TRACEWhere to find Chloe? Iyon ang tanong na wala pa ring sagot. Isa lang ang ikinakapanatag ng kalooban ko, ang alam kong buhay pa ang asawa ko dahil sa sinabi ni Alona. Panatag ang kalooban ko na buhay si Chloe pero kabado ako sa maaring nangyayari na sa kaniya ngayon. Lumipas na ang ilang oras at para na akong aatakehin sa halo-halong galit at kaba para kay Chloe.I breathed heavily. Napahilot ako sa puno ng ilong ko. Lumabas ako ng kuwarto at tapos ko na rin naman kausapin si Franco. Darating siya. Kailangan dumating siya para hindi ko siya idamay.Diretso na ako sa bodega, na extension ng bahay, dahil doon dinala nina Alguien si Alona. Hindi ko alam na may bodega si Cash pero mabuti na rin at may pakinabang pala talaga ang lalaki na 'yon. Napatingin sa akin si Matthias pagpasok ko pa lang sa bodega. Si Alguien ay nasa isang gilid at may kausap sa phone. Wala si Cash dahil inutusan ko na pumunta sa Salvacion para siguraduhin ang safety ng mga tao roon. Tiningnan ko si Alona na
CHLOENagtatawanan ang tatlong lalaki habang si Dindo ay patuloy sa ginagawang pagpapȁtigas sa ari niya habang nakatitig sa akin. They are all touching me. Nandidiri man ako ay hindi na ako sumigaw pa. I cried silently. Balewala sa kanila na nakikita akong umiiyak. They are all maniacs. Tiningnan ko ulit ang baril sa mesa. Iyon na lang ang pag-asa ko. Baril iyon ng babae kanina, ang boss nila. They could do whatever they want from me but they will not kill me for I will be a merchandise of their boss. Hindi nila ako papatayin kaya may pag-asa pa ako na makuha ang baril na iyon para tapusin ang kung ano mang masamang panaginip na pinagdadaanan ko ngayon. Nang makita kong tumigas na ang hawak ni Dindo ay naiyak na lang ako. He positioned on top of me but before inserting his disgusting thing on me, ay putok ng baril ang narinig ko. Bumagsak ang lalaking nakapatong sa ibabaw ko na may tama sa noo.Nanlalaki ang mga mata ko at nagtinginan naman ang tatlo. Lilingon pa lang sana sila nang
TRACE “This is the location,” sabi ni Nikias sa akin at itinuro ang isang lumang mansion. The old house looked like a haunted house. Mukhang ilang dekada na walang nakatira. Inihinto ko ang sasakyan sa may unahan pa. “I will go inside alone,” sabi ko kay Nikias. “Hintayin mo sina Alguien at Matthias at saka ninyo ako sundan kung gusto ninyo. Kailangan ko lang mauna para masiguro na maliligtas ko ang asawa ko. Sigurado akong nakabantay sa akin ang mga ‘yan. Kapag nakita nilang kasama kita ay mayayari lang tayo pareho.” “Delikado na mag-isa ka lang,” sabi ni Nikias. “Madadale ka ng mga ‘yan. Kai—” “Madale man nila ako sakali ay importante natimbrehan ko na kayo!” putol ko na agad sa sasabihin pa ni Nikias. “At ang mahalaga ay mailigtas ninyo si Chloe kung sakaling mautas ako rito!” I checked the magazine of my gun. I opened the compartment at kinuha ang box ng bala na nilagay ko roon. I loaded my two Glock 9mm, at saka itinago sa likod ko pagkatapos ko ikasa at i-lock. “Pasukin na
TRACE I was tied up. Kumikirot ang ulo ko nang magising dahil sa pagbuhos ng tubig na may mga yelo sa akin. I focused my gaze as I am seeing a blurry woman in front of me na may hawak na balde. Unti-unti nakaklaro ko na siya. Kamukha siya ni Harriet pero hindi siya si Harriet. Nilapitan niya ako at tinampal para masiguro na gising na talaga ako “You must be awake,” sabi niya sa akin. I looked straight in her eyes. Eyes with same color as mine. Kamukha ko nga ang mga Ferreira but my eyes color, my hazel brown eyes, are from my father, na namana niya naman sa ina niyang isang Salvacion. “Cent? That’s your name, right?” tanong ko sa kaniya. Ipinilig ko ang ulo para mawala na ang sakit niyon pero walang nangyari at kumikirot pa rin. Ano kayang klase ng droga ang naisaksȁk sa akin kanina? “Nice, it seems I’m famous,” Cent coldly said at saka ibinagsak ang balde na hawak niya. “Where is the fucker?” tanong ko at tiningnan ang buong kuwarto. Wala si Franco. “Fucker? Are you callin
