KABANATA 5

Kalmadong sinabi ni Devin, “Huwag kang mag-alala, tapos na kami ni Renz. Ngunit dahil mamamahala ako sa La Hermosa sa hinaharap, mas mabuting magkaroon ako ng matatag na kasal. Mas mabuting pumili ako ng isang lalaking hindi ko gusto.”

Tutol si Madame Editha sa pakikipagrelasyon ni Devin kay Renz.

Sa isang banda, hindi siya nasisiyahan kay Devin dahil sa nagpakabaliw ito sa pag-ibig sa lalaking hindi sinuklian ang pagmamahal, at sa kabilang banda, dahil ang pamilya Hermosa at pamilya Hidalgo ay magkakompetensya.

Kahit na ang mga Hidalgo ay hindi kasing-lakas ng mga Hermosa, sila pa rin naman ay mga kalaban.

Sa katunayan, pagdating sa kasal, si Madame Editha ay wala gaanong pagnanais na kontrolin si Devin, at hindi nito gaanong pinapansin ang marami sa mga gawain ni Devin dahil na kay Denise ang atensyon at pag-aalaga nito.

Matatalas ang mga mata ni Madame Editha, at sinuri nito si Devin saglit. 

“Sige.” Sabi nito, “Ikaw mismo ang pumili ng lalaking papakasalan mo. Umaasa akong tatanggapin mo ang pagkatalo. Devin, huwag mo akong bibiguin.”

Tumango si Devin.

May ibang gagawin si Madame Editha, kaya umikot ito at umakyat sa hagdan.

Sa sala, sina Devin at Denise na lang ang natira. Kahit na ang dalawa ay magkapatid lamang sa pangalan, ordinaryo ang kanilang relasyon.

Sinadyang hawakan ni Denise ang bracelet na binili para sa kaniya ni Madame Editha sa napakataas na presyo, at umismid, “Devin, hindi mo ba talaga iniisip na makakahanap ka ng lalaking mas mabuti kaysa kay Kevin, ‘di ba? Alam ng buong grupo na ibinaba mo ang iyong estado para kay Renz, iniisip mo pa bang may magkakagusto pa sa iyong magpakasal?”

Ang mga Hermosa at mga Hidalgo ay nabibilang sa magkakaibang grupo.

Ngunit maraming tao sa Manila ang nakakaalam na may ibang lalaki si Devin, at ang tsismis ay umiikot pa rin sa likod ng mga eksena.

Sinulyapan lang ni Devin si Denise. 

Wala talagang nararamdaman si Devin para sa kapatid na ito. Natutuwa pa nga siya nang magpanukala si Kevin na kanselahin ang kanilang engagement.

Ngunit dahil sa ilang kadahilanan, palaging may sama ng loob si Denise kay Devin.

“Kevin Acosta?”

Itinaas ni Devin ang kaniyang mga kilay at umismid, “Kung gusto mo, kunin mo na. Gayunpaman, sinabi ni Yesha na madalas siyang maglaro sa pribado. Sis, huwag mong kakamutan na palagi siyang tingnan baka kung anu-ano na ang nilalaro niya.”

“You—”

Sumikip ang dibdib ni Denise dahil sa galit sa sinabing iyon ni Devin.

Alam na alam ni Denise na malaki ang pagkakaiba nila ni Devin sa isa't-isa.

Mahigpit si Madame Editha kay Devin, ngunit pinapaboran nito si Denise, which simply meant that the higher her expectations were, the higher her demands were. 

Pero, bakit?

Bakit kayang manahin ni Devin ang La Hermosa?

At hindi siya?

Dahil lang ba sa siya ay ampon ng mga Hermosa?

Habang pinagmamasdan si Devin papalayo, madilim na mga mata ni Denise na puno ng pagkadisgusto sa mga nangyayari.

Wala nang oras si Devin para bigyan ng pansin ang pagiging isip bata ni Denise.

Matapos marinig ang kuwento ni Devin, sabik na sabik ang mga kaibigan niya na magpakilala ng blind date sa kaniya.

Sa loob ng tatlong magkakasunod na araw, nakilala ni Devin ang maraming tao.

Ngunit kahit isa ay wala man lang nakakuha ng kaniyang interes.

