Share

บทที่ 57 พอ

Penulis: NBSTER
last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-17 20:57:31

ไม่มีใครยอมได้

ไม่มีใครให้อภัยได้แม้กระทั่งผม

เคยบอกไปแล้วนะว่าคืนนั้นตั้งใจเพราะฉะนั้นต้องตาคือดวงใจของผมมันก็ไม่เห็นแปลก ผมเลือกตูนเป็นเมีย เลือกตูนเป็นแม่ของลูกใช่หรอที่ผมจะไม่รัก ครั้งนี้ลูกมีน้ำตาจากคนที่ไม่แม้แต่จะรู้จักในชีวิตด้วยซ้ำ ลูกจดจำอะไรบ้าๆ ทั้งที่ไม่ควรเป็นแบบนั้นมันไม่ใช่ความจริงเป็นแค่เพียงความอยากของผู้หญิงเลวๆ คนหนึ่งแค่นั้น

ต้องตาไม่เกี่ยวอะไรแต่ตอนนี้อาจสร้างปมในใจไปเรียบร้อยแล้วก็ได้

ผมจึงอยู่เฉยไม่ได้

ห้ามก็ไม่ได้

“ทะทำ มะไม พะพี่ตาม... ”

“ฉันเลวได้มากกว่านี้อีก ทำไมถึงอยากเห็นในด้านที่ยังไม่เคยเห็นนัก” ไม่เข้าใจความอยากรู้อยากเห็นของคนอื่นนักทั้งที่ไม่ใช่เรื่อง ทั้งที่ตัวเองไม่เกี่ยวแต่กับเลือกเข้ามาเอง “เคยเห็นด้านใจดีด้านเดียวไม่ดีกว่าหรอแต่สำหรับเธอคงไม่ทันแล้ว”

“...”

“รู้สึกอะไรบ้างมั้ย พ่อเธอมีเมียน้อยมีคนอื่นแล้ว” ไม่มีทางที่ผู้หญิงตรงหน้าผมจะไม่รู้สึกแต่เธอเลือกกดความรู้สึกพวกนั้นไว้ “ความรู้สึกเหี้ยๆ ที่พยายามเข้าไปทำให้ครอบครัวคนอื่นแตกแยกแต่โดนเล่นงานกลับเอง มันน่ากลัวกว่ามากนะเพราะผู้หญิงที่เข้ามาสามารถคอนโทรลนั่นแปลว่าจะสั่งให้ทำอะไรย่อมได้เช่นกัน
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 58 ตบ

    เผียะ!นี่คือการตบกะโหลกรั้งท้าย“ตูนพอ พอแล้ว”“ไม่ ปล่อยนะพี่ตามปล่อย!” ก่อนที่ทุกอย่างจะไม่เป็นไปตามที่ผมวางไว้แต่ผู้หญิงคนนี้อาจซ้ำตายไปเสียก่อน มือแกร่งของตัวเองเข้าไปกระชากเอวเล็กของตูน ออกมาทว่าตูนยังอยู่ในอารมณ์เสียร่างเล็กจึงพยายามตะเกียดตะกายออกจากอ้อมกอดผมมุ่งหน้าจะไปกระทำผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง ผมคว้ากระเป๋าสะพายของเธอมาสะพายเองแล้วกำลังจะจัดการลากออกมา “บอกให้ปล่อยไง!”“จ๋าพี่ขอบคุณมาก เดี๋ยวมีพวกเข้าตามมาไม่ต้องห่วง”“ค่ะ”โอเค...สบายใจไปเรื่องหนึ่งพอได้ยินเสียงขานรับผมก็ออกมา อารมณ์ของคนเรามันร้ายแรงมากโดยเฉพาะอารมณ์โกรธของเมีย ตูนส่งเสียงด่าทอออกมาตลอดทางกระทั่งถึงหน้าประตูโกดัง“พวกมึงจัดการแทนหน่อย” พูดเสร็จสายตาก็มองไปยังพี่ชายของผู้หญิงที่ชื่อบุ๋ม “ส่วนมึงเข้าไปลากน้องสาวซะ!”แค่นี้เป็นอันจบเรื่องในคืนนี้ ผมใช้วิธีอุ้มตูนแทนเพราะเหนื่อยกับการลากอีกอย่างมันไม่ถึงรถสักทีผมลากไปเธอก็พยายามเดินย้อนกลับฉุดกันอยู่แบบนั้น เส้นทางที่ใช้ก็เป็นหลังร้านคนไม่มากตุบ!“หยุดตูน สติหน่อย”ทันทีที่เท้าของตูนทรงตัวกับพื้นข้างรถของผมเธอพยายามจะเดินกลับไปทางเดินอีกผมจึงต้องใช้ร่างกาย