TRACELouisianna took my bait. Napaatras siya at masama ang tingin sa akin. Tiningnan niya ang anak na si Franco at si Cent. Kaunti pa at bibigay na talaga ang utak niya base sa pangit na reaksyon niya sa sinabi ko.“Why?” tanong ko at nilingon ang kabaong. “Why you want to kill Chloe kung mahal mo si Raymundo? Chloe is ‘your’ Mond’s child. Does your Mond knows what you are doing? Hindi ka ba natatakot na pagkatapos ng mga katangahan mo ay patayin ka rin ng pinakamamahal mo?”“Mond will never know…” nakangiting sabi ni Louisianna. “Until now ay hindi niya nga nalaman na ako ang tumapos kay Ana. Hindi niya rin alam na ako ang nagpapatay sa mama niya. Ni hindi niya nga nalaman na ako ang nagpa-ambush kina Chloe at Alguien. Akala mo ba idinidiin ka lang ni Mond. Hindi! Ikaw talaga ang alam niyang nagpa-ambush sa mga anak niya! I am good, Trace!” Naningkit ang mga mata ko roon makinig. Baliw na nga talaga. “Then why me?” tanong ko naman para mang-inis na lang. “Masyado ka bang nanghihina
CHLOE“Dinner is ready,” sabi ni Harriet na hindi ko namalayan na lumapit. “Where are the boys?” tanong ko sa kaniya. “Nasa dining room na,” nakangiting sabi niya at hinawakan ang kamay ko. “Tara na!” aya niya sa akin. We are in Salvacion. Pinahatid ako ni Trace dito last week and until now ay wala akong balita sa kaniya. After ko magising sa mansion ng mga pusa sa Agrianthropos ay minsan ko lang nakita si Trace. Tamang nakita ko lang at hindi ko man lang nakausap dahil nakatulog ako ulit dala ng mga gamot na nasa sistema ko pa pagkatapos akong mailigtas. I stayed there for a month and a half hanggang sa sabihin ni Cash, last week, na inutos ni Trace na ihatid na ako rito sa Salvacion. Much as I wanted to feel motherly love dahil nandito si Mama, plus dumating din si Mommy kasama si Daddy, ay iba pa rin kung si Trace ang kasa-kasama ko. But he’s not here… I sighed sadly. Hindi ko alam kung ano ang reason at ayaw niya ako makasama pero nasasaktan ako. Iniisip ko tuloy na baka dahi
CHLOEThree days later. Greenland.Nilalakad namin ni Alguien ang alley papunta sa kuwarto kung nasaan si papa. Hindi ko alam ang plano ni Alguien, kung isasama ba namin si papa pabalik ng Pilipinas o ihahatid namin sa Colombia.“Here we are, Mr. Esposito,” sabi kay Alguien nang lalaki na may dalang susi at binuksan na ang pinto para makapasok kami sa kuwarto na for VIP. Inilibot ko ang tingin sa asylum na kinaroroonan namin. Ang sabi ay pag-aari ito ni Sloane Siegel, ang may-ari din ng Higgins Hotel kung saan noon nakita ko si Trace na may kasamang dalawang babae. Kung paanong dito itinago ni Louisianna si papa ay nakakapagtaka sabi ni Alguien. Sloane Siegel is one of the well known mafia donnas in the underground society as Alguien told me. Kung sa assets ay mas marami itong pera at ari-arian kaysa kay Zeno, na mas mayaman pa kay Alguien at Trace. Sloane is Trace’s friend as Ice told me. Isa lang ang problem kay Sloane, walang ideya ang kahit sino kung kanino siya kumakampi. A tru
CHLOE “We need to go,” pangatlong ulit na ni Alguien iyon pero ayokong umalis sa kinatatayuan ko. “When this will end?” tanong ko habang nakatingin sa libingan ni papa. After the attack on the asylum, we stayed in Greenland until we got papa’s body and traveled back in the Philippines. We buried papa sa tabi ni Mamita. Hindi na nakapunta si Alguien sa Fielvia dahil delikado lalo na at hindi pa klaro kung sino ang umatake sa amin sa Greenland. Ang sabi ni Trace ay imposibleng si Louisianna ang may gawa ng pag-atake dahil hindi sapat ang oras ng pagkawala niya para makaplano agad ng pagsugod sa amin. Ang isang tinitingnan na anggulo ay ang pag-atake na parang sinadya kasi naroon kami ni Alguien nang araw na iyon. Baka raw kasama kami sa planong patayin sa nangyari kaso nakaalis na kami sa kuwarto ni papa bago pa nangyari ang insidente. And Trace was right with his assumption dahil after that day ay may mga naka-engkuwentro pa ang mga tauhan ni Alguien na mga hired assassin na hind