Share

CHAPTER 1

Penulis: SIJEEY
last update Terakhir Diperbarui: 2024-08-23 11:10:32

"Hindi ka lalabas ng bahay Frahnss?" Tanong ni Stef matapos akong makitang matamlay na nakahiga sa aking silid.

I sighed. "What's the use? My schedules are hectic!" Pinakita ko sa kaniya ang schedule. "Do you think I have time to go out and have fun? I still have my piano lesson later and then the next hour, I will attend for my judo class!" I histerically said.

"That sucks Frahnss. Your parents are one of a hell"

I agree.

For 19 years of my life, I never experience to be free. It's like I'm in a prison. Ang mga magulang ko ay mahigpit sa akin. Para akong isang puppet na sunod sunoran sa kanila.

Biruin mo, walang gustong makipaglaro sa akin dahil may nakapaligid sa aking limang black and white na body guard. Wala ring nagtangkang manligaw. Everyone is afraid to me because of that. I tried to be friends with everyone but once my parents know that I made a friend who doesn't meet their standards they will push them away from me.

Kung akala ng lahat ay maswerte ako sa karangyaang meron ako, hindi nila alam kung paano ko hiniling na sana wala na lang akong yamang ganito.

Gusto ko na nga tumakas dito. Gusto ko na umalis pero hindi ko alam kung papaano. Wala pa akong kapangyarihan. I'm still in my college.

Once I graduated and can create my own money, I'll promise to myself that I will leave this mansion to be free

Pero tatlong taon pa ang hihintayin bago ko iyon maisakatuparan. Naiinip na ako. Paano ko kaya mapapabilis ang pag alis dito?

If I only know a way....

"By the way, I have something to tell you" lumapit siya sa akin at sumampa sa aking queen size bed.

"What is it?"

Padapa siyang humiga at itinagilid ang ulo paharap sa akin.

"Well....I've heard your parents..."

It caught my attention. Inayos ko ang pagkakahiga ko sa kama at bahagyang tumagilid paharap kay Stef.

"What is it?"

Naging malungkot ang mga mata niya so I thought na isa iyong bad news. Meaning, it will suffocate me again.

"They plan to arrange your marriage with Sheehan Louv Laveny. The first born of Laveny family..."

Kaagad na tumiim ang titig ko sa kaniya. Feeling ko hindi ako makahinga sa aking narinig.

"Are you sure about that?" May nginig ang boses ko.

She nod slowly. Pumikit ako ng mariin.

They took away everything even my right to love someone.

I want to escape. Ayoko na dito.

"But...I think that's a good idea"

Muli kong minulat ang mga mata at naguluhan sa sinabi ni Stef. "What? Paano naging magandang idea yon? Seriously?"

Umalis siya mula sa pagkakahiga at umupo ng paindian seat sa aking harapan. Sinenyasan naman niya ako na bumangon kaya naman ay umupo din ako kagaya niya. She held my both hands.

"As your bestfriend and cousin,I want you to be happy" she pinched my hands and smiled bitterly. "I can't take the sight of you suffering and like a prisoner in this huge mansion. I don't want to see you like a puppet of your parents....so I think marrying Sheehan will be the way to set you free.."

"But how?" I asked.

"Once you got married, you'll be out of this place. Hindi ka na hawak ng magulang mo" Unti unti siyang ngumisi. "Right?"

Kaagad kong nakuha ang kaniyang sinabi at unti unting sumilay ang ngiti sa labi. "Tama, I should marry that guy because that's the only way to escape this prison"

Mabilis naman siyang tumango. Bigla akong nanabik at di ko maiwasang yakapin ng mahigpit si Stef.

"Ang talino mo Stef. Thank you!"

She hug me back. "Welcome. Anything for you."

____

Katulad ng sinabi ni Stef, ilang araw lang ang lumipas ay kinausap ako ng magulang ko. They said that I'll be married soon.

Iyon lang ata ang sinabi nila na nasiyahan ako.

"When will I meet the guy mom?" I asked with a fake smile on my face.

"Aw, looks like you like the guy huh? Did you meet him before?" Kita ko ang kislap sa mukha ng aking ina. Mukhang tuwang tuwa na wala akong tutol sa pagaarrange nila ng kasal sa akin.

