Share

CHAPTER 1

Penulis: SIJEEY
last update Terakhir Diperbarui: 2024-08-23 11:10:32

"Hindi ka lalabas ng bahay Frahnss?" Tanong ni Stef matapos akong makitang matamlay na nakahiga sa aking silid.

I sighed. "What's the use? My schedules are hectic!" Pinakita ko sa kaniya ang schedule. "Do you think I have time to go out and have fun? I still have my piano lesson later and then the next hour, I will attend for my judo class!" I histerically said.

"That sucks Frahnss. Your parents are one of a hell"

I agree.

For 19 years of my life, I never experience to be free. It's like I'm in a prison. Ang mga magulang ko ay mahigpit sa akin. Para akong isang puppet na sunod sunoran sa kanila.

Biruin mo, walang gustong makipaglaro sa akin dahil may nakapaligid sa aking limang black and white na body guard. Wala ring nagtangkang manligaw. Everyone is afraid to me because of that. I tried to be friends with everyone but once my parents know that I made a friend who doesn't meet their standards they will push them away from me.

Kung akala ng lahat ay maswerte ako sa karangyaang meron ako, hindi nila alam kung paano ko hiniling na sana wala na lang akong yamang ganito.

Gusto ko na nga tumakas dito. Gusto ko na umalis pero hindi ko alam kung papaano. Wala pa akong kapangyarihan. I'm still in my college.

Once I graduated and can create my own money, I'll promise to myself that I will leave this mansion to be free

Pero tatlong taon pa ang hihintayin bago ko iyon maisakatuparan. Naiinip na ako. Paano ko kaya mapapabilis ang pag alis dito?

If I only know a way....

"By the way, I have something to tell you" lumapit siya sa akin at sumampa sa aking queen size bed.

"What is it?"

Padapa siyang humiga at itinagilid ang ulo paharap sa akin.

"Well....I've heard your parents..."

It caught my attention. Inayos ko ang pagkakahiga ko sa kama at bahagyang tumagilid paharap kay Stef.

"What is it?"

Naging malungkot ang mga mata niya so I thought na isa iyong bad news. Meaning, it will suffocate me again.

"They plan to arrange your marriage with Sheehan Louv Laveny. The first born of Laveny family..."

Kaagad na tumiim ang titig ko sa kaniya. Feeling ko hindi ako makahinga sa aking narinig.

"Are you sure about that?" May nginig ang boses ko.

She nod slowly. Pumikit ako ng mariin.

They took away everything even my right to love someone.

I want to escape. Ayoko na dito.

"But...I think that's a good idea"

Muli kong minulat ang mga mata at naguluhan sa sinabi ni Stef. "What? Paano naging magandang idea yon? Seriously?"

Umalis siya mula sa pagkakahiga at umupo ng paindian seat sa aking harapan. Sinenyasan naman niya ako na bumangon kaya naman ay umupo din ako kagaya niya. She held my both hands.

"As your bestfriend and cousin,I want you to be happy" she pinched my hands and smiled bitterly. "I can't take the sight of you suffering and like a prisoner in this huge mansion. I don't want to see you like a puppet of your parents....so I think marrying Sheehan will be the way to set you free.."

"But how?" I asked.

"Once you got married, you'll be out of this place. Hindi ka na hawak ng magulang mo" Unti unti siyang ngumisi. "Right?"

Kaagad kong nakuha ang kaniyang sinabi at unti unting sumilay ang ngiti sa labi. "Tama, I should marry that guy because that's the only way to escape this prison"

Mabilis naman siyang tumango. Bigla akong nanabik at di ko maiwasang yakapin ng mahigpit si Stef.

"Ang talino mo Stef. Thank you!"

She hug me back. "Welcome. Anything for you."

____

Katulad ng sinabi ni Stef, ilang araw lang ang lumipas ay kinausap ako ng magulang ko. They said that I'll be married soon.

Iyon lang ata ang sinabi nila na nasiyahan ako.

"When will I meet the guy mom?" I asked with a fake smile on my face.

"Aw, looks like you like the guy huh? Did you meet him before?" Kita ko ang kislap sa mukha ng aking ina. Mukhang tuwang tuwa na wala akong tutol sa pagaarrange nila ng kasal sa akin.

