Kinabukasan nagising ako dahil sa boses ng kalalakihan na tila nagtatalo sa labas ng silid. Nakalipat na kami sa silid ni Knight, yong totoong silid. Hindi yung silid na para sa jugjugan. Agad kong hinanap sa tabi ko si Knight pero wala na ito doon. Mabilis akong bumaba ng kama pero bago ako nakakababa nabaling ang tingin ko sa isang pumpon ng bulaklak sa side table. A bouquet of white roses. May nakita akong maliit na card sa tabi nito, inabot ko yun at binasa. Sam, Good morning to the best decision I ever made! I want you to know that I am so happy knowing that you are mine and I am yours. I love you, Corrine.Love,Knight"What the hell have you done, Knight Wharton? Didn't I tell you, don't give them a reason to ban you from seeing her. Alin ang hindi mo naiintindihan doon? For fucksake she's too young! Akala ko ba nagkaintindihan na tayo? I told you to wait!"Maingat kong binaba ang card sa tabi ng bulaklak para makababa na ako sa kama. Napapalakas na ang boses nung lalakin
I was left crying inside my condo unit. Kuya Joe is clearly mad at me because he knew that I lied. But what will I do? I can't tell them that I slept in my boyfriend's unit dahil siguradong magkakagulo. And Knight, maybe he's also mad at me by now. I left him earlier without waiting for his reply. This ain't supposed to happen. Kung 'di ko lang sana nakalimutan ipaalam sa kanila ang whereabouts ko hindi ito nangyari. Pero kahit ano pang gawin ko ngayon, hindi ko na mababago pa ang nangyari. Bakit ba kasi nakalimutan kong magpaalam kagabi?"Sam, Baby?" I stopped from crying when I heard small knocks from door and someone calling my name. Then a minute later, I heard the doorbell ringing.Agad kong pinalis ang luha sa aking pisngi at mabilis akong naglakad papunta sa pintuan. Pagsilip ko sa peep hole, ang nag-aalalang mukha ni Knight ang nakita kong nakaabang doon.Pagkakita ko palang sa kanya agad nag-uunahan ang mga luha sa aking pisngi. Pakiramdam ko nakahanap ako ng kakampi sa m
The next days were so tough for me. I received a call from Mamu telling me that some brands are cancelling me because it reached to them what I did to Pauline and to that Doctor Caren. I haven't seen the video circulated online but Mamu said he received a video in his personal mail and he's not sure if the brands I am modelling received it too. I explained my side to my manager but even though I did that he can't do anything anymore. They already cancelled. Hindi ko naman pwedeng ipagpilitan ang sarili ko. Kahit na sabihin pang hindi ko naman kailangan talagang magpakahirap para magtrabaho pero napamahal na ito sa akin. I love modelling. I love posing in front of the camera. I love working with people around. Ito yung mga bagay na gusto kong gawin at nagpapasaya sa akin. Pero kahit anong gawin ko kung ayaw na nila sa akin wala akong magagawa. People tend to believe on what they see only. Without digging deeper as to what really happened. I admit I made a mistake na pinatulan ko an
Days and weeks passed by so quickly. Our relationship is going stronger and getting better day by day. We had misunderstandings but at the end of the day we settle things out and always choose each other. My love for him grow bigger and bigger. I wasn't expecting that Knight will treat me like his queen but he did. He treat me with so much respect and love. He treasure me and he gives time for me. I was always above the cloud nine whenever I'm with him. Knight give me a new definition of how to love and be loved. He set the standard so high that I couldn't imagine myself feeling the same with anyone else. My world now revolves around him. Everything about me is for him. My dreams, my ambitions, my plans, was all for him. It's like my life depended on him. That's how crazy I am in love with my Knight. After that last encounter I had with Marjorie I took a break from modelling. I focused on my studies and with my relationship with Knight. I get to spend more time with him now that