Umiling ako. "I didn't but I've read some magazines and articles about him and look for his some photos"

Tama kayo, nakita ko na siya picture at nagbasa narin ako ng articles sa mapapangasawa ko and he's fine. I mean, may itsura siya. He looks like a prince base on his posture. Maganda ang tindig,mamahalin ang mga suot, napakapogi pa.

Nalaman ko rin na sila ang may ari ng sikat na brand na Laveny na talaga namang sikat sa buong mundo. Noong una isa lang itong clothing line na nagkaroon ng iba't ibang products. Meron naring Laveny bags, shoes, and accessories. Sikat ang kanilang products sa buong mundo at hindi lang yon, the prices of their products are for rich people only.

Also, They have malls, hotels and resorts in different country.

Kaya naman nagustuhan ng magulang kong ipakasal sa akin dahil tunay namang napakayaman.

Nainis ako don bigla.

Iyon ba ang pinakaimportante sa lahat? Ang kayamanan?

"Don't worry you'll meet him soon princess, I know you'll like him"

Tumango lang ako at ngumiti. Hindi na ako makapaghintay na makasal kami

Lumipas ang ilang araw, dumating ang araw na nakilala ko na ng personal ang nagngangalang Sheehan.

And the hell!

Kung gwapo siya sa picture, gwapogisome naman siya sa personal. Nagtataglay siya ng katangian ng isang prinsipe. Napakaganda ng tindig. Mas matangkad sa akin. Halatang sobrang daming nawaldas na pera sa kaniyang suot suot na mga sikat na brand na damit. Parang babae ang kaniyang mga mata. Masyadong mapilantik ang kanyang pilik mata na halatang natural ang pagkakakulot non. Napakatangos din ng kaniyang ilong. Ang kanyang labi naman ay manipis at mamula mula, halata ding malambot dahil medyo basa iyon at walang bakas ng pagkatuyot. Parang gummy kung titingnan mo ng malapitan.

Hmmm not bad to be husband eh?

Mabilis naman akong nakarecover bago inilahad sa kaniya ang aking mga kamay. "Frahnss Balucan"

Tinanggap nya ang pakikipagkamay ko at pati ang kamay niya ay napakalambot.

"Sheehan Louv Laveny milady..."

Bahagya pa siyang yumuko ng kaunti. Ngumisi naman ako.

"Shall we?" Nilahad niya ulit ang kamay niya at malugod ko iyong inabot papunta sa isang table for two na nakaprepare sa aming malawak na garden.

Halatang pinaghandaan ng mga magulang ko ito dahil napakaromantiko ng set up. May mga rosas pang nagkalat. Napakaganda din ng mga pailaw na akala mo ay mga alitaptap na lumilipad sa napakadilim na kalangitan.

Pinaghila niya ako ng bangko at nagpasalamat ako sa kaniya. Kusang may lumapit sa aming mga serbadora at kaagad na nilagay ang mga mamahaling dishes sa aming harapan at agad kaming pinagsalin ng isa sa mga pinakamamahaling alak ng aking ama.

"Can I know why you didn't decline marrying a stranger like me?" Tumaas ang kilay ni Sheehan na may kaunting ngiti sa kaniyang labi.

Inayos ko ang napkin sa aking hita. "Why not? You're a gorgeous man Mr. Laveny." Humiwa ako ng piraso ng steak at mahinhin iyong kinain.

He chuckled sarcastically. "Really? If I'm a gorgeous man why you didn't notice me?"

Kumunot ang noo ko. "Excuse me? What are you talking about?"

"We are in the same university."

Di na ako nagulat doon. Marami naman talagang mayayamang nagaaral doon.

"Di na nakakagulat. Isa kang anak ng Laveny, malamang doon ka magaaral"

"No. That's not what I mean" he cleared his throat. "What I mean is you didn't take a glance of me in the school. I feel hurt"

Umawang ang bibig ko. "W-what? Nakikita mo na ako noon pa?"

Parang wala naman akong natatandaan na napansin ko siya at nakita sa school.

"Yup. I actually have a crush on you" Lumawak ang ngiti niya. "That's why when I heard my parents talking about arrange marriage with you, I got excited"

Nagulat talaga ako. Hindi ako nakapagsalita. This gorgeous man has a crush on me?

