Thank you for reading. Thanks sa gems.
TRACE“Chloe!” tawag ko ulit sa pangalan ng asawa ko pagkatapos ang malakas niyang sigaw. Na naman, dahil kanina pa ako tawag ng tawag sa pangalan niya pero hindi na siya nagsasalita. Nahinto na ako sa pagtakbo at pag-akyat sa hagdan. Halos hindi na ako makahinga na maayos sa sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Tumingin ako sa taas. Tatlong palapag na lang at naroon na rin naman ako sa top floor. Hindi ako naka-elevator dahil pagkatapos ng malakas na sigaw ni Chloe ay ang pagkawala ng kuryente. Bumalik naman agad pero ramdam ko ang problema sa kung anong nangyari sa opisina ni Wolf kaya dumiretso na ako sa fire exit at hagdan na ang ginamit ko. May nag-crash. I know it as I heard it. The collision of metals. The screeching sound. The shattered glass. The wrecking noise. And the frightened scream of my wife.“Where the fuck are you?!” sigaw ni Alguien at alam kong para sa akin iyon. Sa baba ang auction nagaganap kaya siguradong mauunahan ko sila sa pagpunta kay Chloe kung doon sila
TRACE Tangina! Galit kong ibinalibag ang hawak kong kopita sa pader sa asar ko. Ikalimang tawag ko na pero hindi sumasagot si Ice. Hindi ko makontak si Yumi kaya kay Ice pa rin ako bumabalik para tumawag. Phone ni Ice ang nakaka-receive ng call at kay Yumi ay operator lang ang sumasagot kagabi pa. Kung kailan naman kailangan ko si Ice makausap saka naman hindi sumasagot ang gago. Isinuksok ko pabalik ang phone sa bulsa ko at lumakad pabalik sa kuwarto kung saan naroon si Alona na iniwan ko kay Cash. Nasa pinto na ako ng kuwarto at papasok na sana nang tumunog ang phone ko. Si Alguien. “Update,” bungad ko agad kay Alguien. Gusto kong malaman kung nahanap na si Louisianna. Marami na ang naghahanap kay Chloe pero hindi pa rin makita kung saan dinala ang asawa ko. Panatag lang ako kahit paano na ligtas si Chloe dahil sa sinabi ni Alona na kapag pinatay ko siya ay susunod si Chloe. Isa lang ang ibig sabihin… hindi nila gagalawin ang asawa ko hanggang namo-monitor nila si Alona na hu
CHLOEI’m thirsty. Uhaw na uhaw ako at iyon ang gumising sa akin. Madillim. I can’t see anything. Nasaan ako at bakit ang lamig? I was freezing. “T—Trace…” tawag ko sa asawa ko. “Are you here?” Pilit kong binalikan ang nangyari. Nag-uusap kami nina Wolf at Fox. Natakot ako sa kanila dahil kay Fox pala ang singsing na natagpuan sa unan ni Mamita. I was scared and felt betrayed by them. After ko silang pinagtanggol kina Trace at Alguien ay—No!The helicopter! May helicopter na bumangga sa glass wall at nakapasok sa office ni Wolf. I ran. I ran but I went down when I reached the wall and leaned on it. Takot na takot ako. Akala ko tatamaan ako ng propeller. At iyon na ang huling tanda ko. I was not hit by the helicopter's rotor blades. Nawalan ako ng malay when one of the helicopter’s passengers shot me with something that made me sleep. At sina Wolf and Fox, I—I don’t know what happened to them. Hindi ko na tiningnan kung ano ang nangyari sa kanila as I was consumed with fear. I th
TRACEWhere to find Chloe? Iyon ang tanong na wala pa ring sagot. Isa lang ang ikinakapanatag ng kalooban ko, ang alam kong buhay pa ang asawa ko dahil sa sinabi ni Alona. Panatag ang kalooban ko na buhay si Chloe pero kabado ako sa maaring nangyayari na sa kaniya ngayon. Lumipas na ang ilang oras at para na akong aatakehin sa halo-halong galit at kaba para kay Chloe.I breathed heavily. Napahilot ako sa puno ng ilong ko. Lumabas ako ng kuwarto at tapos ko na rin naman kausapin si Franco. Darating siya. Kailangan dumating siya para hindi ko siya idamay.Diretso na ako sa bodega, na extension ng bahay, dahil doon dinala nina Alguien si Alona. Hindi ko alam na may bodega si Cash pero mabuti na rin at may pakinabang pala talaga ang lalaki na 'yon. Napatingin sa akin si Matthias pagpasok ko pa lang sa bodega. Si Alguien ay nasa isang gilid at may kausap sa phone. Wala si Cash dahil inutusan ko na pumunta sa Salvacion para siguraduhin ang safety ng mga tao roon. Tiningnan ko si Alona na
