HELLO! MAGANDANG GABI/ARAW PO SA 'NYO! PASENSYA NA PO HINDI AKO NAKAPAG-UPDATE KAGABI. STILL, THANK YOU SA SUPPORT NIYO AND HOPE THAT YOU'LL KEEP READING TMW PO. MARAMING SALAMAT PO! Vote. like.
MATAPOS ang magulong mundo namin ay naging matiwasay na rin sa wakas. Nahatulan ng 50 years sa kulungan ang mag-amang, Franco and Mr. Smith. Fifty years isn't enough for the lives they took, and the lives they ruined. But I know that something worse will happen if they won't change. Nakamit na rin ng mga tao ang hustisya na nararapat sa kanila. They have nothing now. They can't rely on anyone. Mrs. Smith was sent to mental hospital, dahil hindi niya matanggap na wala na ang panganay niyang anak, si Hillary. And for me, I have revealed my real identity to my men, that I am a secret agent. They were surprised. And I confessed that I am leaving the organization and let Russ handle it. Well, it's not easy to just step out of the organization you built for years. But Russ told me that he will manage the organization well. And he also plans not to do illegal things or work inside and outside the organization. He even built a business for our men. Mommy Elvira requested that we sho
Maya-maya pa ay dumating na rin ang bombero at agad na maapula ang sunog. Iniisip ko pa rin kung bakit hindi seneryoso ni Frank ang sinabi ko. Edi, sana ligtas silang dalawa ni Hillary. Umupo na muna ako upang linisin ang tama ng baril sa balikat ko. Pinaikutin na rin ng benda upang tumigil na sa pagdurugo. Ramdam na ramdam ko na ang sakit, pero sanay na ang katawan ko sa ganitong pangyayari. “Mr. Walter, we found two people inside the car." Agent Wills said. Agad akong tumayo upang tingnan kung sino ang mga ‘to. Nakalabas na ang mga ‘to sa kotse at maigi ko naman tiningnan kung sino ang mga ‘to. Dahil sunog na sunog talaga at hindi na makikala. “Babae at Lalaki sir," saad naman ng police. “Tiningnan namin ang gamit sa loob and we found this. Good thing ayb Hindi na sunog ang bag." Binuksan nila ang bag at bumungad sa akin ang ibang alahas at may mga ID pa sa loob. Kinuha ng isa sa mga kasamahan ko ang ID at bumungad ang litrato ni Hillary. “Hillary Smith po, sir."
MY shoulder got shot pero patuloy pa rin ang laban. Hindi ako tumitigil sa laban kapag nasimulan ko na. Masyadong matinik ang matandang ‘yon at tinatakbuhan lang ako, akala niya siguro ay hindi ko masusundan. May edad na pero matinik talaga siya at mabilis rin makakatakas, but not this time. Guguluhin niya ang pamilya ko kapag hindi ko siya napapatahimik. “Mr. Smith. Wala ka ng kawala sa akin ngayon. Ubos na ang mga tauhan mo at wala ka ng matatakbuhan pa,” sigaw ko habang nakatuon na ang brain sa kanya. Tumigil siya sa pagtakbo ng paputukan ko siya ng warning shoot. Killing or arresting him is our mission, pero dahil nga mailap ang taong ‘to ay hindi ko siya madaling makuha. Hindi mo siya basta-basta malalapitan, o kahit ilang beses mo pa siyang pagtangkaan na patayin o dukutin ay hindi ka magtatagumpay. Kaya ngayon mamatay siya o susuko siya dahil hindi ko siya titigilan hanggat nabubuhay pa ako. “Rowan. Rowan. Rowan." Mapang-insultong sambit niya sa pangalan ko. “Babarilin m
CHAPTER 152 SINCE Mr. Smith won’t stop pestering my family, ako na mismo ang pumunta sa kanya. I have to end this shit this man started. Ayaw ko na sana na makipaglaro sa kanya pero mukhang hindi siya titigil kung hindi niya ako mapapatay. Kailangan may mawala sa amin para matigil na ‘to. Tumakas lang ako sa bahay, hindi ako nagpaalam kay Elvis na aalis ako at pupuntahan ang matandang pumatay sa mga magulang ko at kapatid ko. Hindi na pwedeng habang buhay na lang akong ganito. Kung saan man ako dalhin nito, I will make sure na mauunang mamatay ang matandang ‘yon. Papasok na kami sa kampo ng kalaban. Ako na mismo ang sumugod para matigil na. Kasama ko ngayon ang mga tauhan ko, hindi ko na pinasama SI Russ para hindi mahalata ni Elvis na umalis ako para puntahan lang ang matandang ‘to. Pagdating namin sa lugar ay nakahanda na ang kalaban namin. Nawala man alaala ko sa mag-ina ko, hindi naman nawala kung ano ako. Lalabanan ko ang taong pumatay sa pamilya ko. “Good to finally s
CHAPTER 151PAGPASOK ko sa bahay ay bumungad agad sa akin ang anim na mga lalaki na nakahandusay sa sahig na walang mga malay. May tama ng baril ang apat sa kanila at ang iba naman ay walang mga malay. Buhay pa naman ang mga ‘to dahil gumagalaw pa, pero sino ang gumawa nito sa kanila? Is it Elvis???!“Wife?” agad akong umakyat sa taas at tinungo ang kwarto ng mag-ina ko. “Elvis? Elvis?” tawag ko sa kanya. Naabutan kong bukas ang pintuan ng kwarto naminal kaya dahan-dahan naman akong pumasok. “God. Okay ka lang ba?” agad kong nilapitan ang asawa ko na nakaupo sa sofa buhat ang isang kambal. Nakahinga naman ako ng maluwag ng makita ang mag-ina ko na okay. “I put a silencer sa baril na binigay ni Dad para hindi maingay kung sakali man na may pumasok sa bahay,” salita niya habang nakatutok lang sa anak namin.“How did you know na may kalaban?” tanong ko at sinilip ang labas ng bintana. Mula sa kinatatayuan ko ay makikita na lang ang kagubatan. Puro kakahuyan na ang likuran na bahagi
CHAPTER 150She grabbed my hair while moaning and arching her back like crazy. I can’t stop myself from sucking, licking her womanhood while putting my finger in her tight hole. I know that we make love every time we have time, however her hole turn to it’s true form and it gets tight back again. I love the smell and taste of her juices, hindi nakakasama. Mas diniinan ko pa ang pagdila ko sa kanya kaya napahiyaw siya at kasunod nun ang panginginig ng katawan tuhod niya. Hudyat na nilabasan na siya.Mabigat ang kanyang pahinga at ganun rin ako, dahil gustong-gusto ng pumasok ng alaga ko sa kweba ng kaligayahan. Habang nakatitig sa asawa ko ay hindi ko mapigilan na purihin siya. Ang ganda ni Elvis, ibang-iba ang ganda niya sa mga babaeng nakilala ko at nakikita, marahil dahil mahal ko siya kaya napakaganda niya sa mga mata ko. Pero kakaiba talaga ang Ganda ni Elvis Hindi nakakasawa titigan. “Ipasok ko na wife ah…” sabi ko at agad naman siyang tumango sabay kagat sa kanyang ibabang labi