What the heck?

Agad kong binalik ang katinuan at tiningnan siya.

"Crush? Is it enough for you to accept the marriage?"

He lazily lean his back on the back of his seat and reach for his glass of wine. Inamoy amoy niya iyon bago tumindi ang titig sa akin na nagbigay ng kakaibang pakiramdam.

"We have different meaning of crush milady..." sumimsim muna siya ng wine bago unti unting ninamnam ang sarap ng lasa nito. "My meaning of word 'crush' is something deeper.."

Napalunok ako at kaagad napakuha ng wine at nilagok iyon ng walang kaclass class.

What the heck?

Nakarinig lang ako ng napakahusky na halakhak sa kaniyang bibig bago kami nagpatuloy sa pagkain.

Nakapagusap pa kami tungkol sa aming sarili. Introduction lang sa isa't isa bago namin naisipang tapusin na ang dinner na ito at dumating na din naman ang sundo niya.

"Kamusta naman ang paguusap ninyo ng aking pinakamamahal na prinsesa?"

Humawak sa aking balikat ang aking ina at mahina iyong pinisil pisil.

Sheehan looked at me and smiled. "It's good and I really like her personality"

"Good to know. I hope you build a strong relationship before your wedding."

Lumipat muli ang tingin niya sa aking magulang.

"Ofcourse Mrs. Balucan, I'll make sure of that" tumingin naman siya sa aking ama. "Mauuna na ho ako"

"Okay. Take care hijo"

Yumuko lang siya bilang paggalang bago tumango sa akin. Matipid naman akong ngumiti at tumango din ako sa kaniya.

____

Pinakisamahan ko siya at ganoon din siya. Hanggang sa lumalim na ang relasyon naming dalawa. Naging masaya na siya kasama. Araw araw kaming may komunikasyon. Kapag may time siya ay pumupunta siya sa aming mansyon. Minsan naman ay nagkikita kami sa university kapag hindi busy at kumakain sa labas. Aaminin ko na may inililihim na akong nararamdaman para sa binata. Nakagawa kami ng isang solid na foundation sa aming relasyon bago kami maging magasawa. I think I have feelings for him and it's good right?

But It's not enough reason to not follow my freedom.

"Sheehan Louv Laveny, do you take Frahnss Balucan as your wife?"

Malalim at may pagmamahal siyang tumingin bago sumagot. "I do father"

"Frahnss Balucan, Did you take Sheehan Louv Laveny as your husband?"

Kumirot ang dibdib ko bago ko naibigkas ang salitang "I do"

Hanggang sa dumating ang pinakahighlights ng kasalan. Iyon ay ang kiss the bride. Inangat ni Sheehan ang aking belo at may pagiingat ang haplos niya sa aking pisngi hanggang sa naglapat ang aming mga labi kasabay ng pagtulo ng luha ko.

I'm sorry Sheehan.

____

"Ahhh Sheehan~" mahigpit akong napakapit sa bed sheet habang walang habas sa pagbayo si Sheehan sa aking ibabaw.

Kagat kagat ko ang labi habang ramdam na ramdam ang masarap na sensasyong bumabalot sa aking katawan.

"Ahh.." He slightly moan as he desperately thrust inside me.

Umiinit ang paligid, napupuno ng ungol ang tahimik na silid, rinig na rinig ang bawat pagtatagpo ng aming ari hanggang maabot ko ang r***k ng langit.

I was panting while I feel his hot semen inside of me. Lupaypay akong nakahiga at nanginginig pa ang aking hita dahil sa kakatapos lang na pagiisa.

Binalot ko ng comforter ang aking kahubdan habang siya naman ay tumabi ng higa sa akin at agad akong hinapit palapit sa kaniya.

"Thank you for giving yourself to me" mariing bulong niya at hinalikan ang aking sentido.

Pinigilan kong hindi umiyak bago umunan sa kaniyang braso. "Why not? Asawa naman kita ah?"

"I know. I just can't believe that this is happening and I'm glad that I'm the one who deflower you my lady"

Hindi ko talaga pinagsisihan. Siya lang naman ang lalaking nakalapit sa akin at ang pinayagan ng magulang ko.

Tsaka masaya akong ibigay ang pagkababae ko sa kaniya.

