THE LONG LOST WIFE

"Hindi ka lalabas ng bahay Frahnss?" Tanong ni Stef matapos akong makitang matamlay na nakahiga sa aking silid. I sighed. "What's the use? My schedules are hectic!" Pinakita ko sa kaniya ang schedule. "Do you think I have time to go out and have fun? I still have my piano lesson later and then the next hour, I will attend for my judo class!" I histerically said. "That sucks Frahnss. Your parents are one of a hell" I agree. For 19 years of my life, I never experience to be free. It's like I'm in a prison. Ang mga magulang ko ay mahigpit sa akin. Para akong isang puppet na sunod sunoran sa kanila. Biruin mo, walang gustong makipaglaro sa akin dahil may nakapaligid sa aking limang black and white na body guard. Wala ring nagtangkang manligaw. Everyone is afraid to me because of that. I tried to be friends with everyone but once my parents know that I made a friend who doesn't meet their standards they will push them away from me. Kung akala ng lahat ay maswerte ako sa karangy

"This is your house?" May ngiwi ang ang labi ni Sheehan nang pumasok kami sa aking maliit na bahay bago niya ilapag ang malaking travel bag na dala niya habang ako naman ay binuksan ang electrifan at itinutok iyon sa kaniya. Sementado at may kulay valentine pink ang aking bahay. Walang second floor at may isa lang napakaliit na kwarto para lang humiwalay sa kusina at munti kong living room. Napakaplain lang ng bahay ko at wala kang makikitang anumang dekorasyon. Iilan lang din ang gamit kaya kahit maliit ay may maluluwang paring espasyo. Ito lang nakayanang ipagawa ng aking munting savings na meron ako. "Yes. Any problem with that?" Itinaas ko ang kilay at nameywang sa harapan niya. "No. Nagulat lang ako dahil kasing laki lang siya ng closet ko sa kwarto or maybe bigger?" His eyes still looking around in my house. "I told you to stay in the resort" "I don't want to" pagmamatigas niya. I sighed. Sa totoo lang, nahihiya akong patirahin siya dito dahil alam kong hindi siya

Ngayong araw ay linggo kaya wala kaming tinda day off kumbaga.Iyon ang isa pinagkakakitaan ko. Tuwing surfing season,mayroon akong surfing classes sa lahat ng mga gustong matuto magsurf for beginners at minsan ay nagbebenta din ako ng commission surfboard. That's how I survive my everyday needs. Babalik sana ako sa pagtulog dahil naalala ko wala akong gagawin ngayong araw pero nang maalalang mayroon nga pala akong kasama sa bahay ay naudlot ang aking balak na pagtulog. I sighed and forced myself to get up. Inipit ko ang buhok into messy bun bago lumabas ng kwarto.Paglabas ko ng kwarto, hindi ko expected na gising si Sheehan na agad ding napatingin sa akin paglabas ko ng kwarto. Nakatiklop na ang banig na inilatag ko sa kaniya kagabi. Nakaupo siya sa plastic kong bangkuan at nakadekwatrong pangbabae. Straight ang kaniyang tindig, may hawak na libro ang kaniyang kamay at nakareading glasses pa. Kahit napakapangit ng plastic kong bangkuan ay nagmukha iyong trono dahil sa kaele

Ala siete na ng gabi nang magising si Sheehan. Namumunghay pa ang mata at hawak hawak ang unan ko paglabas ng kwarto. "George? George?" Lutang niyang tawag sa hindi ko kilalang tao. Maybe his friend? Butler? Dunno? He was like a lost baby, para bang hindi niya alam kung nasaan siya kaya naman oras na para gisingin siya. Hinanaan ko muna ang apoy ng stove. Kasalukuyan kasi akong nagluluto sa kusina. Hindi niya ako napansin dahil halatang lutang pa siya at nakalimutan niya atang nasa bahay ko siya. Lumapit ako sa kaniya. Kinuwit siya. "Namiss mo na mansiyon mo? Pa-annul na tayo tapos alis ka na" ngumiti ako ng tipid. Unti-unti siyang nagising bago kumunot ang kaniyang noo. "If you're not there, why would I miss the mansion?" Mabilis nawala ang ngiti ko na siya namang ikinangisi niya. Kainis! Kapit-kapit parin niya ang unan ko tapos ay suminghot. "What's that smell?" "Nagluluto ako ng sisig! Dinner na kasi" "Smells good" may kaunting ngiti ang kaniyang labi. Ta

Mabilis na naubos ang aming lomi dahil sa aming special guest. Ang tinutukoy kong speacial guest ay ang asawa ko na nagbibigay ng mga order ng mga customer. Sinong hindi maeenganyo bumili kung ganito naman kapogi ang nagtitinda diba? Wala akong masasabi sa looks niya. Talaga namang pinagpala siya. "Samuel bakit hindi ka naging kasing gwapo ni Sheehan ah? Hindi ka tuloy type ni Frahnss" rinig ko pang pang-aasar ni Karen kay Samuel. Nag-aayos na kami ng mga gamit. Naghuhugas ngayon si Samuel at itong si Karen ay inaasar pa talaga. Nasa mesa ako at nagbibilang ng kita namin ngayong araw. Lumukot naman ang mukha ni Samuel. "Pwede ba tigilan mo ako!""Iiyak na yan" muling tawa ni Karen. Napailing na lang ako sa dalawa bago muling nakuha ng atensyon ko ng babaeng lumapit kay Sheehan.She's our last customer for tonight."Kuya pwede po papicture?" The cute girl asked while holding her phone. "Ask my wife first" katulad ng kanina pang sagot ni Sheehan tuwing may gustong magpapicture sa