Aalis na sana si Devin nang marinig ang tinig ni Xylarie mula sa hindi kalayuan.

“Devin? Ang swerte naman.”

Hawak nito ang braso ni Renz at nakasuot na ito ng mamahaling branded na damit. Ang mga mata nito ay maamo pa rin at maayos.

Kumunot ang noo ni Renzi sa tabihian nito nang makita siya. 

‘She seems different from before’ Sa isip ni Renz.

Ang make-up ni Devin ay napakaganda, may pulang labi at itim na buhok, at ang mga kilay at mata ay tamad at kaswal, matapang at walang pigil.

Hindi ito tulad ng dati.

“Bakit ka nandito?” Malamig na tanong ni Renz nang maisip na hindi pa rin ito tumitigil sa paghahabol sa kaniya.

Ang restaurant na ito ay membership-only. Ang isang taong katulad ni Devin ay natural na hindi maaaring lumitaw dito.

Kinurba ni Devin ang kanuyang mga labi nang may mapaglarong ngiti. “Bakit hindi ako pwedeng nandito?”

“Devin, nandito ka ba para magtrabaho?” Tumawa si Xylarie at nagsabi na may awa, “Kahit na ang sweldo dito ay mataas, si Devin ay nagtapos din sa isang prestihiyosong unibersidad. Hindi ko inaasahan na pupunta siya rito para magtrabaho bilang isang waitress dahil sa pera.”

“Waitress. Anong masama sa pagiging waitress?” Sinulyapan ni Devin ang mga damit ni Xylarie na nagkakahalaga ng libu-libong piso bawat isa, at kaswal na sinabi, “Mas mabuting kumita ng sariling pera kaysa umasa sa mga lalaki.”

Namutla ang mukha ni Xylarie, at kinagat ang labi, mukhang napapaawa.

Nanggigigil na sinabi ni Renz. “Ano naman ang masama kung handa akong gumastos ng pera sa girlfriend ko? Nang maghiwalay tayo, binigyan kita ng limang milyon bilang kabayaran, ngunit ipinilit mong tanggihan. Devin, karapat-dapat ka bang magtrabaho dito na may ganiyang uri ng service attitude?”

Pinatawag ni Renz ang manager na may malamig na mukha, at si Xylarie sa tabi nito ay tahimik at masunuring tumingin kay Devin.

Ang tingin ni Devin ay napunta sa dalawang nasa harapan. Bigla siyang nakaramdam ng katawa-tawa ang mga ito.

Kung siya ay isang mahirap na nagtapos sa kolehiyo, kung gayon ang pag-uugali ni Renz ay sisira sa kaniyang trabaho at magpapalala pa sa kaniyang mahirap na buhay.

Malamig na pinanood si Xylarie, malinaw na baliw na baliw ito kay Renz dahil kung nakakapit ito sa braso ni Renz ay wala ng balak na pakawalan pa na para bang may aagaw dito anumang oras. 

Dalisay na pag-ibig, hindi ganoon kagaling.

Maya-maya, dumating ang manager. Agad na dinuro ni Renz si Devin at malamig na sinabi, “Ang waitress na ito ay may masamang ugali. Sa tingin ko hindi na siya makakapagtrabaho dito.”

Natigilan ang manager. Dali-daling nagpaliwanag, “Mali po ang inyong pagkakaintindi. Si Miss Devin ay senior member namin, hindi siya waitress tulad ng inakala niyo.”

“Ano?”

Natigilan si Renz, kumunot ang noo, at mukhang hindi makapaniwala.

‘Paano nagkaroon ng kakayahan si Devin na bayaran ang membership dito?’ Sa isip ni Renz. 

Dati, ayaw nitong bumili kahit ng street snacks at kakain lang ng strawberries. Paano ito naging premium member?

‘Ginawa talaga nito ang lahat para makuha ang atensyon ko.’ Napailing si Renz nang maisip iyon.

Bakas na bakas sa mukha ni Renz ang pagkapikon at talagang napupuno na siya kay Devin.

“Anong ginagawa mo, Devin? Talagang hindi ka titigil sa pangungulit sa akin para lang bumalik sa’yo?” 

Umarko ang kilay ni Devin, umikot ang kaniyang mga mata, at lumabas ang dalawang salita mula sa kaniyang mapulang labi.

“Gago.”