LOGINEuridice left no choice, kundi piliin na maikasal kay, Alexander ‘Quin’ Salvatore, alang-alang sa mommy niyang nakaratay sa ICU. Her mother is in a state of coma because of an accident.
Ang sabi ng doctor, may 75% itong tsansa na mabuhay gamit ang life support ventilator machine. Subalit, hindi siya nawalan ng pag-asa. Alam niyang mabubuhay pa ang kaniyang ina. Sa mga oras na ito ay ang itinakdang araw ng kasal nila ng lalaking ni sa panaginip ay ayaw niyang makasama. Suot ni Euridice ang delicate white gown. At sa mga sandaling ito ay nakatayo siya sa malaking intrada ng malaking pintuan ng simbahan. Her veil, gently cascading down her back, conceals her solemn eyes. Nanubig ang kanyang mga mata, hindi dahil sa saya kundi, dahil sa galit at pagkamuhi. She takes a deep breath, trying to summon every ounce of strength she has left, knowing that her life is about to take a fateful turn. The murmurs of the gathered guests fall to a hush as the organ's melody fills the air. The chapel's aisle stretches out before her, leading to a beautiful altar. Waiting there, an intimidating man who she hardly knew, a man she didn’t expect to marry – a man who will forever change her last name. Nang tuluyan siyang makalapit sa lalaking nasa unahan. Nagsimula nang kumabog nang mabilis ang puso niya dahil, sa takot. She heaves a sigh. Kumuyom ang kamao niya nang maagaw niya ang atensyon ni Alexander. Lalo nagwala sa kaba at takot ang puso niya nang lumapit sa kaniya ang lalaki. Alexander leans in, his voice a menacing whisper. “You're late, Euridice. What's your excuse, huh? Trying to back out at the last minute?” She was stunned. Akala niya ay, Seraphina ang itatawag nito sa kaniya. But no. Nilakasan niya ang kanyang loob. At tumugon pabalik, “No, I would never do that. I was in the traffic; it wasn't my fault.” Alexander's eyes narrow, his grip on her arm tightening. “Really? You'd better not ruin this for me. You're here to play your part, and I won't tolerate any nonsense.” She clenched her jaw, holding back her emotions. Alexander's words are like a dagger into her heart. Kung gaano kasama ang sabi-sabi tungkol sa lalaki ay ganun din ang awra nito. Nakakatakot. Natuon sa kanila ang paningin ng mga guest. At nang magharap silang dalawa ni Alexander. Nakita niya kung gaano ka-seryoso at walang buhay ang mga mata nito. And she can’t help it. She felt a shiver down her spine because of Alexander’s deathly stare. “Dearly beloved, we are gathered here today. And I now pronounce you, husband and wife. You may seal your vows with a kiss,” saad ng pari nang maganap ang kasal. Kinabahan, at tila hindi magawang iangat ni Euridice ang kanyang mukha dahil, sa malamig na titig ng lalaking kaharap. Kulang na yata, matutunaw siya at gusto na lamang tumakbo palayo. Napalunok si Euridice nang iangat ni Alexander ang viel niya at inilapit ang mukha nito. Domoble ang kaba niya nang lumapat sa labi niya ang labi ng lalaki at nagsimula na nitong angkinin ang nakaawang niyang labi. Kalaunan ay tumigil si Alexander mula sa pag-angkin sa labi ni Euridice, at ngumisi pagkatapos. Euridice solemn eyes meet Alexander's, and in that moment, she couldn't help but wonder if there will ever be room for love in this loveless union. KINAGABIHAN, hindi pinayagan ng daddy niya si Euridice, na umuwi sa bahay nila. Dahil isasama na raw siya ni Alexander sa pamamahay nito. Dahil sa sinabi ng ama niya, ay hindi maiwasang kabahan at matakot ni Eiridice. Habang nasa byahe ay tahimik lamang siya