Chapter 2

Aleya's Pov

"Dad? Are you kidding me? Bibigyan mo ako ulit ng panibagong bodyguard? At nagsawa na kayo sa mga lalaking bodyguard na ibinigay ninyo sa akin kaya isang babae naman ngayon ang kinuha mong bodyguard ko. Aren't you afraid that my new bodyguard will fell in love with me?"

Papasok pa lamang ako sa gate ng malaking bahay ng mga Villareal ay dinig na dinig ko na ang malakas na boses ni Enrique habang kausap ang ama nito. Halatado na sobrang tutol ito na magkakaroon ito ng bagong bodyguard at isang babae pa. Ano kaya ang magiging reaksiyon niya kapag makita niya na ang magiging bagong bodyguard niya ay ang babaeng may-ari ng nabundol na kotse ng girlfriend niya at muntik ng pumutol sa kanyang kasiyahan. Tiyak na mas lalo lamang siyang tututol. Ngunit wala naman siyang magagawa kundi sundin ang ama niya. Sinigurado sa akin ni Senator Villareal na kahit anong gawin ko sa anak niya ay hindi niya ako sisisantehin sa trabaho at mas makabubuti nga raw kung mapatino ko ang anak niya. But I doubt it. Hindi ko kayang mapatino ang anak niya na sagad na yata hanggang buto ang pagiging babaero at good for nothing.

Nakabukas ang pintuan papunta sa sala kaya dinig ko ang malakas na boses ni Enrique. Nang nasa tapat na ako ng pintuan ay kumatok pa rin ako kahit na nakabukas naman iyon. Magkasabay na napatingin sa akin ang mag-ama na may magkaibang ekspresiyon sa mukha nang makita ako. Nakangiti ang mukha ni Senator Villareal samantalang nakakunot naman ang noo ni Enrique at hindi maitago ang pagtataka sa mukha.

"Nandito ka na pala, Aleya. Get inside para magkakilala kayo ng anak ko," nakangiting paanyaya ni Senator Villareal sa akin.

"Ano ang ginagawa ng babaeng iya sa bahay natin, Dad? Do you know na halos muntik ng maputol ang lahi natin dahil sa kanya?" inis na tanong ni Enrique sa kanyang ama.

"I'm your new bodyguard, Mr. Villareal," seryoso ang mukha na sagot ko sa kanya. "And correction, hindi pa mapuputol ang lahi ninyo kahit na hindi ka magkaanak dahil may isa ka pang kapatid na lalaki," mabilis kong dugtong na lalong nagpatindi sa inis na nararamdaman ni Enrique sa akin.

"Mabuti naman at magkakilala na pala kayo ng anak ko, Aleya. Hindi ko na pala kailangan na ipakilala ko kayo sa isa't isa," nakangiting kausap sa akin ng senador at hindi pinansin ang sinabi ng anak nito na tila ba wala itong narinig. Mas lalo namang ikinainis ni Enrique ang tila pambabalewala ng ama sa sinabi nito.

"Hindi mo ba ako narinig, Dad? This woman hurts me yesterday,"  gigil na ang boses na sabi ni Enrique sa ama.

"I heard you, Enrique. I know na hindi gagawin ni Aleya ang kung ano man ang ginawa niya sa'yo kung hindi mo siya ginawan ng masama," pagtatanggol sa akin ni Senator Villareal sa halip na kampihan ang anak nito. Nanlaki naman ang mga mata ni Enrique sa narinig. Hindi ito makapaniwala na mas kinampihan ng sariling ama ang isang estrangherang katulad ko kaysa rito na sariling anak ng senador. Natitiyak ko na lagpas na ceiling ng bahay nila ang inis niya sa akin.

"I'm sorry kung nasaktan kita kahapon, Mr. Villareal," paumanhin ko sa kanya. After all, he's still the son of my employer. Araw-araw kaming magkakasama at hindi magandang tingnan kung lagi kaming magbabangayan. "Pero kung mabi-behave ka lamang ay hindi aakto katulad ng ginawi mo kahapon ay magkakasundo tayo," dugtong ko sa aking sinabi. Gusto kong iparating sa kanya na  hindi na niya dapat pang ulitin ang ginawa niya kung ayaw niyang tuluyan ko na siyang putulan ng kaligayahan.

