CHAPTER 2

Pagpasok ni Madison, kitang kita niya kung gaano karumi ang loob ng bahay ni Ahron. Hinila ni Ahron ang upuan mula sa lamesa at pinaupo si Madison. Napansin niyang parang nandidiri ito sa hitsura ng paligid.

"Pasenya na po kayo, Ma'am Madison. Mahirap lang po talaga kaming pamilya, ako lang ang inaasahan ng dalawa kong mga anak!" Sambit ni Ahron sabay upo sa katapat na upuan ni Madison.

Inusisa naman ni Madison ang mga naunang attempts ni Kendall sa pagsali sa audition. "Okay lang naman. Ah... sabi nga pala ni Kendall, sumali na raw kayo sa maraming auditions pero bigo kayong makapasok!"

"Oo, kaya sumuko na ako at pinag aral ko na lang si Kendall tutal mas maganda pa rin ang tapos ng pag-aaral!" Sambit ni Ahron na nalungkot sa sinapit ng kanyang anak.

"That is just okay, kaya nga kayo na reject sa ibant talent agency kasi para talaga kayo sa kumpanya namin!" Pagbibiro ni Madison.

"Teka, paano niyo po pala nakilala ang anak ko?" Pagtataka ni Ahron.

"Nagkataon lang na papalabas sila sa school at nakita ko na maganda ang anak mo and nakitaan ko siya ng potential sa showbiz and kung papayag ka sana, gusto kong kuhain ang anak mo bilang artista! Sagot ng agency lahat ng gastos para mahasa ang talento niya and willing akong magbigay ng allowance para sa kanyang school!"

Walang atubiling pumayag kaagad si Ahron sa sinabi ni Madison, "pwedeng pwede, wala namang problema sa akin basta't para sa ikaka angat ng pamilya ko!"

"That is good to hear!" Kinuha ni Madison ang kanyang calling card at ibinigay kay Ahron, "nandiyan ang address ko at contact number ng agency, I need you to come at exact 2pm tomorrow para mai-endorse ko siya sa mga tauhan ko!"

Tinanggap ni Ahron ang calling card ni Madison. "Makakaasa po kayo, uwian na po ni Kendall oras na 'yon!"

Tumayo na si Madison. "Kita kits bukas, and before anything else. Puwede bang makapag paalam muna ako kay Kendall? Napa cute niya kasi!"

Lumabas si Kendall na nakapang bahay at niyakap ang binti ni Madison. "Ingat po kayo, Ma'am!"

Natuwa naman si Madison at muli nitong kinausap si Kendall na nakayakap pa rin sa kanyang binti. "Kita tayo bukas Kendall. Pag husayan mo ang training para makuha ka kaagad sa T.V!"

"Salamat po sa inyo, Ma'am!" Nakangiting sabi ni Kendall.

"Oh siya, mauuna na ako... Babye Kendall!" Pagpapaalam ni Madison.

Inihatid na ni Ahron si Madison sa labas at pinagbuksan ito ng pinto ng driver na nakatayo sa kanyang kotse.

Tuwang tuwa si Ahron sapagkat alam niyang magbabago na ang kanilang buhay dahil sa kay Kendall.

"Anak, lumapit ka kay tatay!" Pag uutos ni Ahron.

Lumapit si Kendall at niyakap siya ng kanyang ama. "Anak, pag igihan mo ang gagawin mo bukas! Kapag naging artista ka na, maiaahon mo na ang pamilya natin sa hirap!"

"Talaga po? Mag aartista na ba ako!"

"Yes, anak... Kaya ihanda mo na ang sarili mo at 'wag ka munang pumasok bukas para makapag practice tayo!"

"May exam po kasi kami bukas, baka magalit po si Teacher Carlo sa akin!" Pangangamba ni Kendall.

"Ako na ang bahalang magpaliwanag sa teacher mo, anak! Ang importante rito ay maka attend tayo ng mas maaga para hindi naman nakakahiya kay Ma'am Madison!"

"Pero-"

Pinutol ni Ahron ang pagsasalita ng kanyang anak. "Wala nang pero pero, basta kailangan natin pumunta bukas ng maaga sa agency. Hindi ka naman siguro ibabagsak ng teacher mo kung liliban ka sa klase ng isang araw!"

"Kayo po ang bahala!" Sambit ni Kendall na nag-aalala pa rin.

Pansin na pansin pa rin ni Ahron ang lungkot sa mga mata ni Kendall kaya naman tinanong niya ito kung anong pagkain ang gusto ng kanyang panganay na anak.

"Ano ba ang gusto mong pagkain anak? Ipagluluto kita bago ako pumasok sa work!" Nakangiting sabi niya.

"Puwede po pa tayong kumain ng lechon?" Munting hiling ni Kendall. "Sabi niyo naman po, kahit anong gusto ko eh!"

Napahawak bigla si Ahron sa kanyang bulsa sapagkat alam niyang wala siyang sapat na kakayahan para bilhin ang gusto nito. Inalok na lamang niya ito ng ibang pagkain. "Anak, ayaw mo ba ng ibang ulam? Cup noodles or yung favorite mong fried chicken?"