hanggang sa tumigil ang sasakyan sa isang malaking bahay. Nasa loob pa sila ng sasakyan ay bahagya siyang nagulat nang magsalita ang lalaki. “Undress your gown.” Alexander said in his authoritative tone. Hindi magawang ikilos ni Euridice ang sarili dahil sa utos ng lalaki. Nang hindi siya umiimik, tumaas ang boses ni Alexander bagay para mas matakot siya nang husto. “Don’t make me repeat my words!” Nanubig ang kanyang mga mata at nagsimula nang maghubad ng suot niyang damit. In Front of Alexander, hinubad niya ang gown at dahil, tanging bra at half slip ang suot niya ay nakita ng lalaki ang katawan niya. Alexander smirked and handed her a paper bag. “See for yourself!” Nang tingnan ni Euridice at ilabas ang laman ng paper bag ay nakita niya ang manipis na tela ng lingerie. She swallowed hard. Her skin might be exposed because of this kind of dress. MINUTO ang itinagal nila sa loob ng audi ni Alexander. At nasa harapan sila ng malaking bahay pero hindi man lang ito bumaba at dumiretso sa loob ng bahay nito. She saw him took a stick of his cigarette and then he smoked, at dahil nakasara ang loob ng sasakyan. Napaubo si Euridice at halos mahimatay sa amoy niyon. Alam niyang may kasama iyon ng ipinagbabawal na damo. Dahil sa kakaibang amoy n’yon. “Oh sorry! I forgot your with me,” nakangising ani sa kaniya Alexander at bahagyang binuksan ang bintana ng sasakyan. Habol ni Euridice ang hininga, at naiyak dahil sa ginawa ni Alexander. Nahihirapan siyang huminga dahil, sa usok ng sigarilyo at bawal siyang makalanghap niyon dahil, sa asthma niya. “You don't smoke?” Alexander asked her. “No, I don't!” He smirked, her stern eyes looking at her. “Why? But you have the guts to marry me, stupid!” She was stunned to react, her heart ached. She know, she's stupid. Pero nasasaktan siya, at masakit sa dibdib na marinig ang katagang iyon mula sa lalaking ito. Alam naman niya na dahil sa pagiging useless at boring girlfriend, kaya siya niloko ni Jacob. Hindi na niya naalintana, at dumapo kaagad sa pisngi ni Alexander ang palad niya. Huli na, para humingi siya rito nang tawad. Galit na galit na kasi si Alexander na animo'y handa siyang saktan. Napapikit siya dahil, nagbabadya nang pananakit ang kamao nito pero dumaan ang ilang segundo, iminulat niya ang kanyang mga mata. At napatitig kay Alexander. Buong akala niya ay sasaktan na siya nito. “Why did you close your eyes? Do you think I'm gonna beat you.” Hindi siya kumibo at nangilid ang luha sa kanyang mga mata. She was about to go out, pero mabilis na siyang nahila ni Alexander sa braso niya, at tinitigan nang masama. “Stay!” “Mister Salvatore, I’m tired. Let me sleep o kung ayaw mo akong makasama… uuwi ako sa amin.” She saw him clenched his jaw, at saka siya hinila pabalik sa loob ng audi nito. “I’m your husband, my dear wife! Don’t call me, Salvatore. Obey or I’ll make your family’s life in hell!” Bigla siyang natahimik. While, her hands shaking. Nang ibaba niya ang mukha para iwasan ang mga titig nitong nakakapaso ay mabilis na hinuli ni Alexander ang baba niya at mabilis na inaangkin ang kanyang labi. His kissed was rough, bagay para malasahan ni Euridice ang pagdugo ng labi niya. Alexander grabbed her hair and claimed her lips again and again. “Don’t try to say no. I’ll claim you now as my property.” Pumatak ang luha ni Euridice at sinubukan niyang magmakaawa sa lalaki para kaawaan siya nito. “No. Please stop,” pakiusap niya kay Alexander nang magsimulang lumakbay ang magaspang nitong palad sa hita niya at pumipisil