"Narinig mo iyon, Dad? Inamin na niya na niyang sinaktan niya ako kahapon. Kaya ayokong maging bodyguard siya," nakangising sabi ni Enrique sa ama. Iniisip nito na tatanggalin ako sa trabaho ng ama nito dahil sa ginawa kong pag-amin.

"Magpakalalaki ka nga, Enrique. Babae na nga ang nag-sorry sa'yo ay umaakto ka naman na parang babaeng spoiled na ayaw tumanggap ng sorry," sermon nito sa anak habang napapailing.

"What? Ako pa ang pinagalitan mo, Dad? This is crazy! Sino ba ang anak mo sa aming dalawa?" medyo napataas ang boses na tanong ni Enrique sa kanyang ama.

"Stop it, Enrique! Puwede bang huwag mong pairalin ang pagiging childish mo? Kailangan mo ng bodyguard dahil may nagtatangka sa buhay mo at si Aleya ang gusto kong maging bodyguard mo. Period!" mataas na rin ang boses na sagot naman ni Senator Villareal sa anak nito.

"Okay. Kailangan ko ng bodyguard. Pero sa tingin mo ay kaya niya akong ipagtanggol, Dad? Baka nga mauna pang tumakbo at magtakbo ang Aleya na iyan kaysa sa akin kapag nakaharap niya ang mga tauhan ng taong nagtatangka sa buhay ko," hindi pa rin patatalo na wika naman ni Enrique pagkatapos ay tinapunan ako ng walang tiwalang tingin.

Tama si Ninong. Mababa nga ang tingin niya sa akin at iisipin niya na hindi ko siya kayang ipagtanggol kapag nakaharap ko na ang mga nagtatangka sa buhay niya dahil isa akong babae. Bahala siya kung ano ang gustong isipin niya. Hindi ko ipagtatanggol ang aking sarili dahil mas maganda nga kung hindi ako ang magiging bodyguard niya. Hindi ko rin naman gusto na magtrabaho bilang bodyguard ng hambog na ito.

"Puwede ba, Enrique. Tumigil ka na, please. Dahil kahit anong gawin mo ay hindi na magbabago pa ang aking isip. Si Aleya ang magiging bodyguard mo. Tapos ang usapan," final na wika ng ama nito pagkatapos ay tinawag ang isang katulong para samahan ako sa magiging kuwarto ko sa bahay na ito. Matapos magbilin sa katulong ay napapailing na naglakad na ito paakyat sa hagdan at hindi na pinansin ang pagtutol ng anak.

"Akala mo ay nagwagi ka laban sa akin? Puwes, nagkakamali ka. Dahil gagawin ko ang lahat para paalisin ka ni Daddy mula sa pagiging bodyguard ko," madilim ang mukha na kausap sa akin ni Enrique pagkatalikod ng ama nito.

"Suit yourself, Mr. Villareal. Dahil mas ikakatuwa ko kapag tinanggal ako ng ama mo bilang bodyguard mo," nakataas ang kilay na sagot ko sa kanya bago ko siya tinalikuran para sumama sa katulong nila. Ngunit nakailang hakbang pa lamang ako nang bigla akong may naalalang sabihin sa kanya. Huminto ako at nilingon siya na nakasunod sa akin ang mga mata. "One more thing, Mr. Villareal. I just want you to know that I don't like being your bodyguard. Kung hindi mo ako gusto bilang bodyguard mo ay mas lalong hindi ko gusto na maging bodyguard mo. Hindi ko gustong sayangin ang oras ko sa pagbabantay sa isang easy-go-lucky at good for nothing na katulad mo," pahabol ko bago ko siya muling tinalikuran.

"Aleya, bumalik ka rito! Ulitin mo ang sinabi mo at makakatikim ka sa akin! Aleya!" galit na galit na sigaw ni Enrique ngunit hindi ko siya pinansin. Mas mabuti nga kung makakagawa siya ng paraan para alisin ako ng kanyang ama mula sa pagiging bodyguard niya. Pakiramdam ko kasi ay na-triple yata ang edad ko sa pakikipag-usap pa lamang sa kanya. Paano na lamang kapag nagtagal pa ako sa pagiging bodyguard niya? Baka mukhang otsenta na ang hitsura ko dahil sa malaking kunsumisyon ko sa kanya.