"Okay lang naman po!"

"Pero wag kang maingay sa kapatid mo ha? Wala pa kasi talaga akong sahod tapos mamamasahe pa tayo bukas!"

Kahit bata ay maintindihin na si Kendall dahil mulat ito sa kalagayan ng kanyang pamilya.

"Okay lang naman po!"

"Sige, sama ka sa akin, bibili tayo ng cup noodles!"

Lumabas si Kendall at Ahron upang kumain sa isang tindahan, kitang kita ang saya sa mukha ng mag-ama lalo na't mayroong paparating na blessing sa kanilang buhay. Kinabukasan, maagang silang nagpunta sa All-star agency at nakilala nila ang mga magiging trainers ni Kendall. Subalit nagkaroon ng conflict ang schedule ni Kendall sa pag-aaral kaya nagdesisyon si Ahron na itigil ang pag-aaral ng kanyang anak. Hindi pumabor dito ang agency ngunit malaki na rin ang nagastos nila sa bata kaya napilitan silang pumayag.

Sa murang edad, sumabak na si Kendall sa T.V at nakilala rin sa kanyang pangalan. Naging matunog ang kanyang pangalan ng pagbidahan niya ang 'My spoiled dad' na teleserye. Naging sunod sunod ang projects niya simula nito at paunti unti niyang naiahon ang kanyang pamilya sa hirap at umalis na sila sa poblacion para manirahan sa isang condo unit. Hindi na niya nagawang magpaalam pa sa kanyang matalik na kaibigang si Scott, bagay na sobra niyang ikinalungkot.

Labis ang pagsusumikap ni Kendall dahil sa kanyang ama. Ngunit, sa kasagsagan ng kanyang kasikatan, nais niyang magpahinga pero hindi ito pinapayagan ng kanyang ama at patuloy lamang siya sa pagtatrabaho sa loob ng walong taon, nakapundar na sila ng isang magarang mansyon na may isang libong ektarya. Bumawi ang panahon sa kanya at sumuko ang kanyang katawan sa pagtatrabaho at sobra itong na depress kaya naisipan niyang mag file ng one month vacation pero palabas pa lamang siya ay hinarang na ito ng kanyang ama na binabantayan ang bawat kilos niya.

"Saan ka pupunta, Kendall? Bihis na bihis ka yata!" Tanong ni Ahron.

Tagaktak ang pawis ni Kendall ng makita nito ang kanyang amang nakatayo sa harapan ng kanyang pinto.

"Pa? K-kanina pa po ba kayo nandiyan?" Nauutal na tanong nito sa kanyang ama.

"Oo, nag-aalala kasi ako dahil hindi ka lumalabas ng kwarto mo eh!" Paliwanag ni Ahron.

"Nais ko lang po sanang magtungo sa agency para personal na mag-paalam kay Ma'am Madison!"

Lumapit si Ahron at unti unting naging seryoso ang mukha nito.

"Ano naman ang kailangan mo sa kanya?" Mahinang tanong nito.

Nabalot ng takot si Kendall at inamin kaagad nito na magpapaalam siyang mag leave. "Just want to take a break lang po pa, one month vacation leave po sana!"

"Pumasok ka sa loob!" Utos ni Ahron na agad sinunod ni Kendall.

Sa loob ng kwarto, nakatikim ng matinding sermon si Kendall sa kanyang ama.

"Hindi ka puwedeng mag file ng leave! Malaki pa rin ang kinakaltas sayo ng agency mo at malaki ang biyabayad natin sa bahay na 'to, ang kapatid mo, nag-aaral pa sa university!"

Tumulo ang luha sa mga mata ni Kendall at nakiusap ito sa kanyang ama na payagan itong magpahinga mula sa showbiz sapagkat tuloy tuloy ang pagbabanat ng buto nito sa mahigit walong taon.

"Pa, baka lang po nakakalimutan ninyo na halos walong taon na po akong nagtatrabaho. Hindi ho ba't isinakripisyo ko na ang pag-aaral ko para lang matustusan ang pangangailangan natin? Tao lang naman po ako at kailangan ko rin magpahinga!"

"Anak naman, paulit ulit ba tayo? Hindi naman porket 18 years old ka na, puwede mo na gawin kung ano ang gusto mo!"

"Per-"

Hindi pa tapos magsalita si Kendall ay nagsalita kaagad ang kanyang ama.

"Basta hindi puwede, kailangan mong maghanap buhay para hindi tayo umuwi ulit sa iskwater area!" Pagtutol nito sa biglaang desisyon ng kanyang anak.

Matalim ang mga tingin ni Ahron kay Kendall kaya nabahag ang buntot nito at hindi na nakipagtalo pa sa kanyang mabagsik na ama.

"Kung wala ka nang ibang sasabin, aalis na ako! Tandaan mo, Kendall, tatay mo ako at mas alam ko kung ano ang tamang gawin. Musmos ka pa at pag arte lang ang kaya mong gawi!" Masakit na salitang nanggaling kay Ahron na tagos sa puso ni Kendall. Umalis siya matapos nito.