Umiling ako. "I didn't but I've read some magazines and articles about him and look for his some photos"

Tama kayo, nakita ko na siya picture at nagbasa narin ako ng articles sa mapapangasawa ko and he's fine. I mean, may itsura siya. He looks like a prince base on his posture. Maganda ang tindig,mamahalin ang mga suot, napakapogi pa.

Nalaman ko rin na sila ang may ari ng sikat na brand na Laveny na talaga namang sikat sa buong mundo. Noong una isa lang itong clothing line na nagkaroon ng iba't ibang products. Meron naring Laveny bags, shoes, and accessories. Sikat ang kanilang products sa buong mundo at hindi lang yon, the prices of their products are for rich people only.

Also, They have malls, hotels and resorts in different country.

Kaya naman nagustuhan ng magulang kong ipakasal sa akin dahil tunay namang napakayaman.

Nainis ako don bigla.

Iyon ba ang pinakaimportante sa lahat? Ang kayamanan?

"Don't worry you'll meet him soon princess, I know you'll like him"

Tumango lang ako at ngumiti. Hindi na ako makapaghintay na makasal kami

Lumipas ang ilang araw, dumating ang araw na nakilala ko na ng personal ang nagngangalang Sheehan.

And the hell!

Kung gwapo siya sa picture, gwapogisome naman siya sa personal. Nagtataglay siya ng katangian ng isang prinsipe. Napakaganda ng tindig. Mas matangkad sa akin. Halatang sobrang daming nawaldas na pera sa kaniyang suot suot na mga sikat na brand na damit. Parang babae ang kaniyang mga mata. Masyadong mapilantik ang kanyang pilik mata na halatang natural ang pagkakakulot non. Napakatangos din ng kaniyang ilong. Ang kanyang labi naman ay manipis at mamula mula, halata ding malambot dahil medyo basa iyon at walang bakas ng pagkatuyot. Parang gummy kung titingnan mo ng malapitan.

Hmmm not bad to be husband eh?

Mabilis naman akong nakarecover bago inilahad sa kaniya ang aking mga kamay. "Frahnss Balucan"

Tinanggap nya ang pakikipagkamay ko at pati ang kamay niya ay napakalambot.

"Sheehan Louv Laveny milady..."

Bahagya pa siyang yumuko ng kaunti. Ngumisi naman ako.

"Shall we?" Nilahad niya ulit ang kamay niya at malugod ko iyong inabot papunta sa isang table for two na nakaprepare sa aming malawak na garden.

Halatang pinaghandaan ng mga magulang ko ito dahil napakaromantiko ng set up. May mga rosas pang nagkalat. Napakaganda din ng mga pailaw na akala mo ay mga alitaptap na lumilipad sa napakadilim na kalangitan.

Pinaghila niya ako ng bangko at nagpasalamat ako sa kaniya. Kusang may lumapit sa aming mga serbadora at kaagad na nilagay ang mga mamahaling dishes sa aming harapan at agad kaming pinagsalin ng isa sa mga pinakamamahaling alak ng aking ama.

"Can I know why you didn't decline marrying a stranger like me?" Tumaas ang kilay ni Sheehan na may kaunting ngiti sa kaniyang labi.

Inayos ko ang napkin sa aking hita. "Why not? You're a gorgeous man Mr. Laveny." Humiwa ako ng piraso ng steak at mahinhin iyong kinain.

He chuckled sarcastically. "Really? If I'm a gorgeous man why you didn't notice me?"

Kumunot ang noo ko. "Excuse me? What are you talking about?"

"We are in the same university."

Di na ako nagulat doon. Marami naman talagang mayayamang nagaaral doon.

"Di na nakakagulat. Isa kang anak ng Laveny, malamang doon ka magaaral"

"No. That's not what I mean" he cleared his throat. "What I mean is you didn't take a glance of me in the school. I feel hurt"

Umawang ang bibig ko. "W-what? Nakikita mo na ako noon pa?"

Parang wala naman akong natatandaan na napansin ko siya at nakita sa school.

"Yup. I actually have a crush on you" Lumawak ang ngiti niya. "That's why when I heard my parents talking about arrange marriage with you, I got excited"

Nagulat talaga ako. Hindi ako nakapagsalita. This gorgeous man has a crush on me?