CHLOENagtatawanan ang tatlong lalaki habang si Dindo ay patuloy sa ginagawang pagpapȁtigas sa ari niya habang nakatitig sa akin. They are all touching me. Nandidiri man ako ay hindi na ako sumigaw pa. I cried silently. Balewala sa kanila na nakikita akong umiiyak. They are all maniacs. Tiningnan ko ulit ang baril sa mesa. Iyon na lang ang pag-asa ko. Baril iyon ng babae kanina, ang boss nila. They could do whatever they want from me but they will not kill me for I will be a merchandise of their boss. Hindi nila ako papatayin kaya may pag-asa pa ako na makuha ang baril na iyon para tapusin ang kung ano mang masamang panaginip na pinagdadaanan ko ngayon. Nang makita kong tumigas na ang hawak ni Dindo ay naiyak na lang ako. He positioned on top of me but before inserting his disgusting thing on me, ay putok ng baril ang narinig ko. Bumagsak ang lalaking nakapatong sa ibabaw ko na may tama sa noo.Nanlalaki ang mga mata ko at nagtinginan naman ang tatlo. Lilingon pa lang sana sila nang
TRACE “This is the location,” sabi ni Nikias sa akin at itinuro ang isang lumang mansion. The old house looked like a haunted house. Mukhang ilang dekada na walang nakatira. Inihinto ko ang sasakyan sa may unahan pa. “I will go inside alone,” sabi ko kay Nikias. “Hintayin mo sina Alguien at Matthias at saka ninyo ako sundan kung gusto ninyo. Kailangan ko lang mauna para masiguro na maliligtas ko ang asawa ko. Sigurado akong nakabantay sa akin ang mga ‘yan. Kapag nakita nilang kasama kita ay mayayari lang tayo pareho.” “Delikado na mag-isa ka lang,” sabi ni Nikias. “Madadale ka ng mga ‘yan. Kai—” “Madale man nila ako sakali ay importante natimbrehan ko na kayo!” putol ko na agad sa sasabihin pa ni Nikias. “At ang mahalaga ay mailigtas ninyo si Chloe kung sakaling mautas ako rito!” I checked the magazine of my gun. I opened the compartment at kinuha ang box ng bala na nilagay ko roon. I loaded my two Glock 9mm, at saka itinago sa likod ko pagkatapos ko ikasa at i-lock. “Pasukin na
TRACE I was tied up. Kumikirot ang ulo ko nang magising dahil sa pagbuhos ng tubig na may mga yelo sa akin. I focused my gaze as I am seeing a blurry woman in front of me na may hawak na balde. Unti-unti nakaklaro ko na siya. Kamukha siya ni Harriet pero hindi siya si Harriet. Nilapitan niya ako at tinampal para masiguro na gising na talaga ako “You must be awake,” sabi niya sa akin. I looked straight in her eyes. Eyes with same color as mine. Kamukha ko nga ang mga Ferreira but my eyes color, my hazel brown eyes, are from my father, na namana niya naman sa ina niyang isang Salvacion. “Cent? That’s your name, right?” tanong ko sa kaniya. Ipinilig ko ang ulo para mawala na ang sakit niyon pero walang nangyari at kumikirot pa rin. Ano kayang klase ng droga ang naisaksȁk sa akin kanina? “Nice, it seems I’m famous,” Cent coldly said at saka ibinagsak ang balde na hawak niya. “Where is the fucker?” tanong ko at tiningnan ang buong kuwarto. Wala si Franco. “Fucker? Are you callin
TRACELouisianna took my bait. Napaatras siya at masama ang tingin sa akin. Tiningnan niya ang anak na si Franco at si Cent. Kaunti pa at bibigay na talaga ang utak niya base sa pangit na reaksyon niya sa sinabi ko.“Why?” tanong ko at nilingon ang kabaong. “Why you want to kill Chloe kung mahal mo si Raymundo? Chloe is ‘your’ Mond’s child. Does your Mond knows what you are doing? Hindi ka ba natatakot na pagkatapos ng mga katangahan mo ay patayin ka rin ng pinakamamahal mo?”“Mond will never know…” nakangiting sabi ni Louisianna. “Until now ay hindi niya nga nalaman na ako ang tumapos kay Ana. Hindi niya rin alam na ako ang nagpapatay sa mama niya. Ni hindi niya nga nalaman na ako ang nagpa-ambush kina Chloe at Alguien. Akala mo ba idinidiin ka lang ni Mond. Hindi! Ikaw talaga ang alam niyang nagpa-ambush sa mga anak niya! I am good, Trace!” Naningkit ang mga mata ko roon makinig. Baliw na nga talaga. “Then why me?” tanong ko naman para mang-inis na lang. “Masyado ka bang nanghihina