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 57 พอ

    ไม่มีใครยอมได้ไม่มีใครให้อภัยได้แม้กระทั่งผมเคยบอกไปแล้วนะว่าคืนนั้นตั้งใจเพราะฉะนั้นต้องตาคือดวงใจของผมมันก็ไม่เห็นแปลก ผมเลือกตูนเป็นเมีย เลือกตูนเป็นแม่ของลูกใช่หรอที่ผมจะไม่รัก ครั้งนี้ลูกมีน้ำตาจากคนที่ไม่แม้แต่จะรู้จักในชีวิตด้วยซ้ำ ลูกจดจำอะไรบ้าๆ ทั้งที่ไม่ควรเป็นแบบนั้นมันไม่ใช่ความจริงเป็นแค่เพียงความอยากของผู้หญิงเลวๆ คนหนึ่งแค่นั้นต้องตาไม่เกี่ยวอะไรแต่ตอนนี้อาจสร้างปมในใจไปเรียบร้อยแล้วก็ได้ผมจึงอยู่เฉยไม่ได้ห้ามก็ไม่ได้“ทะทำ มะไม พะพี่ตาม... ”“ฉันเลวได้มากกว่านี้อีก ทำไมถึงอยากเห็นในด้านที่ยังไม่เคยเห็นนัก” ไม่เข้าใจความอยากรู้อยากเห็นของคนอื่นนักทั้งที่ไม่ใช่เรื่อง ทั้งที่ตัวเองไม่เกี่ยวแต่กับเลือกเข้ามาเอง “เคยเห็นด้านใจดีด้านเดียวไม่ดีกว่าหรอแต่สำหรับเธอคงไม่ทันแล้ว”“...”“รู้สึกอะไรบ้างมั้ย พ่อเธอมีเมียน้อยมีคนอื่นแล้ว” ไม่มีทางที่ผู้หญิงตรงหน้าผมจะไม่รู้สึกแต่เธอเลือกกดความรู้สึกพวกนั้นไว้ “ความรู้สึกเหี้ยๆ ที่พยายามเข้าไปทำให้ครอบครัวคนอื่นแตกแยกแต่โดนเล่นงานกลับเอง มันน่ากลัวกว่ามากนะเพราะผู้หญิงที่เข้ามาสามารถคอนโทรลนั่นแปลว่าจะสั่งให้ทำอะไรย่อมได้เช่นกัน

