Home / โรแมนติก / THE BOY พ่อตามขา / บทที่ 56 ไม่ให้อภัย

Share

บทที่ 56 ไม่ให้อภัย

Author: NBSTER
last update Last Updated: 2025-09-17 20:56:50

“คอยดู ฉันจะแย่งผัวแกมาให้ได้จะทำให้ลูกแกอกแตกตายๆ ไปซะ คิดว่าคนอย่างอีบุ๋มออกไปแล้วจะทำไม่ได้หรือไง จะเอาให้...”

ตุ๊บ!

แต่ไม่ทันได้พูดจบเก้าอี้ก็ถูกแรงถีบล้มหงายหลังอย่างรุนแรงโดยที่ไม่ใช่ฝีมือของผู้เป็นเมีย ความรุนแรงเกิดขึ้นฟังได้จากเสียงกระทบระหว่างเก้าอี้กับพื้นปูนก็จะรู้ว่าฝ่ายที่โดยกระทำคงเจ็บไม่น้อย

“อย่างเธอต่อให้แก้ผ้าตรงหน้าก็เอาไม่ลง” มันเป็นฝีมือของผมเอง ใครจะบอกว่าหน้าตัวเมียรังแกผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้นาทีนี้ผมยอมเป็นไอ้หน้าตัวเมีย ให้ด่ายับยังดีกว่าทนฟังถ้อยคำแม้แต่หมายังไม่อยากฟังพวกนั้นความอดทนมีขีดจำกัดการรับฟังก็เช่นกัน “ขนาดนี้ยังไม่สำนึก”

ผู้หญิงประเภทนี้อยู่จำพวกขยะไม่มีค่าอะไรให้น่าเสียดาย ไม่มีใครอยากเก็บเอาไว้กับตัวเองให้มัวหมองมีแต่จะเหวี่ยงทิ้งไปให้ไกล ไกลจากตัวเท่าไหร่ก็ยิ่งดีอีกอย่างต้นเหตุมันก็ไม่ใช่เกิดจากผมด้วยซ้ำ

คืนนั้นจริงอยู่ว่าเที่ยวกับไอ้บอลส่วนเธอมากับเพื่อนพวกเราเจอกัน รู้จักแค่เพียงชื่อแค่นั้นถึงผมจะรู้ว่าเธอชอบตัวเองจากสายตาสื่อทอดออกมามีเหรอที่จะไม่รู้แต่ก็ไม่ได้เล่นด้วย

ไม่เล่นหูเล่นตา ไม่ทุกอย่าง

เชื่อเถอะว่าสำหรับผมไม่ก็คือไม่

ไอ้บอลแค่ชวนไ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 58 ตบ

    เผียะ!นี่คือการตบกะโหลกรั้งท้าย“ตูนพอ พอแล้ว”“ไม่ ปล่อยนะพี่ตามปล่อย!” ก่อนที่ทุกอย่างจะไม่เป็นไปตามที่ผมวางไว้แต่ผู้หญิงคนนี้อาจซ้ำตายไปเสียก่อน มือแกร่งของตัวเองเข้าไปกระชากเอวเล็กของตูน ออกมาทว่าตูนยังอยู่ในอารมณ์เสียร่างเล็กจึงพยายามตะเกียดตะกายออกจากอ้อมกอดผมมุ่งหน้าจะไปกระทำผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง ผมคว้ากระเป๋าสะพายของเธอมาสะพายเองแล้วกำลังจะจัดการลากออกมา “บอกให้ปล่อยไง!”“จ๋าพี่ขอบคุณมาก เดี๋ยวมีพวกเข้าตามมาไม่ต้องห่วง”“ค่ะ”โอเค...สบายใจไปเรื่องหนึ่งพอได้ยินเสียงขานรับผมก็ออกมา อารมณ์ของคนเรามันร้ายแรงมากโดยเฉพาะอารมณ์โกรธของเมีย ตูนส่งเสียงด่าทอออกมาตลอดทางกระทั่งถึงหน้าประตูโกดัง“พวกมึงจัดการแทนหน่อย” พูดเสร็จสายตาก็มองไปยังพี่ชายของผู้หญิงที่ชื่อบุ๋ม “ส่วนมึงเข้าไปลากน้องสาวซะ!”แค่นี้เป็นอันจบเรื่องในคืนนี้ ผมใช้วิธีอุ้มตูนแทนเพราะเหนื่อยกับการลากอีกอย่างมันไม่ถึงรถสักทีผมลากไปเธอก็พยายามเดินย้อนกลับฉุดกันอยู่แบบนั้น เส้นทางที่ใช้ก็เป็นหลังร้านคนไม่มากตุบ!“หยุดตูน สติหน่อย”ทันทีที่เท้าของตูนทรงตัวกับพื้นข้างรถของผมเธอพยายามจะเดินกลับไปทางเดินอีกผมจึงต้องใช้ร่างกาย

