Beranda / Romance / TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART / TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART CHAPTER 246

Share

TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART CHAPTER 246

Penulis: MIKS DELOSO
last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-10 21:40:31

Habang ang araw ay nagsisimula nang lumubog, ang bahay ni Adrian ay puno ng mga magaan na tunog—mga haplos ng hangin sa mga halaman at ang malalambot na tunog ng mga paboritong awit na tinutugtog ni Adrian sa kanyang sala. Sa isang sulok ng bahay, habang nagpapahinga ang mga bata at si Ana, nagkita si Adrian at Luke.

Si Luke, na karga ang maliit na si Leo, ay dahan-dahang pumasok sa sala. Sa mata ni Adrian, nakikita niyang may dalang alalahanin si Luke, ngunit may pag-aalinlangan din sa kanyang mga mata. Hindi na bago sa kanila ang ganitong mga sandali—ang magkausap na parang magkapatid, ngunit may mga bagay na hindi masabi ng tuwiran. Higit pa sa mga salitang binitiwan, may mga nararamdamang hindi madalas ipahayag.

"Huwag mong ipag-alala," simula ni Luke habang inilapag ang anak sa sofa at naupo sa tabi ni Adrian. "Wala akong galit sa’yo, Adrian. Gusto ko lang sanang malaman kung ano ang plano mo, kasi... alam mo na, ongoing pa ang annulment namin ni Ana."

Dahan-dahang lumingon si Ad
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART   TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART CHAPTER 248

    Habang abala si Adrian sa paglalaro ng mga bata sa likod-bahay, si Ana ay tahimik na naglakad papunta sa veranda. Hawak niya ang kanyang cellphone, at sa bawat hakbang, dama niya ang malamig na hangin na tila may kasamang alon ng alaala. Pagkaupo niya sa isang rattan chair, dahan-dahan niyang pinindot ang numero sa kanyang contacts—Tatay Romero at Nanay Glenda.Ilang saglit lang, narinig niya ang pamilyar na ringtone. Tumibok nang mabilis ang puso niya. Sa simpleng tunog ng tawag na iyon, para bang bumalik siya sa araw na natagpuan niya ang sarili, kahit wala pa siyang alaala noon."Hello…?" mahina ngunit malambing na tinig ng matandang babae ang sumagot."Nanay Glenda…" bulong ni Ana, nanginginig ang boses, "ako po ito… si Ana.""Anak!" sigaw ni Nanay Glenda, tila hindi makapaniwala. "Anak, salamat at tumawag ka ulit. Diyos ko… araw-araw kitang ipinagdarasal."Narinig ni Ana sa kabilang linya ang yabag ni Tatay Romero, na agad lumapit."Sino ‘yan, Glenda?""Si Sara, Tay! Si Sara!""S

  • TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART   TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART CHAPTER 247

    Tiningnan ni Luke si Adrian, at sa mga mata niya ay makikita ang isang malalim na pagkaunawa—isang pagkakaibigan na nabuo mula sa mga pagsubok at kalungkutan. Hindi kailanman naging madali ang lahat, ngunit sa bawat hakbang na kanilang tinahak, natutunan nilang magpatawad at magparaya, at higit sa lahat, magpatuloy."Pare, wala kang dapat ipagpasalamat," sagot ni Luke, ang boses ay matatag ngunit may kasamang hinagpis. "Mahal ko si Ana, at bilang ama ng anak ko, gusto ko lang na makita siya na masaya. Kung ikaw ang makapagbibigay sa kanya ng saya na hindi ko na kayang ibigay, masaya na ako."Habang ang mga salitang iyon ay bumangon sa hangin, parang isang pag-aalay na puno ng kabiguan at pagtanggap. Si Adrian, bagamat hindi sanay sa ganitong klase ng pag-usap, ay naramdaman ang bigat ng mga salitang binitiwan ni Luke. Ang pagbabalik-loob at ang pagpapatawad ay isang mahalagang hakbang na hindi madali. Alam niyang may mga pagkatalo at pagkatalo, ngunit ang pinakamahalaga ay ang pagtang

  • TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART   TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART CHAPTER 246