What the heck?

Agad kong binalik ang katinuan at tiningnan siya.

"Crush? Is it enough for you to accept the marriage?"

He lazily lean his back on the back of his seat and reach for his glass of wine. Inamoy amoy niya iyon bago tumindi ang titig sa akin na nagbigay ng kakaibang pakiramdam.

"We have different meaning of crush milady..." sumimsim muna siya ng wine bago unti unting ninamnam ang sarap ng lasa nito. "My meaning of word 'crush' is something deeper.."

Napalunok ako at kaagad napakuha ng wine at nilagok iyon ng walang kaclass class.

What the heck?

Nakarinig lang ako ng napakahusky na halakhak sa kaniyang bibig bago kami nagpatuloy sa pagkain.

Nakapagusap pa kami tungkol sa aming sarili. Introduction lang sa isa't isa bago namin naisipang tapusin na ang dinner na ito at dumating na din naman ang sundo niya.

"Kamusta naman ang paguusap ninyo ng aking pinakamamahal na prinsesa?"

Humawak sa aking balikat ang aking ina at mahina iyong pinisil pisil.

Sheehan looked at me and smiled. "It's good and I really like her personality"

"Good to know. I hope you build a strong relationship before your wedding."

Lumipat muli ang tingin niya sa aking magulang.

"Ofcourse Mrs. Balucan, I'll make sure of that" tumingin naman siya sa aking ama. "Mauuna na ho ako"

"Okay. Take care hijo"

Yumuko lang siya bilang paggalang bago tumango sa akin. Matipid naman akong ngumiti at tumango din ako sa kaniya.

____

Pinakisamahan ko siya at ganoon din siya. Hanggang sa lumalim na ang relasyon naming dalawa. Naging masaya na siya kasama. Araw araw kaming may komunikasyon. Kapag may time siya ay pumupunta siya sa aming mansyon. Minsan naman ay nagkikita kami sa university kapag hindi busy at kumakain sa labas. Aaminin ko na may inililihim na akong nararamdaman para sa binata. Nakagawa kami ng isang solid na foundation sa aming relasyon bago kami maging magasawa. I think I have feelings for him and it's good right?

But It's not enough reason to not follow my freedom.

"Sheehan Louv Laveny, do you take Frahnss Balucan as your wife?"

Malalim at may pagmamahal siyang tumingin bago sumagot. "I do father"

"Frahnss Balucan, Did you take Sheehan Louv Laveny as your husband?"

Kumirot ang dibdib ko bago ko naibigkas ang salitang "I do"

Hanggang sa dumating ang pinakahighlights ng kasalan. Iyon ay ang kiss the bride. Inangat ni Sheehan ang aking belo at may pagiingat ang haplos niya sa aking pisngi hanggang sa naglapat ang aming mga labi kasabay ng pagtulo ng luha ko.

I'm sorry Sheehan.

____

"Ahhh Sheehan~" mahigpit akong napakapit sa bed sheet habang walang habas sa pagbayo si Sheehan sa aking ibabaw.

Kagat kagat ko ang labi habang ramdam na ramdam ang masarap na sensasyong bumabalot sa aking katawan.

"Ahh.." He slightly moan as he desperately thrust inside me.

Umiinit ang paligid, napupuno ng ungol ang tahimik na silid, rinig na rinig ang bawat pagtatagpo ng aming ari hanggang maabot ko ang r***k ng langit.

I was panting while I feel his hot semen inside of me. Lupaypay akong nakahiga at nanginginig pa ang aking hita dahil sa kakatapos lang na pagiisa.

Binalot ko ng comforter ang aking kahubdan habang siya naman ay tumabi ng higa sa akin at agad akong hinapit palapit sa kaniya.

"Thank you for giving yourself to me" mariing bulong niya at hinalikan ang aking sentido.

Pinigilan kong hindi umiyak bago umunan sa kaniyang braso. "Why not? Asawa naman kita ah?"

"I know. I just can't believe that this is happening and I'm glad that I'm the one who deflower you my lady"

Hindi ko talaga pinagsisihan. Siya lang naman ang lalaking nakalapit sa akin at ang pinayagan ng magulang ko.

Tsaka masaya akong ibigay ang pagkababae ko sa kaniya.