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 57 พอ

    ไม่มีใครยอมได้ไม่มีใครให้อภัยได้แม้กระทั่งผมเคยบอกไปแล้วนะว่าคืนนั้นตั้งใจเพราะฉะนั้นต้องตาคือดวงใจของผมมันก็ไม่เห็นแปลก ผมเลือกตูนเป็นเมีย เลือกตูนเป็นแม่ของลูกใช่หรอที่ผมจะไม่รัก ครั้งนี้ลูกมีน้ำตาจากคนที่ไม่แม้แต่จะรู้จักในชีวิตด้วยซ้ำ ลูกจดจำอะไรบ้าๆ ทั้งที่ไม่ควรเป็นแบบนั้นมันไม่ใช่ความจริงเป็นแค่เพียงความอยากของผู้หญิงเลวๆ คนหนึ่งแค่นั้นต้องตาไม่เกี่ยวอะไรแต่ตอนนี้อาจสร้างปมในใจไปเรียบร้อยแล้วก็ได้ผมจึงอยู่เฉยไม่ได้ห้ามก็ไม่ได้“ทะทำ มะไม พะพี่ตาม... ”“ฉันเลวได้มากกว่านี้อีก ทำไมถึงอยากเห็นในด้านที่ยังไม่เคยเห็นนัก” ไม่เข้าใจความอยากรู้อยากเห็นของคนอื่นนักทั้งที่ไม่ใช่เรื่อง ทั้งที่ตัวเองไม่เกี่ยวแต่กับเลือกเข้ามาเอง “เคยเห็นด้านใจดีด้านเดียวไม่ดีกว่าหรอแต่สำหรับเธอคงไม่ทันแล้ว”“...”“รู้สึกอะไรบ้างมั้ย พ่อเธอมีเมียน้อยมีคนอื่นแล้ว” ไม่มีทางที่ผู้หญิงตรงหน้าผมจะไม่รู้สึกแต่เธอเลือกกดความรู้สึกพวกนั้นไว้ “ความรู้สึกเหี้ยๆ ที่พยายามเข้าไปทำให้ครอบครัวคนอื่นแตกแยกแต่โดนเล่นงานกลับเอง มันน่ากลัวกว่ามากนะเพราะผู้หญิงที่เข้ามาสามารถคอนโทรลนั่นแปลว่าจะสั่งให้ทำอะไรย่อมได้เช่นกัน

