Chapter 111

Inalis niya ang kumot na patuloy kong itinatakip sa hubad kong katawan. "Ayoko sabi!"

Patuloy siyang tumawa. "Ang tigas pa rin ng ulo," komento niya. "Dali na. Huwag ka nang mahiya, aasawahin mo naman ako."

"Kahit na! Nakakahiya pa rin na ikaw ang maglalagay! Ako na lang kasi!"

"Paano mo ilalagay sa sarili mo? Sige nga!" May point naman siya, kaya wala na akong nagawa kung hindi hayaan na lang siyang pahiran ng ointment ang parteng iyon ng katawan ko.

Speaking of aasawahin, naalala ko ang tungkol sa promise ring na ibinigay niya sa akin. Naroon pa nga pala iyonsa bahay ko, dahil hinubad ko iyon doon. Hindi ko pa nakukuha, katulad ni Mael. Napakawala ko talagang kwentang nilalang.