Chapter 261"Haist, hindi muna, Che. Alam mo naman kung bakit tayo andito ngayon. May mahalaga tayong tungkulin," wika ko sa kanya habang seryoso ang boses ko."Oo nga e... ang hirap magpanggap."Tugon niya agad sa akin saka nagbuntong-hininga.Pareho kaming natigilan at nagtinginan ng ilang segundo.Hindi na ako nagsalita pa, dahil pareho naming alam kung anong misyon namin dito."Pero, Jas... sana matapos na 'to agad. Para makapagpahinga na tayo at makabalik na sa dati nating buhay," bulong niya, na para bang may mga matang nakamasid sa amin.Tumango na lang ako, pilit na pinapalakas ang loob ko."Oo. Kaya kahit nakakakilig ang mga pangyayari, kailangan natin manatiling focused. Ang trabaho muna... at ang mission."Biglang napatingin si Cherie sa paligid."Eh paano kung... habang ginagawa natin ‘to, e mahulog ka na talaga kay Boss Jacob?"Napakagat labi na lang ako at saka bumulong:"Yan ang mas mahirap. Hindi ko na alam kung paano iiwas kung araw-araw ko siyang kaharap."At sabay n
Chapter 260 "Hindi ko na po yayain sa loob, sir, I mean, jacob. Dahil nahihiya ako. Maraming salamat sa paghatid po," ngiti kung sabi. "Welcome," at pina andar Ang kotse Saka umalis. Tanging tanaw lang ang aking ginawa Hanggang may biglang nagsalita sa aking likuran. "Oy, ano yun? May pa hatid-hatid ka! Wait, siya ba ang bago mong boss?" Bigla kong tinapik ang dibdib ko sa gulat. "Grabe ka, Cherie! Akala ko multo ka na!" sabi ko habang nanlaki pa ang mata ko. "Tsk! Hindi multo, kundi best friend mong tagapagmasid!" sabay nguso niya sa kalsadang pinagparadahan ng kotse ni Jacob. "So… siya na nga ‘yun? Siya ang bago mong boss na sinasabi mong super duper pogi?" Napakamot na lang ako sa batok ko habang hindi mapigilan ang pamumula ng pisngi ko. "Oo na, oo na. Siya na nga." "Ay grabe, Jasmine. Ibang level ang upgrade mo ha. Dati manyakis, ngayon mukhang leading man sa Korean drama!" sabay tawa nito. "Huy tumigil ka nga, baka marinig pa tayo ng kapitbahay," bulong ko habang nilil
Chapter 259Habang naglalakad kami palabas ng building ng client, medyo relaxed na ako, feeling ko parang nakahinga na ako ng maluwag.Pero syempre, hindi pwedeng laging smooth. Bigla na lang parang may slow-motion na naganap sa hallway.Ayun na siya.Ang dati kong boss.Si Mr. Hernandez — ang manyakis, ang may tiyan na parang anim na buwan nang buntis, at ang walang hiya kung makatitig dati sa akin.Napatigil siya nang makita ako."Well, well... Jasmine," mayabang nitong sabi, sabay tingin mula ulo hanggang paa ko."Small world, ha?"Biglang nanlamig ang batok ko. Gusto ko sanang magtago sa likod ni Boss Jacob pero hindi ako makagalaw."Lord, bakit mo ako nilagay sa live version ng horror film ko?"Pero bago pa ako makasagot, naramdaman ko ang presensya ni Boss Jacob sa tabi ko. Tumayo siya ng diretso at malamig ang tingin kay Mr. Hernandez."Is there a problem?" malamig na tanong ni Boss Jacob, ramdam ang authority sa boses.Napaatras ng kaunti si Mr. Hernandez pero nagkunwaring kal
Chapter 258Agad akong tumayo at pumunta sa pintuan ng opisina ng boss ko. Kumatok muna ako ng tatlong beses.Tok. Tok. Tok."Come in," seryoso niyang tugon mula sa loob.Dahan-dahan kong binuksan ang pinto. Huminga muna ako ng malalim bago pumasok, hawak-hawak ko ang inayos kong schedule."Kaya mo 'to, Jasmine. Professional. Trabaho muna.""Sir, here’s your finalized schedule for the week," maayos kong sabi, habang iniaabot sa kanya ang folder.Tiningnan niya ito saglit, saka binuklat ang mga papel. Tahimik. Sobrang tahimik na para bang naririnig ko na ang pintig ng puso ko.Habang nagbabasa siya, panay naman ang dasal ko sa isipan ko:"Lord, sana wala akong maling spelling. Sana walang double booking. Sana perfect lahat!"Napansin kong tumango siya ng bahagya."Very organized," sambit niya habang nakatitig sa schedule."Good job, Ms. Lim. I like how detailed it is."Para akong nabunutan ng sampung tinik sa dibdib."Thank you, sir," nakangiti kong tugon, pero sa loob-loob ko, gusto k
Chapter 257 Habang nakaupo ako sa table ko sa labas ng opisina, hindi ko maiwasang mapalingon paminsan-minsan sa saradong pinto. Naririnig ko ng konti ang pag-uusap nina Boss Jacob at Clark. Medyo nagli-lowkey chismosa mode na ako. "Kamusta ang bagong secretary mo?" tanong ni Clark sa loob. Narinig kong medyo napabuntong-hininga si Boss Jacob bago sumagot. "Okay naman. Mukhang masipag. Mahiyain, pero maayos kausap. At least ngayon, hindi na puro pa-cute lang ang nasa paligid ko." "Uy... at least hindi pa-cute? Aba, sinong pa-cute?" Napakunot-noo ako. "Sino bang mga naunang secretary niya? Mga beauty queen ba ‘yun at ako ang pambawi?" Narinig ko pang tumawa si Clark. "Ayos ‘yan ah. Baka sakaling tumagal na ‘yan, mukhang matino naman." "Yun ang habol ko. Professional. Wala nang ibang drama." "Professional… kaya ko ‘yan, boss. Baka nga sobra pa sa professional ang maibigay ko sayo. Charot." Habang patuloy silang nag-uusap, hindi ko maiwasang mapangiti ng konti. "At least may
Chapter 256 Jasmine POV “Shit… ang pogi ng bago kong boss.” bulong ko sa sarili habang pasimpleng sumulyap sa kanya. Hindi ko alam kung kaba ba ‘tong nararamdaman ko o kilig. Kanina pa nanginginig ang mga tuhod ko, hindi ko alam kung dahil ba sa pormal na pagtitipon o dahil ang unang araw ko sa trabaho ay may kasamang bonus — gwapong boss! Matangkad, maputi, matangos ang ilong, tapos ‘yung panga niya parang ginuhit ng Diyos. Pati ‘yung boses niya? Ang lalim. Nakakapanlamig pero nakakakuryente. Lord, tulungan Mo akong maging professional please… baka mahulog ako sa maling tao agad-agad. First day pa lang, oh! Nagulat pa ako nang bigla siyang ngumiti sa akin. Grabe, parang anghel na bumaba sa langit. Kaya ko ‘to. Jasmine, trabaho lang, walang halong feelings. Huwag kang magpa-fall. Pero sa loob-loob ko, habang nakangiti siya at nakikipagkamay, gusto kong mapatili ng: “PAKSHET! BAWAL MA-IN LOVE SA BOSS!” Hanggang sa natapos na rin ang event. Medyo nakakapanlambot ng tuho