Isa pa, he is a BIG deal. Nasatisfy naman ako.

Malungkot akong napangiti.

Kung ako ang papipiliin, gusto kong manatili sa kaniya ngunit may mas higit pa akong gustong gawin.

"Matulog na tayo. Alam kong napagod ka" Husky niyang bulong sa tainga ko. Napalayo ako saglit dahil sa kiliting idinulot non bago ako tumango.

Ngunit hindi ako nakatulog hanggang sa maramdaman ko ang mabibigat niyang hininga. I had to make sure that he's in a deep sleep before getting up. Ibinalot ko ang comforter sa aking kahubdan bago pumasok ng cr upang magbihis.

Pagkatapos kong magbihis ay kinuha ko ang aking bagpack at isinilid ang kakaunting gamit at mahalagang dokumento doon. Kumuha din ako ng kaunting cash sa wallet ni Sheehan.

After zipping my bag, I look at Sheehan again. Di ko maiwasang maiyak na naman.

I'm sorry Sheehan. I don't want to leave you but I want my happiness.

And I want my freedom.

I give him a peck on the lips before walking out in that room.

Muli akong sumulyap sa kwartong iyon bago ko tuluyang nilisan ang malaking mansyon na sana magiging tirahan namin. Kung saan bubuo kami ng pamilya.

Sana maintindihan mo ako Sheehan. Sana mapatawad mo ako sa paggamit sayo para sa inaasam kong kalayaan.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 25

    Tahimik kami ni Sheehan hanggang sa makalabas ng pavilion. Ramdam ko ang bigat ng kaniyang mga lakad. Ang kaniyang paghinga ay malalalim rin. Umiigting ang kaniyang panga at mahigpit ang hawak sa aking pulsuhan. I wanted to talk. I wanted to open my mouth to speak but all I can do was to swallow hard. Hindi ko alam kung paano magpapaliwanag. Nakita ko si George na naghihintay sa akin. His back immediately straighten when he saw Sheehan. Lumapit siya kaagad sa amin. "Sir—" "You're fired" malamig na sambit ni Sheehan bago siya nilampasan at hindi man lang binalingan ng tingin. "Teka huwag mo idamay si George—" I was cut off when his eyes went into me. Kitang kita ko ang lamig no'n. I can tell that he is pissed. Itinikom ko na lang ulit ang bibig. Hinila niya ako papunta sa kaniyang sasakyan. Kahit galit, pinagbuksan niya ako ng pinto at maingat niya akong pinapasok. He even put on my seatbelt for me. Pilit kong pinakiramdaman ang timing. Kung dapat ba akong magpaliwanag pero

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 24

    May kaba sa aking dibdib habang palapit kami ng palapit sa bahay ng magulang ni Sheehan. Buo ang desisyon kong kausapin siya ngunit alam kong maaari lang itong humantong sa dalawang posibilidad. Isang maganda at hindi. Hindi ko alam kung tama bang inilihim ko ito kay Sheehan o hindi. Kung dapat ba sinama ko siya dahil alam kong poprotektahan niya ako pero alam ko rin ang aking mga naging kasalanan at lahat ng aking tinakbuhan. I need to face it. Tahimik lang si George habang binabaybay namin ang daan. I wanted to ask him about my cousin but I choose to zip my mouth. We are not close and it's not my business to talk about. "We are here" tumigil ang aming sasakyan sa isang pamilyar na gate. Kaagad lumapit sa aming bodyguard na nagbabantay sa harap ng gate. I let George deal with it. Naghintay lang ako ng confirmation bago binuksan ang gate para papasukin kami. "Mrs. Laveny also wants to talk to you" ani ni George habang nagdadrive kami papasok. Tumango lang ako at tahimik na

