THE UNDERCOVER BILLIONAIRE

"Nadiligan ka na naman, 'no?" pag-uusisa ng kaibigan kong si Vhantins habang nagsusuklay ako sa harapan ng salamin. Nakapangalumbaba pa ang gaga habang nagniningning ang mga matang naghihintay sa isasagot ko. "Tse! Tigilan mo nga ako,"na-iilang kong sambit. "G'wapo ba? Malaki ba? Mayaman ba?!" sunod-sunod niyang tanong na lumapit pa sa kinaroroonan ko at inalog-alog ako. "Kung g'wapo lang ang pag-uusapan...Oo g'wapo. Mayaman? Super yaman!" over acting kong tugon at inilarawan ko pa sa kaibigan ko ang mamahaling suot nung lalaking naka-one night stand ko. "Sh*t! Bakit kasi hindi mo 'ko sinama!" ngumuso pa siya dulot ng kaniyang panghihinayang. "Mabuti na ‘yung hindi ka sumama, aagawan mo pa akong isda!" binatukan ko pa siya kaya wala siyang ibang nagawa kung 'di mapadaing sa ginawa ko. "So, ano? gano'n-gano'n na lang 'yon? Matapos nang ganap, ba-bye na?" dismayado niyang tanong. "Kinuha ko 'yung ID niya." Pinakita ko pa sa kaniya 'yung ID na nasa palad ko. Nanlaki ang mga mata n

Dalawang araw pa lang ang tinatagal ko rito at masasabi kong masaya naman ako sa pinasukan kong trabaho. Marami na rin akong naka-close na kapwa ko kasambahay at medyo napapalapit na rin ako sa alaga kong si Venice at sa kuya niyang si Sir Viguel. Pero hanggang ngayon ay mailap pa rin sa 'kin si Ramier na nakatatanda nilang kapatid. Ang buong akala ko ay mas magiging madali sa 'kin na makilala siya dahil may nangyari na sa 'min pero nagkakamali ako. Iba ang pakikitungo niya sa 'kin ngayon. May mga pagkakataon na parang hindi ako nag-e-exist sa harapan niya at binalewala niya lang ako. Hinahayaan ko na lang dahil baka kapag pinilit ko pa ang sarili ko, mapaalis pa 'ko sa trabaho. Kasalukuyan akong naglilinis sa kuwarto ni Venice nang biglang may pumasok. Bumungad sa harapan ko si Regina na nakataas ang isang kilay at humalukipkip na tinignan ako. Hindi ko alam kung bakit ganito ang pakikitungo niya sa 'kin. Wala naman akong maalala na ginawan ko siya ng masama simula no’ng nanilbiha

Pagmulat ko ng mga mata ko ay kaagad bumungad sa 'kin ang mga pamilyar na tao. Nasa gilid ng kama ko sina Sir Viguel at Ramier at mayroong isang doctor na katabi nila. Nakatuon sa 'kin ang atensyon nilang lahat habang si Ramier naman ay seryoso lang na nakahalukipkip. "Are you feeling well?" bungad na tanong ni Sir Viguel at lumapit sa hinihigaan ko. "Medyo mabuti na ang pakiramdam ko." Sinubukan kong tumayo at inalalayan niya naman ako. "You experienced overfatigue a while ago, miss Legaspi. All you need to do is to rest so you will be able to gain your strength," paliwanag ng doctor. "I gave some medicines that you need to take para bumalik kaagad ang lakas mo," dagdag pa nito. Tinanguan ko ang doctor at nagpasalamat bago siya tuluyang umalis. Omg, tumawag pa sila ng private doctor para sa 'kin! "Narinig mo? Huwag ka munang magta-trabaho, okay? Ako na muna ang bahala kay Venice," sambit ni Sir Viguel. "H-Hindi puwede. May home study ka pa, 'di ba?" "I can skip that. Isang

"P'wes,paliwanag mo sa 'kin kung bakit siya nagkagano'n!"sigaw niya ang namuno sa buong lugar at napansin ko na sa 'kin lahat nakatuon ang atensyon nila.Sa muling pagkakataon, nasasaktan na naman ako dahil sa ikinikilos niya."H-hindi ko p-po alam.W-wala po akong nilagay na peanuts do'n,"nanginginig kong depensa sa sarili ko."Master, p'wede po bang ipaubaya niyo na sa 'kin 'to? Ako na pong bahala rito,"sabat ni Tita at hinarangan ako kay Ramier.Kumuyom ang mga kamao ni Ramier habang matalim ang mga matang nakatingin sa 'kin.Ilang sandali lang ay tumalikod na siya at pumasok sa loob ng k'warto ni Ysharra.Nag-aalala ang ekspresyon ng mukha ni sir Viguel nang lumapit siya sa 'kin."I'm sorry,Ysharra.Nabigla lang kasi talaga si kuya sa nangyari.Kami-kami na lang ang magkakasama kaya mas lalong naging over protective si kuya.H'wag kang mag-alala,naniniwala ako sa 'yo.Wala kang kasalanan,okay?"Inangat niya ang mukha ko mula sa pagkakayuko kaya nakita niya ang luhang pumapatak sa aking m

PAGDILAT ko ng mga mata ay bigla na lang akong nakaramdam ng matinding pagkahilo at pagsakit ng ulo.Marahil ay dahil ito sa dami ng alak na nainom ko kagabi.Hinilot ko ang sentido ko dahil namamag-asang makakatulog 'yon para maibsan ang sakit pero walang pinagbago.This is my most hated part of being drunk!Hangover.Iginala ko ang tingin ko sa paligid at do'n ko napagtanto na nasa boarding house ako.Pilit kong pinoproseso at inaalala ang mga nangyari kagabi at kung papaano ako nakarating dito.Pero kahit anong pilit ko ay wala talaga akong maalala.Ang tanging naalala ko lang ay nakipag-inuman ako sa mga mayayamang businessman kasama si Cross at si...Tangina.Ramier?Kasama nga pala namin siya kagabi! Mas lalo akong nataranta na alalahanin ang lahat at inalog-alog ko pa ang ulo ko na parang tanga para makaalala man lang kahit katiting pero wala pa ring pumapasok sa isip ko!Maging sa pagbangon ay nakaramdam ako ng matinding pagkahilo at parang umiikot ang paligid ko.Kinayanan kon