Samantalang nagkaroon ng meet and greet si Kendall sa kanyang mga fans sa Town mall at marami ang mga fans na dumalo sa event. Hindi ito pinalagpas ni Scott na todo ang pag effort para muling makausap ang kanyang kaibigang nawalay ng mahabang panahon. Nag tiyaga itong pumila hanggang sa finally, nakausap niya ng personal si Kendall.

"Kamusta ka na, Kendall?" Bungad na tanong nito sa dalaga.

Hindi agad nabosesan ni Kendall ang lalaki, subalit sinagot pa rin nito ang kanyang tanong. "Okay naman ako!" Nakangiting sagot ni Kendall.

Nakikita ni Scott ang lungkot sa mga mata ni Kendall na pilit na ikinukubli ng kanyang maaliwalas na ngiti kaya hindi niya ito pinaniwalaan. "I don't think so!"

Seryosong tiningnan ni Kendall ang mga mata ng kausap niya. "Pramis, totoo ang sinasabi ko!"

Nakaramdam ng tampo si Scott dahil hindi man lang siya nakilala ng kanyang kababata, ngunit naintindihan niya pa rin na matagal silang nawalay sa isa't isa kaya limot na siya nito.

"Actually, ako si Scott! Yung kababata mo noon, Kendall!"

Napatayo si Kendall ng bigkasin ng binata ang kanyang pangalan. "Really? Scott?"

"Wala ng iba!"

Nagyakapan silang at todo naman ang kilig ng mga tao sa paligid.

"Kamusta ka na? Pasensya ka na, matagal akong nawala at hindi man lang ako nakapagpaalam sa iyo!" Sambit ni Kendall matapos nilang magyakapan.

"Actually hindi ako naging okay nang mawala ka, sino ba namang matutuwa kapag iniwan ka ng bestfriend mo ng walang paalam?"

"Sorry na, gusto mo bang i-treat kita para bati na tayo?"

"Aba, dapat lang na ilibre mo ako ng 8 years!"

"At bakit naman 8 years?"

"Kasi 8 years ka rin nawala eh!"

"Sure, ano ang number and social media account mo, Scott, sorry pero busy kasi ako today. Tatawag na lang ako or magcha-chat kung kailan ang sunod nating bonding!"

Binigay ni Scott ang kanyang phone number at social media account kay Kendall. Nagkita sila kaagad kinabukasan sa Town mall at nagpunta sa Starbuck kung saan ipinagpatuloy nila ang kanilang naudlot na pag-uusap.

Sinariwa ni Scott ang saya ng kahapon at hindi nito maiwasang ipagkumpara ang sarili niya sa kanyang kaibigan. "Naalala mo pa ba noong bagong lipat pa lang kayo tapos naglaro tayo ng patintero. Nangako pa nga ako na poprotektahan kita pagkatapos nating manalo, tapos ngayon, hindi ako makapaniwala na ang layo na ng narating mo Kendall. Samantalang ako, problemado sa pang tuition ko sa school!"

"Oo naman, naaalala ko pa rin naman yung dating masasayang pinagsamahan nating dalawa. Lalo na ang promise mo sa akin, nag pinky swear pa nga tayong dalawa nun eh! Pero sa totoo lang, malaki na ang naisakripisyo ko para sa trabaho ko!"

"Talaga? Baka naman over work ka na?" Nag aalalang sabi ni Scott.

Napabuntong hininga si Kendall bago ito sumagot. "Actually, the very moment na kinuha ako bilang artista, naging hectic ang schedule ko and hindi kaya ng 10 years old kong katawan na pagsabayin ang trabaho at pag-aaral and ang sabi ng tatay ko, mag trabaho na lang daw ako kesa mag aral dahil marami kaming gastusin and alama mo naman siguro na hirap na hirap siyang buhayin kaming magkapatid!"

"What? Ipinagpalit niya ang edukasyon mo sa trabaho?"

"Oo, eh alam mo namang mahirap ang buhay so naging practical lang din siya!" Pagtatanggol ni Kendall sa kanyang ama.

"Ilang taon ka na ba?"

"18 palang naman ako!"

"Oh, puwedeng puwede ka pa mag-aral!"

Tinawanan lamang ito ni Kendall. "Nagpapatawa ka ba? Grade four lang ang natapos ko, nakakahiya naman kung babalik pa ako ng elementary!"

"Baka kaya pang magawan ng paraan? Sayang naman kasi alam mo namang mababa ang tingin ng ibang tao sa mga hindi tapos ng pag-aaral."

"Hindi na sa akin importante ang opinyong ng ibang tao, siyempre maliban sa tatay ko. Siya kasi ang humahawak ng kinikita ko!"

"Bakit ka pumapayag? 18 years old kana, may sarili ka nang pag iisip, hindi mo dapat siya hinahayaang kontrolin ang buhay mo! Yan ang problema sa mga magulang, porket sila ang mas nakatatanda, pakiramdam nila sila na ang palaging tama!"

Dahil sa takot, naging tikom ang bibig ni Kendall sa totoo nitong kalagayan. Sa halip ay ininum na lang nito ang kanyang kape.