Chapter 4

Aleya's POV

Nang makita kong wala na sa kinauupuan niya si Enrique ay agad akong naglakad papunta sa pintuan ngunit mabilis akong hinarang ng kaibigan niya.

"Hindi ka pa puwedeng umalis, Ms. Beautiful. Pero kapag ininom mo ang isang basong alak na ito ay hahayaan na kitang makalabas para masundan mo si Enrique," nakangising sabi sa akin ng kaibigan ni Enrique. Nagtawanan naman ang iba pang mga kaibigan nito habang nakatingin sa akin. Naghahamon ang kanilang tingin na para sinasabi nila na hindi ako makakalabas sa loob ng private na ito kung hindi ko nga iinumin ang alak na ibinibigay sa akin ng kaibigan nila.

Napatikom ang aking mga labi ng mariin. Wala akong oras para makipaghamunan sa kanila. Kapag hindi pa ako lumabas ay baka tuluyang makatakas nga sa akin si Enrique. Kapag nangyari iyon ay hindi lamang ako ang mapapahiya kundi pati na rin si Ninong. Malaki kasi ang tiwala sa akin ni Ninong na hindi ako magagawang takasan ni Enrique katulad ng ginagawa nito sa mga naging bodyguard nito.

"Wala akong panahon na makipaglaro sa inyo," malamig ang boses na sabi ko kay Dave pagkatapos ay muli akong naglakad papunta sa pintuan ngunit muli rin akong hinabol ni Dave at pinigilan sa braso.

"Sabi ko makakalabas ka lang king iinumin mo—ouch! It hurts!" react nito nang hawakan ko ang kamay niyang nakahawak sa braso ko at biglang binaliti papunta sa likuran niya at pagkatapos ay tinadyakan ko ang likuran ng kanyang tuhod kaya bigla siyang napa-bend ng kanyang tuhod. Kandawa ngiwi ang hitsura nito at wala na ang anyo ng pagiging mayabang.

Lihim akong napaismid. Hangin lang pala ang laman ng katawan nito. Sayang at malaki pa naman ang pangangatawan. Hindi na ako nagsayang pa ng oras. Sinipa ko sa likuran niya si Dave papunta sa mga kaibigan nito na nakatunganga lamang. Siguro ay hindi nila inaasahan na palaban ang bogong bodyguard ni Enrique at ang hula ko ay tinutulungan nila ang kaibigan para makatakas sa mga nagiging bodyguard nito.

Hindi na ako nagsayang pa ng oras at dali-dali na akong lumabas sa silid. Malikot ang mga mata ko habang nagmamadali akong naglakad palabas ng bar nguit agad akong napahinto nang makita ko si Enrique na may kausap na magandang babae. Parehong nakatayo ang dalawa at halos magkadikit na ang kanilang mga katawan habang nag-uusap habang iniikot-ikot ni Enrique sa hintuturo nito ang isang keychin na may nakasabit na susi at malamang ay susi ng kotse nito. Nasa akin ang susi ng kotse niya at hindi ko alam na may spare key pala itong hawak.

Ngiting-ngiti ang babae na tila ba siyang-siya ito sa kung ano mang sinasabi rito ni Enrique. Napaismid ako. Malamang ay puro pambobola lamang ang mga sinasabi ni Enrique sa babae para madala nito sa biglang-liko ang babae na mukhang willing namang sumama. Nang mapagawi sa kinatatayuan ko ang paningin ni Enrique ay mabilis akong nagtago sa likuran ng isang lalaki para hindi niya ako makita. At nang tumalikod siya sa akin ay naglakad ako at nilampasan ko lamang sila.

"Siguradong masisiyahan ka sa pupuntahan natin," narinig kong sabi ni Enrique bago ako tuluyang makalayo sa kanila. Alam kong mayamaya lamang ay dadalhin niya ang babae sa loob ng sasakyan kaya sa loob na lamang ng kotse niya ako maghihintay sa kanya.

Pumasok ako sa kotse niya at naupo sa tabi ng driver's seat. Mayamaya nga ay nakita kong naglalakad si Enrique habang ka-holding hands ang babaeng ngayon lamang nakilala. Binuksan nito ang pintuan sa tabi ng driver's seat at walang kaalam-alam na nasa loob ako ng kotse.