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 56 ไม่ให้อภัย

    “คอยดู ฉันจะแย่งผัวแกมาให้ได้จะทำให้ลูกแกอกแตกตายๆ ไปซะ คิดว่าคนอย่างอีบุ๋มออกไปแล้วจะทำไม่ได้หรือไง จะเอาให้...”ตุ๊บ!แต่ไม่ทันได้พูดจบเก้าอี้ก็ถูกแรงถีบล้มหงายหลังอย่างรุนแรงโดยที่ไม่ใช่ฝีมือของผู้เป็นเมีย ความรุนแรงเกิดขึ้นฟังได้จากเสียงกระทบระหว่างเก้าอี้กับพื้นปูนก็จะรู้ว่าฝ่ายที่โดยกระทำคงเจ็บไม่น้อย“อย่างเธอต่อให้แก้ผ้าตรงหน้าก็เอาไม่ลง” มันเป็นฝีมือของผมเอง ใครจะบอกว่าหน้าตัวเมียรังแกผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้นาทีนี้ผมยอมเป็นไอ้หน้าตัวเมีย ให้ด่ายับยังดีกว่าทนฟังถ้อยคำแม้แต่หมายังไม่อยากฟังพวกนั้นความอดทนมีขีดจำกัดการรับฟังก็เช่นกัน “ขนาดนี้ยังไม่สำนึก”ผู้หญิงประเภทนี้อยู่จำพวกขยะไม่มีค่าอะไรให้น่าเสียดาย ไม่มีใครอยากเก็บเอาไว้กับตัวเองให้มัวหมองมีแต่จะเหวี่ยงทิ้งไปให้ไกล ไกลจากตัวเท่าไหร่ก็ยิ่งดีอีกอย่างต้นเหตุมันก็ไม่ใช่เกิดจากผมด้วยซ้ำคืนนั้นจริงอยู่ว่าเที่ยวกับไอ้บอลส่วนเธอมากับเพื่อนพวกเราเจอกัน รู้จักแค่เพียงชื่อแค่นั้นถึงผมจะรู้ว่าเธอชอบตัวเองจากสายตาสื่อทอดออกมามีเหรอที่จะไม่รู้แต่ก็ไม่ได้เล่นด้วยไม่เล่นหูเล่นตา ไม่ทุกอย่างเชื่อเถอะว่าสำหรับผมไม่ก็คือไม่ไอ้บอลแค่ชวนไ

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 55 ฉลาดเลือก

    “แสดงว่ามึงยังฉลาดเลือกอยู่” คราวนี้ผมคว้ามันแขนมันกดไหล่อีกข้างให้นั่งลงยังที่เดิมของตัวเองแต่ยังใช้เท้าเตือนหากยังคิดตุกติก มันจะไม่รอดจากแรงตีนไปแน่ “นั่งแล้วก็ฟัง”นิ้วชี้ของผมชี้ไปยังหน้าไอ้นั่นเพื่อสั่งมันจากนั้นก็เบือนสายตาไปยังไอ้บอลกับไอ้หินเพื่อนสุดรักเพื่อบอกอะไรบางอย่างผ่านทางสายตา มันรู้ดีว่าผมกำลังสื่ออะไรก็อย่างนี้แหละเป็นเพื่อนกันมานาน ร้ายเลวพอกันเค้าเรียกว่าศีลเสมอกันถึงได้คบกันได้ถึงปัจจุบัน“เออ เดี๋ยวพวกกูดูเอง”แค่นี้ร่างของตัวเองก็เคลื่อนตัวออกจากตรงนั้นมุ่งหน้าเข้ามาในโกดังอย่างรวดเร็ว ผมไม่ต้องการให้เกิดเสียงไม่ต้องการให้ใครรับรู้ว่าได้มารับรู้จึงเลือกหลบอยู่ในมุมหนึ่งทว่ามันสามารถเห็นทุกอย่างได้ชัดเจน“กรี๊ดด! อีตูนเอามือออกไปจากผมฉัน!”“คิดว่าสั่งใครอยู่อีบุ๋ม สั่งผิดคนแล้วแหละ”ทันเห็นฉากที่เมียตัวเองเข้าไปดึงผมของผู้หญิงที่ชื่อบุ๋มด้วยความรุนแรงระดับหนึ่งจนทำให้ใบหน้าเงยขึ้นมา แรงดึงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สังเกตได้จากใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดแต่คนอย่างตูนก็ไม่คิดรามือง่ายๆ เธอใช้มืออีกข้างยกขึ้นมาบีบปากผู้หญิงคนนั้นไว้“อื้อ!”“ร้องยังไงก็ไม่มีใครช่วยหรอกทา

