Napaigik ako ng maramdaman ko ang sakit habang dahan-dahan niyang pinapasok ang kanyang kahabaan sa akin.Hindi ko inaasahan na ganito pala kasakit parang may napunit sa loob."Ouch...it hurts Nathaniel." I cried.Pakiramdam ko may humihiwa sa loob ng pagkababae ko. I tried to push him pero hinigpitan niya ang pagkakayakap niya sa akin."I'll be gentle,Hon, promise..." he said and kissed my mouth to divert the pain.I can feel his throbbing manhood slowly entering me at pakiramdam ko para akong mapipilayan sa sobrang sakit nito."Relax your muscle, Hon...just let me in." Masuyong pakiusap niya sa akin. Muli niyang inangkin ang mga labi ko pero nararamdaman ko pa rin ang sakit."Hindi pa ba nakabaon lahat?"Gusto ko na lang hilain niya ito palabas kasi sobrang sakit talaga. Kahit na mamamasa na ito at madulas hindi kinaya ng pagkababae ko ang laki at haba ng alaga niya. Pakiramdam ko tuloy nawarak ang pinakaiingatan kong bulaklak."Halfway, Hon..." sagot niya sa akin. Kalahati pa lang p
Pain took over the moment I set foot in my unit. I was lost for words. I was blanked. Hindi ko alam kung ano ang una kong gagawain. Umiyak lang ako ng umiyak. Namamanhid ang katawan kong umupo sa sofa. Binaluktot ko ang aking tuhod at niyakap na parang doon ako kumukuha ng lakas. Punong-puno na ng luha ang aking mukha na halos wala na akong makita. Wala akong mapagsabihan sa katangahang ginawa ko. Wala akong ibang pwedeng sisihin kundi ang sarili ko. It's my first time to feel this kind of pain. Why do I need to feel this? Sobrang sakit na hindi ko maipaliwanag. Ganito ba ang magmahal? Kasi kung ganito pala ayoko na. Tang-ina! Ang sakit sakit. Is it even love? Hindi ko na rin alam kong ano ba talaga ang nararamdaman ko. Isa lang ang sigurado ako. Masakit! Sobrang sakit ng ginawa niya sa akin. Umalis ng di man lang nagpaalam. Daig ko pa ang na hit and run. Tang-ina mo, Gago! Di ka man lang nag-iwan ng sulat para may remembrance sana ako! Gusto kong pagtawanan ang aking sarili. The
Kinabukasan maaga akong nagising dahil nag-set ako ng alarm. I have to call my lawyer to ask about my annulment. Pero hindi paman ako natapos sa morning routine ko mas nauna pa itong tumawag sa akin."Good morning,Attorney. I hope it's a good news." I said in low voice hoping to hear some good news early in the morning.Well I'm really expecting that he will sign that damn papers, 'yon ay kung totoong valid ang lintek na kasal na yon.Ano naman ang mapapala niya kung hindi siya pipirma diba? In the first place he's the one who dumped me."Miss Valderama, Mr. Castillo's lawyer called me that his client declined to sign the annulment we sent to them."Oh so the marriage is real?I'm surprised pero agad din akong nakabawi. Knowing the a**whole in a short period of time hindi na ako nagtataka kung papahirapan niya ako.Hindi ko maintindihan kung anong pinaglalaban niya gayong siya naman ang umalis ng hindi nagpapaalam. May pa emergency pa siyang nalalaman. Emergency his ass!"What are the
"Good evening Mommy..." masayang bati ko kay Mom.Just now I came home from my days of hibernating and doing nothing. The next day after I received food deliveries from unknown person I decided to leave my unit. Ayoko ng may nagti-trip sa akin at naawa din ako sa mga riders kung hindi ko tatanggapin ang delivery so better I leave my unit.Sinabihan ko rin ang guard at reception just in case may maghanap sa akin na sabihing wala ako. Baka kasi may magpapadala na naman ng pagkain sa akin.Good thing at wala naman itong lason kundi tiyak tigok na ako ngayon. I decided to stay in a hotel just few blocks from my condo. "Good evening, Princess. How's everything? Are you feeling better now?" Tanong ni Mom sa akin at giniya ako papuntang living room. "Do you wanna eat first?""I'm good, Mom..." sagot ko. Hoping to be better, gusto ko sanang idagdag pero pinili ko nalang na tumahimik.Halata ang pag-aalala sa mukha ni Mommy and it somehow makes me feel guilty. She should not be stressed lalo