"Holy shit!!" nabiglang bulalas ni Enrique nang pagbukas niya sa pintuan ay nakita akong prenteng nakaupo sa loob ng kotse nito.

"Ang tagal mo namang dumating," nang-iinis ang ngiti na sabi ko sa kanya.

"Anong ginagawa mo rito? Hindi ba't nasa loob ka ng private room kasama ang mga kaibigan ko?" nakasimangot ang mukha na tanong sa akin ni Enrique. Halatadong hindi nagustuhan ang kanyang nakita.

"Sa tingin mo ay kaya akong pigilan ng mga kaibigan mo?" nakataas ang kilay na tanong ko rin sa kanya na lalong ikinasimangot ng mukha nito.

"Who is she?" maarteng tanong ng babaeng kasama nito. Inginuso pa niya ako na para bang hindi tao ang itinatanong nito. Sarap namang tapyasan ng kanyang nguso.

"Ako lang naman ang ka-thresome ninyo. Ano? Game ka ba?" nang-iinis ang ngising pinakawalan ko. Nagtagumpay naman akong mainis ang babae dahil bigla itong nag-walkout matapos murahin si Enrique.

Walang kibo naman na pumasok si Enrique sa loob ng kotse pagkatapos ay pinaharurot palayo ang kotse nito. Nanlaki ang mga mata ko nang biglang ipinasok nito ang kotse sa isang drive-in motel.

"Sinira mo ang diskarte ko at hindi ko naisama rito si Verly kaya ikaw ang magigingkapalit niya. At saka hindi ba sabi mo ay thresome tayo? Bigla siyang nag-walkout dahil sa'yo kaya one-on-one na lang tayo," nakangising sabi ni Enrique sa akin. Kung kanina ay madilim ang mukha nito nang layasan ng babae nito ngayon naman ay bumalik na ang pagiging mapang-akit sa hitsura nito.

"Nababaliw ka na ba, Enrique? Sa tingin mo ay sasama ako sa'yo sa loob?" nanlalaki ang butas ng ilong na sabi ko sa kanya. Subukan lang niyang pilitin akong pumasok sa motel na iyon at talagang babalian ko siya ng buto.

"You have to compensate for my loss, lady," sabi pa nito. Inalis nito ang seatbelt tapos saglit na tumingin sa cellphone ay nag-type. Ewan kung sinong babae naman ang pinadalhan nito ng text messages pagkatapos ay nagmamadaling bumaba ito sa kotse at umikot papunta sa aking side. "Bumaba ka na at nagmamadali ako," utos niya sa akin.

Aba't talagang excited nang makapasok sa loob ng motel ang mokong na'to. Talagang inuubos niya ang pasensiya ko.

"Hindi ako sasama sa'yo sa loob ng motel. Baka gusto mong balian kita ng buto dito pa lang?" inis na tanong ko sa kanya. Sa halip na sagutin ng sinabi ko ay bigla na lamang niya akong hinila palabas ng kotse. Ibinaba lamang niya ako nang nasa loob na kami ng elevator. "Nababaliw ka na ba, Enrique?"

"Shut up and

just follow me," mariing utos niya sa akin. Nanggigigil na sumunod na lamang ako sa kanya. Kapag ginawan niya ako ng hindi maganda at ipilit niya ang sarili niya sa akin ay hinding-hindi ako mag-aalinlangang saktan siya.

Walang kibong sumunod na lamang ako sa kanya hanggang sa nakarating kami sa tapat ng isang silid sa third floor. Walang pakundangang binuksan ni Enrique ang silid kaya nagulat ang dalawang taong nasa loob ng silid. Mukhang pinipilit ng lalaki na hubaran ang babae dahil ang naabutan naming eksena ay hawak ng mabuti ng babae ang damit niya habang nakalarawan sa mukha nito ang takot. Kaagad na inundayan ni Enrique ng sipa ang lalaking nabigla at nahulog sa kama.

"Kuya Enrique! Mabuti naman at dumating ka na," sambit ng babae na biglang yumakap sa binata.

Kuya? Damn you, Enrique! Naisahan mo ako, nanggigigil sa inis na sabi ko sa sarili. Nang tingnan ko siya ay may pilyong ngiti na naglalaro sa kanyang mga labi.