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 54 ฟัง

    “ถ้ามึงไม่อยากกินตีนก็ถอย!”รอยยิ้มแสยะถูกส่งออกไปท้าทายจนอีกฝ่ายนึกฉุนขึ้นอย่างแรงตามอารมณ์แต่ใช่ว่าผมจะสน“ไอ้ตัวหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิเข้า ถ้าเมียกูยังเคลียร์ไม่เสร็จ”แค่ประโยคเรียบเสียงออกไม่ดังแต่ก็ใช่ว่าจะไม่สามารถทำให้ผู้มาใหม่ตรงหน้าได้สำเหนียกอะไรมากนัก มันดูไม่แยแสด้วยซ้ำแต่ผมก็ไม่ได้หวังอะไรโดยให้มันมาเคารพตัวเองหรอก ถือว่าได้เตือนแล้วเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่แล้วถ้าหลังจากนี้ไปทุกอย่างจะขึ้นอยู่กับผม“อ้อ เมียมึง?” สายตาเย้ยหยันมาพร้อมกับกิริยาต่ำคือการถ่มน้ำลายลงพื้นก่อนเงยหน้ามามองผมอีกครั้ง “ฝีมือเมียมึงเองหรอที่จับน้องกู”“ใจมึงกากก็อย่าเห่าเก่ง”“ไอ้...!”หมับ!หมัดคนตรงข้ามจู่โจมเข้ามาสู่กลางกำปั้นของผมที่ยกขึ้นอ้ารับมันมือเดียว อย่าหวังว่าจะได้เฉียดเข้าใกล้ใบหน้าเด็ดขาดนอกจากไม่มีทางเป็นไปได้ฝ่ามือผมยังกำหมัดไอ้นั่นเอาไว้แน่น บีบสุดกำลังหลังจากนั้นก็จัดการหักมันลงผลทำให้ใบหน้าบิดเบี้ยวตามมาติดๆ เป็นเสียงร้อง“ใจเย็น...ยังไงมึงได้นอนหยอดน้ำข้าวต้มอยู่โรง’บาลแน่” ผมจ้องมันไม่วางสายตา ไม่ได้ตื่นเต้นและก็ไม่ได้สงสารซ้ำร้ายกับไม่มีความรู้สึกอะไรเลย “แล้วก็หยุดแหกปากซะ”“...”

  • THE BOY พ่อตามขา   บทที่ 53 ถอย

    ยังไม่ทันพูดอะไรไปมากกว่านี้สายตาของผมก็หันไปมองประจวบเหมาะด้วยการลงท้ายด้วยการเห็นร่างสูงขาวของไอ้หินเดินเข้ามา แต่ละก้าวเดินดูรีบเร่งใบหน้าหล่อถึงจะระงับความตื่นไว้แค่ไหนแต่มันก็ไม่สามารถรอดพ้นสายตาของผมไปได้ คบกันมานานรับรู้สันดานหมด“ไอ้เหี้ยตามเกิดเรื่องแล้ว”“เย็นก่อนมั้ยวะ หายใจทางเหงือกหรอมึง” เสียงไอ้บอล“ใช่เวลามั้ยวะไอ้ห่าบอล”“ตกลงเรื่อง?”ถ้ามัวแต่ฟังพวกมันเถียงกันไปมาไม่ยอมแพ้กันหรอกทั้งไอ้บอลและไอ้หินต้องเถียงกันจนฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งชนะแน่ ยอมกันได้ที่ไหนไอ้พวกนี้“เมียมึง เมียมึงไอ้ตามอยู่อยู่โกดังหลังร้าน” เสียงถอนหายใจของไอ้หินดังแข่งกับเสียงเพลงในร้าน มันคงรีบมากตอนมาบอกผม “มีเรื่องแน่เลยโว้ย มึงไม่ไปดูหน่อยหรอวะ”เมียทั้งคนมีหรือไอ้ตามจะปล่อยได้ฟังแค่นี้ผมก็ลุกขึ้นมุ่งหน้าเดินออกไปทางห้องน้ำเลี้ยวซ้ายผ่านหน้าห้องน้ำหญิงก็ตรงไปอีกนิดหน่อยผ่านมุมหนึ่งที่มีนักท่องเที่ยวออกมาสูดอากาศ สูบบุหรี่และมานัวเนียกันตามประสาคนกลางคืนแต่ก็ไม่ได้สนใจกระทั่งเท้ามันไปหยุดตรงทางเข้าโกดัง“เข้าไปดิวะไอ้ตาม” ไอ้บอลพูด“หรือมึงป๊อด โคตรใจเย็น” สำทับด้วยประโยคไอ้หิน“ทำไมต้องรีบวะ” การยักไ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status