CHAPTER 20

chapter 20

heart pov

"are you ok?anak." mga salitang narinig ko pagmulat na pagmulat ng mga mata ko,naroon ang sobrang pag aalala sa boses niya na humaplos ng sobra sa puso ko..

"d-dad."mahinang saad ko .I want to hug him,pero natatakot ako na baka sumbatan nya ako.

"it's fine ,anak.wala kang kasalanan sa mga nangyari."dad said.bakas sa hapis niyang mukha ang pagod .nakita nya siguro ang pag aalangan sa mukha ko at takot kaya niya ito nasabi.

napaiyak naman ako ,lalo na ng yakapin niya ko ,upang pagaanin ang nararamdaman ko..

"d-dad.i-I'm sorry.kung hindi dahil sa akin, hindi sana mapapahamak ng ganun ang mga anak mo."nagsisising hikbi ko habang patuloy sya sa pagcomfort sa akin..

"ssshhh!it's not your fault .anak.ako ang may kasalanan kung bakit nangyayari ito ngayon.kung sana naagapan ko pa,hindi sana lalala ng ganito ang sitwasyon ngayon."malungkot na saad niya..

"d-dad!"tanging nasabi ko ,ng makita ko na syang umiiyak ..

"a-anak,basta kahit anong mangyari ,ipangako