REVISED - CHAPTER 3

"Ah, finally! Lunch!"

Pabagsak kaming naupo ni Shantall seats na napili namin dito sa canteen. Lunch break na at hapong-hapo na kami sa maghapon dahil sa dami ng ginagawa. Dalawang buwan na mula nang magsimula ang klase, at ngayon ay paparating na naman ang first semester exams.

Naghahabulan na naman ang mga estudyante para sa mga requirements na kailangan nilang ipasa, mabuti na lang at hindi kami isa don ni Shantall pero pagod pa rin kami dahil goal namin ang makakuha ng With High Honor title.

"Shantall!"

Sabay kaming lumingon nang marinig namin na may tumawag sa kanya. Nandilim ang paningin ko nang makita na naman sina Lyka at ang mga kasama nya— ang mga barkada nya. Siguradong narito na naman sila para isama si Shantall sa kalokohan nila na hindi ko papayagan. Nang magsimula ang klase, sila ang naging mga bagong kaibigan ni Shantall. Likas sa kaibigan ko ang pagiging pala-kaibigan kaya naman naging madali sa kanila na lapitan ito at isama sa mga kalokohan nila.

"Ano na naman ang gusto ng mga yan?" inis na tanong ko. "Isasama ka na naman ba nila sa mga kabulastugan nila?"

Tiningnan ako ni Shantall at umiling. "Huwag ka ngang ganyan. Nakikipag-kaibigan lang naman sila. Isa pa, masarap silang kasama."

"At saang parte sila masarap kasama? Yung nagbubulakbol sila? Naninigarilyo sa likod ng school at yung iba ay gumagamit pa?" I scoffed.

"Bakit ba kasi dun sa negative side ka nila nagfo-focus? Mabait naman sila eh."

Hindi ko nagustuhan ang pagtatanggol nya sa mga ito. Palibhasang hindi nya alam na kaya lang naman mabait sa kanya sina Lyka ay dahil gusto ng mga ito na mapasama sya sa grupo nila.

Simula rin nang makilala nya ang mga yan, napadalas na ang hindi namin pagkakaintindihan at pagsasagutan. Nasusulsulan kasi sya ng kung ano-ano, hindi naman lingid sa kaalaman ko na gusto nila kaming sirain at paglayuin dahil ako ang nagiging hadlang para hindi nila tuluyang maisama si Shantall sa mga kalokohan nila.

Wala akong imik nang makalapit sila sa amin at batiin si Shantall. Sandali nila akong sinulyapan at nagkatinginan sila pero hindi nila ako binati at si Shantall lang ang kinausap, animo ay wala ako rito na mas lalo kong ikinainis.

"Pwede ba kaming sumabay kumain sayo?" tanong ni Gelay, isa sa mga kaibigan nila.

Tiningnan muna ako ng kaibigan ko bago sya sumagot.

"Ahm, pwede naman kaso dalawa lang ang upuan dito sa table eh. Kasama ko din si Kyline,"

Doon pa lang nila ako tuluyang binigyan ng pansin at kunwari ay nagulat pa na nandito pala ako. I scoffed because of that. Makakatikim talaga sakin ang mga ito.

"Oh, Kyline, nandiyan ka pala." bati sa akin ni Lyka.

I smirked, "Kanina pa naman ako nandito. Ikaw lang talaga yung parang tanga na hindi ako napansin. Nahawaan na yata ng labo ng utak mo yang mata mo."

Pasimple akong sinipa ni Shantall dahil sa sinabi ko pero hindi ko sya pinansin. Sina Lyka naman ay halatang hindi nagustuhan ang sinabi ko at nagsimula ng umasim ang mukha nya. Ang kaibigan ko ang gumawa ng paraan para hindi na kami mas lalo pang magka-initan.

"Ah, haha, siguro sa susunod na lang ako sasabay sa inyo." sabi nya sa mga ito.

Lyka shook her head, "Ito namang si Shantall, ngayon lang naman eh. Tara na,"

"Kaya nga,"

"Sige na, Shantall, ngayon lang."

"Oo nga, samahan mo na kami. Tara na."

Tumingin sa akin si Shantall na humihingi ng permiso, doon pa lang ay alam kong balak na nyang sumama sa kanila. Hindi ako sumagot ngunit tumayo ako at tinanong sya.