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 56 ไม่ให้อภัย

    “คอยดู ฉันจะแย่งผัวแกมาให้ได้จะทำให้ลูกแกอกแตกตายๆ ไปซะ คิดว่าคนอย่างอีบุ๋มออกไปแล้วจะทำไม่ได้หรือไง จะเอาให้...”ตุ๊บ!แต่ไม่ทันได้พูดจบเก้าอี้ก็ถูกแรงถีบล้มหงายหลังอย่างรุนแรงโดยที่ไม่ใช่ฝีมือของผู้เป็นเมีย ความรุนแรงเกิดขึ้นฟังได้จากเสียงกระทบระหว่างเก้าอี้กับพื้นปูนก็จะรู้ว่าฝ่ายที่โดยกระทำคงเจ็บไม่น้อย“อย่างเธอต่อให้แก้ผ้าตรงหน้าก็เอาไม่ลง” มันเป็นฝีมือของผมเอง ใครจะบอกว่าหน้าตัวเมียรังแกผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้นาทีนี้ผมยอมเป็นไอ้หน้าตัวเมีย ให้ด่ายับยังดีกว่าทนฟังถ้อยคำแม้แต่หมายังไม่อยากฟังพวกนั้นความอดทนมีขีดจำกัดการรับฟังก็เช่นกัน “ขนาดนี้ยังไม่สำนึก”ผู้หญิงประเภทนี้อยู่จำพวกขยะไม่มีค่าอะไรให้น่าเสียดาย ไม่มีใครอยากเก็บเอาไว้กับตัวเองให้มัวหมองมีแต่จะเหวี่ยงทิ้งไปให้ไกล ไกลจากตัวเท่าไหร่ก็ยิ่งดีอีกอย่างต้นเหตุมันก็ไม่ใช่เกิดจากผมด้วยซ้ำคืนนั้นจริงอยู่ว่าเที่ยวกับไอ้บอลส่วนเธอมากับเพื่อนพวกเราเจอกัน รู้จักแค่เพียงชื่อแค่นั้นถึงผมจะรู้ว่าเธอชอบตัวเองจากสายตาสื่อทอดออกมามีเหรอที่จะไม่รู้แต่ก็ไม่ได้เล่นด้วยไม่เล่นหูเล่นตา ไม่ทุกอย่างเชื่อเถอะว่าสำหรับผมไม่ก็คือไม่ไอ้บอลแค่ชวนไ

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 55 ฉลาดเลือก

    “แสดงว่ามึงยังฉลาดเลือกอยู่” คราวนี้ผมคว้ามันแขนมันกดไหล่อีกข้างให้นั่งลงยังที่เดิมของตัวเองแต่ยังใช้เท้าเตือนหากยังคิดตุกติก มันจะไม่รอดจากแรงตีนไปแน่ “นั่งแล้วก็ฟัง”นิ้วชี้ของผมชี้ไปยังหน้าไอ้นั่นเพื่อสั่งมันจากนั้นก็เบือนสายตาไปยังไอ้บอลกับไอ้หินเพื่อนสุดรักเพื่อบอกอะไรบางอย่างผ่านทางสายตา มันรู้ดีว่าผมกำลังสื่ออะไรก็อย่างนี้แหละเป็นเพื่อนกันมานาน ร้ายเลวพอกันเค้าเรียกว่าศีลเสมอกันถึงได้คบกันได้ถึงปัจจุบัน“เออ เดี๋ยวพวกกูดูเอง”แค่นี้ร่างของตัวเองก็เคลื่อนตัวออกจากตรงนั้นมุ่งหน้าเข้ามาในโกดังอย่างรวดเร็ว ผมไม่ต้องการให้เกิดเสียงไม่ต้องการให้ใครรับรู้ว่าได้มารับรู้จึงเลือกหลบอยู่ในมุมหนึ่งทว่ามันสามารถเห็นทุกอย่างได้ชัดเจน“กรี๊ดด! อีตูนเอามือออกไปจากผมฉัน!”“คิดว่าสั่งใครอยู่อีบุ๋ม สั่งผิดคนแล้วแหละ”ทันเห็นฉากที่เมียตัวเองเข้าไปดึงผมของผู้หญิงที่ชื่อบุ๋มด้วยความรุนแรงระดับหนึ่งจนทำให้ใบหน้าเงยขึ้นมา แรงดึงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สังเกตได้จากใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดแต่คนอย่างตูนก็ไม่คิดรามือง่ายๆ เธอใช้มืออีกข้างยกขึ้นมาบีบปากผู้หญิงคนนั้นไว้“อื้อ!”“ร้องยังไงก็ไม่มีใครช่วยหรอกทา