Isa pa, he is a BIG deal. Nasatisfy naman ako.

Malungkot akong napangiti.

Kung ako ang papipiliin, gusto kong manatili sa kaniya ngunit may mas higit pa akong gustong gawin.

"Matulog na tayo. Alam kong napagod ka" Husky niyang bulong sa tainga ko. Napalayo ako saglit dahil sa kiliting idinulot non bago ako tumango.

Ngunit hindi ako nakatulog hanggang sa maramdaman ko ang mabibigat niyang hininga. I had to make sure that he's in a deep sleep before getting up. Ibinalot ko ang comforter sa aking kahubdan bago pumasok ng cr upang magbihis.

Pagkatapos kong magbihis ay kinuha ko ang aking bagpack at isinilid ang kakaunting gamit at mahalagang dokumento doon. Kumuha din ako ng kaunting cash sa wallet ni Sheehan.

After zipping my bag, I look at Sheehan again. Di ko maiwasang maiyak na naman.

I'm sorry Sheehan. I don't want to leave you but I want my happiness.

And I want my freedom.

I give him a peck on the lips before walking out in that room.

Muli akong sumulyap sa kwartong iyon bago ko tuluyang nilisan ang malaking mansyon na sana magiging tirahan namin. Kung saan bubuo kami ng pamilya.

Sana maintindihan mo ako Sheehan. Sana mapatawad mo ako sa paggamit sayo para sa inaasam kong kalayaan.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 21

    I was nervous as fuck. Parang gusto ko bumack-out.Alam kong kailangan kong harapin ang mga naiwan ko 10 years ago. Para akong naglaho na parang bula at ngayon, haharapin ko ang mga tao at buhay ko na iniwan ko para sa gusto kong kalayaan. Pero nakakakaba pa rin. Hindi ko alam kung handa ba o hindi. Tumingin ako sa salamin. I'm wearing a beautiful red flowy dress. Mababa ang neckline niya na halos kita ang cleavage ko at 'yong pagka-tan ng aking balat. The dress has a slit on my right leg. May ilang bato rin ito sa upper. Anyway, it's so comfortable except in my chest part. Naramdaman ko ang mainit na bisig sa aking bewang. Nakita ko mula sa repleksyon ng salamin ang napakagwapo kong asawa. "Hey" bati niya bago niya ako halikan sa leeg. Matamis akong ngumiti bago ko hinaplos ang mga kamay niyang nakapulupot sa akin. "Hey...""Nervous?" He asked before licking my neck. Lumunok ako habang nararamdaman ko ang unti-unting pag-init ng aking katawan. "Stop" natatawa kong sambit.

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 20

    "You look beautiful"Iyon na ata ang panglimang beses na sinabi ni Sheehan na maganda ako ngayong araw. He never leaves his eyes on me. Panay ang titig niya sa akin habang papunta kaming elevator.Yes, our house has an elevator. 4 storey house kasi itong bahay. Kahit naman may karangyaan ang buhay ko no'n, hindi ko akalaing magiging ignorante ako ng ganito pagbalik. Panay ang libot ko sa paligid dahil nakakapanibago ang ganitong kalaking bahay. Nasanay na ako sa maliit kong bahay sa Isla eh. "Tigil na. Baka magsawa ka kaagad sa kagandahan ko" sambit ko habang papunta kami sa rooftop. Sabi ni Sheehan kasi ay doon kami mag-aalmusal. "Ten years had passed, Is that not enough proof that I will never be sick or tired calling you beautiful?" Naramdaman kong nag-init ang pisngi ko bago ko iniwas ang tingin. "Sabi ko nga" "You're blushing" asar pa niya sa akin kaya inirapan ko siya. Pumasok na kami sa elevator. Pagpasok na pagpasok namin ay bigla akong niyakap patalikod ni Sheehan. N