"Can we talk now?"Hindi ako nakasagot agad. Tumatanggi ang utak ko pero gustong-gusto naman ng puso ko. I won't deny that. Maybe it's the right time for us to talk. Once and for all gusto ko na rin matuldukan na kung ano man ang meron kami, kung sakaling meron man...Pero ito nga ba ang gusto kong mangyari? Bakit ngayon pa lang parang nasasaktan na ako? Mabuti na lang at andito kami sa tagong bahagi ng parking, walang mga taong dumaraan. Hindi ko alam paano nangyari pero kaming dalawa lang ang nandito."Please , Chrystelle..." he muttered, with that simple words parang pinipiga na ang puso ko. Bakit pakiramdam ko hindi lang ako ang nasasaktan dito?I nodded without looking at him. Hindi ako makalingon sa kanya dahil natatakot akong makita ang emosyon sa kanyang mga mata. Natatakot at nasasaktan ako dahil maalala ko lang kung anuman ang namagitan sa amin kahit panandalian lamang.In a short span I know that he meant something to me. Hindi ako masasaktan ng ganito kung balewala lang d
Kinabukasan maaga akong gumising para sabayan sina Mommy at Daddy. Dito din natulog si Kuya Derick, pinuntahan niya pa ako sa room ko kagabi. Nagtaka pa siya kung bakit namamaga ang mga mata ko at hindi ako pumunta sa reception nina Kuya Hendrick. Dinahilan ko na lang na bigla akong inatake ng migraine kaya ako umuwi. Gusto niya pa sana akong dalhin sa hospital kagabi pero sabi ko ayos na ako.Ngayon ko din sasabihin sa kanila na aalis ako sa makalawa. Gusto ko nga sana bukas na din kaso ayoko din namang makisabay kina Kuya Hendrick at Ava dahil tiyak na malulungkot si Mommy kung bigla kaming magsabayang umalis lahat.Aalis sila bukas buong pamilya kasama ang kambal para sa honeymoon nila. Si kuya Derick hindi rin naman naglalagi dito sa mansion, kaya palipasin ko na lang kahit isang araw. Mamayang gabi na din pala ng gabi ang dinner na sinasabi ni Mommy. Dinner kasama si Tita Divine at Tito Nathan. Ayoko sanang sumama sa kanila pero nahihiya akong tumanggi dahil sabi ni Mom gusto a
"Please let me explain, Hon..." His voice is pleading. " I can't...I can't...let you go..I'm so s-sorry... I-I'm so sorry, wife."" tuluyan na ngang pumiyok ang boses niya.Bakit parang ang dali-dali lang sa kanyang paglaruan ang damdamin ko? Anong akala niya sa akin robot na walang pakiramdam? Pero bakit ang sakit sakit sa puso marinig ang mga sinasabi niya? hindi ako gumalaw at hinayaan ko lang siyang yakapin ako.For tha last time gusto kong madama ang init ng mga yakap niya. Dahil pagkatapos nito magbabago na ang lahat at hindi ko alam kung may pagkakataon pa ba akong madama uli ang mga yakap niya.Naramdam ko pa ang pagyuyog ng katawan niya habang nakayakap siya mula sa aking likuran. I sobbed because the pain I felt yesterday started to consume me again. Bumalik lahat sa akin ang masasakit na salitang binitawan niya kahapon, mga salitang nagpamulat sa akin sa katotohanan.I tried to remove his arms again pero lalo niya lang hinigpitan ang pagkakayakap sa akin. Isiniksik niya an
Pakiramdam ko nabingi ako sa sobrang lakas ng kaba ng aking dibdib. Hindi ko alam kung narinig ba ng mga magulang namin ang huling salitang sinabi niya.Bakit ba kasi hindi siya marunong makiramdam? Kailangan pa ba talagang dugtungan ang pagbati niya sa akin?Muli akong yumuko. Ayokong makita ang mapanuring tingin ng mga magulang namin sakaling narinig nila ang sinabi ni Nathaniel.Bwesit talaga ang lalaking to. Gusto niya pa atang ipaalam sa lahat na asawa niya ako.Hindi niya ba naintindihan na nakipaghiwalay na ako sa kanya kanina? Tsaka hindi ba siya natatakot kay Daddy? How about sa mga Kuya ko? Baka hindi lang suntok at tadyak ang aabutin niya."What did you say,anak?" Si Tita Divine ang unang nakabawi. Tahimik din sina Mom pati si Tito Nathan na halatang hinihintay ang sagot niya.Agad kong inapakan ang paa ni Nathaniel para patahimikin siya pero ang loko talaga atang nanadya."Ouch!" Sabi niya na akala mo talaga aping-api sa pagkakaapak ko sa kanya. Kunot noo pa itong tumingin