CHAPTER 41

PAULYN...

FLASHBACK..

"T-Tay?" nauutal na tawag n'ya sa matanda. Tumutulo naman ang mga luha nitong tumingin sa kan'ya at dahan-dahan na lumapit.

"Paulyn... My princess, my tatay's girl! Anak ko!" tawag sa kan'ya ng ama. Napahagulhol s'ya ng iyak habang nakatingin rito.

"T-Tatay ko, tatay ko,.. buhay ka tay?" umiiyak na tawag n'ya rito. Lumapit naman ito sa kan'ya at mahigpit s'yang niyakap.

"Miss na miss ka na ni tatay anak, miss na miss na kita. Patawarin mo si tatay kung hindi ko kayo nabalikan anak, patawarin mo ako," umiiyak na sabi ng ama sa kan'ya.

"T-tay bakit? Bakit iniwan mo kami ni nanay at ni kuya? May nagawa ba kaming kasalanan sayo para iwan mo kaming tatlo ni nanay?" tanong n'ya rito.

"No Paulyn, wala kayong kasalanan ni Duncan pero si Teresita meron at malaki," sagot ng kan'yang ama habang igting ang mga panga at kuyom ang mga kamao.

"Tay ano bang pinagsasabi mo? Mahal na mahal ka ni nanay. At anong kasalanan ang mga pinagsasabi mo tay? Buong buhay ni nanay tayo lang