aking opisina. Pinukol ko nang matalim na tingin ang pasaway na dalagita. Nakangisi lang itong kumindat sa'kin. What the heck! Namumula ako sa sobrang galit. Pagdaka'y kumaway ito at tuluyan nang nagpaalam.

"Hey, relax. It's kinda obvious that she was making fun of you. Huwag mo nalang siyang patulan," tugon sa'kin ni Orson, katulad din ni Noraisa ay nakangiti rin ito. Inis na umirap lang ako dito. Tumikhim ako at kunwa'y pinulot ang ilang folders na nahulog kanina. Lagot talaga sa'kin ang maldita na brat na 'yon.

Nang akmang pupulutin din sana ni Orson ang ilang folders ay agad ko siyang sinaway. "Ako nalang, sige na, ihanda mo nalang ang kotse at susunod na ako," saad ko rito. Kagagawan lang naman ito ng malditang bruha na si Noraisa. Kung b*tch ako. Mas malala ang dalagitang iyon.

"You, sure?" paniniguro pa nito. Awtomatikong tumaas ang sulok ng aking mga labi. Nang mapansin nito iyon. Saka ito ngumiti at napapailing.

"Alright, sabi mo, e," tugon nito sa'kin, pagdaka'y umalis. Inis na nagpakawala ako nang marahas na hininga. Damn! Nakakahiya iyong kanina. Imagine, napaka-assuming ko. Nasundan ko na lamang nang tingin ang matikas na likod ni Orson.

Nang matapos ako sa ginagawa, lumabas agad ako ng aking opisina. Tinungo ko ang garage kung saan naghihintay si Orson. Awtomatikong umusok ang ilong ko nang maabutan ko itong kausap ang brat na si Noraisa. Aba't ano na naman ang ginagawa nang malditang ito? Kahit kailan talaga halatang mahilig itong mang-asar.

"Noraisa!" tawag ko sa pangalan nito. Kapwa napalingon sa'kin ang dalawa, pero hindi nakaligtas sa'kin ang mapang-asar na ngiti na iyon ng malditang bruha.

"Hello, ate Hera," nakangiting bati ni Noraisa sa'kin. Hindi ako sumagot dito, bagkus ay sinermunan ko ito. Napanguso ito na siyang nagtulak sa'kin para mapangiti. Paano ba naman, she looks so cute and adorable.

"Huwag mo nalang siyang sermonan. Honestly, sinabi sa'kin ni Hugo na isama nalang daw muna natin si Hera. Sa tingin ko naman mabait itong dalagitang ito. Ikaw lang naman ang tila mainit ang dugo rito."

Umusok ang ilong ko na tila nagwawalang Turo sa narinig mula kay Orson. "Excuse me? Pardon? And wh—" inis na hinarap ko si Orson. May sasabihin pa sana ako nang bigla itong magsalita.

"Let's go! Now, you two. Hop in!"

Tumahimik na lamang ako. Napasulyap ako sa brat na si Noraisa. Tiyak kong mangugulo lang ito sa farm mamaya. Lihim akong nainis kay tito, Hugo. Ba't ba naman kasi dinala niya pa rito ang bad brat na si Noraisa? Nasira tuloy ang masaya kong araw. Ilang beses ko nang naririnig na pasaway talaga ang dalagita. Kaya nga bantay sarado ito nang mga pinsang lalaki. Bukod sa maganda ito, matalino, maarte, ay ubod pa ng taray. Pero hindi uubra sa'kin ang pagtataray nito.

Sabay na pumasok na kami sa looban ng kotse. Nasa frontseat ako, habang si Noraisa ay nasa backseat. Napasulyap ako sa rearview mirror. Busy ang maldita sa dala nitong cellphone.

"Let her be, huwag mo na siyang awayin," saad ni Orson sa'kin. Napalingon ako rito, nakatutok lang ang mga mata nito sa daan na aming binabagtas. Seryoso ang mukha. Nagpakawala ako nang marahas na hininga. Kinuha ko ang aking cellphone. Checking my socila media accounts.

Makalipas ang ilang minuto, narating na rin namin ang naturang farm. Napangiti ako. This is the place where I like to visit. Naaamoy ko ang sariwang-hangin. Malawak ang DFF.

"Omg! Can I take some pictures here, ate Hera?!" narinig kong bulalas ni Noraisa.

"Yeah, basta lang huwag kang lumapit sa mga ilang mga hayop nang malapitan," sagot ko rito. Sabay kaming tatlo na umibis mula sa Bugatti. Nagulat ako nang marinig ang matinis na sigaw ni Noraisa. What the! Napatakip ako sa dalawa kong tenga. "Stop it, Noraisa. Sinabi ko bang pwede kang tumili? Oh, gosh! Pasaway ka talaga," sita ko rito.

"Oh, sorry, ate. Sobrang nagandahan lang sa lugar. Sobrang sariwa ng hangin. So, since this is a farm. I'm sure na may horses din kayo? Gosh, ate Hera! Gusto kong sumakay sa ilang horses niyo rito. And I can help also para sa mga ilang animals. I can feed them."

"Really?" sarkastiko kong tugon rito.

"Yeah, and I am willing to do so. Namiss ko nga ang Hacienda Montenegro. Madalas ako dati doon. Minsan ipinapasyal ako ni Papa kasama ang ilang pinsan ko. Kaya lang, sobrang busy na nila Mama at Papa. Pati na rin sina ate at kuya ko."

Napansin ko ang tila lungkot sa anyo ni Noraisa. Pero agad din akong naalarma. Baka prank na naman. Mahirap na. Paborito pa naman ako nitong asarin. I could say, she's annoying sometimes, but I like the way she is. Totoong tao, sinasabi talaga ang nais nitong sabihin.

"Shall, we?" biglang tanong ni Orson. Ngumiti ako saka napatango. Sumunod sa amin si Noraisa.