"Maya ka na umuwi, Miss Sam. Sabay nalang tayo wala din kasi akong kilala dito eh." Tatayo na sana ako para makaalis ng biglang nagsalita si Vanessa.Yes you read it right. The Vanessa who is with me now is the same Vanessa the model who cried last time. Nagkita kami ngayon sa birthday party ng kaibigan kong modelo na kakilala niya rin. She approached me and personal na humingi ng dispensa tungkol doon sa nangyari. I don't have bad blood with her anymore 'coz she already cleared my name. Ako din ang taong madali lang mawala ang galit. Maldita at palaban lang talaga ako pero may maganda akong kalooban. Malambot ang puso ko at madali akong maawa. "It's almost twelve, Van. I can't stay long." nakita ko ang paglungkot ng mukha niya. But I really can't because hindi ako pwedeng mapuyat. I had myself checked earlier today and I found out that I am pregnant. I had mixed feelings. I'm happy that I am going to be a mom but at the same time I'm scared. I don't know what will be Knight's re
Mabilis na lumipas ang mga araw. Ang isang linggong sinabi ni Knight ay lumagpas ng isang buwan. At sa loob ng mga paahong yun wala akong natanggap na kahit ano mula sa kanya.Ni hi o hello wala. Kahit tuldok man lang wala. Hindi ko na alam kung ano na ang iisipin ko. Sa mga araw na lumilipas pabago-bago ang emosyon ko. Na kahit ako hindi ko naiintindihan ang sarili ko. Bigla nalang akong naiyak, nalulungkot. Ni hindi na ako makapag-focus sa pag-aaral ko. Wala akong ibang masabihan. Ilang beses kong sinubukang tawagan si Knight pero hindi ko siya makontak. Wala kong ibang mapagtanungan. Yung mga kaibigan niya ay hindi ko na rin nakikita. Nahihiya naman akong magtanong kay Kuya Joe at bako kung ano ang isipin niya. Baka malaman niya pa na buntis ako at si Knight ang ama, magkakagulo pa. Hindi ko rin makausap si Kuya Sandro ng matagalan. Nagkakaroon ng problema sa airlines at ayoko ng dumagdag pa. Si Mommy naman ay palaging tahimik. Hindi ko alam ang nangyayari pero palagi silang nagt
Para akong sinampal sa sinabi niya. Pakiramdam ko nabibingi ako at namamanhid ang pisngi ko. Hindi ako nakapagsalita agad. Klarong-klaro sa pandinig ko ang sinabi niya pero ayaw ito e-proseso ng utak ko. Yung puso ko parang lalabas na sa aking dibdib sa sobrang lakas ng tibok nito. Pakiramdam ko nahihirapan akong huminga. Parang may bumabara sa lalamunan ko. Pero hindi ako pwedeng magpatalo sa nararamdaman ko. Tumingin ako sa mga mata niya. Hinihintay kong bawiin niya ang sinabi niya pero hindi nangyari yun. Bagkus nanatiling blangko ang mga tingin nito sa akin. "You are joking right?" sabi ko para pagaanin ang sitwasyon. Inilibot ko pa ang tingin sa buong opisina niya para tingnan baka sakaling may camera na naka set up doon pero wala akong makita. "It's not funny Love. Yan ba ang natutunan mo doon sa convention mo?"Hindi ito sumagot pero nakita ko ang pag-igting ng mga panga niya. Naiiyak na ako. Ilang beses akong kumurap para pigilan ang mga luha ko. Hindi ako pwedeng panghinaa
Inayos ko ang aking sarili. Sa natitirang lakas ko at kahit durog na durog na ang puso ko taas noo akong naglakad palabas ng opisina niya. It's not my lost. "Miss Sam--""I'm o-okay, Mary. Thanks for letting me in." I managed to say even if my voice broke. I saw that she's teary eyed so I smiled sadly at her. "I have to go."I was really trying my best not to breakdown in front of her but when when she closed our distance and hugged me, I lost it. I cried hard while hugging her. I can't take the pain anymore. It's so painful that I can feel my heart is breaking inside. "It's okay Miss Sam, it's okay. Things will be okay."She was too quick to assist me going to the lift. At nang nasa elevator na kami doon niya ako hinayaang umiyak. I was sobbing hard. Wala na akong pakialam kung nakikita man ako ni Mary sa ganitong kalagayan o kung may nakarinig at nakakita mang ibang tao sa akin. Ang gusto ko lang sa mga oras na to ay makaalis sa lugar na ito at tuluyang malayo sa kanya.I was sha