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 54 ฟัง

    “ถ้ามึงไม่อยากกินตีนก็ถอย!”รอยยิ้มแสยะถูกส่งออกไปท้าทายจนอีกฝ่ายนึกฉุนขึ้นอย่างแรงตามอารมณ์แต่ใช่ว่าผมจะสน“ไอ้ตัวหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิเข้า ถ้าเมียกูยังเคลียร์ไม่เสร็จ”แค่ประโยคเรียบเสียงออกไม่ดังแต่ก็ใช่ว่าจะไม่สามารถทำให้ผู้มาใหม่ตรงหน้าได้สำเหนียกอะไรมากนัก มันดูไม่แยแสด้วยซ้ำแต่ผมก็ไม่ได้หวังอะไรโดยให้มันมาเคารพตัวเองหรอก ถือว่าได้เตือนแล้วเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่แล้วถ้าหลังจากนี้ไปทุกอย่างจะขึ้นอยู่กับผม“อ้อ เมียมึง?” สายตาเย้ยหยันมาพร้อมกับกิริยาต่ำคือการถ่มน้ำลายลงพื้นก่อนเงยหน้ามามองผมอีกครั้ง “ฝีมือเมียมึงเองหรอที่จับน้องกู”“ใจมึงกากก็อย่าเห่าเก่ง”“ไอ้...!”หมับ!หมัดคนตรงข้ามจู่โจมเข้ามาสู่กลางกำปั้นของผมที่ยกขึ้นอ้ารับมันมือเดียว อย่าหวังว่าจะได้เฉียดเข้าใกล้ใบหน้าเด็ดขาดนอกจากไม่มีทางเป็นไปได้ฝ่ามือผมยังกำหมัดไอ้นั่นเอาไว้แน่น บีบสุดกำลังหลังจากนั้นก็จัดการหักมันลงผลทำให้ใบหน้าบิดเบี้ยวตามมาติดๆ เป็นเสียงร้อง“ใจเย็น...ยังไงมึงได้นอนหยอดน้ำข้าวต้มอยู่โรง’บาลแน่” ผมจ้องมันไม่วางสายตา ไม่ได้ตื่นเต้นและก็ไม่ได้สงสารซ้ำร้ายกับไม่มีความรู้สึกอะไรเลย “แล้วก็หยุดแหกปากซะ”“...”

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 53 ถอย

    ยังไม่ทันพูดอะไรไปมากกว่านี้สายตาของผมก็หันไปมองประจวบเหมาะด้วยการลงท้ายด้วยการเห็นร่างสูงขาวของไอ้หินเดินเข้ามา แต่ละก้าวเดินดูรีบเร่งใบหน้าหล่อถึงจะระงับความตื่นไว้แค่ไหนแต่มันก็ไม่สามารถรอดพ้นสายตาของผมไปได้ คบกันมานานรับรู้สันดานหมด“ไอ้เหี้ยตามเกิดเรื่องแล้ว”“เย็นก่อนมั้ยวะ หายใจทางเหงือกหรอมึง” เสียงไอ้บอล“ใช่เวลามั้ยวะไอ้ห่าบอล”“ตกลงเรื่อง?”ถ้ามัวแต่ฟังพวกมันเถียงกันไปมาไม่ยอมแพ้กันหรอกทั้งไอ้บอลและไอ้หินต้องเถียงกันจนฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งชนะแน่ ยอมกันได้ที่ไหนไอ้พวกนี้“เมียมึง เมียมึงไอ้ตามอยู่อยู่โกดังหลังร้าน” เสียงถอนหายใจของไอ้หินดังแข่งกับเสียงเพลงในร้าน มันคงรีบมากตอนมาบอกผม “มีเรื่องแน่เลยโว้ย มึงไม่ไปดูหน่อยหรอวะ”เมียทั้งคนมีหรือไอ้ตามจะปล่อยได้ฟังแค่นี้ผมก็ลุกขึ้นมุ่งหน้าเดินออกไปทางห้องน้ำเลี้ยวซ้ายผ่านหน้าห้องน้ำหญิงก็ตรงไปอีกนิดหน่อยผ่านมุมหนึ่งที่มีนักท่องเที่ยวออกมาสูดอากาศ สูบบุหรี่และมานัวเนียกันตามประสาคนกลางคืนแต่ก็ไม่ได้สนใจกระทั่งเท้ามันไปหยุดตรงทางเข้าโกดัง“เข้าไปดิวะไอ้ตาม” ไอ้บอลพูด“หรือมึงป๊อด โคตรใจเย็น” สำทับด้วยประโยคไอ้หิน“ทำไมต้องรีบวะ” การยักไ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status