iyon. He sneered, “Playing hard to get? Don’t fool me, I know you.” “Do you know me? God! I don’t know you, and I don’t dare to fantasise about you too!” “Oh! Well. You dare, my lovely wife. Let me mark you then.” “What are you trying to do? Please, Mister Salvatore, you're mistaken for me!” Hindi ito nakinig kahit na anong paliwanag ni Euridice. Bagkos ay patulak siyang ipinahiga ng binata patungo sa malapad na upuan ng sasakyan. Kitang-kita niya rin ang pagnanasa na lumukob sa mga mata nito. Ramdam ni Euridice ang matinding takot, at kaba dahil hindi nakinig sa mga pakiusap niya si Alexander. Hanggang sa bigla na lamang nitong pinunit ang suot niyang lingerie. At mabilis rin nitong naibaba ang suot niyang panty. She was pleaded, pero hindi niya magawang ikilos ang kanyang mga kamay nang hawakan ni Alexander ang mga iyon at inilagay ito mula sa ibabaw ng ulunan niya. He started to undress his suit, ibinaba niya rin ang pants na suot saka pumwesto sa pagitan ng mga hita niya. Umiiyak si Euridice habang nakikiusap. “Please, don’t do this! Huwag dito, maawa ka!” Alexander smirked, and ignored her. He didn’t care if she was a virgin. Hanggang sa napanganga na lamang si Euridice, at nanginig sa sobrang sakit na nararamdaman niya. Ramdam niya ang pagkapunit ng pagkababae niya dahilan para mahabol niya ang kanyang hininga at patuloy lang sa pagpatak ang mga luha niya. Saglit na natigilan si Alexander. Wari ay nagulat ito at hindi makapaniwala. “You’re a virgin?” Tanging pagkuyom ng kamao ang nagawa ni Euridice, at hindi na umiimik. Naihiling niya na lamang na mamatay sa mga sandaling nagalaw siya ni Alexander. At nagpatuloy sa kapangahasan nitong ginagawa. “What do you expect? You j*rk! Hay*p ka!” gigil niyang bulalas habang patuloy sa pagragasa ang luha niya. Sa mga sandaling iyon ay nahimasmasan si Alexander. Subalit, wala man lang itong pagsisisi sa nagawa. —-- EURIDICE felt sore down there when she woke up. nanatili sila sa loob ng audi ni Alexander. At pagmulat niya ng mata, ay umaga na bagay para kusutin niya ang mga ito at nanghihinang ibangon ang sarili niya. Hindi niya na rin matandaan kung nakailang ulit sa kaniya kagabi si Alexander. Na tila, hindi pa ito nagsasawa. “Get up!” naulinigan niyang utos nito. Sabog ang buhok niya nang matitigan niya ang kaniyang sarili mula sa rearview mirror. Bagay para mapangiwi siya. Nakabalot ng trouser ni Alexander ang hubad niyang katawan bagay para titigan niya ang sarili. “Mister Salvatore, pinunit mo ang damit ko, anong mukha ang ihaharap ko sa mga tao kapag ganito ang ayos ko!” “Wear that! At nasa loob ng bahay ang mga damit mo.” Kaagad na umarko ang kilay niya. Bahagya niya rin sinilip ang sarili ko at saka tinitigan muli ang trouser nitong pag-aari. “Jeez! Seryoso ka ba?” “Yes! Get yourself out.” Hindi na siya nakapalag pa nang tapunan siya nito nang malagkit na tingin. At saka ito napangisi. Kalaunan ay, lumabas ito ng sasakyan habang naka-topless. She saw his snake tattoo in his arms, may tattoo din sa bandang batok nito na cross symbol. “Come here. Don Vitto, waiting for us,” ani Alexander habang nakatitig sa kaniya ito nang seryoso. Wala na rin nagawa pa si Euridice kundi sumunod kay Alexander. Masakit ang bahaging katawan niya, at inaantok pa rin siya. Nang makababa siya ay kita niya ang pag-iwas ng asawa niya nang tingin at hindi man lang siya magawang titigan. “About last night, don't take it seriously. I know you're taking pills before that rough sex,” he said before taking his one stick