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 23

    Hinatid ni George si Stef dahil inutos ko. Kitang kita ko ang pagtutol ni Stef doon pero may gut feeling ako na protektado siya kapag si George ang kasama niya. I sighed while we are eating our lunch inside the dining area. Pinagluto ko si Sheehan ng sisig kaya magana na naman ang kain ng asawa ko. "Something is bothering you" giit ni Sheehan habang ang mata ay nakatutok sa akin. He's too observant. Nakatingin ako sa plato ko na hindi ko pa pala gaanong nagagalaw. "I'm just worried about Stef" pag-amin ko. May gut feeling talaga ako na may nangyayari na hindi ko alam. Stef is not like this. Sa aming dalawa, she was the rebel. Masiyado siyang timid ngayon. Ang dami na ba talagang nagbago sa sampong taon? "Don't worry about her. She will be alright" inabot ni Sheehan ang aking kamay kaya bumaba ang tingin ko doon. Mahigpit ko iyong hinawakan pabalik. "Matagal na ba siyang naghahabol sa'yo?" I don't know why my chest felt heavy when I asked that."Noong una..." he cleared his thr

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 22

    Once we stepped out of the car, hindi na ako nakaangal pa nang dalhin niya ako sa master bedroom. He locked the door before he claimed my lips. Kaagad ko iyong tinanggap ng buong-buo."Sheehan.." mahina kong ungol nang bumaba kaagad ang kaniyang labi sa aking leeg. Sinabunutan ko ang kaniyang buhok nang ipasok niya ang mga kamay sa aking suot at i-unhook ang aking bra. Matagumpay niyang namasahe ang aking dibdib habang dinidilaan ang at minsan ay sinisipsip ang aking leeg. Umarko ang aking likod at nagsimulang uminit ang aking nararamdaman lalo na nang paglaruan ng kaniyang daliri ang naninigas kong ut*ng. "Sheehan.." pinulupot ko ang mga binti sa kaniyang bewang at ikiskis ang aking sarili sa kaniyang bumubukol na kahabaan. He cursed before he slid himself inside my upper clothes. Hinuli ng labi niya ang dibdib ko. "Ohh Sheehan..."He expertedly stimulate my nipples with his tounge. Nagiging dahilan iyon para mas lalo akong mamasa. Panay pa rin ang kiskis ko sa kaniyang bumubuk

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 21

    I was nervous as fuck. Parang gusto ko bumack-out.Alam kong kailangan kong harapin ang mga naiwan ko 10 years ago. Para akong naglaho na parang bula at ngayon, haharapin ko ang mga tao at buhay ko na iniwan ko para sa gusto kong kalayaan. Pero nakakakaba pa rin. Hindi ko alam kung handa ba o hindi. Tumingin ako sa salamin. I'm wearing a beautiful red flowy dress. Mababa ang neckline niya na halos kita ang cleavage ko at 'yong pagka-tan ng aking balat. The dress has a slit on my right leg. May ilang bato rin ito sa upper. Anyway, it's so comfortable except in my chest part. Naramdaman ko ang mainit na bisig sa aking bewang. Nakita ko mula sa repleksyon ng salamin ang napakagwapo kong asawa. "Hey" bati niya bago niya ako halikan sa leeg. Matamis akong ngumiti bago ko hinaplos ang mga kamay niyang nakapulupot sa akin. "Hey...""Nervous?" He asked before licking my neck. Lumunok ako habang nararamdaman ko ang unti-unting pag-init ng aking katawan. "Stop" natatawa kong sambit.

  • THE LONG LOST WIFE   CHAPTER 20

    "You look beautiful"Iyon na ata ang panglimang beses na sinabi ni Sheehan na maganda ako ngayong araw. He never leaves his eyes on me. Panay ang titig niya sa akin habang papunta kaming elevator.Yes, our house has an elevator. 4 storey house kasi itong bahay. Kahit naman may karangyaan ang buhay ko no'n, hindi ko akalaing magiging ignorante ako ng ganito pagbalik. Panay ang libot ko sa paligid dahil nakakapanibago ang ganitong kalaking bahay. Nasanay na ako sa maliit kong bahay sa Isla eh. "Tigil na. Baka magsawa ka kaagad sa kagandahan ko" sambit ko habang papunta kami sa rooftop. Sabi ni Sheehan kasi ay doon kami mag-aalmusal. "Ten years had passed, Is that not enough proof that I will never be sick or tired calling you beautiful?" Naramdaman kong nag-init ang pisngi ko bago ko iniwas ang tingin. "Sabi ko nga" "You're blushing" asar pa niya sa akin kaya inirapan ko siya. Pumasok na kami sa elevator. Pagpasok na pagpasok namin ay bigla akong niyakap patalikod ni Sheehan. N

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status