Chapter 50

YSHARRA'S POV

Kasabay nang pagbuhos ng ulan ay ang pagdadalamhati naming lahat.Bumubuhos ang emosyon buhat ng kanyang pagkawala.

Sunod-sunod na tulumulo ang luha sa aking mga mata habang wala sa sariling nakatingin sa kabaong niya.Ang bigat-bigat sa damdamin na makita siyang nasa ganitong kalagayan dahil napamahal na rin siya sa akin.

Lahat ng nasa paligid ko ay nakikiramay sa kanyang pagkamatay.Naibsan kahit papaano ang sakit na aking nadarama nang yakapin ako ni Ramier upang pakalmahin.

Iniisip ko na sana isang masamang panaginip na lang ang lahat.Sana hindi totoo ang nangyayaring ito dahil hindi ko na kaya.

"Venice! Please, don't leave me!"puno ng pighating sigaw ni Viguel habang yakap-yakap ang kabaong na lulan ang kapatid niya.

Ramdam na ramdam ko kay Viguel ang sakit na kanyang nararamdaman dahil napakabuting bata ni Venice.Nalulungkot lang ako at alam kong sobra ang panghihinayang ngayon ni Viguel dahil gaya nga ng na-kuwento sa akin ni Venice na simula nung umalis sila rito sa