cigarette and smoking. “I don't take pills! Wala akong alam sa mga pinagsasabi mo. Alam mong, birhen pa ako kaya alam kong alam mo na hindi pa ako gumagamit n’yon!” mahina ngunit madiin niyang sagot dahil, pinaparatangan siya nito sa hindi niya naman gawain. Kumamot sa ulo nito si Alexander, at saka ngumisi. Hindi tuloy mapigilan ni Euridice na magalit. “Then you face the consequences, My wife. You'll be pregnant and I can assure you, I'm a sharpshooter!” mapangasar nitong sabi bagay para maramdaman niya ang pag-akyat ng kanyang dugo hanggang tumigil iyon sa mukha niya. “Bastos!” Tumawa lamang si Alexander at saka ibinuga ang usok ng sigarilyo. “Come! Lets get inside,” pag-aya sa kaniya ni Alexander. MEANWHILE, umawang ang labi ni Euridice. Ang bahay kung saan sila tumambay kagabi ay mismong tapat ng bahay ni Alexander. Hindi niya maiwasang manlumo at pakiramdam niya ay magiging impyerno ang buhay niya sa piling ng lalaki. Hindi niya lubos na kilala ang isang, Alexander Quin Salvatore. Dahil, tanging alam niya lang ay kung gaano ito kasama at ka-demonyo.NABUNGARAN ni Euridice si Alexander, at naroon ito nakaupo sa loob ng sasakyan. Nilaro-laro niya ang kanyang mga daliri dahil sa tensyon. Alam niyang galit si Alexander dahil natagalan siya. “Get inside!” maotoridad na utos sa kaniya ni Alexander, bagay na ikinasunod niya rito dahil sa takot na mabulyawan ulit ng asawa. “You’re late,” mahinang sabi ni Alexander nang maupo siya sa tabi nito. “Sorry, pinalitan ko pa kasi ng damit si, mommy.” Iniyuko ni Euridice ang kanyang ulo at saka nag-iwas nang tingin. Bahagya siyang nagulat dahil hinuli ni Alexander, ang mukha niya at iniangat ito bagay para magkatitigan silang dalawa. “Tingnan mo ako sa mga mata ko kapag kausap mo ako, Euri. I hate to be ignored.” Halos matuyo ang laway niya dahil, sa kaba. Hindi niya maintindihan na para bang may mga paro-paro sa kanyang tiyan, at biglang nang-iinit ang mukha’t tainga niya. “I’m—” “Stop, Euridice.” “O-okay.” Alexander’s smirked. Sinenyasan nito ang driver na umalis na sila. Ramdam ni
SA loob ng isang linggong pananatili ni Euridice sa piling ni Alexander, naging everyday routine niya na ang pagbisita sa kaniyang mommy. Aalis lamang siya sa tuwing wala ang asawa dahil lagi naman itong busy. Late na rin nang makauwi siya bagay para matigilan siya mula sa pagbukas sa pinto. “Where have you been, Euridice. Umalis ka ng hindi ko nalalaman?” buo ang boses na untag sa kaniya ni Alexander. Nakatayo ang asawa niya sa mula sa kanyang likuran, may hawak itong baso na may laman na alak. At bahagyang nakabukas sa ikaapat na butones ang suot nitong white long sleeve. Mukhang kanina pa yata itong naghihintay sa pag-uwi niya. Bigla nanginig si Euridice nang matitigan ang seryoso at madilim na mukha ni Alexander, bagay para kinabahan siya at natakot. “A-Alex, I’m sorry…pi-pinuntahan ko kasi si mommy. Magpapaalam sana ako sayo kaso wala ka kanina paggising ko.” “Relax.” “Sorry.” “You don’t have to say sorry, Euridice. I hate to hear that from you—One more sorry, you’ll see