    Habang ang araw ay nagsisimula nang lumubog, ang bahay ni Adrian ay puno ng mga magaan na tunog—mga haplos ng hangin sa mga halaman at ang malalambot na tunog ng mga paboritong awit na tinutugtog ni Adrian sa kanyang sala. Sa isang sulok ng bahay, habang nagpapahinga ang mga bata at si Ana, nagkita si Adrian at Luke.Si Luke, na karga ang maliit na si Leo, ay dahan-dahang pumasok sa sala. Sa mata ni Adrian, nakikita niyang may dalang alalahanin si Luke, ngunit may pag-aalinlangan din sa kanyang mga mata. Hindi na bago sa kanila ang ganitong mga sandali—ang magkausap na parang magkapatid, ngunit may mga bagay na hindi masabi ng tuwiran. Higit pa sa mga salitang binitiwan, may mga nararamdamang hindi madalas ipahayag."Huwag mong ipag-alala," simula ni Luke habang inilapag ang anak sa sofa at naupo sa tabi ni Adrian. "Wala akong galit sa’yo, Adrian. Gusto ko lang sanang malaman kung ano ang plano mo, kasi... alam mo na, ongoing pa ang annulment namin ni Ana."Dahan-dahang lumingon si Ad

  • TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART   TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART CHAPTER 245

    "Kamusta ka, Ana?" tanong ni Luke habang naglalakad palapit kay Ana. Ang tinig niya ay puno ng kabuntot na kasaysayan, at sa mga salitang iyon, nagbalik ang lahat ng mga alaala ng kanilang nakaraan—mga masayang sandali at mga sugatang alaala. "Sana maayos ang lahat. Yung annulment natin, malapit na maaprubahan.""Mabuti kung ganun, Luke," sagot ni Ana, isang ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi. "Masaya ako na nahanap ko ang tamang pamilya para kay Anabella. At si Adrian, ang lalaking minamahal ko, at alam kong masaya na rin kayo ni Belle na ang aking kakambal."Ang mga salitang iyon, na walang paligoy-ligoy, ay nagsilbing isang paalala ng pag-papatibay ng isang bagong simula. Hindi na sila magkasama bilang mag-asawa, ngunit nagsisilbing saksi ang kanilang relasyon sa mga hakbang patungo sa pagpapatawad at pag-unawa. Bagamat hindi na nila muling magiging magkapareha, alam nila na si Anabella pa rin ang pinakamahalaga, at wala silang ibang layunin kundi ang maging magulang sa kanya.S

  • TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART   TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART CHAPTER 244

    Lumipas ang mga buwan at taon, at ang bawat araw na magkakasama sila ni Adrian ay nagbigay linaw sa puso ni Ana. Habang ang mga alaala ng nakaraan ay patuloy na nagbabalik sa kanyang isipan, naramdaman niya na siya ay unti-unting nagiging buo muli. Hindi na siya naguguluhan, hindi na siya nag-aalangan. Ang lahat ng paghihirap at sakit ay nagsilbing aral para mas maging maligaya siya ngayon.Si Adrian,siya na patuloy na nagbigay pag-asa at pagmamahal sa kanya,ang naging lakas na nagpatuloy sa kanya. Sa bawat sandali na sila ay magkasama, natutunan niyang mahalin si Adrian ng buong puso. Tinulungan siya nitong maghilom mula sa mga sugat ng nakaraan, at ang kanyang mga sugat ay naging dahilan upang mapagtanto niya na si Adrian ang may kakayahang magbigay sa kanya ng pag-ibig na puno ng pagkalinga at hindi pagpapabaya.Ngunit hindi rin mawawala sa isip ni Ana si Luke. Alam niyang pinili na rin ni Luke ang sarili niyang kaligayahan, at hindi na iyon ang kanilang panahon. Nais niyang makita

  • TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART   TWINS THAT CAPTIVATES MY HEART CHAPTER 243

    Isang malamlam na araw ng linggo, ang araw ay parang sumasalamin sa mga damdamin ni Ana at Luke—hindi masyado maliwanag, ngunit may bahid ng pag-asa. Nagmamadaling dumaan ang mga oras, at sa bawat hakbang nila papasok sa korte, ramdam nila ang bigat ng mga desisyon. Nandiyan si Luke sa tabi ni Ana, magkahawak ang kamay nila, ngunit ang kanyang mga mata’y puno ng hindi maipaliwanag na kalungkutan. Minsan, ang pinakamahalagang mga hakbang ay hindi laging madali.Sa loob ng isang mataas na gusali, isang abugado ang humarap sa kanila. Magaan ang boses nito, ngunit ramdam na malalim ang usapan na kanilang papasukin. Sinuong nila ito, hindi lamang bilang mga asawa na nais maghiwalay, kundi bilang mga magulang na may responsibilidad sa anak nila.Sa loob ng silid ng abugado:“Luke, Ana,” nagsimula ng abugado, “Ayon sa batas, upang magsimula ang annulment proceedings, kailangan nating magbigay ng mga dahilan. Una, ano ang gusto ninyong iparating sa korte tungkol sa inyong relasyon?”Tahimik n

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status