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 19

    "Hi! I'm George, I'm your husband's butler. I'm happy to meet and serve you as well" Isang matangkad at gwapong lalaki ang sumalubong sa amin pagbaba namin ng bangka. Para talaga siyang butler. Ang kaniyang tindig at ang simpleng pagngiti ay trained. Hindi ko inakalang hindi pala ganoong katanda ang butler ni Sheehan. "I'm Frahnss. Nice to meet you" ngumiti din ako sa kaniya. Yumukod siya. "Welcome back, Ma'am Frahnss" "Thank you" nag-init ang pisngi ko. Kinuha niya ang mga gamit namin at nilagay sa compartment ng isang napakagandang kotse. Minsan nakakalimutan kong mayaman pala si Sheehan. Nasanay na ako ng simpleng buhay sa isla. "Did Stef told you to prepare a welcome home party?" Tanong ni Sheehan kay George pagpasok namin ng kotse. "Yes sir. Wala na kayong dapat pang alalahanin." "Good George. I'll double your pay this month" "Thank you" he seems so happy about a good news. Inilagay ko ang ulo sa balikat ni Sheehan. "Bakit nagpa-welcome party ka pa?" "You're coming

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 18

    "What are you thinking?"Tumingin ako kay Sheehan. We are both naked under a thin sheet. We are in a spooning position. Nakalayakap sa akin si Sheehan habang ako naman ay nakatalikod hahang haplos ang braso ni Sheehan na nakapulupot sa aking bewang.Kakatapos lang namin gumawa ng kababalaghan. Sobrang sakit ng katawan ko. Hindi ako tinigilan ni Sheehan eh. One of thing I discover that he's likes doing it again and again. Malakas ang stamina niya when it comes to s*x. "I'm just thinking about how I will face your family Sheehan?" Kinakabahang tanong ko.Ngayong bumalik na ako sa wisyo, hindi ko maiwasang kabahan. Sampung taon akong nawala. I'm very comfortable in this island at ngayon lang ako uuwi pagkatapos ko silang iwan. Hindi ko alam kung paano ko sila haharapin. Kinakabahan ako at ang daming pumapasok sa isipan ko. I wondered if it will going well or not but I'm expecting the worst. Alam kong hindi masisiyahan ang iba-especially his family. Mas niyakap ako ng mahigpit ni S

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 17

    "What is the meaning of this?" Mabilis na nawala ang ngiti sa aking labi nang marinig ang boses ni Stef. Hinawakan ni Sheehan ang aking kamay bago sabay kaming humarap sa kaniya. "You heard it right Stef. Nagkabalikan na kami" ani ni Sheehan. Nakita ko ang sakit na bumalatay sa mata ng pinsan ko bago siya bumaba ng bangka para harapin kaming dalawa. Tumingin siya sa akin. May pagtatanong ang kaniyang mga mata. "Do you...love him?"Tumingin ako kay Sheehan na naghihintay rin ng sagot. Naramdaman ko ang pagpisil ng kaniyang kamay sa akin. I could see the hope in his eyes. Hindi ko na pwedeng biguin ang asawa ko. I gave him an assurance smile before turning to Stef. Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay ni Sheehan."I'm sorry Stef..." mahina kong bulong. "As a woman, I could see how you adore my husband but...he's mine"I glance at Sheehan again. Muntikan na akong matawa nang makita kong namumula siya. He's whipped. "I....love him Stefanie" Bumaba ang tingin ni Stef sa aming mga k

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 16

    "Louv Rozenable..." I whispered while opening the log book I borrowed in the resort. Rezonable if I recall is his mother's surname. Nakita ko ang pangalan niya. He usually visit during summer. Nakailang log book na ako at every year ay nakikita ko ang pangalan niya. So it's really true. Naandito lang pala siya sa tabi. Bakit hindi ko man lang siya napansin? Nararamdaman ko ang pagpintig ng ugat ng ulo ko sa sakit. Hindi ako naging handa sa lahat ng narinig ko. Bakit nangyayari ang lahat ng ito? Why Sheehan? Why? "Edi ano na ang desisyon mo Frahnss? Hinahanap ka ni Sheehan kanina sa amin" Tumingin ako kay Karen. Kinailangan ko ng kaibigan para lang mailabas itong nararamdaman ko. Naando'n din si Karen no'ng nalaman kong mayroon ng engagement between Stef and him so I know na siya lang ang pwede kong paglabasan ng sama ng loob. "Hindi ko alam ang desisyon ko Karen o hindi ko alam kung dapat pa bang magdesisyon ako" tumulo ang luha sa aking mga mata. Karen gave me a pat

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status