NANG sumunod na araw piniling bisitahin ni Euridice ang kaniyang ama. Kinabahan siya nang tumayo siya sa trangkahan ng pamamahay ng mga magulang niya. Alam niyang magagalit sa kaniya si Alexander sa pag-alis niya nang walang paalam. Pero hindi naman niya alam kung nasaan ito.Pagbukas ng gate, ang Daddy Rafael, niya ang bumungad. Ilang araw pa lang siyang nawala sa pamamahay nito pero, ang laki na ang pinayat ng kanyang ama.She missed him terribly, hindi niya kasi maiwasan mangulila rito dahil, siya pa rin ang kanyang ama.“Euridice, Why are you here?” usisa ng kanyang ama. “I missed you, dad. Narito ako para bisitahin kayo at kunin ang ilang gamit ko,” nakangiting sagot ni Euridice.Iniwas sa kaniya ng ama niya ang tingin nito, at hindi na muling umimik. Nakita ni Euridice si, Isolde. Pero this time, hindi na mala-tigre ang mukha nito na para bang kinawawa ang babae.Hindi na pinansin ni Euridice ang mga napapansin niya. Hinarap niya ang kanyang ama at kinausap ito.“Dad, puwede k
AFTER the loveless wedding, nakita ni Euridice ang sarili na katabi ang lalaking hindi niya inaasahang magpapakulo ng kanyang dugo. Kasama niya si Alexander, at kaharap nilang dalawa ang sinabi nitong maghihintay sa kanilang pagdating. Si Don Vitto.Hindi nalalayo ang mukha nito kay Alexander bagay na ikinangiti rito ni, Euridice. Binati rin niya ito. Tsansa niya ay nasa mid of 50’s na ang kaharap. Subalit, bakas sa awra ang katapangan.Hindi niya rin maiwasang matitigan ang magandang desinyo ng buong bahay, mula sa crystal chandeliers na nakasabit sa kisame. Napaka-ganda rin ng mga furnitures na napili. Organizado ito at talaga namang nakaka-attract tingnan. Nakasunod lang siya kay Alexander habang tinahak nila ang grand dining room ng mansion ni, Don Vitto. “Welcome to our home. Please, have a seat,” Don Vitto welcomed them.She nervously smiled, “Thank you, Don Vitto. Ang ganda po ng bahay ninyo,” naisambit ni Euridice dahil hindi niya napigilan ang sarili na humanga.Napangiti
Euridice left no choice, kundi piliin na maikasal kay, Alexander ‘Quin’ Salvatore, alang-alang sa mommy niyang nakaratay sa ICU. Her mother is in a state of coma because of an accident.Ang sabi ng doctor, may 75% itong tsansa na mabuhay gamit ang life support ventilator machine. Subalit, hindi siya nawalan ng pag-asa. Alam niyang mabubuhay pa ang kaniyang ina.Sa mga oras na ito ay ang itinakdang araw ng kasal nila ng lalaking ni sa panaginip ay ayaw niyang makasama.Suot ni Euridice ang delicate white gown. At sa mga sandaling ito ay nakatayo siya sa malaking intrada ng malaking pintuan ng simbahan.Her veil, gently cascading down her back, conceals her solemn eyes. Nanubig ang kanyang mga mata, hindi dahil sa saya kundi, dahil sa galit at pagkamuhi. She takes a deep breath, trying to summon every ounce of strength she has left, knowing that her life is about to take a fateful turn. The murmurs of the gathered guests fall to a hush as the organ's melody fills the air. The chapel's
Sumikip ang puso ni Euridice nang marinig ang masayang tawanan mula sa salas. Tawa iyon ng isang masayang pamilya. Naiinggit siya at naihiling niya na sana na maging kabilang sa tawanan na iyon. But as she approached, the mirth ceased, replaced by hushed whispers that cut through her like a dagger. Nakatayo siya sa tapat ng pinto, habang nakayuko para iwasan ang titig ng mga ito na nakababa ng sarili. Wala ang daddy niya nang lumabas siya kanina lang para saksihan iyon. At si Sera, ang step-sister niya, at Isolde, ang stepmother niya ang nadatnan niya na lang nakaupo sa isang mamahaling upuan. They we’re like ethereal beings, their beauty enhanced by fine garments that she could only dream of wearing. Nang makita siya ng kaniyang step-sister, nakita ni Euridice sa sulok ng mata nito ang mapanglait na titig at ngising mapang-asar.“Look who's here, the useless wonder,” Sera taunted, her voice dripping with mockery. “You truly are a pitiful sight, dear sister.”Nakagat ni Euridice an