"Oorder na ako ng pagkain natin, anong gusto mo? Sagot ko na,"

Binigyan ako ng nakakamatay na tingin ni Lyka sa sinabi ko pero hindi ko sya pinansin. Shantall's lips formed a thin line, alam kong naiintindihan na nya kung ano ang ginagawa ko.

"Chicken Fillet na lang." mahinang sabi nito.

And that was the cue for them to understand na hindi sila sasamahan ni Shantall. I smirked and faced them, lahat sila ay walang imik maliban kay Lyka na masama na ang mukha nya ngayon.

"Well, you heard her, ladies and gentlemen. Hindi sya sasama sa inyo dahil ako ang kasabay nyang kumain."

Pagkatapos non ay iniwan ko na sila at pumila sa canteen's counter para sa order namin. Habang nasa pila ay pasimple ko silang sinusulyapan at nakitang pinipilit pa rin nila si Shantall na sumabay sa kanila.

Lumawak ang ngisi sa labi ko nang makitang umiling si Shantall. Bakas ang pagkadismaya sa mga mukha nila nang pilit silang tumango at sa wakas ay iniwan na ang table namin.

"Finally," I mumbled.

Nang makabalik ako sa table namin at ihain ang pagkaing inorder ko ay walang imik si Shantall. Hanggang sa magsimula na kaming kumain, tahimik pa rin sya which is unusual for her. Nagsimula na akong mabahala kaya naman binasag ko na ang katahimikan sa pagitan namin.

"Shantall?" I called her.

She hummed as a response, but did not look at me.

"Anong nangyari sayo? Para kang binagsakan ng langit at lupa, hindi ka lang naman nakasama sa kanila. Hindi naman siguro sila mamamatay kung hindi ka nila nakasabay kumain, 'no?"

It was supposed to be a joke, and I wasn't expecting for her to put her spoon and fork down. Nang tumingin sya sa akin ay bakas ang pagkainis sa mga mata nya.

"Kyline, hindi maganda yung ginawa mo." inis na sabi nya.

My brows creased. "What?"

"Yung ginawa mo. Bakit? Gusto lang naman nila na makasabay akong kumain at palagi naman tayong sabay kumain at magkasama, kaya bakit hindi mo pa ako pinayagan?"

"Sandali, galit ka dahil hindi ka nakasama sa kanila?" bakas ang pagtataka sa tono ko.

"Oo."

Napapantastikuhang umiling ako at ibinaba rin ang kubyertos ko.

"Aba, edi kung gusto mo palang sumama sa kanila, sana sumama ka na lang kahit hindi ako pumayag." pangangatuwiran ko.

Umismid ito at mapaklang tumawa, "And then, what? Mamaya ay hindi mo ako papansinin dahil galit ka? Tsk. Alam ko na yang ugali mong yan, Kyline."

"Bakit parang ang sama naman yata ng ugali ko sa tono mo?" tanong ko nang may panghahamon.

"At bakit, hindi ba?"

Natawa ako ng mapakla, "Wow. Dati-rati, ako yung pinakamabait na taong kilala mo. Tapos ngayon, dahil lang kina Lyka, masama na ugali ko?"

"Hindi naman yun ang ibig kong sabihin!"

Napalakas ang boses nya kaya naman may iilang napatingin sa direksyon namin. Ipinikit nya ang mga mata nya at huminga ng malalim para pakalmahin ang sarili nya. Nang magmulat sya uli ay binigyan nya ako ng tingin na tila ba pagod sya.

Akmang magsasalita sya nang unahan ko sya.

"Shantall, ayoko lang naman na sumama ka sa kanila. Para namang hindi mo alam kung anong klaseng estudyante sina Lyka, ah. Wala silang maidudulot na mabuti sayo."

Muli syang huminga ng malalim, halatang nagpipigil ng inis, bago sumagot.

"Kyline, hayaan mo akong makipag-kaibigan sa iba. Sana, huwag kang maging selfish at gusto mong ikaw lang ang kaibigan ko. And just because you are my best friend, doesn't mean you have the right to control kung sino ang mga kakaibiganin ko sa hindi."

Pagkatapos non ay tumayo na sya at naglakad palabas ng canteen. Napatingin ako sa palayo nyang pigura at napabuga na lang ng hangin. Mukhang hindi nya nga nakuha ang gusto kong sabihin.